Bij de christenen kunnen we verschillende gemeenschappen onderscheiden. De grootste christelijke gemeenschap in Limburg is de katholieke. Ongeveer 600.000 Limburgers maken krachtens hun  doopsel deel uit van het bisdom Hasselt. Ze leven  verspreid over 316 parochies, die in een twintigtal decanaten gegroepeerd zijn.
Webpagina: http://www.kerknet.be/ . Bisdom Hasselt : http://www.kerknet.be/bisdommen/hasselt/hasselt01.html . Adres: Vrijwilligersplein 14, B-3500 Hasselt. Tel: 011-22.79.21. Fax: 011-24.10.08. E-mail: bisdom.hasselt@kerknet.be

In 1054 kwam er een breuk tussen de kerk van Rome en die van Constantinopel of tussen de westerse, Latijnse of Rooms-katholieke kerk en de oosterse of Griekse of Byzantijnse kerk. De gelovigen van de oosterse kerk worden orthodoxen genoemd. Ze erkennen slechts de concilies vóór 1054. Nog het meest worden zij gekenmerkt door hun eigen liturgie.
In Genk is er een Oekraïens-orthodoxe kathedraal (een kerk met een bisschopszetel) en een Grieks-orthodoxe kerk.

In de 16de eeuw protesteerden vele christenen (o.a. Luther, Zwingli, Calvijn) tegen de wantoestanden van de katholieke kerk. Ze worden 'protestanten' genoemd. Ze benadrukken het belang van de bijbel en de plaatselijke geloofsgemeenschap. Sinds 1 januari 1979 zijn sommige protestantse kerken verenigd in de Verenigde Protestantse Kerk van België.
In Limburg zijn er drie dergelijke geloofsgemeenschappen of gemeenten, nl. in Genk, Hasselt en Leopoldsburg. Er zijn tweehonderd tot driehonderd leden.
Website : http://193.109.184.189/index.html . Wat Hasselt betreft: Kuringersteenweg, 81, 3500 Hasselt. Dominee Lianne De Oude, Hasseltse Beverzakstr 240, 3500 Hasselt. Tel.: 011-81 2 3 81  E-mail: lianne.deoude@vpkb.be

De meer recentere "evangelische gemeenschappen" hebben zich verenigd in de Evangelische Alliantie Vlaanderen (EAV). Website : http://www.alliantie.org/ . Ze leggen de nadruk op de persoonlijke ervaring van de verlossding door Jezus en op de gaven van de geest. De EAV groepeert
- de Belgische Evangelische Zending (BEZ, tussen de twee wereldoorlogen vanuit Amerika overgewaaid),
- de Vrije Evangelische Gemeenten (VEG, in 1962 ontstaan vanuit de Belgische Evangelische Zending),
- de Evangelisch Christengemeenschap Vlaanderen (ECV, eerste stichting in 1972 door Richard Haverkamp)
en het Verbond van Vlaamse Pinkstergemeenten in België (VVP).

In Limburg behoren 36 evangelische gemeenten tot de EAV; 16 tot de BEZ, 12 tot de ECV, 5 tot de VEG (Beverst, Diepenbeek, Genk, Hasselt, Maaseik) en 3 tot de VVP (Genk, Tongeren, Zonhoven). In totaal zijn er 2000 tot 3000 gelovigen.

Uit het nieuwe testament blijkt dat de eerste christelijke geloofsgemeenschappen veelsoortig waren. Men dacht verschillend over dingen als de besnijdenis en de spijswetten, maar de gemeenschappen leefden in eenheid met elkaar.
Later kreeg men ook verschillende opvattingen over de persoon van Jezus Christus. Was hij enkel God, of ook mens? En in hoeverre dan? Belangrijk waren ook vragen rondom geestelijk gezag. De geschiedenis laat nog andere geschilpunten zien. Zo ontstonden er verschillende van elkaar afgescheiden kerken. Die verdeeldheid was niet alleen het gevolg van theologische geschillen, maar kwam ook voort uit sociale en culturele verschillen. Hieronder ziet u een overzicht van alle kerken die zo zijn ontstaan.

De christelijke kerken kunnen worden onderverdeeld in vier groepen: protestantse kerken (waarvan een aantal kerken in een fusieproces samen op weg zijn gegaan, de SoW-kerken), katholieke kerken, orthodoxe kerken en  overige kerken.

Protestantse kerken :
                  de Nederlandse Hervormde Kerk (SoW)
                  de Gereformeerde Kerken in Nederland (SoW)
                  de Evangelische Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden (SoW)
                  de Christelijke Gereformeerde Kerken
                  de Nederlands Gereformeerde Kerken
                  de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
                  de Remonstrantse Broederschap
                  de Algemene Doopsgezinde Sociëteit
                  de Broederschap van Pinkstergemeenten
                  de Anglicaanse Kerk
                  de Methodistische Kerk
                  (deze lijst is niet volledig)

Katholieke kerken :
              de Oud-Katholieke Kerk
              de Rooms-Katholieke Kerk
n.b. naast de 'Latijnse Kerk' (westerse rooms-katholieken zoals we die in Nederland doorgaans kennen), zijn er oosterse katholieke
              kerken in gemeenschap met 'Rome', onder andere:
              de Chaldeeuws-Katholieke Kerk
              de Maronitische Kerk
              de Syrisch-Katholieke Kerk
              de Grieks-Katholieke Kerk
              (deze lijst is niet volledig)

de Oriëntaals-Orthodoxe kerken :
                  de Koptisch-Orthodoxe Kerk
                  de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk
                  de Eritrees-Orthodoxe Kerk
                  de Armeens-Apostolische Kerk
                  de Syrisch-Orthodoxe Kerk
                  de Malankaarse Orthodoxe Kerk

  de Oosters-Orthodoxe Kerken :
              de Russisch-Orthodoxe Kerk
              de Grieks-Orthodoxe Kerk
              de Servisch-Orthodoxe Kerk
              de Roemeens-Orthodoxe Kerk
              (deze lijst is niet volledig)

de Assyrische Kerken van het Oosten :
                  de Assyrisch-Apostolische Kerk van het Oosten
                  de Oude Assyrisch-Apostolische Kerk van het Oosten

Overige Kerken :
              de Onafhankelijke Afrikaanse Kerken
              de Hussitische Kerk
              (deze lijst is niet volledig)

Het Belang van Limburg, zaterdag 1 en zondag 2 augustus 1992, Regionaal, blz.13: De Adventkerk van de Zevende Dag. "De Heer heeft maar één dag een naam gegeven: de sabbat."

De homepage van de internationale Adventkerk : http://www.adventist.org/  ;
Copyright © 2001 General Conference of Seventh-day Adventists, 12501 Old Columbia Pike, Silver Spring, MD 20904-6600 USA. Main Phone Number: (301) 680-6000

De officiële homepage van de Adventkerk Nederland : http://www.advent.nl . Adres: Amersfoortseweg 18 , 3712 BC Huis ter Heide (Nederland) . Phone: 31 (30) 693-9375 . Fax: 31 (30) 691-5745 . Email : secretariaat@advent.nl .

Deze christelijke stroming is ontstaan uit de interkerkelijke opwekkingsbeweging van de Noord-Amerikaanse boer en lekeprediker William Miller (1782-1849). In 1831 voorspelde hij dat op grond van Daniël 8,14 Christus in 1843/44 zou wederkeren. In 1863 werd in Battle Creek (Michigan, USA) de General Conference of Seventh Day Adventists opgericht.

Adventisten vieren de sabbat op de laatste dag van de week (zaterdag), geloven dat de dood een toestand van onbewustheid is, dat 'eeuwige straf' niet bestaat, wel vernietiging aan het einde der tijden en bedienen de doop aan volwassenen door onderdompeling. Zij onthouden zich van alcohol, tabak en narcotica, terwijl vele Adventisten vegetarisch leven.

FEDERATION BELGO-LUXEMBOURGEOISE (Organisée en 1920) , INDICATIF TEL. +32 . Adresse : rue Ernest Allard 11, 1000 BRUXELLES . Tél : 02 511 36 80 Fax administration : 02 513 99 18 . E-mail : 113037.1415@compuserve.com - Site : http://www.adventist.be . Président : Michel Luthringer . Secrétaire : Hubert Jeurissen . Trésorier : Christian Sabot . Zie website http://www.geocities.com/houvast/links.html . Nederlandstalig : Ernest Allardstraat, 11 , 1000 Brussel België .

In België zijn er zesentwintig adventkerken. In het Groothertogdom Luxemburg één. In Vlaanderen zijn er twaalf adventkerken nl. in Antwerpen, Brasschaat, Brugge, Brussel, Dendermonde-Grembergen, De Panne, Gent, Hasselt, Ieper, Mechelen, Oostende, Opvelk. http://www.adventiste.org/belux.html

3500 HASSELT . Hubert JEURISSEN , Genkersteenweg 26 . Telefoon : 011 87 34 19 . E-mail : hubert.jeurissen@pandora.be .

Literatuur

Vous pouvez vous procurer le livre de Richard Lehmann " Les adventistes du septième jour ", collection Fils d'Abraham, Editions Brepols, 1987 en écrivant à l'adresse suivante : Service de presse adventiste, B.P. 100, 30, avenue Emile Zola. 77193 Dammarie-les-Lys Cedex

ONTSTAAN

Onder invloed van één man, William Miller, komt een groep van christenen uit verschillende strekkingen (Baptisten, Methodissten …) samen om de bijbel te bestuderen. Vanuit deze studie ontstaat de overtuiging dat Jezus Christus zal terug keren in 1844. Deze hoop op een terugkeer (Advent) wordt verder uitgedragen naar hun respectievelijke kerken.

Omdat er niets gebeurde, op de voorspelde datum, werden vele gelovigen ontgoocheld. Een kleine groep echter raakte niet ontmoedigd maar vervolgde de bijbelstudie. Ze ontdekten nieuwe waarheden en vooral nieuwe bijbelse richtlijnen die de traditionele christenheid in de loop der eeuwen had opgegeven.

De Adventkerk verspreidde zich zeer snel en zag in 1897 zijn begin in België. Op dit ogenblik zijn er over gans de wereld 13,5 miljoen gedoopte Adventisten.

"Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad"
Psalm 119.105

ONTSTAAN EN GESCHIEDENIS VAN DE FEDERATIE - Ontstaan en geschiedenis van de Belgisch-Luxemburgse Federatie

April 1788. Voor de Engelse kust vertrekt een Brits marineschip voor een reis naar de Stille Oceaan. Een jaar later, op 28 april 1789, bevindt het schip zich in Polynesië. Op het eiland Tahiti slaat de moegetergde bemanning , de pesterijen van de hartvochtige kapitein meer dan beu, aan het muiten. Een deel van de muitende schepelingen blijft achter op het paradijselijke Tahiti, waar ze jaren latér worden opgepakt, een deel van hen zeilt onder leiding van een muitende officier verder en zal zich vestigen op de Pitcairn-eilanden.
De kapitein wordt, met 18 bemanningsleden die hem zijn trouw gebleven, in een reddingssloep overboord gezet. Na een zwerftocht van 48 dagen en meer dan 5.000 kilometer worden de kapitein en zijn handjevol matrozen opgepikt.
Op de Pitcairn-eilanden wonen nog steeds afstammelingen van de muitende bemanning. De scheepsbijbel wordt er nog bewaard. Voor zevende-dag-adventisten zijn de Pircairn-eilanden een heilig begrip. De hele gemeenschap heeft zich bekeerd tot de adventkerk. De aanstichter van de muiterij heette Fletcher Christian. De kapitein van het schip heette William Bligh, gezagvoerder van het marineschip de Bounty. Hel verhaal werd onder de titel Mutiny on the Bounty een bestseller en zelfs verfilmd.

U heeft er wellicht ‘s morgens bij uw ontbijt nooit bij stilgestaan: de Amerikaanse arts Harvey Kellogg, op het einde van vorige eeuw Lid van de Adventkerk van de Zevende dag, is de uitvinder van de cornflakes. Nu is de Serial, zoals de gedroogde graanprodukten genoemd worden die, aangevuld met melk, vooral voor kinderen een populair ontbijt vormen, een wereldwijd begrip.
Met de Adventkerk van de Zevende Dag is het daarentegen niet zo’n vaart gelopen. Alhoewel de kerk wereldwijd zo'n 7 miljoen gelovigen telt, komen ze in ons land nauwelijks van de grond. Met zo’n 100 gedoopte gelovigen in Limburg is het een eerder kleine groep, maar dat deert hen allerminst. In Hasselt heeft deze gemeenschap een heuse kerk en een bezoldigde predikant. En met het geloof in de terugkeer van Jezus Christus op aarde (de advent) en de overtuiging dat de zevende dag van de week.de zaterdag, de sabbatdag is, zijn meteen de belangrijkste geloofsthema’s van de zevende-dag-adventisten uitgelegd.
 Maar deze kerk heeft  nog wel wat anders in haar mars. Zo is het niet onmogelijk dat mensen die ooit een cursus hebben gevolgd om van het roken af te raken, daarvoor een cursus van de adventbeweging hebbeñ bijgewoond.

Het einde

Het mag raar klinken, maar het einde van de wereld betekende in het begin van vorige eeuw in de Verenigde Staten het begin van de Adventkerk. «Veel mensen waren niet meer tevreden met de traditionele kerken,» zegt Karel Denteneer. Denteneer (40) is predikant in de adventkerk in Hasselt en vader van twee kinderen. " In de Verenigde Staten ontstonden overal groepen die aan bijbelstudie deden,»
Een van die groepen werd geleid door een zekere William Miller. Miller baseerde zich op de profetieën in de bijbel. Hij vond dat heel wat historische gebeurtenissen in de bijbel waren voorspeld. Op basis van de profetieën probeerde hij ook de terugkeer van Christus op aarde te voorspellen. Miller verzamelde al vlug heel wat gelijkgezinden rond zich. «Hij maakte echter een grote fout. Op basis van de profetieën kan je immers wel zeggen dat Christus komt, maar niet wanneer,» vindt Denteneer. Miller voorspelde dat Christus op 22 oklober 1844 zou terugkeren.
En dat was nogal wat in het Amerika van die tijd. Winkels sloten hun deuren. Kranten wijdden dagen vooraf heelder pagina’s aan het heuglijke moment, bedrijven gaven hun werknemers een dag verlof. «Jezus retums». zo blokletteren de dagbladen. Maar, op 22 oktober 1844, en ook de dagen daama,gebeurde er niets. De beweging van William Miller verdwijnt als sneeuw voor de zon. Een handvol volgelingen gaat echter verder.In 1863 wordt de adventkerk gesticht. In 1872 komen de eerste predikanten in Europa aan. In België ziet de beweging het daglicht in 1903. In Hasselt wordt de kerk opgericht in 1969. Elke week komen er zo'n 100 gelovigen naar de kerk aan de Genkersteenweg. In Beringen komt regelmatig een bijbelstudiekring samen. In totaal wordt hun aantal (zo’n 30 gemeenten in België op ruim 1.500) geschat. «Je bent pas lid als je bent gedoopt,» legt de predikant uit. «Naast de gedoopte leden komen er nog wel heel wat mensen naar onze kerk.»

Sabbat

«God heeft maar één dag een naam gegeven, de laatste dag van de week.» Voor de adventbeweging is dat de zaterdag, de sabbat, de zevende dag. Karel Denteneer haalt er zelfs de geschiedenisboeken bij om dat te staven. «Tot in de vierde eeuw vierde iedereen de sabbat, de dag des heren, op zaterdag. Het is pas in het jaar 364 dat de katholieke kerk dat heeft veranderd. Door de eeuwen heen zijn er christenen die traditie blijven huldigen. Zo ook de adventkerk."
De zevende dagadventisten nemen hun zaterdagviering zeer ernstig. De hele voormiddag wordt besteed aan gebed en bijbelstudie. Vier keer per jaar wordt daar nog een avondmaalsviering aan toegevoegd: met wijn en brood, en voorafgegaan door een voetwassing. »Dat is voor ons een dienst van nederigheid,» legt de predikant uit. «Bij het avondmaal waren er eens geen knechten, Jezus waste dan maar zelf de voeten van zijn apostelen. Wij blijven dit gebruik huldigen. « Het is die beginselvastheid die de kerk vandaag geen windeieren legt. In 1970 telde de beweging een goed anderhalf miljoen leden. Nu zijn er dat wereldwijd ruim 7 miljoen. «Toch worden wij in het Westen geconfronteerd met de toenemende secularisatie. Maar in het voormalige oostblok gaan nu alle deuren open.» besluit predikant Karel Denteneer

Hete en minder hete hangijzers

Alles wat u altijd al over de Zevende-Dags.Adventisten wilde weten, maar nooit durfde vragen:
Ondergang: «Wij zijn geen onheilsprofeten. maar de realiteit gebiedt ons nuchter te zijn", zegt de Adventkerk als we vragen naar hun overeenkomsten met de Getuigen van Jehovah. «Wij zijn de rentmeesters van de aarde. we moeten haar ook zo behandelen.»
Echtscheiding: «Ik steek een groot deel van mijn tijd in verzoeningspogingen.» zegt Karel Denteneer. Echtscheiding wordt vermeden waar mogelijk, maar niet verworpen.
Doopsel: Het doopsel gebeurt niet bij de geboorte, maar op latere leeftijd na grondige bijbelstudìe. Het doopsel gebeurt bij volledige onderdompeling. Elk lid krijgt een diaken toegewezen, die de gelovige moet bijstaan.
Centen: De Adventkerk krijgt geen subsidies. Wel staan de leden, vrijwillig, een tiende van hun inkomen af aan de kerk.
Abortus: Neen, maar. Abortus wordt toegestaan als het leven van de moeder in gevaar is, bij emstige misvorming van de vrucht: bij verkrachting. Elk geval moet afzonderlijk bekeken worden.
Anticonceptie: God heeft de mens de opdracht gegeven de aarde te bevolken, zegt Karel Denteneer. «De aarde is nu overbevolkt. Anticonceptie kan dus perfect.»
Karel Denteneer , 't Leitje 25/03 - 2800 Mechelen - 015/55 94 07 0479/94 34 37 . E-mail : karel.denteneer@telenet.be . Websites : http://users.telenet.be/adventkerk_mechelen/ en http://nl-nl.facebook.com/people/Karel-Denteneer/100001946968612 .

EVANGELISCHE ALLIANTIE VLAANDEREN

De Evangelische Alliantie Vlaanderen = EAV (Website : http://www.alliantie.org/ ) maakt deel uit van de Evangelische Wereldfederatie (World
Evangelical Alliance = WEF . Website : http://www.worldevangelical.org/index.asp ) en van de Evangelische Europese Alliantie (European Evangelical Alliance = EEA . Website : http://www.europeanea.org/ ) . De Evangelische Alliantie Vlaanderen bestaat uit:

• de Belgische Evangelische Missie (Zending) (BEZ - BEM . Lambermontlaan 158 , 1030 BRUSSEL Tel.: 02/241 30 15 . Fax.: 02/245 79 65 .E-mail: information@b-e-m.org . Website: http://www.bez.be ),
• de Evangelische Christengemeenschappen Vlaanderen (ECV , Kortestraat 1 , 3990 PEER . Tel.: 011/63 36 66 . Fax : 011/65 62 64 . E-mail: sus.creemers@e-c-v.be . Website: http://www.e-c-v.be ),
• de Vrije Evangelische Gemeenten (VEG , Nederzwijnaarde, 23 , 9052 Gent-Zwijnaarde .Tel./fax: 09/245 09 19 of 056/42 40 19 . E-mail : veg.belgie@pi.be . Website: http://www.veg.be ),
• het Verbond van Vlaamse Pinkstergemeenten in België (VVP PINKSTERGEMEENTEN vzw , J. Cardijnlaan 67 , 1860 MEISE . Tel.: 02/270 14 37 Fax : 02/270 14 37 . E-mail: Koen-Celis@vvp.be . Web-site: http://www.vvp.be ).

De Evangelische Alliantie Vlaanderen maakt deel uit van de Evangelische Wereldfederatie (WEF) en van de Evangelische Europese Alliantie.
- Evangelische Wereldalliantie . World Evangelical Alliance (WEA) Secretariat , P.O. Box 1839 , Edmonds, WA 98020 U.S.A. Location: 617 Dayton Street, Suite 2, Edmonds, WA 98020 .Phone: +[1] (425) 778-5513 Fax: +[1] (425) 640-3671 .
Email: info@worldevangelical.org . Website : http://www.worldevangelical.org/ .
- Een webpagina van de website van de World Evangelical Alliance (WEA) is besteed aan European Evangelical Alliance : http://www.worldevangelical.org/europe.html . European Evangelical Alliance , 186 Kennington Park Road , London . SE11 4BT . United Kingdom . Tel +44 20 7582 7276 . Fax +44 20 7582 2043 . E-mail: info@europeanea.org . Website : http://europeanea.org/ .
- Evangelische Alliantie Vlaanderen = EAV . p.a. Don ZEEMAN, Algemeen Secretaris , Boomlaarstraat 12 , B-2500 LIER (België) . tel/fax: 03-488 04 30 . e-mail : info@alliantie.org . Website : http://www.alliantie.org/ .
- Tearfund is een in België geregistreerde christelijke hulp- en ontwikkelingsorganisatie, met als voornaamste doel om de levensomstandigheden van kwetsbare en achtergestelde groepen te bevorderen in enkele van de armste en meest behoeftige landen van de wereld. Tearfund startte in 1979 met fondsenwerving en werkt nu in verschillende landen van Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Een volwaardig landelijk secretariaat vormt de ruggengraat van de organisatie en is gevestigd te Vilvoorde, op 10 minuten van de national luchthaven. Secretariaat: Groenstraat 19, Vilvoorde . Correspondentie adres: Postbus 127, 1800 Vilvoorde 1 . Tel. +32(0)2.251.77.10 . Fax. +32(0)2.251.82.52 . E-post: office@tearfund.be . Website : http://www.tearfund.be/ . Voor financiële steun: KBC bank nummer: 435-9190001-10

GETUIGEN VAN JEHOVAH IN HASSELT

In Hasselt zijn ongeveer 130 personen getuige van Jehovah. Ze komen samen in de Koninkrijkszaal (Danielsstraat 12A) die verscholen ligt tussen de achtertuintjes van de Zomerstraat en via een smal wegje vanuit de Danielsstraat bereikbaar is. De groep is in twee gemeenten onderverdeeld: een gemeente Hasselt en een gemeente Alken.

Enkele termen vragen toch een woordje uitleg. De leden worden Getuigen genoemd naar de evangelische opdracht om het koninkrijk van God te verkondigen en zijn naam bekend te maken. In de Hebreeuwse geschriften (het Oude Testament) komt de Godsnaam 7000 maal voor. Daarin wordt Gods naam in veel moderne talen met JHWH of JHVH weergegeven. Om te voorkomen dat de uitspraak van de Hebreeuwse taal in haar geheel verloren zou gaan, bedachten joodse geleerden in de tweede helft van het eerste millennium een systeem van punten om de ontbrekende klinkers aan te geven, en die plaatsten zij rond de medeklinkers in de Hebreeuwse bijbel. Zodoende werden zowel klinkers als medeklinkers opgetekend en bleef de uitspraak zoals destijds was, bewaard.
In het geval van Gods naam echter zetten zij er in plaats van de juiste klinkertekens meestal andere klinkertekens omheen ten einde de lezer eraan te herinneren dat hij ‘Adonai’ (Heer) moest zeggen. Hieruit ontstond de spelling JEHOVAH. In het Nieuwe Testament komt Heer als Godsnaam 237 maal voor en vertalen de Getuigen het woord door Jehovah.
Zo noemen de Getuigen van Jehovah zich christenen.
Getuigen groeperen zich in gemeenten (gemeenschappen); het zijn dus christelijke gemeenten. Het gebouw waarin ze samenkomen, noemen ze Koninkrijkszaal. Het is geen gebedsplaats, ofschoon er wel vaak gebeden wordt. De leden noemen elkaar broeder en zuster.

Koninkrijkszaal

De Koninkrijkszaal in de Danielsstraat is een ruime plaats, waarin meer dan 100 personen gemakkelijk kunnen plaats nemen. Het is een sobere plaats. Geen religieuze afbeeldingen hangen aan de muren. De zitstoelen staan in een halve kring naar een klein podium met micro en lessenaar gericht. Aan de muur hangt de tekst in grote letters :’Waak voortdurend, wees gereed’ , het jaarthema. Er is geen cafetaria en er worden geen dranken geschonken. “Alles is gericht op de studie van de bijbel” vertelt Johan Dewith me die zo vriendelijk was me in de Koninkrijkzaal te ontvangen en met wie ik een openhartig gesprek had.

De Getuigen van Jehovah komen sinds 1972 bijeen in de Koninkrijkszaal in de Danielsstraat. Op het einde van de vijftigerjaren kwamen zendelingen uit Nederland en gingen van huis tot huis. Weldra sloten mensen uit Hasselt en omgeving zich aan. Ze kwamen bijeen in privéwoningen, eerst in de Acaciastraat, dan op de bovenverdieping van café Tijl Uilenspiegel op de kleine ring en vervolgens in de Boomkensstraat. Nu hopen ze een geschikte locatie te kunnen vinden om een nieuwe Koninkrijkszaal te bouwen.

Driemaal per week komen de Getuigen samen. De christelijke gemeente Hasselt komt bijeen op dinsdag- en donderdagavond (om 19 u.) en op zondagvoormiddag (om 9.30 u.). Naast bijbelstudie staat oefening in het leren spreken over de bijbel, in het toepassen van de bijbel in de praktijk, en ‘Wachttoren’-studie op het programma. Zo wordt voorzien in 5 u. gemeenschappelijke studie per week.

organisatie

De hedendaagse activiteiten van de Getuigen van Jehovah zijn ontstaan in de tweede helft van de 19de eeuw in de Verenigde Staten. Het hoofdbureau is gevestigd in New York. Van daaruit wordt de werking van de gemeenten wereldwijd geleid en worden de publicaties geproduceerd. Ze worden dan in 148 talen vertaald en in 230 landen verspreid aan 6,4 miljoen gemeenteleden. Tweewekelijks verschijnt Wachttoren met een gemiddelde oplage van 25.618.000 exemplaren. En verder worden de leden van heel wat literatuur voorzien.
Wat in Hasselt besproken wordt, gebeurt tegelijkertijd in de bijna 96.000 andere gemeenten van de Getuigen van Jehovah wereldwijd in 235 landen. Dat moet een sterke verbondenheid geven.
Degenen die de leiding nemen in de gemeente moeten aan bijbelse vereisten voldoen o.a. geen oneerlijke winst maken en niet heersen over de kudde.

rituelen

De Getuigen kennen geen rituelen. De doop door onderdompeling is aan geen plaats gebonden. Door persoonlijke studie van Gods Woord, de bijbel, neemt iemand nauwkeurige kennis van de enige ware God Jehovah en zijn Zoon Jezus Christus in zijn hart op. Door dit te doen, gaat iemand geloof oefenen en krijgt hij een diepe liefde voor God. Gehoorzaamheid aan Gods wetten, beginselen en maatstaven brengt hem tot berouw, waarbij hij godvruchtige droefheid over zijn in het verleden begane zonden tot uitdrukking brengt.
Dit leidt tot bekering, dat wil zeggen, dat hij zich omkeert en een eventuele verkeerde handelwijze, die hij heeft gevolgd toen hij de kennis van God nog niet bezat, de rug toekeert. Dat iemand zich aan Jehovah opdraagt betekent dat hij in een innig gebed aan God zegt dat hij zich bereidwillig en van ganser harte zijn leven aan hem geeft om zijn wil te doen.
Tijdens congressen van de Getuigen van Jehovah is er gelegenheid voor de doop. Dan wordt er een dooptoespraak gehouden, waarbij de betekenis van de onderdompeling wordt benadrukt.Als iemand in water wordt ondergedompeld, of “begraven” is het alsof hij gestorven is ten aanzien van zijn vroegere levenswandel. Wanneer hij uit het water omhoogkomt, is het alsof hij omhoog rijst voor het volgen van een nieuwe levenswijze, een levenswijze die beheerst wordt door Gods wil, niet zijn eigen wil.Dit gebeurt volgens hetgeen Jezus zei dat allen die zijn volgelingen willen worden zich laten dopen.
Zo vinden er ook bijeenkomsten plaats bij huwelijken en begrafenissen, waarbij een gelegenheidstoespraak wordt gehouden.
De belangrijkste dag, die elk jaar wordt herdacht, is de dood van Jezus Christus.Dit is volgens de joodse kalender op14 Nisan (dit jaar is dit op 4 april 2004). Deze herdenking wordt ook wel Gedachtenisviering of het Avondmaal des Heren genoemd. Het gebeurt met ongezuurd brood en wijn (zonder enige toevoeging). Het wordt altijd herdacht op de dag van Jezus’ dood.

geloof

De getuigen van Jehovah zijn ervan overtuigd dat slechts 144000 mensen naar de hemel zullen gaan. Ze geloven dat Jezus in 1914 onzichtbaar is wedergekomen en als Koning in de hemel regeert en dat Hij binnenkort deze aarde tot een paradijs zal omvormen.

Johan Dewith

Johan Dewith woont in Sint-Lambrechts-Herk, maar is afkomstig van Neerpelt. Toen hij 7 jaar was (1957), begonnen zijn ouders de bijbel te bestuderen. Ze werden Getuigen. Hij werd het ook. Hij trouwde en kreeg 4 kinderen , die nu 30, 24, 21 en 19 jaar oud zijn. Drie van hen zijn van hen, één niet. Getuige van Jehovah worden is een vrije keuze, beklemtoont Johan.

Wie meer informatie over de Getuigen van Jehovah wenst, kan zich wenden tot Johan Dewith, Disselstraat 18, 3500 Sint-Lambrechts-Herk. Tel : 011/72 54 78 . E-mail : dewith.johan@tiscali.be

  LINKS

http://www.watchtower.org/.
http://users.skynet.be/awsid/ndl/paws009n.htm
Een kritische benadering van de getuigen van Jehova door Herman Somers: http://users.skynet.be/sky50779/jeho.htm.

Artikel in Het Belang van Limburg, zaterdag 25 en zondag 26 april 1992. «Wij hebben nog nooit een voet tussen de deur gezet» Tekst: Guido CLOOSTERMANS Foto’s: Frank DEJONGH, Raymond LEMMENS

Wat drijft de Getuigen? Waar zijn ze mee bezig? Hebben ze soms geen zin om iemand een tas folders naar het hoofd te smijten? Of we eens een zondagmorgen mee op pad mogen? Dit is heel ongebruikelijk. De vraag overvalt hen. «Daar moeten we eens over praten. Belt u binnen een paar dagen maar terug.» Enkele dagen later «Ik denk dat u beter met die persoon contact opneemt.» Opnieuw gaan de dagen voorbij. Uiteindelijk krijgen we toch een antwoord. Het kan, maar. Er wordt een dag afgesproken. We moeten een en ander beloven: verzorgde kledij (verontrust kijken we naar onze jeans) en we mogen ons vooral niet moeien.
«De huisbezoeken zijn een heilige opdracht voor ons. We mogen zelf pas mee als we echt geschikt zijn. Het kan dus niet dat buitenstaanders zich gaan moeien,» argumenteert Kmita.
Klokslag 10 uur, op een zondagmorgen, staan we aan het Stationsplein in Alken. Zo’n vijftig Getuigen staan er klaar voor hun wekelijkse ronde. «Elke week gaan we ergens anders. De groep heeft een bepaald territorium. Jaarlijks bezoeken we iedereen in principe drie tot vier keer,» zegt Stan Kmita. De Getuigen gaan daarbij zeer oordeelkundig tewerk. Aan de hand van kaartjes wordt elk gebied verdeeld in sectoren en straten. Die worden dan systematisch bewerkt, huis per huis, niemand wordt overgeslagen. Waar niemand thuis is, wordt een foldertje in de bus gedeponeend.
De Getuigen gaan echter niet onvoorbereid op pad. Tijdens de wekelijkse bijeenkomsten wordt heel wat tijd besteed aan de theokratische bedieningsschool en de dientstvergadering. Hierop worden de predikers met behulp van demonstraties, een soort rollenspel, opgeleid door ervaren ouderlingen in het doelstreffend spreken met anderen over Gods koninkrijk.

Kinderen
Het duurt toch wel enkele huizen eer we iemand thuis vinden. Het zijn twee kinderen van een jaar of tien, die de deur openzwaaien. » Mama en papa zijn niet thuis,» zo kIinkt het. Als we door het keukenraam proberen naar binnen te gluren, blijkt dat beide ouders nog in pyjama zitten te ontbijten. Stanislas Kmita: «Dat gebeurt wel meer. Mensen die ons niet durven doorsture, laten hun kinderen de deur openene. Een paar huizen verder, op de inrit staan drie auto's, horen we eerst wat gestommel, vervolgens zien we enkele schaduwen achter de brandglazen deur en tenslotte wordt het stil. Onverrichterzake gaan we verder. »Ze weten niet beter,» vindt Kmita. "Toch zijn de meeste mensen minder agressief dan vroeger. Regelmatig kregen we te horen „Wij wijlen die prullen niet". De meeste mensen waren toen hevig voor of hevig tegen. Tegenwoordig wordt veel apatischer gereageerd.» -
De balan na bijna twee uur onverschrokken aanbelIen is niet zo positief. Twee mensen hebben een folder aanvaard. Zorgvuldig noteert Stanislas Kmita de adressen. Ze mogen zich aan een tweede bezoek verwachten. Ook de huisnummers van de afwezigen komen in het boekje terecht. «Hier kom ik in de loop van de week nog terug.» zegt hij. Ook de mensen die niet meer willen bezocht worden, kunnen op een lijst terechtkomen. "Daar gaan we dan ook niet meer naartoe."
Vorig jaar werd door Nederlandse Getuigen een discussie gevoerd over het moment dat bij de mensen wordt aangeklopt. Alhoewel in principe nooit vóór 10 uur wordt aangeklopt, beseffen de Getuigen zelf dat ze soms ongelegen komen. "Sommigen zullen altijd wel iets aan te merken hebben, zo werd toen gezegd."

Gevangenis
De nu 54-jarige Stanislas Kmita is de zoon van een Poolse immigrant die in de jaren ‘20 in Genk is komen werken. ln 1927 kwam de vader in contact met de toen slechts enkele tientallen leden tellende Limburgse Jehovah-afdeling. Tien jaar later liet hij zich dopen. Zoon Kmita werd in 1938 geboren en kreeg een Jehovah-opvoeding. Als 16-jarige werd hij gedoopt. Zijn drie kinderen zijn allemaal trouwe Getuigen geworden. «Mijn zoon is daarvoor zelfs naar de gevangenis gemoeten. Hij weigerde immers zijn militaire dienst» zegt Kmita, die daaraan toevoegt dat zijn zoon werd onderworpen aan een erg los gevangenissysteem.
De meeste Getuigen beginnen hun zendingswerk trouwens in de eigen familiekring. Kmita geeft toe dat dit soms voor problemen kan zorgen:
«Vooral als de partner van ons niet wil weten. Dit kan zelfs leiden tot een definitieve breuk.» Volgens het jaarboek van de Getuigen waren er in Limburg vorig jaar naar schatting 26.000 leden. Nagenoeg 49.000 mensen namen op een of andere manier deel aan de plechtigheden. Volgens het jaarboek 1991 werden er in de hele wereld ruim 4,3 miljoen Getuigen geteld. In Limburg zijn er naar schatting 3.000 Jehovahs Getuigen. Genk alleen neemt er daarvan ruim 1.000 voor zijn rekening. In Hasselt zijn er twee afdelingen die samen zo’n 100 gelovigen tellen. De Getuigen zijn actief in 211 landen. Sinds de Omwenteling in Oost-Europa is alle aandacht gericht op het voormalige Oostblok. Vroeger was de beweging in die landen verboden. Op nauwelijks drie jaar tijd zijn er daar 100.000 volgelingen bijgekomen.

Vooroordelen
Volgens Kmita doen er over de Getuigen heel wat vooroordelen de ronde. «We krijgen voortdurend dingen in de mond gelegd die helemaal niet kloppen,» zegt hij. Eén daarvan klopt alvast wél. Voor elke situatie, voor elk probleem, vindt de Getuige wel een passage in de bijbel die daarop van toepassing is. Vastberaden bladert Kmias door het met een luxueuse leren kaft omgeven boek. «Een Getuige brengt een flink deel van zijn tijd door met bijbelstudie en onderzoek. De bijbel bevat immers de richtlijnen waaraan wij ons dienen te houden,» zegt Kmita.
De Getuigen worden ook wel eens predikers genoemd, maar zelf horen ze dat woord niet graag. «Getuige zijn, betekent dat je het opneemt voor iemand. Wij komen op voor de belangen van God,» vindt Kmita.
Sommige predikers worden pioniers. Van hen wordt verwacht dat ze minstens 90 uren per maand aan verkondiging doen. De beweging wordt geleid door verkozen ouderlingen. Elke week komen de leden samen in de zogenaamde Koninkrijkzaal. In Limburg zijn er de laatse jaren twee bijgekomen. In Bilzen en Hechtel-Eksel hebben de Getuigen een gebedshuis gebouwd. Dat gebeurt op één weekend tijd aan de hand van een uitgekiend procedé, met vooral vrijwilligers.
Onze ochtendwandeling met de Getuigen wordt beëindigd met de wetenschap dat twee Alkense gezinnen nogmaals bezoek gaan ontvangen. Of dat bezoek even succesvol was, hebben we niet kunnen achterhalen.

  gesprek op vrijdag 14 december 2001

In een telefonisch gesprek  vertelde Stanislas Kmita uit Sint-Lambrechts-Herk dat Limburg in twee sechtoren is verdeeld en samen uit 30 à 35 gemeentes bestaat van elk rond de 100 predikers. Op het laatste jaarlijks congres in Hasselt waren er 3500 à 4000 aanwezigen. In Hasselt komen in de Daniëlstraat twee groepen ( de een uit Hasselt, de ander uit Alken) samen van elk 100 mensen.

Adressen van Jehovah's Getuigen in Limburg (zie Het Belgisch Jaarboek): http://page18749-18749.annuairemondial.com/ )

(Nationaal adres: Wachttorengenootschap Potaardestraat 60, 1950 Kraainem Tel.: 02-782 00 15)

Jehovah's Getuigen-Vergaderzaal, Oude Tongersestr 17, 3740 BILZEN. Tel.: 089-50 36 34
Jehovah's Getuigen Neeroeteren, Kwavenstr 43, 3650 DILSEN-STOKKEM. Tel.: 089-86 18 81
Jehovah's getuigen, Tiensestw 340, 3803 DURAS.  Tel.: 011-67 10 93
Jehovah's Getuigen Koninkrijkzaal, Groenstr 42, 3630 EISDEN. Tel.: 089-77 37 00
Getuigen van Jehova, Calvariestr 55A, 3600 GENK. Tel.: 089-30 35 21
Jehovah's Getuigen Zolder, Bieststr 80, 3550 HEUSDEN-ZOLDER. Tel.:  011-53 78 03
Jehovah's getuige Koersel, Leemstr 38, 3582 KOERSEL. Tel.: 011-45 45 98
Jehovah Getuigen, Vaartstr 92, 3920 LOMMEL. Tel.: 011-64 54 76
Jehovah's Getuigen, Kolonies 8, 3910 NEERPELT. Tel.: 011-80 17 77
Jehovah's Getuigen, Langveldweg 48, 3660 OPGLABBEEK. Tel.: 089-85 88 43
Jehovah's Getuigen vzw, Opitterkiezel 215, 3960 OPITTER. Tel.:089-86 69 75

   LINKS

Een website voor katholieken: http://home.wanadoo.nl/~psd/isidorusweb/index.html

  Katholicisme in België: http://users.pandora.be/parochiesbuizingenlot/katholieken.html

Rooms-katholieke organisaties n België en Nederland:
         http://www.ping.be/flanders_religion/haven15.htm.

Op zondag 28 oktober 2001 werden leden van vijf godsdiensten uitgenodigd in het nieuwe huis van de Ahmadiyya-gemeenschap te Hasselt. Een vertegenwoordiger van iedere godsdienst stelde de leer en het leven van zijn stichter en godsdienst voor. Volgende tekst namens de katholieke kerk.

Hasselt, 28 oktober 2001

Dames en Heren,

De stichter van de katholieke kerk is Jezus, zoon van Maria. Hij is verder gekend als Jezus Christus. Christus is de naam die de eerste volgelingen aan Jezus gaven. Christus komt van het griekse Christos, dat op zijn beurt een vertaling is van het Hebreeuwse massiah (Gods gezalfde), messias.
De naam christenen is afgeleid van het woord Christus en duidt dus de volgelingen van Jezus Christus aan.
Je weet dat er verschillende soorten gemeenschappen van christenen zijn die gekenmerkt worden door een eigen visie op het leven en werk van Jezus Christus. Zo vertonen deze gemeenschappen zeer vele gelijkenissen met elkaar, maar ook verschillen.

Ik wil hier de christelijke visie van de katholieke kerk op de persoon en de leer van Jezus Christus brengen.
Er staan ons twee bronnen ter beschikking nl. de bijbel en de traditie.
De bijbel is een verzameling van boeken waarin onderscheid gemaakt wordt tussen het Oude en het Nieuwe Testament. Testament komt van het latijnse woord testamentum. Het is de vertaling van het Hebreeuwse woord berith, dat verbond betekent. Het verwijst naar het Verbond van God, vooreerst met  Abraham, Isaak, Jakob, Mozes en het volk Israël, vervolgens met Jezus en het nieuwe Israël. Het Oude Testament geeft de geschiedenis van Israël, van de aartsvaders tot aan Jezus (1800 - onze tijdrekening). Het Nieuwe Testament geeft ons de geschiedenis van Jezus (de vier evangelies, evangelie volgens Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes) en de geschiedenis van de eerste kerk (de Handelingen van de apostelen en de brieven).
Naast de bijbel put de katholieke kerk uit de traditie, dit is de interpretatie van de bijbel en de kerkelijke overlevering door het kerkelijk leergezag. Zo beschikt de katholieke kerk over de "katechismus van de katholieke kerk". Deze dateert van 1992 en is opgesteld ter uitvoering van het tweede Vatikaans concilie (1962-1965).

Bij de beschrijving van het leven en de leer van de stichter, geïnterpreteerd door de katholieke kerk, kunnen we enkele aspecten onderscheiden zoals de leer, de rituelen, de ethiek of moraal, de organisatie.

De leer wordt ook wel geloofsleer genoemd. Geloven is het antwoord van de mens aan God die Zich aan de mens openbaart en geeft. Bij dit antwoord verlicht God de mens, die op zoek is naar de uiteindelijke zin van zijn leven. Twee termen zijn hierbij dus fundamenteel: goddelijke Openbaring en geloven.
De katholieke kerk erkent dat de mens met het natuurlijk verstand God met zekerheid kan kennen, door te vertrekken van de werken waarin God zich heeft laten kennen.
Maar zij erkent bovendien dat er een andere soort kennis is, waarin God Zich openbaart en Zich aan de mens geeft.
Hierin wordt de geschiedenis van de mensheid gezien als een liefdevol heilsplan van God dat zich langzaam ontvouwt en zijn volheid krijgt in de persoon van Jezus. God openbaart Zich als een God van liefde die de mens uitnodigt tot deelname aan zijn goddelijk leven.
Het antwoord van de mens is een geloofsantwoord, dat gegeven wordt binnen de gemeenschap van gelovigen. Dat antwoord heeft in de eerste vier-vijf eeuwen van onze tijdrekening zijn beslag gekregen in de geloofsbelijdenis van de apostelen en het credo (of geloofsbelijdenis) van Nicea-Constantinopel (351 - 381) . Deze laatste wordt iedere zondag tijdens de eucharistieviering door de gelovigen uitgesproken. In de volksmond is de geloofsbelijdens ook gekend als de twaalf artikels van het geloof.
In deze geloofsbelijdenis wordt het geloof in God, de relatie van Jezus tegenover God, de betekenis van het leven en het werk van Jezus, en de voortzetting van Jezus'geest in zijn kerk uitgesproken. De relatie van Jezus tot God wordt verwoord onder de beelden van Zoon en Vader.
Jezus wordt Christus, Messias, Gods gezalfde, genoemd. Hij is de uitverkorene van God, die Gods boodschap verkondigt. Hij wordt ook Verlosser genoemd, omdat hij de mensen van hun zonden verlost en de gemeenschap met God herstelt. In dit licht wordt zijn kruisoffer dan ook als een zoenoffer gezien, een offer (zelfgave aan God) tot verzoening van de mensen met God en tot vergeving van hun zonden.

De katholieke kerk viert haar geloof in een aantal rituelen. Dat gebeurt in de liturgie (leitos ergia: werk voor het volk). Het is het werk ten gunste van het volk. Het geeft aan dat de katholieke geloofsgemeenschap deelneemt aan het "werk van God". Langs de liturgie zet Jezus Christus zijn verlossingswerk in zijn kerk voort.
De liturgie krijgt concrete vorm in een zevental rituelen "sacramenten" (letterlijk "een heilig iets") genoemd: het doopsel, vormsel of zalving met het chrisma, de eucharistie, de boete, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk.
Het doopsel, vormsel en eucharistie worden initiatiesacramenten genoemd: ze nemen iemand op in de katholieke gemeenschap. Het belangrijkste sacrament is de eucharistie. Deze wordt wekelijks op zondag gevierd. Dan komen katholieken samen om naar het Woord van God te luisteren en om het brood te breken om Jezus te gedenken. De boete is het sacrament waarbij de mens voor God staat en vergiffenis voor zijn zonden vraagt. De drie overige sacramenten beogen de heiliging van een bepaalde levenssituatie: als gehuwde, als priester of bij ziekte. Bij de sacramenten wordt meestal een stoffelijke materie als symbool gebruikt: water bij het doopsel, chrismazalf bij het vormsel, brood en wijn bij de eucharistie, zalf bij de ziekenzalving, handoplegging bij het priesterschap en de ringen bij het huwelijk.
Naast de sacramenten zijn er nog andere liturgische vieringen die "sacramentalia" worden genoemd.
De katholieken vieren eucharistie op zondag, waarin ze het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus gedenken. Ze doen dit op zondag omdat Jezus de derde dag verrezen is, dit is de eerste dag van de week, de dag na de sabbat. Met verrijzenis duiden de christenen aan dat Jezus verder leeft bij God.
Jezus werd geboren in Betlehem (Judea), de stad van zijn voorvader koning David. Zijn ouders moesten uitwijken naar Galilea. Hij bracht zijn jeugd door in Nazaret, een stad in Galilea. Als jongeman liet Hij zich dopen door Johannes de Doper in de Jordaan. Na de arrestatie van Johannes week Jezus uit naar Galilea en begon zijn "openbaar leven" waarin hij de blijde boodschap (evangelie) van de komst van het Rijk Gods bracht en talrijke wonderen verrichtte. Bij gelegenheid van zijn bezoek aan Jeruzalem om er het joodse Paasfeest te vieren werd Hij, na drie jaren publiek optreden, gearresteerd. Hij werd in een ijltempo verhoord en veroordeeld aan het kruis. Zijn werk werd voortgezet door de 12 apostelen, met aan het hoofd van hen Simon Petrus. De paus en de bisschoppen worden gezien als de opvolgers van de 12 apostelen.

Een derde aspect van het christelijk leven volgens de katholieke kerk is het ethische of morele aspect. Een katholiek dient een leven te leiden, dat beantwoordt aan zijn roeping: te leven in Jezus'geest. Het centrale gebod is: Bemin God boven alles en bemin uw naaste als uzelf. Dit gebod krijgt concrete gestalte door te leven in de geest van de zaligsprekingen, het onderhouden van de tien geboden, het beoefenen van de deugden en het vermijden van zonden.
De katholieke kerk hecht heel veel belang aan een goed gevormd geweten. Het geweten is een soort innerlijke radar die aangeeft wat goed of kwaad is. Maar dit vereist een goede vorming. Dan kan een mens handelen volgens zijn geweten. Dit veronderstelt ook gewetensvrijheid, d.i. te kunnen en te mogen handelen volgens zijn geweten.

De verbondenheid van de mens met God wordt op een bijzondere wijze beleefd in het gebed. Jezus heeft zijn verbondenheid met God beleefd en verwoord in het prachtige gebed: het Onze Vader.

De katholieke kerk is volk van God. In dienst van dit volk staat de clerus: paus, bisschoppen, priesters en diakens. Ze vormen een hiërarchische structuur. Dit is een kenmerk van de organisatievorm van de katholieke kerk. Aan het hoofd van de katholieke kerk staat de paus; de huidige paus Johannes-Paulus II staat sinds 1978 aan het hoofd ervan. De katholieke kerk is onderverdeeld in bisdommen. Ons bisdom is het bisdom Hasselt met Mgr. Paul Schruers als bisschop en Mgr. Patrick Hoogmartens als hulpbisschop. Verschillende bisdommen vormen een kerkprovincie. Zo is er maar één Belgische kerkprovincie, waarvan kardinaal Godfried Danneels de voorzitter is. Een bisdom heeft een bisschopskerk of kathedraal, genoemd naar de cathedra (zetel) van de bisschop. In Hasselt is dat de Sint-Quintinuskathedraal. Een bisdom bestaat uit verschillende dekanaten, dat op zijn beurt uit verschillende parochies en federaties van parochies bestaat. Aan het hoofd van een dekanaat staat een deken. In onze dekenij is dat deken Lambert Vanherk, pastoor-deken van de Sint-Quintinusparochie. Aan het hoofd van een parochie staat een pastoor. Een pastoor wordt bijgestaan door een diaken, een parochieraad, parochieteam en vele andere medewerkers. Zo bestaan er in een parochie verschillende catechesegroepen:bij de voorbereiding van het doopsel, de eerste communie, het vormsel, de plusserswerking en het huwelijk. Er zijn gebedsgroepen, groepen voor de zorg aan armen en zieken en zoveel meer.

Op deze wijze heb ik in een notedop de katholieke kerk geschetst in haar leer, rituelen, ethiek en organisatievorm. Op deze wijze interpreteert ze het leven en het werk van haar stichter Jezus Christus.

Arseen De Kesel

DE KATHOLIEKE KERK IN BELGIE: Bisdommen en Vicariaten

 De territoriale structuur van de Kerk in België lijkt voor niet-ingewijden tamelijk ingewikkeld. Voor 5 van de 8 bisdommen in België komen de territoriale grenzen overeen met de provincies.

 Dat is het geval voor de Vlaamse bisdommen:

      Brugge (West-Vlaanderen)
      Gent (Oost-Vlaanderen)
      Hasselt (Limburg)

 en voor de Waalse bisdommen:

      Luik (provincie Luik)
      Doornik (Henegouwen)

 Het bisdom Namen omvat de provincies Namen en Luxemburg, terwijl het diocees van Antwerpen niet de
 totaliteit van de Antwerpse provincie omvat.

Het aartsbisdom Mechelen-Brussel kent een uitzonderlijke positie voor wat zijn territorium en  administratie aangaat. Inderdaad, het omvat vier kantons van de provincie Antwerpen, de provincies  Waals-Brabant en Vlaams-Brabant, en het gewest Brussel.
Omwille van deze specifieke territoriale structuur, waar twee culturele gemeenschappen wonen, werd het bisdom onderverdeeld in 3 vicariaten voor de 19 gemeenten van de Brusselse agglomeratie die officieel tweetalig zijn.

Behalve deze bisdommen en vicariaten die beperkt zijn tot een gedeelte van het nationaal territorium,  moeten we ook nog vermelden het "Bisdom bij de Krijgsmacht" (bisschop: Kardinaal G. Danneels; vicaris-generaal : Roger Vanden Berghe).en de personele prelatuur van het Heilig Kruis en Opus Dei (regionale vicaris: E.H. M. Cabello)

De katholieke bisschoppen van België

Kardinaal Godfried Danneels, aartsbisschop van Mechelen-Brussel, voorzitter
Mgr. Jean Huard, bisschop van Doornik
Mgr. Paul Van den Berghe, bisschop van Antwerpen
Mgr. Roger Vangheluwe, bisschop van Brugge
Mgr. Aloys Jousten, bisschop van Luik
Mgr. Paul Schruers, bisschop van Hasselt
Mgr. André-Mutien Léonard, bisschop van Namen
Mgr. Arthur Luysterman, bisschop van Gent
Mgr. Rémy Vancottem, hulpbisschop van Mechelen-Brussel
Mgr. Jan De Bie, hulpbisschop van Mechelen-Brussel
Mgr. Patrick Hoogmartens, bisschop-coadjutor Hasselt
Mgr Jozef De Kesel, hulpbisschop van Mechelen-Brussel

  De katholieke kerk: het bisdom Hasselt

Het bisdom Hasselt werd opgericht in 1967. Het omvat alle rooms-katholieke christenen in de huidige Belgische provincie Limburg. Sinds 1989 is de zorg voor deze christelijke gemeenschap toevertrouwd aan Mgr. Paul Schruers, de tweede bisschop van Hasselt.

Ongeveer 600.000 Limburgers maken krachtens hun  doopsel deel uit van het bisdom Hasselt. Ze leven  verspreid over 316 parochies, die in een twintigtal decanaten gegroepeerd zijn.

De christelijke gemeenschap ligt in Limburg aan de basis  van de oprichting en uitbouw van honderden scholen en verzorgingsinstellingen van allerlei aard.

Talrijke verenigingen en bewegingen zijn actief in de schoot van het bisdom. Hun bijdrage tot het welzijn van de Limburgse bevolking raakt alle domeinen van het leven.

Op tientallen plaatsen ondersteunen kleinere of grotere religieuze gemeenschappen het leven van de gemeenschap door hun gebed en activiteit.

 Van bij zijn oprichting is het bisdom Hasselt toegewijd aan Onze Lieve Vrouw, Oorzaak van Blijdschap, die onder deze naam vereerd wordt in de Onze Lieve Vrouwe basiliek te Tongeren.

De administratieve zetel van het bisdom is gevestigd te Hasselt.

Adres:

Vrijwilligersplein 14, B-3500 Hasselt
Tel: 011-22.79.21
Fax: 011-24.10.08
E-mail: bisdom.hasselt@kerknet.be

 Wie wil weten wat er zoal gebeurt in ons bisdom raadpleegt het best op geregelde tijdstippen de agenda die regelmatig wordt bijgewerkt. Onder actueel vind je info over het bisdom die regelmatig wordt geupdated.

Terug naar het begin van de pagina

Het Sint-Isidorusweb geeft een overzicht van links van de Oosterse kerken.

• Grieks-Orthodoxe Kerk:
• Grieks Orthodoxe Kerk, Oekraine (E/Ru.): http://www.ugcc.org.ua/eng/  (E/Ru)
• Voithia, uitgeverij: http://www.voithia.org/content/index.html

• Russisch Orthodoxe Kerk:
• Officiële website Russisch Orthodoxe Kerk (Ru./E): http://www.russian-orthodox-church.org.ru/en.htm
• Russian Orthodox Church outside Russisch Orthodoxe Kerkof Russia (ROCOR) (Ru./E): http://www.rocor.org/
• Kalender Russisch Orthodoxe Kerk (POMOG) (E)
• Russisch Orthodoxe Kerk in Duitsland (D)
• Orthodox.net (E)*
• Amsterdam, Russisch Orthodoxe Kerk (NL/Ru./E)
• Den Haag, Orthodox klooster Joannes de Doper
• Deventer, Orthodoxe parochie HH Eersttronende Apostelen Petrus en Paulus
• British Orthodox Church (E)
• Servisch-Orthodoxe Kerk
• Officiële site Servisch-Orthodoxe Kerk
• Serbian Orthodox Church Diocese of Western America Syrisch-Orthodoxe Kerk
• Syrisch-Orthodoxe Kerk van Antiochië (Ar./E)
• Syrisch Orthodoxe Kerk van Antiochië, Australië (E)
• The Arameans of Mesopotamia (E)
• Syrisch Orthodoxe Kerk (D)
• Syrisch Orthodoxe Kerk in Amerika (E)
• Servisch Orthodoxe Kerk in Amerika (E)
• Koptisch Orthodoxe Kerk
• De Koptische Kerk in Nederland (E)
• Koptische Kerk Egypte
• The Official Site of H.H. Pope Shenouda III (E)
• Overige
• Bulgaars Orthodoxe Kerk (Den Haag) (Bul./NL)
• Ukrainisch-Katholieke Kerk, Hamburg (D) (byantijnse riten)

De homepage van het Grieks Orthodoks Patriarchaat van Alexandrië: http://www.greece.org/gopatalex/
H.B. Petros VII, Pope and Patriarch of Alexandria and all Africa, P.O.Box 2006, Alexandria, EGYPT. Tel: + 2-03-4868595
Fax: + 2-03-4875684. E-mail: goptalex@tecmina.com. Zie webpagina: http://www.greece.org/gopatalex/addresses.html

De homepage van de Orthodoxe Kerken in Nederland: http://www.orthodoxekerk.org/
 

Van onze medewerker (RDG) De Standaard, 12/13 november 1994 - Ortodoxe Kerk in België telt vijftigduizend gelovigen.

BRUSSEL — De ortodoxe Kerk is, samen met de rooms-katolieke Kerk en de Kerken uit de reformatie, één van de drie belangrijke uitdrukkingsvormen van het historisch kristendom. Mede door de grote migraties van de moderne geschiedenis verloor zij haar geografisch, oosters karakter en is nu op alle kontinenten aanwezig. Het aantal ortodoxen in de wereld wordt op 250 miljoen geraamd. België telt er ongeveer 50 000.

Ortodoxen van Griekse, Russische, Servische, Roemeense, Bulgaarse en Oekraïense afkomst en behorend tot diverse lokale Kerken kwamen zich in België vestigen. Bij hen voegden zich Belgen die de ortodoxie ontdekten en er zich bij aansloten. Zo ontstonden verschillende, ook Nederlands- en Franstalige ortodoxe parochies. Samen zijn ze goed voor zo’n 50.000 ortodoxe gelovigen, met drie bisschoppen en veertig priesters en diakens.
De ortodoxe parochies van de diverse jurisdikties zijn over heel het land verspreid: 15 Griekse, 5, Russische, 3 Oekraïense, 2 Roemeense, 1 Servische en 1 Bulgaarse. Bovendien zijn er 11 parochies die vieringen in het Nederlands of het Frans houden.
In 1985 erkende de Belgische Staat officieel de ortodoxe eredienst. Een wet in 1988 bepaalde dat de metropoliet-aartsbisschop van het Oekumenisch Patriarchaat van Konstantinopel of zijn plaatsvervanger, de vertegenwoordiger is van het geheel van de ortodoxe Kerk. In 1989 ontstond de mogelijkheid van ortodoxe godsdienstlessen in het Vlaams gemeenschapsonderwijs. Sinds begin 1994 zijn er ook radio- uitzendingen op de openbare omroep.

Aartsbisdom

Het Aartsbisdom van België en Exarchaat van Nederland en Luxemburg behoort tot de onmiddellijke jurisdiktie van het Oekumenisch Patriarchaat van Konstantinopel dat geleid wordt door Zijn Alheiligheid de oekumenische patriarch Bartholomeos.

De eerste kontakten en ontwikkelingen van de ortodoxie in onze gewesten dateren van de zeventiende eeuw toen Grieken en Russen zich hier kwamen vestigen. Zo groeide er een Griekse gemeenschap in Antwerpen met, sinds 1900, een eigen kerkgebouw. Brussel kreeg zijn eerste kerk in 1926. Toen in 1955 de eerste Griekse mijnwerkers in Limburg en Wallonië arriveerden, kwamen ook enkele ortodoxe priesters mee.

Op 8 augustus 1969 richtte de Oekumenische Patriarch Athenagoras het ,,Aartsbisdom van België en exarchaat van Nederland en Luxemburg” op. Metropeliet Emilianos van Selevkia werd tot eerste Metropoliet van België verkozen. In 1975 vestigde hij  zijn zetel en residentie aan de Charbolaan 11, in Brussel.
In december 1982 volgde de huidige metropoliet Panteleimon hem aan het hoofd van het Aartsbisdom op. Hij was voordien al in België werkzaam, vanaf 1957 als priester en vanaf 1974 als hulpbisschop. Bij zijn intronizatie op 23 januari 1983 telde het aartsbisdom 13 parochies in België, 1 in Nederland en een in Luxemburg. Belgen.
Na de officiële erkenning van de ortodoxe eredienst en dankzij een goede verstandhouding met rooms-katolieke Kerk kon het aartsbisdom op 27 oktober 1987 overgaan tot de aankoop van de Ortodoxe Katedraal aan de Stalingradlaan 34, in Brussel. Later kwam er ook de restauratle van de Kerk van de Heilige Barbara in Genk. De renovatie van de  Kestekidion School maakte lager en middelbaar onderwijs in het Grieks mogelijk.
Momenteel telt het Aartsbisdom 15 Griekstalige en 2 Nederlandstalige parochies in België, 1 Griekstalige in het Groothertogdom Luxemburg, 2 Griekstalige, 2 Nederlandstalige en 1 klooster in Nederland.
Metropoliet Panteleimon wordt bijgestaan door een hulpbisschop, 25 priesters en 2 diakens, Grieken en Belgen. Het aartsbisdom onderhoudt goede kontakten met andere ortodoxe jurisdicties, alsook met de rooms-katolieke Kerk en de protestantse en anglikaanse gemeenschappen in België. (RDG)

DE GRIEKS-ORTHODOXE KERK: Grieks Orthodoxe Parochie Limburg, Gouverneur Alex. Galopinstraat 21, 3600 Genk. Tel.:
089.38.54.15

De Grieks-Orthodoxe Kerk is een van de kerken van de oosterse orthodoxie. De Kerk werd in 1850 volledig zelfstandig, nadat ze al direct na de
onafhankelijkheid van Griekenland in 1833 autocefaal (onafhankelijk) werd van het patriarchaat van Constantinopel. Ze baseert zich volledig op de denkbeelden van de oosterse orthodoxie. De orthodoxe kerken onderscheiden zich van de zogenaamde Latijnse kerk omdat zij zich baseren op de leer van de zeven eerste oecumenische of algemene concilies, die tot 787 zijn gehouden. Orthodox betekent "volgens de juiste doxa of eredienst". De Kerk wordt bestuurd door de Heilige Synode, waarin alle bisschoppen zitting hebben. Het dagelijks bestuur wordt gevormd door de Permanente Synode van twaalf bisschoppen, die voor één jaar worden gekozen. Bijna alle Grieken zijn lid van de kerk.
 

OEKRAIENS-ORTHODOXE KERK:  http://www.religionen-in-hannover.de/ukorth.htm.

Orthodoxe Kerk in België
Persdienst 'Orthobel' (Archimandriet Athenagoras Peckstadt)
Charbolaan 71, 1030 Brussel, Tel. 02/736.52.78, Fax: 02/502.08.10
Orthodoxe jongeren: http://users.skynet.be/syndesmos/lectuur.htm.

Na de val van het Oost-Romeinse of Byzantijnse rijk (1453) gingen steeds meer kerken zich ten opzichte van Konstantinopel zelfstandig opstellen. Ze werden autocefaal.

BEZOEK AAN DE OEKRAIENSE ORTHODOXE AUTOCEFALE KERK VAN DE HEILIGE AARTSENGEL MICHAEL DE ARCHISTRATEEG

Mevrouw Derewianka zal ons ontvangen en informeren over plaats en betekenis van de Oekraïense Orthodoxe Autocefale Kerk:

   HULSHAGENSTRAAT, 3500 WATERSCHEI (GENK). Meer informatie bij: Derewianka V.,
                               Pruimelaarstr 7, 3530 HOUTHALEN-HELCHTEREN. Tel.: 089-38 07 95 Bischof Ivan Derevianka
                               2, Azalealaan B 2 - 10 3500 Genk

Neuer ukrainischer Erzbischof für Westeuropa

Genk - Im ostbelgischen Genk fand Ende September das turnusmäßige 8. Konzil der Ukrainischen Orthodoxen Kirche in der Diaspora statt, die seit März 1995 dem Ökumenischen Patriarchat untersteht und vom Metropoliten von Eirenoupolis Konstantyn (Bugan) aus den USA geleitet wird. Daran nahmen Bischöfe, Geistliche und Laienvertreter aus den westeuropäischen Ländern, Australien und Nord- wie Südamerika teil. Besonders kamen der Priestermangel, die zunehmende Säkularisierung und die sich verschlechternde materielle Situation der Gemeinden zur Sprache. Zum Nachfolger für den in Neu-Ulm residierenden und im Oktober 1997 verstorbenen Metropoliten von Sozopolis, Anatolij (Dublanskyj), der die Ukrainische Orthodoxe Eparchie von Westeuropa geleitet hatte, wurde der in Genk residierende Erzbischof Ioan (Derewianka) von Parnasos ernannt. Der neue
Oberhirte der zum Ökumenischen Patriarchat gehörenden exil-ukrainischen Gemeinden Westeuropa wurde am 6. Juli 1937 in der Stadt Sinkiv (Gebiet Poltava /Ukraine) geboren. Im Juli kam die Familie Derewianka zum Arbeitseinsatz nach Deutschland und lebte dann nach Kriegsende bis zur Auswanderung nach Belgien im Jahre 1947 im DP-Lager in Kernberg. In der belgischen Bergarbeitersiedlung Zwartberg besuchte Ivan Derewianka zunächst die dortige ukrainische Grundschule, dann die belgische Oberschule in Genk und studierte nach deren Abschluss Mathematik an der Universität Leuven, bis er zwei Jahre später aus finanziellen Gründen sein Hochschulstudium abbrechen und 1961 eine Tätigkeit als Angestellter aufnehmen musste. 1966 heiratete er Vira Baæynska, die Tochter des 1972 verstorbenen Protopresbyters Ivan Baæynskyj, der die orthodoxen Ukrainer in
Belgien betreute. Nach Fernunterricht und praktischer Anleitung durch seinen Schwiegervater wurde Ivan am 20. Juli 1980 in Landhut von Erzbischof Orest, dem damaligen Vorsteher der Ukrainischen Orthodoxen Kirche in Deutschland, zum Diakon und am 19. September 1982 von Erzbischof Anatolij in Genk zum Priester geweiht und betreut nun die Gemeinden in Belgien. Nach dem Tode seiner Ehefrau wurde er von Metropolit Mstyslav (Skrypnyk), dem damaligen Vorsteher der Ukrainischen Kirche in den USA und Kanada, am 26. September 1989 am Sitz des Metropoliten in South Bound Brook, N.J. mit dem Namen Ioan zum Mönch geweiht und am folgenden Tag schon zum Archimandriten erhoben. Am 27. Oktober 1991 erhielt er in London von Metropolit Mstyslav, Erzbischof Konstantyn und Bischof Antonyj die Bischofsweihe und wurde zum Bischof von London eingesetzt. Nach der kanonischen Aufnahme der Ukrainischen Orthodoxen Kirche in der Diaspora in die Jurisdiktion des Ökumenischen Patriarchats 1995 erhielt er den Titel eines Bischofs von Parnasos und jetzt auf dem Konzil in Genk den Rang eines Erzbischofs.

Terug naar het begin van de pagina

De Verenigde Protestantse Kerk in België: http://www.protestanet.be/VPKB/

 De VPKB is een samengaan van protestantse kerkgemeenschappen, een 100 tal ongeveer in gans België. Zij maakt deel uit van de Wereldraad van Kerken.
De webpagina's van de VPKB zijn terug te vinden op het protestanet, de site van het Belgische Protestantisme - die reeds langer op internet aanwezig is. Sinds begin mei houdt de vzw Protestanet zich bezig met de opbouw van deze site en draagt zij tevens de morele en financiële verantwoordelijkheid. Op deze site kan men kiezen tussen de pagina's van de officieel erkende Kerk, de VPKB en van de evangelische Kerken. Alle informatie werd geklasseerd per sector:

               Bronnen, principes en waarden van het protestantisme
               Agenda van bijeenkomsten
               Diaconale, culturele en zendingsactiviteiten,... met de nodige adressen
               Geschiedenis van de Belgische protestanten
               Protestantse media
               Protestants onderwijs en vorming

Tijdschrift De Open Poort:  http://www.protestanet.be/VPKB/DeOpenPoort/index.htm

Voortgaande op hun weg van éénmaking, en met het oog op "de mogelijkheid zich gemeenschappelijk te laten horen, telkens wanneer de omstandigheden dit vereisen", vormden de Bond van Kerken en de Zendingskerk, In 1923, de Federatie van Protestantse Kerken van België.  Andere denominaties traden later toe: de Protestantse Liberale Kerk, de Methodistische Conferentie, de Unie van Baptistische Kerken, de Gereformeerde Kerken, de Deutschsprachige Evangelische Gemeinde in Belgien, en de Mennonietenzending.
Op het moment van de stichting van de Verenigde Protestantse Kerk in België, beëindigde deze Federatie haar werk, dat voortaan door de
nieuwe kerk werd overgenomen. Zie: http://www.epbru.org/150jaar.html#federation

Geschiedenis van het ontstaan van De Verenigde Protestantse Kerk in België

Met de bedoeling tot méér samenwerking en later tot de oprichting van een protestantse kerk te komen, waren er in 1968 contacten tussen de Protestantse Evangelische Kerk van België en de Hervormde Kerk van België enerzijds en de Protestantse Evangelische Kerk van België en de Kring België van de Gereformeerde Kerken anderzijds. Door de fusie tussen de Protestantse Evangelische Kerk van België en de Belgische Conferentie der Verenigde Methodistische Kerk waren deze contacten stil komen te liggen.

Begin januari 1970 werd het contact weer opgenomen middels een op 26 januari gehouden "rondetafelgesprek" van afgevaardigden van de drie kerkverbanden gezamenlijk. Men kwam overeen de discussie over mogelijke éénwording niet meer bilateraal te houden "zoals vroeger" maar trilateraal.

De daartoe ingestelde zogenaamde "niet-officiële contactcommissie Hervormde Kerk van België/ Protestantse Kerk van België / Gereformeerde Kerken in België" voerde in de loop van dat jaar ernstige besprekingen welke resulteerden in een basisdocument waarin de wens werd uitgesproken, dat tussen de drie kerken officiële besprekingen zouden worden geopend die alle niveaus van het kerkelijk leven zouden bestrijken en de éénwording van deze kerkverbanden zouden beogen en dat voorts in grote lijnen aangaf wat de inhoud en de werkwijze van die éénheidsbesprekingen dienden te omvatten. Éénheidsbesprekingen die, zo luidde het basisdocument, "slechts kans van slagen zullen hebben wanneer zij vergezeld gaan van de voortdurende voorbede van alle leden en organen van 't betrokken kerkverband, opdat de zaak van een eenheid zich zoveel mogelijk "in de Heer" en "naar de Geest" mogen ontwikkelen".

De synoden van de Hervormde Kerk van België en de Protestantse Kerk van België, alsmede de Kring België van de Gereformeerde Kerken verklaarden zich na diepgaand intern beraad, akkoord en zo konden de officiële éénheidsbesprekingen in 1972 beginnen. Daarvoor waren in het leven geroepen een contactcommissie en vijf werkgroepen (nl. voor de opstelling van een geloofsverklaring, de structuren, de verhouding Kerk en Staat, de interkerkelijke relaties en de financiën). Het werk van deze werkgroepen werd door de contactcommissie gecoördineerd en geleid in samenwerking met genoemde synoden en Kring/Classis, welke hoogste kerkelijke organen daar waar nodig adviezen gaven en de nodige beslissingen namen t.a.v. voorgelegde documenten (w.o. de hierna opgenomen Constitutie- en Kerkordeartikelen).

De voor de éénwording voorziene datum werd gehaald. Op 30 september 1978 werd de constituerende synodevergadering van de Verenigde Protestantse Kerk in België onder voorzitterschap van Dr André Pieters gehouden, nadat de synoden van de Hervormde Kerk van België en de Protestantse Kerk van België en de Classis van de Gereformeerde Kerken in België plechtig besloten hadden na een voorbereidingsperiode die van 1 oktober tot 31 december 1978 zou duren, Vanaf 1 januari 1979 aldus verder te gaan in één kerkverband.

In de op Zaterdag 4 november 1978 te Brussel gehouden plechtige dankdienst, ter gelegenheid van de oprichting van de Verenigde Protestantse Kerk in België, werd dit bevestigd door ondertekening van de "Geloofsverklaring" (zie artikel 1 van de Constitutie) alsmede de hiernavolgende "Verklaring van eenheid"

De Protestantse Kerk van België, de Hervormde Kerk van België en de Gereformeerde Kerken in België, bereid samen te antwoorden aan hun gemeenschappelijke roeping tot eer van de ene God, Vader, Zoon en Heilige Geest en begerig het Evangelie beter te dienen in de samenleving van vandaag, ontvangen als een genade van God de mogelijkheid die hun geboden is, zich te verenigen in een nieuwe kerk onder de naam van VERENIGDE PROTESTANTSE KERK IN BELGIË.

De nieuwe denominatie verenigt ongeveer honderd gemeenten, verdeeld over zes distrikten:
     twee Nederlandse distrikten : de Vlaamse provincies (16 gemeenten) en Antwerpen-Brabant-Limburg   (18 gemeenten)
     twee Franse distrikten : West-Henegouwen (24) en Oost-Henegouwen-Namen   (16)
     twee tweetalige distrikten : Brabant (13 Franse en 2 Engelse), en Luik (13 Franse en 2 Duitse gemeenten)

In 1992 verzorgden Guido Cloostermans (samenstelling) en Rudi Van Beek (foto's) een reeks, "Anders geloven in Limburg" genaamd. Op zaterdag 25 en zondag 26 juli 1992 verscheen het artikel over De Verenigde Protestantse Kerk van België en werd geschreven door Guy Goewie die een interview met dominee Lianne de Oude had.
Deze tekst is verhuisd naar de webpagina levensbeschouwelijk Hasselt.

Terug naar de titel

p woensdag 16 janauri 2002 verschijnt op de federatiepagina ven Kerk en Leven Hasselt N-O een artikel over dominee Lianne De Oude door Arseen De Kesel
Deze tekst is verhuisd naar de webpagina levensbeschouwelijk Hasselt.
 

Adressen van De Verenigde Protestantse Kerk in België in Limburg

Adressen: zie:  http://page27059-27059.annuairemondial.com/.

(Nationaal adres: Verenigde Protestantse Kerk in België (V.P.K.B.). Info; Marsveldstraat 5, 1050 Brussel. Tel 02/5114471 Fax 02/5112890. E-mail vvwerk.vpkb@skynet.be )

Genk, Laatgoedstraat, 60, 3600 Waterschei-Genk. E-mail: johanneskerk@hotmail.com Site: http://www.johanneskerk.yucom.be/
De protestantse gemeente van Genk is een jonge, kleine en dynamische gemeenschap die op een open en eigentijdse wijze probeert inhoud te geven aan haar opdracht om kerk te zijn in Genk en omgeving. Van belang voor haar zijn naast de zondagse vieringen ook het gezellig samenzijn, het gezamenlijk leren (Karl Barthcentrum), de oecumenische dialoog en de ontmoeting met andere godsdiensten (Abrahamshuis).

De tweede wereldoorlog heeft zijn sporen nagelaten in de ontwikkeling van de Evangelische Johanneskerk te Genk. Duitse krijgsgevangenen zijn tewerkgesteld geweest in de Limburgse kolenmijnen. Na hun vrijlating verkozen sommige van hen om hier te blijven werken in de mijnen. Zij trouwden en vestigden zich voorgoed in Limburg. De protestanten onder hen werden kerkelijk verzorgd vanuit de Duitstalige Gemeente, zowel vanuit Brussel als Antwerpen, maar vooral vanuit Luik. De toenmalige Duitse gemeenschap kon zich niet vinden in de voorhanden zijnde  evangelische gemeenten. De problemen lagen niet alleen op het terrein van de taal maar de zaak van de kinderdoop speelde hierin een belangrijke rol. De huidige kerkgangers zullen niet op de hoogte zijn van deze historische achtergrond van de scheiding tussen beide gemeenschappen in Genk en alle varianten die daaruit zijn gegroeid maar onrechtstreeks speelt dit altijd mee in de relatie tot de andere evangelische gemeenten van Genk. Een beperkte  kerkelijke activiteit werd ontwikkeld die sinds 1961 gedragen werd door het Silo-Evangelisatiewerk van de Protestants Evangelische Kerk van België (een deelkerk van de huidige V.P.K.B.) en de Deutschsprachige
Evangelische Gemeinde in Belgien. Op 1 november 1964 begon Jan Nijs sr. zijn werk als predikant in de jonge gemeente Genk, dat nog steeds zonder eigen kerkgebouw zat. Daarin kwam pas verandering op 15 oktober 1967 toen de kerk plechtig werd ingewijd te Waterschei. De  kerkruimte kan desnoods mensen onderbrengen. Onder de kerk ligt het Karl Barthcentrum dat dienst doet als vergaderruimte en denktank. Het Karl Barthcentrum is als het ware het oog, dat gericht is op de wereld. Want Bijbel en Gazet liggen in elkaars verlengde. Ds. Nijs voorzag de   kleine gemeente niet alleen van regelmatige diensten van het Woord van God, het bedienen van de sacramenten...maar stond daarnaast in het Protestants Godsdienst onderwijs. Ook dat heeft zijn invloed gehad in de samenstelling van de kleine gemeente. Heel wat leden zijn tewerkgesteld als leerkracht Protestantse Godsdienst. Twintig jaar is Ds. Nijs voorganger geweest. De erkenning van de gemeente Genk door de staat dateert van 22 maart 1984. Op 13 januari 1985 nam hij zijn emeritaat waardoor Genk in een vacaturetijd terechtkwamen. Al gauw werd in de vacaturetijd een beurtrol opgezet voor de erediensten waarin enkele leden van de eigen gemeente voorgingen in de dienst. Wat de sacramenten aangaat werd nog steeds beroep gedaan op Ds. Nijs. De vacatureperiode kan beschouwd worden als een leerrijke ervaring die de volwassen maar tevens zelfstandige gemeente gesterkt heeft in haar bijzondere eigenheid. Op 13 maart 1988 werd Da. L. de Oude ingezegend tot predikante. Zij was op dat moment de jongste predikant van het land. Anderhalf jaar later werd aan deze samenwerking een einde gemaakt. Alweer verviel Genk in een vacatureperiode.

De Barak

De houten barak van de Duitse club waar de kerkdiensten worden gehouden was te lang verwaarloosd en behartigd door velerlei sekten, naar beste krachten, maar dan toch uiteraard te eng opgezet en - in eschatologische drift - op korte duur berekend; nogal eens sputsend en opnieuw
beginnend. Ds. Weber verrichtte hier, samen met Ds. Griloder (Luik) verkenningsarbeid waarover hierna bijzonderheden. Dit leidde ertoe dat het Evangelisatie-comittee een andere theologische student, vrijwel afgestudeerd in Brussel, Jan Nijs, tot jeugdpredikant benoemde, om zo tevens een kern van daadwerkelijke verkondiging te stichten. Een villa, waar hij kan wonen en van-waaruit hij kan werken, is gehuurd met medewerking van de Duitse gemeente Remscheid, die ook gedeeltelijk in traktement voorziet, en zal helpen bij 't aanschaffen van een auto. In zijn arbeid in Kortrijk bracht J. Nijs, vooral ook door middel van het door hem gestichte Protestants Kultureel Centrum, onderlinge kontakten tot stand niet enkel tussen katholieken en protestanten, doch ook tussen liberalen en socialisten, aktief deelnemende in de Erasmuskring, de Stichting Lodewijk De Raet (Volks-hogeschool-beweging) en de Vermeylenkring, en de B.S.P. Wie iets kent van de politieke en sociale verhoudingen in België, zal het bijna onmogelijk achten dat tussen deze zienswijzen ergens verbindingen kunnen ontstaan. Doch J. Nijs meent, dat hier in deze situatie een bijzondere roeping ligt voor de protestanten, onbelast als zij zijn met de erfenissen die anderen meetorsen. Bij zijn afscheid vanhier 25 oktober werd hem door al deze kringen warme dank gebracht! Als Limburger leek hij wel de aangewezen man te zijn om in deze zich nieuw ontwikkelende streek een nieuw werk op te zetten.

Gemeente vandaag

Genk is een kleine gemeente. Afgezien van een kleine trouwe groep die wekelijks deelnemen aan de eredienst varieert de kerkgang iedere week. Naast de eredienst is een zondagsschool voorzien voor de kinderen tot twaalf jaar. Ook hier wordt direct ingespeeld op de aanwezigheid van de kinderen. Want het gebeurt wel vaker dat er geen kinderen zijn. Voor de 12-plussers is er catechisatie voorzien, die parallel loopt met de
eredienst. In het verleden stond deze catechisatie in dienst van de voorbereiding van de belijdenis, dit gebeurde aan huis. De Duitse gemeenschap die nog steeds beroep deden op de kerkelijke diensten kwam al geruime tijd niet meer naar de kerk. Vandaar dat indertijd
besloten werd om de catechisatie vast te koppelen aan de eredienst zodat het verband tussen belijdenis en kerkgang duidelijk zou worden. Naast deze catechisatie kent onze gemeente de belijdeniscatechisatie die gespreid is over een periode van 2 jaar. In de korte historische schets werd het belang van het Karl Barthcentrum onderstreept als vormingsactiviteit voor de volwassenen. Deze bijeenkomsten vinden plaats van 11 tot 12 u. na de eredienst. De Rasji-kring met cursus Hebreeuws behoort ook toe tot de activiteiten van de gemeente. Naast de kennismaking met het Hebreeuws en het onderhouden van de grammatica is het een speelse kennismaking met de Hebreeuwse literatuur in al haar vormen o.l.v. Jan Nijs sr.. Sedert enkele jaren bestaat er een zaalvoetbalploeg vanuit de kerk de zg. Rangers, een ontmoetingspunt voor jongeren van de kerk en niet-kerkelijke sympathisanten. De gemeente Genk heeft ondertussen een wijkgemeente die gelegen is in Leopoldsburg. Een volledig zelfstandig functionerende gemeente die nauwe banden onderhoudt met Genk. De voorganger aldaar is Dhr. Joseph Opoka, ouderling van de gemeente Genk met een bijzondere opdracht te Leopoldsburg.

Hasselt, Kuringersteenweg, 81, 3500 Hasselt. Dominee Lianne De Oude, Hasseltse Beverzakstr 240, 3500 HASSELT Tel.:  011-81 2 3 81  E-mail mevr./ds.L.de Oude: lianne.deoude@vpkb.be

Leopoldsburg Prot. Militaire Kapel, Michellaan, 32, 3970 Leopoldsburg. E-mail: johanneskerk@hotmail.com

Terug naar het begin van de pagina

 "Ere zij de Vader en de Zoon en de heilige Geest"

 In de geest van de boodschap van de beide Europese Oecumenische Assemblees in Basel 1989 en in Graz 1997 zijn wij als Conferentie van
 Europese Kerken en als Raad van Europese Bisschoppenconferenties* vastbesloten de gemeenschap die tussen ons is gegroeid te bewaren
 en verder te ontwikkelen. Wij danken onze Drie-ene God dat Hij ons door zijn heilige Geest leidt op de weg naar een zich steeds
 verdiepende gemeenschap.

 Veel verschillende vormen van oecumenische samenwerking hebben reeds hun waarde bewezen. Trouw aan het gebed van Christus: "Dat
 ze allen één mogen zijn. Zoals u, Vader, in Mij bent en Ik in U, zo moeten zij in Ons zijn, zodat de wereld kan geloven dat U Mij hebt
 gezonden" (Joh 17,21), mogen wij echter niet bij het tot nu toe bereikte stil blijven staan. In het besef van onze schuld en tot omkeer
 bereid, moeten wij ons inspannen om de onder ons nog aanwezige verdeeldheid te overwinnen, zodat wij samen de boodschap van het
 Evangelie onder de volkeren geloofwaardig verkondigen.

 In het samen luisteren naar Gods Woord in de heilige Schrift en uitgedaagd tot het belijden van ons gemeenschappelijk geloof, alsook in het
 gemeenschappelijk handelen in overeenstemming met de waarheid die we erkennen, willen wij getuigenis afleggen van de liefde en hoop
 voor alle mensen.

 Op ons Europese continent tussen Atlantische Oceaan en Oeral, tussen Noordkaap en Middellandse Zee, dat sterker dan ooit gekenmerkt
 wordt door een pluralistische cultuur, willen wij met het Evangelie opkomen voor de waardigheid van de menselijke persoon als beeld van
 God en als kerken gezamenlijk een bijdrage leveren aan de verzoening van volkeren en culturen.

 Vanuit deze overtuiging nemen wij dit Handvest aan als gemeenschappelijke verplichting tot dialoog en samenwerking. Hierin worden
 fundamentele oecumenische taken beschreven en wordt van daar uit een reeks van richtlijnen en verplichtingen afgeleid. Het is de
 bedoeling dat deze Charta op alle niveaus van het kerkelijk leven een oecumenische cultuur van dialoog en samenwerking bevordert en
 daarvoor een bindende norm stelt. De Charta heeft echter geen leerstellige status of kerkjuridisch karakter. Het bindend karakter bestaat
 veel-eer in de verplichting die de Europese kerken en oecumenische organisaties zichzelf opleggen. Uitgaande van deze basistekst kunnen
 zij voor hun gebied eigen toevoegingen en gemeenschappelijke perspectieven formuleren die betrekking hebben op hun specifieke
 uitdagingen en de daaruit voortvloeiende verplichtingen.
 

 I.  Wij geloven in de "ene, heilige, katholieke en apostolische Kerk"

 "(Wees) vol ijver om de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen
 bent tot één hoop, waarvoor Gods roeping borg staat. Eén Heer, één geloof, één doop. Eén God en Vader van allen, die is boven allen, met
 allen en in allen" (Ef 4,3-6).

1. Samen geroepen tot eenheid in geloof

 Met het Evangelie van Jezus Christus, volgens het getuigenis in de heilige Schrift en zoals het tot uitdrukking komt in de geloofsbelijdenis
 van Nicea-Constantinopel (381), geloven wij in de Drie-ene God: de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Omdat wij met dit credo "de ene,
 heilige, katholieke en apostolische Kerk" belijden, is het onze onopgeefbare oecumenische taak, deze eenheid, die altijd een gave van God
 is, zichtbaar te laten worden.

 Essentiële verschillen in geloof verhinderen nu nog de zichtbare eenheid. Er zijn verschillende opvattingen, vooral over de Kerk en haar
 eenheid, over de sacramenten en de ambten. Wij mogen ons daarbij niet neerleggen. Jezus Christus heeft ons aan het kruis zijn liefde en
 het geheim van de verzoening geopenbaard; in navolging van Hem willen wij al het mogelijke doen om de nog bestaande kerkscheidende
 problemen en belemmeringen te overwinnen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – gevolg te geven aan de apostolische aansporing uit de brief aan de Efeziërs en ons met volharding voor een gemeenschappelijk verstaan
 van de heilsboodschap van Christus in het Evangelie in te zetten;
 – in de kracht van de heilige Geest toe te werken naar de zichtbaar eenheid van de Kerk van Jezus Christus, die tot uitdrukking komt in de
 wederzijds erkende doop en in de eucharistische gemeenschap alsook in gemeenschappelijke getuigenis en dienst.
 

II Op weg naar een zichtbare gemeenschap van de kerken in Europa

 "Daaraan zal iedereen kunnen zien dat jullie leerlingen van Mij zijn: als jullie onder elkaar de liefde bewaren" (Joh 13,35).

2. Samen het Evangelie verkondigen

 De belangrijkste taak van de kerken in Europa is om samen het Evangelie te verkondigen, door woord en daad, tot heil van alle mensen.
 Het gebrek aan oriëntatie van velen, de vervreemding van christelijke waarden, maar ook het veelvuldige zoeken naar antwoorden op
 zingevingsvragen dagen christenen, mannen zowel als vrouwen, uit om van hun geloof te getuigen. Daarvoor is een groter engagement en
 uitwisseling van ervaringen in catechese en pastoraat nodig in de plaatselijke gemeenten en parochies. Net zo belangrijk is het, dat het
 gehele volk van God gezamenlijk het Evangelie in de samenleving vertolkt en het door sociale inzet en het dragen van politieke
 verantwoordelijkheid tot zijn recht laat komen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – met de andere kerken over onze initiatieven voor evangelisatie te spreken, daarover afspraken te maken en zo nadelige concurrentie en
 ook het gevaar van nieuwe verdeeldheid te vermijden;
 – te erkennen, dat ieder mens zijn godsdienstige en kerkelijke binding in vrijheid van geweten kan kiezen. Niemand mag onder morele druk
 of door materiële prikkels ertoe worden aangezet om tot een ander kerkgenootschap over te gaan. Evenmin mag iemand worden gehinderd
 om uit vrije wil over te gaan tot een ander kerkgenootschap.

3. Elkaar tegemoet gaan

 In de geest van het Evangelie moeten wij samen de geschiedenis van de christelijke kerken verwerken. Deze geschiedenis is gekenmerkt
 door veel goede ervaringen, maar ook door scheuringen, vijandigheid en zelfs door gewapende conflicten. Menselijke schuld, gebrek aan
 liefde en veelvuldig misbruik van geloof en kerk voor politieke doeleinden hebben de geloofwaardigheid van het christelijke getuigenis ernstig
 beschadigd.

 Oecumene begint daarom voor christenen met de vernieuwing van het hart en de bereidheid tot boete en omkeer. In de oecumenische
 beweging is verzoening reeds groeiende.

 Het is belangrijk de geestelijke gaven van de verschillende christelijke tradities te erkennen, van elkaar te leren en deze gaven te
 ontvangen. Voor de verdere groei van de oecumene is het noodzakelijk rekening te houden met de ervaringen en verwachtingen van
 jongeren en hun participatie te stimuleren en te ondersteunen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – zelfgenoegzaamheid te overwinnen en vooroordelen uit de weg te ruimen, de ontmoeting met de ander te zoeken en er voor elkaar te
 zijn;
 – oecumenische openheid en samenwerking in de christelijke opvoeding, in de theologische opleiding evenals in het wetenschappelijk
 onderzoek te stimuleren en te ondersteunen.

4. Samen handelen

 In vele vormen van gemeenschappelijke activiteiten krijgt de oecumene reeds gestalte. Veel christenen uit verschillende kerken leven en
 werken samen, als vrienden en vriendinnen, als buren, op het werk en in hun gezinnen en families. Vooral partners in kerkelijk-gemengde
 huwelijken verdienen steun bij de door hen dagelijks geleefde oecumene.

 Wij bevelen de oprichting en instandhouding aan van bi- en multilaterale oecumenische samenwerkingsverbanden op plaatselijk, regionaal,
 landelijk en internationaal niveau. Op Europees niveau is het nodig om de samenwerking tussen de Conferentie van Europese Kerken en de
 Raad van Europese Bisschoppenconferenties te versterken en volgende Europese Oecumenische Assemblees te organiseren.

 Bij conflicten tussen de kerken moeten inspanningen tot bemiddeling en vrede geïnitieerd c.q. ondersteund worden.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – op alle niveaus van het kerkelijk leven gezamenlijk te handelen indien de voorwaarden aanwezig zijn en er geen redenen van geloof of
 grotere doelmatigheid daartegen spreken;
 – de rechten van minderheden te verdedigen en te helpen misverstanden en vooroordelen tussen meerderheids- en minderheidskerken in
 onze landen weg te nemen.

5. Samen bidden

 De oecumene leeft van ons gezamenlijk luisteren naar Gods Woord en de werking van de heilige Geest in ons en door ons. Krachtens de
 daaruit ontvangen genade zijn er nu veel initiatieven om door gebed en vieringen de geestelijke gemeenschap tussen de kerken te
 verdiepen en voor de zichtbare eenheid van de Kerk van Christus te bidden. Een bijzonder pijnlijk teken van de verscheurdheid tussen veel
 christelijke kerken is het ontbreken van de eucharistische gemeenschap.

 In enkele kerken heeft men bedenkingen tegen het gemeenschappelijke oecumenische gebed. Maar op veel plaatsen zijn het de
 oecumenische vieringen, gemeenschappelijke liederen en gebeden, vooral het Onze Vader, die onze christelijke spiritualiteit vorm geven.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – voor elkaar en voor de christelijke eenheid te bidden;
 – de vieringen en de andere vormen van geestelijk leven van andere kerken te leren kennen en waarderen;
 – het doel van de eucharistische gemeenschap voor ogen te houden.

6. Voortzetting van de dialoog

 Tegenover onze verschillende theologische en ethische posities is het van fundamentele betekenis dat wij in Christus bij elkaar horen.
 Hoewel we onze verscheidenheid kunnen zien als gave en verrijking, hebben toch tegenstellingen in de leer, in ethische vraagstukken en
 kerkrechtelijke bepalingen tot kerkscheuringen geleid. Vaak speelden daarbij bijzondere historische omstandig-heden en cultuurverschillen
 een beslissende rol.

 Om de oecumenische gemeenschap te verdiepen moeten de inspanningen voor het bereiken van een consensus in het geloof hoe dan ook
 worden voortgezet. Zonder eenheid in geloof is er geen volledige gemeenschap van kerken. Er is geen alternatief voor dialoog.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – de dialoog tussen onze kerken op de verschillende kerkelijke niveaus gewetensvol en intensief voort te zetten, alsook te onderzoeken
 welke uitkomsten van de dialoog officieel door de kerken bindend verklaard kunnen en moeten worden;
 – bij controversen, vooral als bij geloofsvragen en ethische kwesties het gevaar van een splitsing dreigt, het gesprek te zoeken en ons in
 het licht van het Evangelie samen over deze vragen te buigen.
 

III Onze gezamenlijke verantwoordelijkheid in Europa
 "Gelukkig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden" (Mt 5,9).

7. Mede vormgeven aan Europa

 In de loop der eeuwen heeft vooral het christendom de godsdienstige en culturele ontwikkeling van Europa bepaald. Tegelijk is door het
 falen van de christenen veel onheil aangericht, zowel binnen als buiten Europa. Wij belijden mede verantwoordelijk te zijn voor deze schuld
 en vragen God en de mensen om vergeving.

 Ons geloof helpt ons om van het verleden te leren en om ons er voor in te zetten het christelijk geloof en de naastenliefde een bron van
 hoop te laten zijn voor moraal en ethiek, voor onderwijs en cultuur, voor politiek en economie in Europa en in de hele wereld.

 De kerken steunen de eenwording van Europa. Zonder gemeenschappelijke waarden is het niet mogelijk om een duurzame eenheid te
 bereiken.

 Wij zijn ervan overtuigd dat het spirituele erfgoed van het christendom een inspirerende kracht voor Europa vormt. Op grond van ons
 christelijk geloof zetten wij ons in voor een humaan en sociaal Europa, waar de rechten van de mens en de grondwaarden van vrede,
 gerechtigheid, vrijheid, tolerantie, participatie en solidariteit verwezenlijkt worden. Wij leggen de nadruk op de eerbied voor het leven, de
 waarde van huwelijk en gezin, de voorkeursoptie voor de armen, de bereidheid tot vergeving en in alles barmhartigheid.

 Als kerken en als internationale gemeenschappen moeten wij het gevaar het hoofd bieden dat zich Europa tot een geïntegreerd Westen en
 een gedesintegreerd Oosten ontwikkelt. Ook moet rekening worden gehouden met de economische kloof tussen Noord en Zuid.
 Tegelijkertijd moet elk eurocentrisme worden vermeden en de verantwoordelijkheid van Europa voor de hele mensheid worden versterkt, in
 het bijzonder voor de armen overal in de wereld.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – tot overeenstemming te komen over inhoud en doel van onze sociale verantwoordelijkheid, en de zorgen en visioenen van de kerken
 zoveel mogelijk gezamenlijk kenbaar te maken aan de seculiere Europese instellingen;
 – de grondwaarden tegen iedere schending te verdedigen;
 – in te gaan tegen elke poging om godsdienst of kerk voor etnische of nationalistische doelen te misbruiken.

8. Volkeren en culturen verzoenen

 Wij zien de verscheidenheid van regionale, nationale, culturele en religieuze tradities als rijkdom van Europa. Gezien de talrijke conflicten is
 het de taak van de kerken om met elkaar de dienst van verzoening ook voor volkeren en culturen waar te nemen. Wij weten dat daarvoor
 vrede tussen de kerken een belangrijke voorwaarde is.

 Onze gezamenlijke inspanningen zijn gericht op de beoordeling en oplossing van politieke en sociale vragen in de geest van het Evangelie.
 Omdat voor ons ieder mens zijn of haar persoon en waardigheid daaraan ontleent dat hij of zij als beeld van God is geschapen, staan wij in
 voor de absolute gelijkwaardigheid van alle mensen.

 Als kerken willen wij gezamenlijk het proces van democratisering in Europa stimuleren en ondersteunen. Wij zetten ons in voor structuren
 van vrede die gebaseerd zijn op geweldloze conflictoplossing. Wij veroordelen elke vorm van geweld tegen mensen, vooral tegen vrouwen
 en kinderen.

 Verzoening betekent ook de inzet voor sociale gerechtigheid in en tussen alle volkeren, en vooral de overbrugging van de kloof tussen arm
 en rijk en de uitbanning van de werkloosheid. Samen willen wij bijdragen aan menswaardige opvang van migranten, vluchtelingen en
 asielzoekers in Europa.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – elke vorm van nationalisme te bestrijden die tot onderdrukking van andere volkeren en nationale minderheden leidt en ons in te zetten
 voor geweldloze oplossingen;
 – de positie en gelijkberechtiging van vrouwen op alle levensterreinen te versterken en in kerk en samenleving een rechtvaardige
 gemeenschap van vrouwen en mannen te bevorderen.

9. De schepping behoeden

 In het geloof in de liefde van God de Schepper erkennen wij dankbaar de schepping als gave, de waarde en schoonheid van de natuur.
 Maar we zien ook met ontzetting dat de goederen van de aarde zonder respect voor hun intrinsieke waarde, zonder rekening te houden
 met hun eindigheid en zonder respect voor het welzijn van toekomstige generaties worden uitgebuit.

 Wij willen ons gezamenlijk inzetten voor duurzame manieren van leven voor de gehele schepping. Het is onze verantwoordelijkheid
 tegenover God om gezamenlijk criteria op te stellen en verder te ontwikkelen, voor wat de mens wetenschappelijk en technologisch
 misschien wel kán doen, maar om ethische redenen niet mág doen. In elk geval moet de unieke waarde van ieder mens voorrang hebben
 boven wat technisch haalbaar is.

 Wij bevelen aan in de Europese kerken een oecumenische dag van gebed voor de heelheid van de schepping in te stellen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – een manier van leven verder te ontwikkelen die, tegen economische druk en consumptiedwang in, uitgaat van verantwoordelijkheid en
 duurzaamheid;
 – de kerkelijke milieuorganisaties en oecumenische netwerken bij hun verantwoordelijkheid voor het behoeden van de schepping te
 ondersteunen.

10. De gemeenschap met het jodendom verdiepen

 Een unieke gemeenschap verbindt ons met het volk Israël waarmee God een eeuwig verbond heeft gesloten. In geloof weten wij dat onze
 joodse zusters en broeders "Gods geliefden blijven, omwille van de aartsvaders. Want God kent geen berouw over zijn genadegaven of zijn
 roeping" (Rom 11,28-29). Zij hebben "het kindschap, de heerlijkheid, de verbonden, de wetgeving, de eredienst en de beloften; van hen
 zijn de aartsvaders en uit hen komt Christus lijfelijk voort" (Rom 9,4-5).

 Wij betreuren en veroordelen alle uitingsvormen van antisemitisme, zoals uitbarstingen van haat en vervolgingen. We vragen God om
 vergeving voor het anti-judaïsme onder christenen en vragen onze joodse zusters en broeders om verzoening.

 Het is uiterst noodzakelijk om in verkondiging en onderwijs, in leer en leven van onze kerken te werken aan het bewustzijn van de diepe
 verbondenheid van het christelijk geloof met het jodendom en de joods-christelijke samenwerking te ondersteunen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – alle vormen van antisemitisme en anti-judaïsme in kerk en samenleving te bestrijden;
 – de dialoog met onze joodse zusters en broeders op alle niveaus te zoeken en te intensiveren.

 11. Relaties met de islam onderhouden

 Sinds eeuwen leven er moslims in Europa. Zij vormen in sommige Europese landen grote minderheden. Daarbij waren en zijn er veel goede
 contacten tussen moslims en christenen, maar ook grote reserves en hardnekkige vooroordelen aan beide kanten. Deze berusten op
 pijnlijke ervaringen uit het verre en nabije verleden.

 Wij willen de ontmoeting tussen christenen en moslims alsook de christelijk-islamitische dialoog op alle niveaus intensiveren. In het
 bijzonder bevelen wij aan om met elkaar over het geloof in de ene God in gesprek te gaan en wederzijds de opvattingen over
 mensenrechten te verhelderen.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – moslims met respect tegemoet te treden;
 – in zaken van gemeenschappelijk belang met moslims samen te werken.

 12. Ontmoeting met andere godsdiensten en levensbeschouwingen

 De diversiteit van religieuze en levensbeschouwelijke overtuigingen en levenswijzen is een kenmerk geworden van de Europese cultuur.
 Oosterse religies en nieuwe reli-gieuze gemeenschappen groeien en hebben ook de interesse van veel christenen. Bovendien zijn er steeds
 meer mensen die het christelijke geloof afwijzen, er onverschillig tegenover staan of andere levensbeschouwingen hebben.

 Wij willen ons kritisch laten bevragen en ons gezamenlijk inspannen voor een eerlijke en oprechte discussie. Daarbij moet onderscheid
 worden gemaakt tussen gemeenschappen waarmee de dialoog en ontmoeting gezocht zou moeten worden en die waarvoor vanuit
 christelijk oogpunt gewaarschuwd moet worden.

 Wij verplichten onszelf ertoe:
 – de godsdienstvrijheid en de vrijheid van geweten van mensen en gemeenschappen te erkennen en ons ervoor in te zetten dat zij
 individueel en gezamenlijk, particulier en in het openbaar hun godsdienst of levensbeschouwing binnen de grenzen van het geldende recht
 mogen praktiseren;
 – open te staan voor het gesprek met alle mensen van goede wil, zaken van gemeenschappelijk belang met hen te behartigen en in de
 ontmoeting met hen te getuigen van het christelijke geloof.

 * * * * * * * * * * *

 Jezus Christus is als Heer van de ene Kerk onze grootste hoop op verzoening en vrede.

 In zijn Naam willen wij verder gaan op de gezamenlijke weg in Europa. Wij vragen God om bijstand van zijn heilige Geest.

 "Moge de God die onze hoop is, u vervullen met alle vreugde en vrede in het geloven, zodat u overvloeit van hoop, door de kracht van de
 heilige Geest" (Rom 15,13).

 * * * * * * * * * * *

 Als voorzitters van de Conferentie van Europese Kerken en van de Raad van Europese Bisschoppenconferenties bevelen wij deze Charta
 Oecumenica als basistekst aan alle kerken en bisschoppenconferenties van Europa aan, om deze aan te nemen en toe te passen in ieders
 eigen context.

 Met deze aanbeveling ondertekenen wij de Charta Oecumenica bij gelegenheid van de Europese Oecumenische Ontmoeting op de eerste
 zondag na het gemeenschappelijke Paasfeest in het jaar 2001.

 Straatsburg, 22 april 2001

 Metropoliet Jérémie
 voorzitter van de Conferentie van Europese Kerken (kek)

 Kardinaal Miloslav Vlk
 voorzitter van de Raad van Europese Bisschoppenconferenties (ccee)

 Vertaling: L. Nelck-Brinkmann

 Eindbewerking: E. Kuyk, D. Gudde

 * Tot de Conferentie van Europese Kerken (kek) behoren de meeste orthodoxe, hervormde/gereformeerde, anglicaanse, vrije kerken en
 oud-katholieke kerken in Europa. In de Raad van Europese Bisschoppenconferenties (ccee) zijn de rooms-katholieke
 bisschoppenconferenties in Europa verenigd.

Terug naar het begin van de pagina