TAALGEBRUIK VAN HET NIEUWE TESTAMENT: H

NIEUWE TESTAMENT: TAALGEBRUIK H
- Deze websitepagina is een onderdeel van de website van Arseen De Kesel http://www.interlevensbeschouwelijk.be/index.html.

Overzicht van het NT: NT: overzicht , NT: taalgebruik - NT A - NT B - NT C - NT D - NT E - NT F - NT G - NT H - NT I - NT J - NT K - NT L - NT M - NT N - NT O - NT P - NT Q - NT R - NT S - NT T - NT U - NT V - NT W - NT X - NT Y - NT Z - , NT: commentaar.

- bijbeloverzicht per pericope - bijbeloverzicht per vers - bijbeloverzicht: liturgisch gebruik - bijbeloverzicht: woordgebruik -- A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z -- bijbeloverzicht: commentaar -

- hèlios (zon) -- hèmera (dag) -- heôs (tot , totdat) -- hina (opdat) -- hodos (weg) -- hopôs (opdat) -- hotan (telkens wanneer) -- hôs (zoals) -- hôsper (zoals) -- hote (toen) -- hoti (dat, omdat) -- huios (zoon) -- hudôr (water) -- houtos (zo) -

OPGELET: De getallen verwijzen steeds naar het aantal verzen waarin een 'woord' voorkomt. Eenzelfde 'woord' kan echter meerdere malen in hetzelfde vers voorkomen.

- hagiasmos (heiliging) .

hagiasmos (heiliging)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
nom. mann. enk hagiasmos	2		2						2 : (1) 1 Kor 1,30. (2) 1 Tes 4,3.
gen. mann. enk. hagiasmou	3	3
dat mann. enk. hagiasmôi	7	2	5						5 : (1) 1 Tes 4,4. (2) 1 Tes 4,7. (3) 2 Tes 2,13. (4) 1 Tim 2,15. (5)
acc. mann. enk. hagiasmon	5	2	3						3 :
totaal	17	7	10						10

- hagiazô (heiligen). ἁγιαζω = hagiazô (heiligen). Taalgebruik in het NT: hagiazô (heiligen). Taalgebruik in de LXX: hagiazô (heiligen).
- pass. aor. 3de pers. enk. ἁγιασθητω = hagiasthèto (geheiligd worde) van het werkw. ἁγιαζω = hagiazô (heiligen). Taalgebruik in het NT: hagiazô (heiligen). Taalgebruik in de LXX: hagiazô (heiligen). Bijbel = NT (3): (1) Mt 6,9. (2) Lc 11,2. (3) Apk 22,11.
- pass. fut. 3de pers. enk. ἁγιασθησεται = hagiasthèsetai (zal geheiligd worden) van het werkw. ἁγιαζω = hagiazô (heiligen). Taalgebruik in het NT: hagiazô (heiligen). Taalgebruik in de LXX: hagiazô (heiligen). Bijbel (7): (1) Ex 29,21. (2) Ex 29,37. (3) Ex 30,29. (4) Lv 6,11. (5) Lv 6,20. (6) 1 S 21,6. (7) Hag 2,12.

- hagios (heilig). ἁγιος = hagios (heilig). Taalgebruik in het NT: hagios (heilig). Taalgebruik in de Septuaginta: hagios (heilig). Taalgebruik in Mc: hagios (heilig). Taalgebruik in Lc: hagios (heilig). Taalgebruik in Hnd: hagios (heilig). Taalgebruik in Brieven: hagios (heilig). Taalgebruik in de Septuaginta: hagios (heilig). Hebr. qâdôsj (heilig). Taalgebruik in Tenach: qâdôsj (heilig). Lat. sanctus. Fr. saint. Ned. heilig. D. heilig. E. holy. Een vorm van hagios (heilig) in de LXX (832) , in het NT (233) , in Kol (6): (1) Kol 1,2. (2) Kol 1,4. (3) Kol 1,12. (4) Kol 1,22. (5) Kol 1,26. (6) Kol 3,12.

	hagios (heilig)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
1	nom. m. enk. hagios	64	53	11		1	1	1		3	5	2	3
2	nom. + dat vr. enk , nom + acc. onz. mv..hagia	159	146	13					1	12
3	nom. + acc. onz. enk. hagion	204	160	44	1	3	8	2	20	10		12	14
4	gen. mann. enk. hagiou	117	75	42	4		5		21	12		9	9
5	gen. vr. enk. + acc. vr. mv. hagias	19	16	3			1			1	1
6	dat. m. + onz. enk. hagiô(i)	86	60	26	2	2	2	1	5	14		6	7
7	nom. m. mv. hagioi	30	22	8						7	1
8	nom. vr. mv. hagiai	2	1	1						1
9	gen. m. + vr. + onz. mv. hagiôn	166	128	38	1	1:	2		2	20	12	4	4
10	dat. mann. + onz. mv. hagiois	40	21	19					1	17	1
11	dat. vr. mv. hagiais	5	2	3						3
	Totaal	892	684	208	8	7	19	4	50	100	20	33	37
	hagios (heilig)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.

hagios (heilig)	Mt	Mc	Lc	syn.	ev.
nom. mann. enk. hagios		1: Mc 1,24.	1: Lc 4,34.	2: (1) Mc 1,24 // Lc 4,34.	3
nom. + acc. onz. enk. hagion	1: Mt 7,6.	3: (1) Mc 3,29. (2) Mc 6,20. (3) Mc 13,11.	8: (1) Lc 1,35. (2) Lc 1,49. (3) Lc 2,23. (4) Lc 2,25. (5) Lc 3,22. (6) Lc 11,13. (7) Lc 12,10. (8) Lc 12,12.	12: (1) Mt 12,32 // Mc 3,29 // Lc 12,10.	14
gen. mann. + onz. enk. hagiou	4: (1) Mt 1,18. (2) Mt 1,20. (3) Mt 12,32. (4) Mt 28,19.		5: (1) Lc 1,15. (2) Lc 1,41. (3) Lc 1,67. (4) Lc 2,26. (5) Lc 4,1.	9	9
gen. vr. enk. + acc. vr. mv. hagias			1: Lc 1,72.	1
dat. m. + onz. enk. hagiô(i)	2: (1) Mt 3,11. (2) Mt 24,15.	2: (1) Mc 1,8. (2) Mc 12,36.	2: (1) Lc 3,16. (2) Lc 10,21.	6: (1) Mt 3,11 // Mc 1,8 // Lc 3,16.	7
gen. mann. + vr. + onz. mv. hagiôn	1: Mt 27,52.	1: Mc 8,38.	2: (1) Lc 1,70. (2) Lc 9,26.	4: (1) Mc 8,38 // Lc 9,26.	4
Totaal	8	7	19	34	37

Een vorm van hagios (heilig) in Mc

(1) Mc 1,8 (voorzetsel en = met + dat. mann. enk. hagiôi in: pneumati hagiôi = met heilige geest). (2) Mc 1,24 (nom. mann. enk. hagios: in: ho hagios tou theou = de heilige van God). (3) Mc 3,29 (voorzetsel eis + acc. onz. enk hagion in: eis to pneuma to hagion = tegen de heilige geest.). (4) Mc 6,20 (acc. mann. enk. hagion in: andra dikaion kai hagion = een rechtvaardig en heilig man). (5) Mc 8,38 (gen. mann. mv. hagiôn in: meta tôn aggelôn tôn hagiôn = met de heilige engelen). (6) Mc 12,36 (dat. mann. enk. hagiôi in: en tôi pneumati tôi hagiôi = door de heilige geest). (7) Mc 13,11 (nom. onz. enk. hagion in: to pneuma to hagion = de heilige geest).

Een vorm van hagios (heilig) in Lc in 19 verzen: (1) Lc 1,15. (2) Lc 1,35. (3) Lc 1,41. (4) Lc 1,49. (5) Lc 1,67. (6) Lc 1,70. (7) Lc 1,72. (8) Lc 2,23. (9) Lc 2,25. (10) Lc 2,26. (11) Lc 3,16. (12) Lc 3,22. (13) Lc 4,1. (14) Lc 4,34. (15) Lc 9,26. (16) Lc 10,21. (17) Lc 11,13. (18) Lc 12,10. (19) Lc 12,12.

- nom. + acc. onz. enk. ἁγιον = hagion van het bijvoegl. naamw. ἁγιος = hagios (heilig). Taalgebruik in het NT: hagios (heilig). Taalgebruik in de Septuaginta: hagios (heilig). Taalgebruik in Lc: hagios (heilig). Taalgebruik in Hnd: hagios (heilig). Lc (8): (1) Lc 1,35. (2) Lc 1,49. (3) Lc 2,23. (4) Lc 2,25. (5) Lc 3,22. (6) Lc 11,13. (7) Lc 12,10. (8) Lc 12,12. Hnd (20): (1) Hnd 1,16. (2) Hnd 3,14. (3) Hnd 4,27. (4) Hnd 5,3. (5) Hnd 5,32. (6) Hnd 8,15. (7) Hnd 8,17. (8) Hnd 8,19. (9) Hnd 10,44. (10) Hnd 10,47. (11) Hnd 11,15. (12) Hnd 13,2. (13) Hnd 15,8. (14) Hnd 19,2. (15) Hnd 19,6. (16) Hnd 20,23. (17) Hnd 20,28. (18) Hnd 21,11. (19) Hnd 21,28. (20) Hnd 28,25. Een vorm van ἁγιος = hagios (heilig) in de LXX (832) , in het NT (233) , in Lc (19): (1) Lc 1,15. (2) Lc 1,35. (3) Lc 1,41. (4) Lc 1,49. (5) Lc 1,67. (6) Lc 1,70. (7) Lc 1,72. (8) Lc 2,23. (9) Lc 2,25. (10) Lc 2,26. (11) Lc 3,16. (12) Lc 3,22. (13) Lc 4,1. (14) Lc 4,34. (15) Lc 9,26. (16) Lc 10,21. (17) Lc 11,13. (18) Lc 12,10. (19) Lc 12,12.

	hagios (heilig)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
3	nom. + acc. onz. enk. hagion	204	160	44	1	3	8	2	20	10		12	14

nom. en acc. onz. enk. hagion van het bijvoegl. naamw. hagios (heilig). Taalgebruik in het NT: hagios (heilig). Taalgebruik in Lc: hagios (heilig). Taalgebruik in Hnd: hagios (heilig). Taalgebruik in de Septuaginta: hagios (heilig). Hebr. qâdôsj (heilig). Taalgebruik in Tenach: qâdôsj (heilig). Lat. sanctus. Fr. saint. Ned. heilig. D. heilig. E. holy. to pneuma to hagion (de heilige geest). Hnd (12): (1) Hnd 1,16. (2) Hnd 5,32. (3) Hnd 10,44. (4) Hnd 10,47. (5) Hnd 11,15. (6) Hnd 13,2. (7) Hnd 15,8. (8) Hnd 19,6. (9) Hnd 20,23. (10) Hnd 20,28. (11) Hnd 21,11. (12) Hnd 28,25.

- αἱμα = haima (bloed)

- haima (bloed). αἱμα = haima (bloed). Taalgebruik in het NT: haima (bloed). Taalgebruik in de LXX: haima (bloed).
- Lat. sanguis. N. bloed. E. blood. D. Blut. Arabisch: دَم = dam (bloed). Taalgebruik in de Qoran: dam (bloed).

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. + acc. onz. enk. haima	225	183	42	5	1	2	5	6	12	11	8	13	10	2
gen. onz. enk. haimatos	105	76	29	4	2	4		5	13	1	10	10	11	2

- nom. + acc. onz. enk. αἱμα = haima (bloed). Taalgebruik in het NT: haima (bloed). Taalgebruik in de LXX: haima (bloed). Taalgebruik in Lc: haima (bloed). Mt (5): (1) Mt 16,17. (2) Mt 23,35. (3) Mt 26,28. (4) Mt 27,4. (5) Mt 27,25. Mc (1): Mc 14,24. Lc (2): (1) Lc 11,50. (2) Lc 13,1. Joh (5): (1) Joh 6,53. (2) Joh 6,54. (3) Joh 6,55. (4) Joh 6,56. (5) Joh 19,34. Hnd (6): (1) Hnd 2,19. (2) Hnd 2,20. (3) Hnd 5,28. (4) Hnd 18,6. (5) Hnd 21,25. (6) Hnd 22,20. Een vorm van αἱμα = haima (bloed) in de LXX (401) , in het NT (97) , in Mt (10): (1) Mt 16,17. (2) Mt 23,30. (3) Mt 23,35. (4) Mt 26,28. (5) Mt 27,4. (6) Mt 27,6. (7) Mt 27,8. (8) Mt 27,24. (9) Mt 27,25. (10) Mt 27,49 , in Mc (3): (1) Mc 5,25. (2) Mc 5,29. (3) Mc 14,24. in Lc (7): (1) Lc 8,43. (2) Lc 8,44. (3) Lc 11,50. (4) Lc 11,51. (5) Lc 13,1. (6) Lc 22,20. (7) Lc 22,44.
- Hebreeuws. דָמִי = dâmî (mijn bloed) < zelfst. naamw. + suffix persoonl. voornaamw. 1ste pers. enk.. דָם = dâm (bloed, bloedschuld). Taalgebruik in Tenakh: dâm (bloed, bloedschuld). Bijbel (2): (1) 1 S 26,20. (2) Job 16,18.

		bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
	nom. + acc. onz. enk. haima	225	183	42	5	1	2	5	6	12	11	8	13	10	2

- αἱματι = haimati van het zelfst. naamw. αἱμα = haima (bloed). Taalgebruik in het NT: haima (bloed). Taalgebruik in de LXX: haima (bloed). Taalgebruik in Lc: haima (bloed). Bijbel (55). LXX (35). NT (20): (1) Mt 23,30. (2) Lc 22,20. (3) Rom 3,25. (4) Rom 5,9. (5) 1 Kor 11,25. (6) Gal 1,16. (7) Ef 2,13. (8) Heb 9,21. (9) Heb 9,22. (10) Heb 9,25. (11) Heb 10,19. (12) Heb 12,24. (13) Heb 13,20. (14) 1 Pe 1,19. (15) 1 Joh 5,6. (16) Apk 1,5. (17) Apk 5,9. (18) Apk 7,14. (19) Apk 8,7. (20) Apk 19,13. Een vorm van αἱμα = haima (bloed) in de LXX (401) , in het NT (97) , in Mt (10): (1) Mt 16,17. (2) Mt 23,30. (3) Mt 23,35. (4) Mt 26,28. (5) Mt 27,4. (6) Mt 27,6. (7) Mt 27,8. (8) Mt 27,24. (9) Mt 27,25. (10) Mt 27,49 , in Mc (3): (1) Mc 5,25. (2) Mc 5,29. (3) Mc 14,24 , in Lc (7): (1) Lc 8,43. (2) Lc 8,44. (3) Lc 11,50. (4) Lc 11,51. (5) Lc 13,1. (6) Lc 22,20. (7) Lc 22,44.
- בְדָמִי = bëdâmî (met mijn bloed) < prefix bë + zelfst. naamw. + + suffix persoonl. voornaamw. 1ste pers. enk.. דָם = dâm (bloed, bloedschuld). Taalgebruik in Tenakh: dâm (bloed, bloedschuld). Bijbel (1): (1) Ps 30,10.

- halieus (visser). ἁλιευς = halieus of haleeus (visser). Taalgebruik in het NT: halieus (visser).

halieus

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

nom. mann. mv. halieis

- halusis (metalen ketting, boei, halsketen). ἁλυσις = halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in het NT: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in de LXX: halusis (metalen ketting, boei, halsketen).

- dat. vr. enk. ἁλυσει = halusei van het zelfst. naamw. ἁλυσις = halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in het NT: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in de LXX: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Bijbel (3): (1) W 17,16. (2) Mc 5,3. (3) Ef 6,20.

- acc. vr. mv. ἁλυσεις = haluseis (boeien) van het zelfst. naamw. ἁλυσις = halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in het NT: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in de LXX: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Bijbel (2): (1) Mc 5,4. (2) Hnd 12,7.

- dat. vr. mv. ἁλυσεσιν = halusesin (met halskettingen) van het zelfst. naamw. ἁλυσις = halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in het NT: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Taalgebruik in de LXX: halusis (metalen ketting, boei, halsketen). Bijbel (3): (1) Mc 5,4. (2) Lc 8,29. (3) Hnd 12,6.

- harmartanô (zondigen). ἁμαρτανω = harmartanô (zondigen). Taalgebruik in het NT: harmartanô (zondigen). Taalgebruik in de LXX: harmartanô (zondigen). Een vorm van ἁμαρτανω = harmartanô (zondigen) in de LXX (270) , in het NT (42) , in Mt (3) , in Mc (0) , in Lc (4): (1). (2). (3). (4) , in Joh (3).

- act. conjunctief aor. 3de pers. enk. ἁμαρτησῃ = hamartèsè(i) (hij zou zondigen) van het werkw. ἁμαρτανω = hamartanô (zondigen). Taalgebruik in het NT: harmartanô (zondigen). Taalgebruik in de LXX: harmartanô (zondigen). Bijbel (20): (1) Lv 4,2. (2) Lv 4,3. (3) Lv 4,22. (4) Lv 4,27. (5) Lv 5,1. (6) Lv 5,4. (7) Lv 5,15. (8) Lv 5,17. (9) Lv 5,21. (10) Lv 5,23. (11) Nu 15,27. (12) Dt 19,15. (13) 1 S 2,25. (14) 1 K 8,31. (15) Ez 3,21. (16) Ez 14,13. (17) Job 5,24. (18) 2 Kr 6,22. (19) Lc 17,3. (20) 1 Joh 2,1. Een vorm van ἁμαρτανω = harmartanô (zondigen) in de LXX (270) , in het NT (42) , in Mt (3) , in Mc (0) , in Lc (4): (1) Lc 15,18. (2) Lc 15,21. (3) Lc 17,3. (4) Lc 17,4 , in Joh (3). Het werkw. ἁμαρτανω = hamartanô (zondigen) wordt in Lc slechts in 2 perikopen gebruikt: in dat van de jongste zoon (Lc 15,11- 32) en hier bij de richtlijnen van Jezus aan de leerlingen (Lc 17,3-4).

- hamartia (zonde).
- ἁμαρτια (= hamartia: zonde). Taalgebruik in het NT: hamartia (zonde).
ἁμαρτιων (= hamartiôn: van de zonden; zn gen vr mv van het zn ἁμαρτια = hamartia: zonde). Taalgebruik in de LXX: hamartia (zonde). Taalgebruik in Mc: hamartia (zonde). Lc (): (4) Lc 1,77. (5) Lc 3,3. (1) Lc 5,21. (1) Lc 5,24. (2). (3). (4). (5). (6). (7). (8). (9). (10). (11). (6) Lc 24,47. (12). (13). (14). (15).
Bijbel (85). OT (53). Pentateuch (9): (1) Ex 30,10. (2) Lv 16,16. (3) Lv 16,25. (4) Lv 16,30. (5) Lv 16,34. (6) Lv 26,24. (7) Nu 5,6. (8) Nu 18,9. (9) Dt 9,18. NT (32): (1) Mt 1,21. (2) Mt 26,28. (3) Mc 1,4. (4) Lc 1,77. (5) Lc 3,3. (6) Lc 24,47. (7) Hnd 2,38. (8) Hnd 5,31. (9) Hnd 10,43. (10) Hnd 13,38. (11) Hnd 26,18. Andere boeken NT (21). Een vorm van in de LXX (545) , in het NT (173) , in (1) Lc 1,77. (2) Lc 3,3. (3) Lc 5,20. (4) Lc 5,21. (5) Lc 5,23. (6) Lc 5,24. (7) Lc 7,47. (8) Lc 7,48. (9) Lc 7,49. (10) Lc 11,4. (11) Lc 24,47.

Tenakh (9): (1) Ex 30,10. (2) Lv 16,16. (3) Lv 16,25. (4) Lv 16,30. (5) Lv 16,34. (6) Lv 26,24. (7) Nu 5,6. (8) Nu 18,9. (9) Dt 9,18.

ἁμαρτια (= hamartia: zonde).	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br	Apk	syn	ev
nom + dat. enk. hamartia(i)	81	51	30	1: Mt 12,31.			2: (1) Joh 8,21. (2) Joh 9,41.		27		1	3
gen enk + acc mv hamartias	270	216	54	2: (1) Mt 3,6. (2) Mt 9,6.	2 : (1) Mc 2,7. (2) Mc 2,10.	4: (1) Lc 5,21. (2) Lc 5,24. (3) Lc 7,49. (4) Lc 11,4.	6: (1). (2). (3). (4). (5). (6).	2: (1). (2).	37
acc. enk. hamartian	91	65	26				6: (1). (2). (3). (4). (5). (6).	1	19
nom mv. hamartiai	35	23	12	2: (1) Mt 9,2. (2) Mt 9,5.	2: 1) Mc 2,5. (2) Mc 2,9.	4: (1) Lc 5,20. (2) Lc 5,23. (3) Lc 7,47. (4) Lc 7,48.			3	1
gen mv. hamartiôn	85	53	32	2: (1) Mt 1,21. (2) Mt 26,28.	1: Mc 1,4.	3: (1) Lc 1,77. (2) Lc 3,3. (3) Lc 24,47.		5: (1) Hnd 2,38. (2) Hnd 5,31. (3) Hnd 10,43. (4) Hnd 13,38. (5) Hnd 26,18.	20	1
dat. mv. hamartiais	54	46	8				2: (1). (2).		5	1
totaal	616	454	162	7	6	11	16	8	111	3

hamartia (zonde)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	2 Kor	Gal	Ef	Fil	Kol	1 Tes	2 Tes	1 Tim	2 Tim	Tit	Film	Heb	Jak	1 Pe	2 Pe	1 Joh	2 Joh	3 Joh	Jud	P	Ab
nom + dat. enk. hamartia(i)	81	51	30	1.															2			4
gen enk. + acc. mv. hamartias	270	216	54	2: (1) Mt 3,6. (2) Mt 9,6.	3: (1). (2). (3).	4: (1) Lc 5,21. (2) Lc 5,24. (3) Lc 7,49. (4) Lc 11,4.		1				1						11	2	2	1	3
acc. enk. hamartian	91	65	26				2	1										2	2	1		5
nom mv. hamartiai	35	23	12	2: (1). (2).	2: (1). (2).	4: (1) Lc 5,20. (2) Lc 5,23. (3) Lc 7,47. (4) Lc 7,48.								1								1
gen mv. hamartiôn	85	53	32	2: (1) Mt 1,21. (2) Mt 26,28.	1: Mc 1,4.	3: (1) Lc 1,77. (2) Lc 3,3. (3) Lc 24,47.		1			1							10	1	2	1	2
dat. mv. hamartiais	54	46	8						1					1	1					1
totaal	616	454	162	7	6	11	2	3	1		1	1		2	1			23	7	6	2	15

- ἁμαρτιων (= hamartiôn: van de zonden; zn gen vr mv van het zn ἁμαρτια = hamartia: zonde). Bijbel (85). OT (53). NT (32) : (1) Mt 1,21. (2) Mt 26,28. (3) Mc 1,4. (4) Lc 1,77. (5) Lc 3,3. (6) Lc 24,47. (7) Hnd 2,38. (8) Hnd 5,31. (9) Hnd 10,43. (10) Hnd 13,38. (11) Hnd 26,18. Andere boeken NT (21). Een vorm van ἁμαρτια = hamartia (zonde) in de LXX (545), in het NT (173).
- απο των ἁμαρτιων = apo tôn hamartiôn (van de zonden). NT (2): (1) Mt 1,21. (2) Apk 1,5.

- hamartia (zonde) . Taalgebruik: hamartia (zonde) , zie Lc 11,4.
--- hamartiôn (van de zonden). Taalgebruik: hamartia (zonde) , zie Lc 11,4. Genitief meervoud van het zelfstandig naamwoord hamartia (zonde). In vijfentachtig verzen in de bijbel. In tweeënvijftig verzen in het OT. In tweeëndertig verzen in het NT (1) Mt 1,21. (2) Mt 26,28. (3) Mc 1,4. (4) Lc 1,77. (5) Lc 3,3. (6) Lc 24,47. (7) Hnd 2,38. (8) Hnd 5,31. (9) Hnd 10,43. (10) Hnd 13,38. (11) Hnd 26,18. In eenentwintig verzen in de andere boeken van het NT.
--- hèmartèka (ik heb gezondigd). Actief perfectum eerste persoon enkelvoud van het werkwoord hamartanô (falen, zondigen). In negentien verzen in de bijbel. Enkel in het OT: (4) 1 S 15,24.
- hamartèsèi (je zoudt zondigen). Conjunctief aorist derde persoon enkelvoud van het werkwoord hamartanô (falen, zondigen). In twee verzen in de bijbel: Mt 18,15 en Lc 17,4.

- ἁμαρτωλος = hamartôlos (zondaar)

- hamartôlos (zondaar). ἁμαρτωλος = hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in het NT: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in de LXX: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Mc: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Lc: hamartôlos (zondaar). Lc (3): (1) Lc 5,8. (2) Lc 7,37. (3) Lc 7,39. Een vorm van ἁμαρτωλος = hamartôlos in de LXX (178) , in het NT (47).

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. mann. enk. hamartôlos	35	26	9			3: (1) Lc 5,8. (2) Lc 7,37. (3) Lc 7,39.	3		3		3	6	2	1
dat. mann. enk. harmartôlô(i)	14	9	5		1: (10) Mc 8,38.	4: (11) Lc 15,7. (12) Lc 15,10. (13) Lc 18,13. (14) Lc 19,7.					5	5
acc. mann. enk. hamartôlon	7	6	1						1
nom. mann. mv. hamartôloi	35	23	12	1: (1) Mt 9,10.	1: (2) Mc 2,15.	5: (3) Lc 6,32. (4) Lc 6,33. (5) Lc 6,34. (6) Lc 13,2. (7) Lc 15,1.			5		7	7
gen. mann. mv. hamartôlôn	48	36	12	3 : (1) Mt 9,11. (2) Mt 11,19. (3) Mt 26,45.	2 : (1) Mc 2,16. (2) Mc 14,41.	3 : (1) Lc 5,30. (2) Lc 7,34. (3) Lc 24,7.	1		3		8	9	3
dat. mann. mv. hamartolois	6	4	2			1: Lc 6,34.			1
acc. mann. mv. harmartolous	20	15	5	1: Mt 9,13.	1: Mc 2,17.	2: (1) Lc 5,32. (2) Lc 15,2.			1		4	4
	165	119	46	5	5	17	4		14		27	31

- mann. enk. ἁμαρτωλος = hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in het NT: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in de LXX: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Mc: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Lc: hamartôlos (zondaar). Lc (3): (1) Lc 5,8. (2) Lc 7,37. (3) Lc 7,39. Een vorm van ἁμαρτωλος = hamartôlos in de LXX (178) , in het NT (47) , in Lc (17): (1) Lc 5,8. (2) Lc 5,30. (3) Lc 5,32. (4) Lc 6,32. (5) Lc 6,33. (6) Lc 6,34. (7) Lc 7,34. (8) Lc 7,37. (9) Lc 7,39. (10) Lc 13,2. (11) Lc 15,1. (12) Lc 15,2. (13) Lc 15,7. (14) Lc 15,10. (15) Lc 18,13. (16) Lc 19,7. (17) Lc 24,7.

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

nom. mann. enk. hamartôlos

- ανηρ ἁμαρτωλος = anèr hamartôlos (zondaar). Bijbel (3): (1) Sir 27,30. (2) Sir 28,9. (3) Lc 5,8.

- dat. mann. enk. ἁμαρτωλῳ = harmatôlô(i) (aan de zondaar) van het zelfst. naamw. ἁμαρτωλος = hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in het NT: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in de LXX: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Mc: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Lc: hamartôlos (zondaar). Bijbel (14): (1) Ez 33,8. (2) Ps 50,16. (3) Ps 94,13. (4) Ps 140,9. (5) 2 Kr 19,2. (6) 1 Mak 2,48. (7) Sir 1,25. (8) Sir 2,12. (9) Sir 12,14. (10) Mc 8,38. (11) Lc 15,7. (12) Lc 15,10. (13) Lc 18,13. (14) Lc 19,7. Een vorm van ἁμαρτωλος = hamartôlos in de LXX (178) , in het NT (47) , in Lc (17): (1) Lc 5,8. (2) Lc 5,30. (3) Lc 5,32. (4) Lc 6,32. (5) Lc 6,33. (6) Lc 6,34. (7) Lc 7,34. (8) Lc 7,37. (9) Lc 7,39. (10) Lc 13,2. (11) Lc 15,1. (12) Lc 15,2. (13) Lc 15,7. (14) Lc 15,10. (15) Lc 18,13. (16) Lc 19,7. (17) Lc 24,7.

- nom. mann. mv. ἁμαρτωλοι = hamartôloi van het zelfst. naamw. ἁμαρτωλος = hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in het NT: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in de LXX: hamartôlos (zondaar). Taalgebruik in Lc: hamartôlos (zondaar). Bijbel (35). OT (23). NT (12): (1) Mt 9,10. (2) Mc 2,15. (3) Lc 6,32. (4) Lc 6,33. (5) Lc 6,34. (6) Lc 13,2. (7) Lc 15,1. (8) Rom 5,19. (9) Gal 2,15. (10) Gal 2,17. (11) Jak 4,8. (12). Jud 1,15. Een vorm van ἁμαρτωλος = hamartôlos in de LXX (178) , in het NT (47) , in Lc (17): (1) Lc 5,8. (2) Lc 5,30. (3) Lc 5,32. (4) Lc 6,32. (5) Lc 6,33. (6) Lc 6,34. (7) Lc 7,34. (8) Lc 7,37. (9) Lc 7,39. (10) Lc 13,2. (11) Lc 15,1. (12) Lc 15,2. (13) Lc 15,7. (14) Lc 15,10. (15) Lc 18,13. (16) Lc 19,7. (17) Lc 24,7.

- acc. mann. mv. ἁμαρτωλους = hamartolous (zondaars)

- ἁπας = hapas (ieder, allen, alles)

- hapas (ieder, allen, alles). ἁπας = hapas (ieder, allen, alles). Taalgebruik in het NT: hapas (ieder, allen, alles). Taalgebruik in Mc: hapas (ieder, allen, alles).Taalgebruik in Lc: hapas (ieder, allen, alles).

hapas	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.

acc. vr. enk. hapasan	4	2	2			1			1		1	1	1
nom. mann. mv. hapantes	13	2	11		2	2		6	1		4	4		1

- haplous (eenvoudig, ongevouwen). ἁπλους = haplous (eenvoudig, ongevouwen). Taalgebruik in de Bijbel: haplous (eenvoudig, ongevouwen). Een vorm van ἁπλους = haplous in de LXX (1): Spr 11,25 , in het NT (2): (1) Mt 6,22. (2) Lc 11,34.

- ἁπτω = haptô (hechten, vastgrijpen, aanraken)

- haptô (vastgrijpen, aanraken). ἁπτω = haptô (hechten, vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in het NT: haptô (vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in de LXX: haptô (vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in Mc: haptô (vastgrijpen, aanraken). Lat. tangere , tango , tetigi , tactum: aanraken , belasten , grenzen aan. Gn 20,4: Hebr. qârab. qërâbh (oorlog, strijd, zie Ps 144,1). s' avancer < ab ante: vooruit komen , naderen. -> carabine: karabijn ; cabarinière: gendarme , soldaat. Fr. approcher > ad prope: benaderen.

- med. ind. aor. 3de pers. enk. ἡψατο = hèpsato (hij greep vast; hij raakte aan) van het werkw. ἁπτω = haptô (hechten, vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in het NT: haptô (vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in de LXX: haptô (vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in Mc: haptô (vastgrijpen, aanraken). Mc (5): (1) Mc 1,41. (2) Mc 5,27. (3) Mc 5,30. (4) Mc 5,31. (5) Mc 7,33. Een vorm van ἁπτω = haptô (aanraken) in de LXX (132) , in het NT (39) , in Mt (9) , Mc (11) , in Lc (13).
- Bayens (1963 , nr.96 nota en 1: "De praesensstam wordt dikwijls versterkt met τ = t." " Iedere labiaal + σ = s , wordt ψ = ps ").
- Ned.: (aan-)tasten (zie b.v. tastbaar, voelbaar) , (aan-)raken , toucheren, tangeren. D.: an-tasten , an-rühren. E.: to touch. Fr.: toucher. Gr.: ἁπτω = haptô (hechten, vastgrijpen, aanraken). Taalgebruik in het NT: haptô (vastgrijpen, aanraken). (Zie: Bayens (1963 , nr.96 nota en 1: "De praesensstam wordt dikwijls versterkt met τ = t." " Iedere labiaal + σ = s , wordt ψ = ps.") Modern-Grieks: αφη = afè. Italiaans: toccare. Latijn: tangere (tegi, tactum ; n-infix in de praesensvorm). Spaans: tocar.

	haptô (vastgrijpen, aanraken)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	act. ind. aor. 3de pers. enk. hèpsato	35	20	15	5	5	5					15	15
2	act. ind. aor. 3de pers. mv. hèpsanto	4	2	2	1	1						2	2
3	act. conj. aor. 3de pers. enk. hapsètai	20	18	2		2						2	2
4	act. conj. aor. 1ste pers. enk. hapsômai	2		2	1	1						2	2
5	act. conj. aor. 3de pers. mv. hapsôntai	3		3	1	2						3	3
	totaal	64	40	24	8	11	5					24	24

- gen. vr. enk. ἡγεμονιας = hègemonias (van de hegemonie , heerschappij) van het zelfst. naamw. ἡγεμονια = hègemonias (van de hegemonie , heerschappij). Zie: ἡγεμονευω = hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). Taalgebruik: hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). In deze vorm slechts in Lc 3,1. Een vorm van in de Bijbel (1): Lc 3,1.
- hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). ἡγεμονευω = hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). Taalgebruik: hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen).

- act. part. praes. gen. mann. enk. ἡγεμονευοντος = hègemoneuontos van het werkw. ἡγεμονευω = hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). Taalgebruik: hègemoneuô (de weg wijzen, aanvoeren, besturen). Losse genitief. Terwijl... of: Tijdens... Bijbel (2): (1) Lc 2,2. (2) Lc 3,1. Een vorm van ἡγεμονευω = hègemoneuô in de Bijbel (2): (1) Lc 2,2. (2) Lc 3,1.

- hègemôn (leider, heerser). ἡγεμων = hègemôn (leider, heerser). Taalgebruik in het NT: hègemôn (leider, heerser). Taalgebruik in de LXX: hègemôn (leider, heerser).

In twintig verzen in de bijbel. In tien verzen in Gn 36. In vier verzen in het N.T. In drie verzen bij Mt: (1) Mt 27,11. (2) Mt 27,15. (3) Mt 27,21. In één vers in Hnd: Hnd 26,30.

- gen. mann. enk. ἡγεμονος = hègemonos (van de heerser) van het zelfst. naamw. ἡγεμων = hègemôn (leider, heerser). Taalgebruik in het NT: hègemôn (leider, heerser). Taalgebruik in de LXX: hègemôn (leider, heerser). LXX (0). NT (5): (1) Mt 27,11. (2) Mt 27,27. (3) Mt 28,14. (4) Lc 20,20. (5) Hnd 24,10.
--- hègemoni. Datief enkelvoud. In vier verzen in het N.T.: (1) Mt 27,2. (2) Hnd 23,26. (3) Hnd 23,33. (4) Hnd 24,1.
--- hègemona. Accusatief enkelvoud. In drie verzen in de bijbel: (1) 2 M 1,16. (2) Mt 27,14. (3) Hnd 23,24.
--- hègemones. Nominatief mannelijk meervoud. In eenentwintig verzen in de bijbel. Slechts in het OT.
--- hègemonôn. Genitief meervoud.
--- hègemonas. Accusatief meervoud. In negen verzen in de bijbel. In zeven verzen in het OT In twee verzen in het N.T.

- heineken (ter wille van). heineken (ter wille van). Taalgebruik in het NT: heineken (ter wille van). Taalgebruik in Lc: heineken (ter wille van).

- heis (één). εἱς , μια , ἑν = heis , mia , hen (één). Telwoord. Taalgebruik in het NT: heis (één). Taalgebruik in de Septuaginta: heis (één). Taalgebruik in Lc: heis (één).

heis , hena , hen

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

dat. mann. enk. heni

105

dat. mann. enk. heni van het telwoord heis , hena , hen (één). Taalgebruik in het NT: heis (één). Taalgebruik in Lc: heis (één).
Lc (6): (1) Lc 4,40. (2) Lc 11,46. (3) Lc 12,52. (4) Lc 15,7. (5) Lc 15,10. (6) Lc 15,15. Een vorm van heis , hena , hen (één) in 42 verzen.

- hekastos (ieder, elk). hekastos (ieder, elk). Taalgebruik in het NT: hekastos (ieder, elk). Taalgebruik in Lc: hekastos (ieder, elk). Taalgebruik in Hnd: hekastos (ieder, elk).

hekastos	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.



dat. mann. + onz. enk. hekastô(i)	34	15	19	2	1	1	1	1	10	3	4	5	10

- ἑκατον = hekaton (honderd)

- hekaton (honderd). ἑκατον = hekaton (honderd) , zie 100. Taalgebruik in het NT: hekaton (honderd). Taalgebruik in de LXX: hekaton (honderd). Bijbel (211). OT (194). NT (17): (1) Mt 13,8. (2) Mt 13,23. (3) Mt 18,12. (4) Mt 18,28. (5) Mc 4,8. (6) Mc 4,20. (7) Mc 6,40. (8) Lc 15,4. (9) Lc 16,6. (10) Lc 16,7. (11) Joh 19,39. (12) Joh 21,11. (13) Hnd 1,15. (14) Apk 7,4. (15) Apk 14,1. (16) Apk 14,3. (17) Apk 21,17.
- מֵאָה = me´âh (honderd) , zie 100. Taalgebruik in Tenakh: me´âh (honderd). Getalwaarde: mem = 13 of 40 , aleph = 1 , he = 5 ; totaal: 19 , zie 19 , of 46 (2 X 23) , zie 46. Structuur: 4 - 1 - 5. De som van de elementen is telkens 1. Tenakh (98). Pentateuch (15). Eerdere Profeten (17). Latere Profeten (11). 12 Kleine Profeten (1). Geschriften (54). Gn (6): (1) Gn 6,3. (2) Gn 17,17. (3) Gn 23,1. (4) Gn 26,12. (5) Gn 50,22. (6) Gn 50,26. Re (2): (1) Re 2,8. (2) Re 8,10.
- Latijn. centum (honderd, 100). Bijbel (193). OT (177) , NT (16). Gn (20).
- Ned.: honderd. Aramees: מְאָה = mëâh (honderd, 100). Arabisch: مِئَة OF مِائَة = mija of miaja (honderd, 100). D.: hundert. E.: hundred. Fr.: cent. Grieks: ἑκατον = hekaton (honderd, 100). Hebreeuws: מֵאָה = me´âh (honderd). Taalgebruik in Tenakh: me´âh (honderd). Latijn: centum (honderd, 100).

- hèkô (komen). hèkô (komen). Taalgebruik in de LXX: hèkô (komen). Taalgebruik in het NT: hèkô (komen). Een vorm van hèkô (komen) in de LXX (244) , in het NT (25).
- act. praes. 3de pers. enk. èkei (hij komt). Bijbel (59). OT (44). NT (4). Js (2): (1) Js 37,3. (2) Js 60,1.

- εξ = ex < e-k+s) is een voorzetsel en ἑξ = hex (zes) is een telwoord

- ἑξ = hex (zes). εξ = ex < e-k+s) is een voorzetsel en ἑξ = hex (zes) is een telwoord. Zie: Taalgebruik in de Septuaginta: ek (uit). Taalgebruik in het NT: ek (uit). Een vorm van ἑξ = hex (zes) in de LXX (134) , in het NT (13). Lv 25 (1): (1) Lv 25,3. NT (13): (1) Mt 17,1. (2) Mc 9,2. (3) Lc 4,25. (4) Lc 13,14. (5) Joh 2,6. (6) Joh 2,20. (7) Joh 12,1. (8) Hnd 11,12. (9) Hnd 18,11. (10) Hnd 27,37. (11) Jak 5,17. (12) Apk 4,8. (13) Apk 13,18.
- Lat. sex. Bijbel (120). OT (109). NT (11). Fr. six. Ned. zes. D. sechs. E. six. Arabisch: سِتة = sittah (zes). Taalgebruik in de Qoran: sittah (zes).

ἡλιος = hèlios (zon)

- hèlios (zon). ἡλιος = hèlios (zon). Taalgebruik in het NT: hèlios (zon). Taalgebruik in de LXX: hèlios (zon). Taalgebruik in Lc.: hè lios (zon). Een vorm van ἡλιος = hèlios (zon) in de LXX (211) , in het NT (32).

	hèlios (zon)	bijbel	OT	Pentateuch	Eerdere Profeten	Latere Profeten	12 Kleine Profeten	Geschriften	Gn	Ex	Lv	Nu	Dt	NT	Mt	Mc	Lc	syn.	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. mann. enk. hèlios	73	60 / 42	9	7	5	9	12	5	2	1	0	1	13	3 : (1) Mt 13,43. (2) Mt 17,2. (3) Mt 24,29.	3 : (1) Mc 1,32. (2) Mc 4,6. (3) Mc 13,24.		6 : (1) Mt 24,29 // Mc 13,24 // Lc 21,25. (2) Mc 1,32 // Lc 4,40.	3	3			1 : Hnd 2,20.	2 : (1) Ef 4,26. (2) Jak 1,11.	4	6	6	1	1
2	gen. mann. enk. hèliou	157	143 / 135	17	99	10	1	8	4	3	0	2	8	14	1 : Mt 13,6.	1 : Mc 16,2.	4 : (1) Lc 1,17 (Elia). (2) Lc 4,25 (Elia). (3) Lc 4,40. (4) Lc 23,45.	6 : (1) Mt 13,6 // Mc 4,6.	1	1	4		2	1	5	6	6	1
3	dat. mann. enk. hèliô(i)	10	8 / 8	1	2	1	0	4	0	0	0	0	1	2			1 : Lc 21,25.	1			1				1	1	1
4	acc. mann. enk. hèlion	50	46 / 44	1	2	4	1	36	0	0	0	0	1	4	1 : Mt 5,45.			1	1				1		2	1	1
	totaal	290	257 / 229	28	110	20	11	60						33	5	4	5	14	5	4	5		4	3	12	14	14	2	1

hote edusen ho hèlios: nadat de zonneschijn was gedoofd (hetzelfde aantal lettergrepen als de Griekse tekst) = toen de zon was ondergegaan = na zonsondergang.
Hèlios (zon). In 3 verzen bij Marcus: (1) Mc 1,32. Na zonsondergang na de eerste sabbatdag van Jezus'optreden. (2) Mc 4,6: kai hote aneteilen ho hèlios: en toen de zon was opgegaan = na zonsopgang. Deze zin komt voor in de parabel van de zaaier. In Jak 1,11 vinden we eveneens aneteilen... ho hèlios (de zon ging op). Beide teksten in eenzelfde contekst. (3) Mc 13,24: ho hèlios skotisthèsetai (de zon zal verduisterd worden).
- hèliou (van de zon). Genitief enkelvoud. In 157 verzen in de bijbel; in 143 verzen in het OT, in 14 verzen in het NT In 1 vers bij Matteüs, in 1 vers bij Marcus. De paralleltekst van Mc 4,6 is Mt 13,6: daar schrijft Matteüs een losse genitief; hèliou de anateilantos: na zonsopgang echter. Mc 16,2: anateilantos tou hèliou (na zonsopgang). Het geeft aan wanneer de vrouwen naar het graf gaan.
We komen dus twee variante lezingen tegen: een losse genitief of een ondergeschikte bijzin van tijd.

- ἡμερα = hèmera (dag)

- hèmera (dag). ἡμερα = hèmera (dag). Taalgebruik in het NT: hèmera (dag). Taalgebruik in de Septuaginta: hèmera (dag). Taalgebruik in Mc: hèmera (dag). Taalgebruik in Lc: hèmera (dag). Taalgebruik in Hnd: hèmera (dag). Hebr. jôm (dag). Taalgebruik in Tenach: jôm (dag). Lat. dies. Ned. dag. D. Tag. E. day. F. jour < Lat. diurnum. Cfr journaal. Lc (27). Lc 9 (3): (1) Lc 9,12. (2) Lc 9,22. (3) Lc 9,37. 1 Tes (2): (1) 1 Tes 5,2. (2) 1 Tes 5,4. Een vorm van hèmera (dag) in de LXX (2567) , in het NT (388) , in 1 Tes (6): (1) 1 Tes 2,9. (2) 1 Tes 3,10. (3) 1 Tes 5,2. (4) 1 Tes 5,4. (5) 1 Tes 5,5. (6) 1 Tes 5,8.

- ἡ ἡμερα = hè hèmera (de dag). NT (10): (1) Lc 21,34. (2) Lc 22,7. (3) Lc 24,29. (4) Joh 19,31. (5) Rom 13,12. (6) 1 Kor 3,13. (7) 1 Tes 5,2. (8) 1 Tes 5,4. (9) 2 Tes 2,2. (10) 2 Pe 3,10.

- gen. mv. ἡμερων = hèmerôn van het zelfst. naamw. ἡμερα = hèmera (dag). Taalgebruik in het NT: hèmera (dag). Taalgebruik in de Septuaginta: hèmera (dag). Taalgebruik in Lc: hèmera (dag). Taalgebruik in Hnd: hèmera (dag). Een vorm van ἡμερα = hèmera (dag) in de LXX (2567) , in het NT (388) , in Lc (82) , in Hnd (93).

	hèmera (dag)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. en dat. vr. enk. hèmera(i)	854	750	104	13	3	27	17	12	28	4	43	60
2	gen. vr. enk. + acc. vr. mv hèmeras	799	575	224	13	11	14	8	40	126	12	38	46
3	acc. vr. enk. hèmeran	266	210	56	4	2	7	3	19	20	1	13	16
4	nom. vr. mv. hèmerai	155	130	25	4	3	12		4	2		19	19	2
5	gen. vr. mv. hèmerôn	206	184	22	3	2	4	1	8	3	1	9	10	2	1
6	dat. vr. mv. hèmerais	228	180	48	6	5	18	2	10	4	3	29	31
	totaal	2508	2029	479	43	26	82	31	93	183	21	151	182

--- hèmera bij Johannes:
(1) Joh 2,1: Kai tèi hèmerai tèi tritèi gamos egeneto (en op de derde dag was een huwelijk)
(2) Joh 5,9: èn de sabbaton en tèi ekeinèi hèmerai (het was echter sabbat op die dag)
(3) Joh 6,39: en tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(4) Joh 6,40: en tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(5) Joh 6,44: en tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(6) Joh 6,54: tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(7) Joh 7,37: en de tèi eschatèi hèmerai tèi megalèi tès heortès (op de laatste grote dag van het feest)
(8) Joh 9,14: èn de sabbaton en hèi hèmerai (het was echter sabbat op welke dag)
(9) Joh 11,9: en tèi hèmerai (op de dag - overdag)
(10) Joh 11,24: en tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(11) Joh 12,48: en tèi eschatèi hèmerai (op de laatste dag)
(12) Joh 14,20: en ekeinèi tèi hèmerai... (op die dag...)
(13) Joh 16,23: en ekeinèi tèi hèmerai... (op die dag...)
(14) Joh 16,26: en ekeinèi tèi hèmerai... (op die dag...)
(15) Joh 20,19: tèi hèmerai ekeinèi tèi miai sabbatôn (op die dag op de eerste dag van de week)
--- acc. vr. enk. hèmeran
- kath' hèmeran (dagelijks). NT (17): (1) Mt 26,55. (2) Mc 14,49. (3) Lc 9,23. (4) Lc 11,3. (5) Lc 16,19. (6) Lc 19,47. (7) Lc 22,53. (8) Hnd 2,46. (9) Hnd 2,47. (10) Hnd 3,2. (11) Hnd 16,5. (12) Hnd 17,11. () Hnd 17,17 (kata pasan hèmeran = gedurende elke dag). (13) Hnd 19,9. In vier verzen in de andere boeken van het NT.
--- hèmeras (dagen). (van de dag / dagen) genitief vrouwelijk enkelvoud of accusatief vrouwelijk meervoud. Het komt in 799 verzen in de bijbel voor. In 8 verzen bij Johannes. In 6 verzen is het een accusatief meervoud. In 2 verzen is het een genitief enkelvoud.
(1) Joh 2,12: kai ekei emeinan ou pollas hèmeras (en zij verbleven daar niet vele dagen)
(2) Joh 4,40: kai emeinen ekei duo hèmeras (en hij verbleef daar twee dagen)
(3) Joh 4,43: Meta de tas duo hèmeras exèlthen ekeithen eis tèn Galilaian (Na de twee dagen echter ging hij vandaar weg naar Galilea)
(4) Joh 11,6: tote men emeinen en hôè èn topôi duo hèmeras (dan bleef hij echter op de plaats waar hij was twee dagen)
(5) Joh 11,17: heuren auton tessaras èdè hèmeras (hij vond hem reeds 4 dagen)
(6) Joh 20,26: Kai kath'hèmeras oktô (En na 8 dagen...)

-- hèmeras tinas (bepaalde / enkele dagen). Taalgebruik: hèmera (dag) , zie Mc 1,13. In vier verzen in het NT , enkel in Hnd: (1) Hnd 9,19. (2) Hnd 10,48. (3) Hnd 16,12. (4) Hnd 24,24.

1. wajëhî (en hij was, en het gebeurde). Taalgebruik: hâjâh (zijn) , zie Ex 24,18. In tweeënveertig verzen in Ex. In twee verzen in Ex 1: (1) Ex 1,5. (2) Ex 1,21. In drie verzen in Ex 2: (1) Ex 2,10. (2) Ex 2,11. (3) Ex 2,23. Zowel in Ex 2,11 als in Ex 2,23 begint een nieuwe perikope.

2. bajjâmim hâhem (in die dagen). In eenendertig verzen in de bijbel. In één vers in Gn: Gn 6,4. In één vers in Ex: Ex 2,11. In Ex 2,23 staat tussen bajjâmim en hâhem het bijvoeglijk naamwoord hârabbîm (vele). In drie verzen in Dt. In één vers in Joz. In zes verzen in Re. In twee verzen in 1 S. In één vers in 2 S. In drie verzen in 2 K. In één vers in 2 Kr. In twee verzen in Neh. In twee verzen in Est. In één vers in Js. In vier verzen in Jr. In één vers in Ez. In één vers in Da. In één vers in Zach.
- bë´achärîth hajjâmîm (in de laatste dagen). In dertien verzen in de bijbel: (1) Gn 49,1. (2) Nu 24,14. (3) Dt 4,30. (4) Dt 31,29. (5) Js 2,2. (6) Jr 23,20. (7) Jr 30,24. (8) Jr 48,47. (9) Jr 49,39. (10) Ez 38,16. (11) Da 10,14. (12) Hos 3,5. (13) Mi 4,1.
- wajëhî bajjâmim hâhem (en het gebeurde in die dagen). In drie verzen in de bijbel: (1) Ex 2,11. (2) Re 19,1. (3) 1 S 28,1.
- wajëhî bajjâmim hârabbîm hâhem (en het gebeurde in die vele dagen): Ex 2,23.
- egeneto de en tais hèmerais ekeinais (het gebeurde echter in die dagen). In twee verzen in het NT: (1) Lc 2,1. (2) Hnd 9,37. kai egeneto en ekeinais tais hèmerais (en het gebeurde in die dagen). In het NT slechts in Mc 1,9.
Het is de vertaling van het Hebreeuwse wajëhî bajjâmim hâhem (en het gebeurde in die dagen). In drie verzen in de bijbel: (1) Ex 2,11. (2) Re 19,1. (3) 1 S 28,1. wajëhî bajjâmim hârabbîm hâhem (en het gebeurde in die vele dagen): Ex 2,23. LXX. (1) Ex 2,11: egeneto de en tais hèmerais tais pollais (onder invloed van Ex 2,23) ekeinais = het gebeurde echter in die vele dagen. (2) Re 19,1: kai egeneto en tais hèmerais ekeinais = en het gebeurde in die dagen. (3) 1 S 28,1: kai egenethè en tais hèmerais ekeinais = en het is gebeurd in die dagen. Tenslotte: Ex 2,23: meta de tas hèmeras tas pollas ekeinas = na echter die vele dagen (zie Ex 2,11).
- jôm (dag). jôm (dag). Taalgebruik: jôm (dag) , zie Ex 2,23. Jôm (dag) komt in 209 verzen in de bijbel voor. In zesenzeventig verzen in de Pentateuch: Gn (23) , Ex (14) , Lv (11) , Nu (17) , Dt (11). jâmîm (dagen) komt in 289 verzen voor. Status constructus meervoud jëmê ; in 138 verzen in de bijbel.
Het verblijf van de Israëlieten in Egypte duurt lang: 430 jaar. In die lange tijd stierf de ene Farao na de andere en bleven de Israëlieten onderdrukt. Maar door de gelijkenis waarmee deze perikope begint als de voorgaande (Ex 2,11 ) , laat voorspellen dat de figuur van Mozes een rol zal spelen in de bevrijding uit het onderdrukkende Egypte.
- jômam (overdag). In achtenveertig verzen in de bijbel.
- wëhâjâh bë´achärîth hajjâmîm (en het was in de laatste dagen). In drie verzen in de bijbel: (1) Js 2,2. (2) Jr 49,39. (3) Mi 4,1.
- sjëlosjâh jâmîm (drie dagen). In vier verzen in de bijbel: (1) 1 S 30,12. (2) 1 K 12,5. (3) 2 K 2,17. (4) Jon 2,1.
- sjesjèth jâmîm (zes dagen). In veertien verzen in de bijbel: (1) Ex 16,26. (2) Ex 20,9. (3) Ex 20,11. (4) Ex 23,12. (5) Ex 24,16. (6) Ex 31,15. (7) Ex 31,17. (8) Ex 34,21. (9) Gn 35,2. (10) Lv 23,3. (11) Dt 5,13. (12) Dt 16,8. (13) Joz 6,3. (14) Joz 6,14.
- bajjôm hasjsjëlîsjî (op de derde dag). Zie Mt 16,21. Vierentwintigmaal. In tweeëntwintig verzen in de bijbel: (1) Gn 22,4. (2) Gn 40,20. (3) Gn 42,18. (4) Ex 19,11. (5) Lv 7,17. (6) Lv 7,18. (7) Lv 19,7. (8) Nu 7,24. (9) Nu 19,12 (2x). (11) Nu 19,19. (12) Nu 31,19. (24) Hos 6,2.
- bajjôm hasjsjëbhî`î (op de zevende dag). In vijfentwintig verzen in de bijbel: (1) Gn 2,2. (2) Ex 16,27. (3) Ex 16,29. (4) Ex 20,11. (5) Ex 24,16.
- bajjôm hasjsjëmînî (op de achtste dag). In acht verzen in de bijbel. ogdoè (achtste). In eenentwintig verzen in de bijbel. In negentien verzen in het OT. In twee verzen in het NT

- egeneto en tais hèmerais (het gebeurde in de dagen). In zes verzen in het NT a. drie egeneto en... (het gebeurde in...) ; b. driemaal egeneto de en (het gebeurde echter in...). (1) Lc 1,5 (a). (2) Lc 2,1 (b). (3) Lc 6,12 (b). (4) Lc 17,26 (a). (5) Lc 17,28 (a). (6) Hnd 9,37 (b). Taalgebruik: hèmera (dag) , zie Joh 2,12 , Lc 1,5 , Mc 1,13 , Mt 3,1 en Ex 2,23 (jôm = dag). In de verzen met egeneto de (het gebeurde echter) staat na hèmerais het aanwijzend voornaamwoord ekeinais (die): Lc 2,1 (b) en Hnd 9,37 (b) ; tautais (die): Lc 6,12 (b).
--- en tais hèmerais tautais (in die dagen). In vijf verzen in het NT: (1) Lc 1,39. (2) Lc 6,12. (3) Lc 24,18. (4) Hnd 1,5. (5) Hnd 6,1.
--- en tais hèmerais ekeinais (in die dagen). In zeven verzen in het NT: (1) Mt 3,1. (2) Lc 2,1. (3) Lc 4,2. (4) Hnd 2,18. (5) Hnd 7,41. (6) Hnd 9,37. (7) Apk 9,6.

En ekeinais tais hèmerais (in díe dagen). In (1) Lc 5,35. (2) Lc 9,36. (3) Lc 21,23. Bij Marcus staat telkens en ekeinais tais hèmerais: (1) Mc 1,9 (kai egeneto...). (2) Mc 8,1. (3) Mc 13,17. (4) Mc 13,24. (5) en trisin hèmerais (in drie dagen).
- en tais hèmerais ekeinais (in die dagen). In zeven verzen in het NT: (1) Mt 3,1. (2) Lc 2,1. (3) Lc 4,2. (4) Hnd 2,18. (5) Hnd 7,41. (6) Hnd 9,37. (7) Apk 9,6.
1. - 6. Het is de vertaling van het Hebreeuwse wajëhî bajjâmim hâhem (en het gebeurde in die dagen). In drie verzen in de bijbel: (1) Ex 2,11. (2) Re 19,1. (3) 1 S 28,1. wajëhî bajjâmim hârabbîm hâhem (en het gebeurde in die vele dagen): Ex 2,23. LXX. (1) Ex 2,11: egeneto de en tais hèmerais tais pollais (onder invloed van Ex 2,23) ekeinais = het gebeurde echter in die vele dagen. (2) Re 19,1: kai egeneto en tais hèmerais ekeinais = en het gebeurde in die dagen. (3) 1 S 28,1: kai egenethè en tais hèmerais ekeinais = en het is gebeurd in die dagen. Tenslotte: Ex 2,23: meta de tas hèmeras tas pollas ekeinas = na echter die vele dagen (zie Ex 2,11).
--- to gegonos (het gebeurde). In zeventien verzen in de bijbel. In negen verzen in het OT. In acht verzen in het NT.

en tais hèmerais ekeinais (in die dagen). In zeven verzen in het NT: (1) Mt 3,1. (2) Lc 2,1. (3) Lc 4,2. (4) Hnd 2,18. (5) Hnd 7,41. (6) Hnd 9,37. (7) Apk 9,6. Zie hierboven: egeneto de en tais hèmerais ekeinais (het gebeurde echter in die dagen). In twee verzen in het NT: (1) Lc 2,1. (2) Hnd 9,37. Zonder en (in): Hnd 2,18. En ekeinais tais hèmerais (in díe dagen). In (1) Lc 5,35. (2) Lc 9,36. (3) Lc 21,23. Bij Marcus staat telkens en ekeinais tais hèmerais: (1) Mc 1,9 (kai egeneto...). (2) Mc 8,1. (3) Mc 13,17. (4) Mc 13,24. (5) en trisin hèmerais (in drie dagen).

- chag (feest). Verwijzing: chag (feest) , zie Lc 22,1. In tweeëndertig verzen in de bijbel.
- (= heortè: feest); Nominatief of datief vrouwelijk enkelvoud. In vierendertig verzen in de bijbel. In drieëntwintig verzen in het OT. In elf verzen in het NT: Mt (1). Mc (1). Lc (2). Joh (7).
- heortès. Genitief vrouwelijik enkelvoud. In eenentwintig verzen in de bijbel. In zestien verzen in het OT. In vijf verzen in het NT: Lc (1). Joh (3). Kol (1)
- heortèn. Accusatief vrouwelijk enkelvoud. In vijfendertig verzen in de bijbel. In zevenentwintig verzen in het OT. In zeven verzen in het NT: Mt (1). Mc (1). Joh (6).
- heortai. Nominatief vrouwelijk meervoud. In zes verzen in de bijbel - OT.
- heortôn. Genitief vrouwelijk meervoud. In twee verzen in de bijbel - OT.
- heortais. Datief vrouwelijk meervoud. In zeventien verzen in de bijbel - OT.
- heortas. Accusatief vrouwelijk meervoud. In vijftien verzen in de bijbel - OT.

- heôs (tot , totdat). heôs (tot, totdat) . Taalgebruik in het NT: heôs (tot , totdat). Taalgebruik in Mc: heôs (tot , totdat).

heôs (tot, totdat)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	1353	1216	137	43	14	27	10	22	19	2	84	94

In Hnd: (1) Hnd 1,8. (2) Hnd 1,22. heôs eis (tot in / naar). heôs , gevolgd door een voorzetsel. In drie verzen in het NT: (1) Mc 14,54 (heôs esô eis = tot binnen in). (2) Lc 24,50. (3) Hnd 26,11. - heôs epi (tot bij): Hnd 17,14. - hêos exô (tot buiten): Hnd 21,5.

- sjèbha` / sjëbha` (zeven). sjèbha` / sjëbha` (zeven). Taalgebruik in Tenach: sjèbha` / sjëbha` (zeven). Gr. hepta. Lat. septem. Fr. sept. D. Sieben. E. seven. Ned. zeven. Getalwaarde: sjin = 21 of 300 , beth = 2 , ajin = 16 of 70 ; totaal: 39 (3 X 13 = (26 + 13) OF 372
-- sjëbha`

- hèrô(i)dès (Herodes). ἡρῳδης = hèrô(i)dès (Herodes). Taalgebruik in het NT: hèrô(i)dès (Herodes). Taalgebruik in de LXX: hèrô(i)dès (Herodes). Taalgebruik in Mc: hèrô(i)dès (Herodes). Taalgebruik in Lc: hèrô(i)dès (Herodes).

	hèrô(i)dès (Herodes)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. mann. enk. hèrô(i)dès	24		24	6	5	8		5			19	19
2	gen. mann. enk. hèrô(i)dou	13		13	5	1	4		3			10	10
3	dat. mann. enk. hèrô(i)dè(i)	3		3	1	2						3	3
4	acc. mann. enk. hèrô(i)dèn	2		2	1		1					2	2
	totaal

- Herodianen.
In drie teksten in de bijbel. Gen. mv. hèrodianôn (van / met de Herodianen): (1) Mt 22,16. (2) Mc 3,6. (3) Mc 13,13. (Mt 22,16 // (2) Mc 3,6).

- ἑσπερα = hespera (avond)

- hespera (avond). ἑσπερα = hespera (avond). Taalgebruik in het NT: hespera (avond). Taalgebruik in de LXX: hespera (avond). Een vorm van ἑσπερα = hespera (avond) in de LXX (129) , in het NT (3).
- nom. vr. enk. ἑσπερα = hespera (avond). Taalgebruik in het NT: hespera (avond). Taalgebruik in de LXX: hespera (avond). Bijbel (11). OT (10): (1) Gn 1,5. (2) Gn 1,8. (3) Gn 1,13. (4) Gn 1,19. (5) Gn 1,23. (6) Gn 1,31. (7) Gn 29,23. (8) Ex 16,13. (9) Dt 28,67. (10) Job 7,4. NT (1): Hnd 4,3. Een vorm van ἑσπερα = hespera (avond) in de LXX (129) , in het NT (3).
- Hebreeuws. עֶרֶב = `èrèbh (avond). Taalgebruik in Tenakh: `èrèbh (avond). Getalwaarde: ajin = 16 of 70 , resj = 20 of 200 , beth = 2 ; totaal: 38 (2 X 19) OF 272 (2² X 2² X 17). Structuur: 7 - 2 - 2. De som van de elementen is telkens 2. Tenakh (48). Pentateuch (20). Eerdere Profeten (2). Latere Profeten (5). 12 Kleine Profeten (3). Geschriften (18). Gn (10): (1) Gn 1,5. (2) Gn 1,8. (3) Gn 1,13. (4) Gn 1,19. (5) Gn 1,23. (6) Gn 1,31. (7) Gn 8,11. (8) Gn 24,11. (9) Gn 24,63. (10) Gn 44,32.
- Ned.: avond. Arabisch: مَسَاء = masâ´ (avond). Taalgebruik in de Qoran: masâ´ (avond). D.: Abend. E. evening. Fr.: soir. Gr.: οψια = opsia (avond). Taalgebruik in het NT: opsia (avond). EN: ἑσπερα = hespera (avond). Taalgebruik in het NT: hespera (avond). Hebr.: עֶרֶב = `èrèbh (avond). Taalgebruik in Tenakh: `èrèbh (avond. Lat.: mann. enk. vesper (gen. vesperi).
- Door het neerdalen en het ondergaan van de zon wordt het avond. Het is hét symbool van overgang. Na het ondergaan van de zon wordt het duister. Dan begint de nacht. Hiermee begint bij de Joden het volgende etmaal.

- gen. vr. enk. + acc. vr. mv. ἑσπερας = hesperas ( 's avonds) van het zelfst. naamw. ἑσπερα = hespera (avond). Taalgebruik in het NT: hespera (avond). Taalgebruik in de LXX: hespera (avond). Bijbel (86). LXX (85). NT (1). Een vorm van ἑσπερα = hespera (avond) in de LXX (129) , in het NT (3).

- hèsuchazô: rust houden, zwijgen. hèsuchazô: rust houden, zwijgen. Taalgebruik in Tenakh: hèsuchazô: rust houden, zwijgen.

- heteros (ander). heteros (ander). Taalgebruik in het NT: heteros (ander). Taalgebruik in Lc: heteros (ander). heteros , -a , -on (een van de twee). Lat. uter , utra , utrum.

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

nom. + acc. onz. enk. heteron

dat. vr. mv. heterais

- hetoimazô (gereed maken, voorbereiden). ἑτοιμαζω = hetoimazô (gereed maken, voorbereiden). Taalgebruik in het NT: hetoimazô (gereed maken, voorbereiden). Taalgebruik in de LXX: hetoimazô (gereed maken, voorbereiden).

hetoimazô

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

act. inf. aor. hetoimasai

aneuriskô (bovenop vinden, ontdekken).

- εὑρισκω = heuriskô (vinden)

- heuriskô (vinden). εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Taalgebruik in de Septuaginta: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Lc: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Hnd: heuriskô (vinden).

heuriskô	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. fut. 2de pers. mv. heurèsete	16	6	10	3	1	3	3				7	10
act. ind. aor. 3de pers. enk. heuren	87	71	16	4	3	3	2	2	2		10	12	2
act. ind. aor. 2de pers. enk. heures	7	5	2			1				1	1	1
act. ind. aor. 3de pers. mv. heuron	92	60	32	4	3	14		11			21	21

pass. ind. aor. 3de pers. enk. heurethè	75	59	16	1		3		1	4	7	4	4	2	2

- act. ind. aor. 1ste pers. enk. of 3de pers. mv. εὑρον = heuron (ik vond of zij vonden) van het werkw. εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Taalgebruik in de Septuaginta: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Lc: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Hnd: heuriskô (vinden). Pentateuch (9): (1) Gn 11,2. (2) Gn 18,3. (3) Gn 26,19. (4) Gn 30,27. (5) Gn 33,15. (6) Gn 38,22. (7) Gn 50,4. (8) Ex 16,27. (9) Nu 15,32. Ps (5): (1) Ps 69,21. (2) Ps 77,6. (3) Ps 89,21. (4) Ps 107,4. (5) Ps 116,3. NT (32). Mt (4): (1) Mt 8,10. (2) Mt 22,10. (3) Mt 26,60. (4) Mt 27,32. Mc (3): (1) Mc 1,37. (2) Mc 11,4. (3) Mc 14,16. Lc (14): (1) Lc 2,46. (2) Lc 7,9. (3) Lc 7,10. (4) Lc 8,35. (5) Lc 15,6. (6) Lc 15,9. (7) Lc 19,32. (8) Lc 22,13. (9) Lc 23,13. (10) Lc 23,22. (11) Lc 24,2. (12) Lc 24,3. (13) Lc 24,24. (14) Lc 24,33. Hnd (11): (1) Hnd 5,10. (2) Hnd 5,22. (3) Hnd 13,6. (4) Hnd 13,22. (5) Hnd 17,23. (6) Hnd 19,19. (7) Hnd 23,29. (8) Hnd 24,12. (9) Hnd 24,18. (10) Hnd 24,20. (11) Hnd 27,28. Een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) in de LXX (613) , in het NT (176) , in Lc (45). In Lc: 17 vormen in 18 / 24 hoofdstukken en 45 verzen. In Hnd: X vormen in 17 hoofdstukken en 33 verzen. In de LXX kan een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) de vertaling van 20 verschillende Hebreeuwse (werk)woorden zijn.

- Ned.: vinden. D.: finden. E.: to find. Fr.: trouver. Du latin populaire *tropare (« composer, inventer un air » d’où « composer un poème », puis « inventer, découvrir »), dérivé de tropus (« figure de rhétorique » ? voir trope). Website: http://fr.wiktionary.org/wiki/trouver. Grieks: εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Hebreeuws: מָצָא = mâtsâ´ (vinden). Taalgebruik in Tenakh: mâtsâ´ (vinden). Lat.: invenire.

- act. ind. aor. 2de pers. enk. εὑρες = heures (jij vondt) van het werkw. εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Taalgebruik in de Septuaginta: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Lc: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Hnd: heuriskô (vinden). Bijbel (7): (1) Gn 27,20. (2) Gn 31,37. (3) 1 S 29,8. (4) Ez 27,33. (5) Neh 9,8. (6) Lc 1,30. (7) Apk 2,2. Een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) in de LXX (613) , in het NT (176) , in Lc (45). In Lc: 17 vormen in 18 / 24 hoofdstukken en 45 verzen. In Hnd: X vormen in 17 hoofdstukken en 33 verzen.

- εὑρες χαριν ( jij vondt genade). NT = Lc (1): Lc 1,30.
- εὑρεν χαριν (hij vond genade). NT = Hnd (1): Hnd 7,46.
- הֵן מָצָאתָ = mâtsâthâ hen (jij vondt genade). Tenakh (2): (1) Ex 33,12. (2) Ex 33,17.
- הֵן מָצָא = mâtsâ hen (hij vond genade). Tenakh (3): (1) Gn 6,8. (2) 1 S 16,22. (3) Jr 31,2.

--- aneuran: aorist derde persoon meervoud. In deze vorm is het enig in de bijbel: Lc 2,16. Waarom gebruikt Lucas dat voorzetsel ana (boven).
--- euran. In slechts in één vers in de bijbel.

- act. part. aor. nom. mann. enk. = heurôn (vindende)

--- heurontes (gevonden). Participium aorist nominatief mannelijk meervoud. In negen verzen in de bijbel. In één vers in het OT. In acht verzen in het NT. Niet in Mt en Mc. In twee verzen bij Lc: (1) Lc 2,45. (2) Lc 5,19. heurousai (gevonden). Participium aorist nominatief meervoud vrouwelijk. In slechts één vers in de bijbel, nl. Lc 24,23. In deze drie gevallen wordt heurontes / heurousai gebruikt in een negatieve zin: kai mè heurontes / heurousai (en niet gevonden).

- pass. ind. aor. 3de pers. enk. εὑρεθη = heurethè (hij werd gevonden) van het werkw. εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Taalgebruik in de Septuaginta: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Lc: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Hnd: heuriskô (vinden). Een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) in de LXX (613) , in het NT (176) , in Lc (45). In Lc: 17 vormen in 18 / 24 hoofdstukken en 45 verzen. In Hnd: X vormen in 17 hoofdstukken en 33 verzen. In de LXX kan een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) de vertaling van 20 verschillende Hebreeuwse (werk)woorden zijn.

- heurèkamen (wij hebben gevonden). Perfectumvorm 1ste persoon meervoud. Deze vorm komt in 2 verzen voor en wel in (1) Joh 1,41 (2) Joh 1,45.

- van het werkw. εὑρισκω = heuriskô (vinden). Taalgebruik in het NT: heuriskô (vinden). Taalgebruik in de Septuaginta: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Lc: heuriskô (vinden). Taalgebruik in Hnd: heuriskô (vinden). Bijbel (31). OT (26). NT (5): Een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) in de LXX (613) , in het NT (176) , in Lc (45). In Lc: 17 vormen in 18 / 24 hoofdstukken en 45 verzen. In Hnd: X vormen in 17 hoofdstukken en 33 verzen. In de LXX kan een vorm van εὑρισκω = heuriskô (vinden) de vertaling van 20 verschillende Hebreeuwse (werk)woorden zijn.

			1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.	8.	9.	10.	11.	12.	13.	14.	15.	16.	17.	18.
	heuriskô		Lc 1	Lc 2	Lc 4	Lc 5	Lc 6	Lc 7	Lc 8	Lc 9	Lc 11	Lc 12	Lc 13	Lc 15	Lc 17	Lc 18	Lc 19	Lc 22	Lc 23	Lc 24
1.	act. ind. praes. 3de pers. enk. heuriskei	2									(1) Lc 11,10. (2) Lc 11,25.
2.	act. ind. praes. 1ste pers. enk. heuriskô	2											(1) Lc 13,7.						(2) Lc 23,4.
3.	act. ind. imperf. 3de pers. mv. heuriskon	2									(1) Lc 11,24.						(2) Lc 19,48.
4.	act. ind. fut. 3de pers. enk. heurèsei	3										(1) Lc 12,37. (2) Lc 12,43.				(3) Lc 18,8.
5.	act. ind. fut. 2de pers. mv. heurèsete	3		(1) Lc 2,12.							(2) Lc 11,9.						(3) Lc 19,30.
6.	act. ind. aor. 3de pers. enk. heuren	3			(1) Lc 4,17.								(2) Lc 13,6.					(3) Lc 22,45.
7.	act. ind. aor. 2de pers. enk. heures	1	Lc (1) Lc 1,30.
8.	act. ind. aor. 1ste pers. enk. of 3de pers. mv. heuron	14		(1) Lc 2,46.				(2) Lc 7,9. (3) Lc 7,10.	(4) Lc 8,35.					(5) Lc 15,6. (6) Lc 15,9.			(7) Lc 19,32.	(8) Lc 22,13.	(9) Lc 23,13. (10) Lc 23,22.	(11) Lc 24,2. (12) Lc 24,3. (13) Lc 24,24. (14) Lc 24,33.
9.	act. ind. aor. 1ste pers. mv. heuramen	1																	(1) Lc 23,2.
10.	act. conj. aor. 3de pers. enk. heurè(i)	3										(1) Lc 12,38.		(2) Lc 15,4. (3) Lc 15,8.
11.	act. conj. aor. 3de pers.mv. heurôsin	2					(1) Lc 6,7.			(2) Lc 9,12.	() Lc 11,54.
12.	act. part. aor. nom. mann. enk. heurôn	1												(1) Lc 15,5.
13.	act. part. aor. nom. vr. enk. heurousa	1												(1) Lc 15,9.
14.	act. part. aor. nom. mann. mv. heurontes	2		(1) Lc 2,45.		(2) Lc 5,19.
15.	act. part. aor. nom. vr. mv. heurousai	1																		(1) Lc 24,23.
16.	pass. ind. aor. 3de pers. enk. heurethè	3								(1) Lc 9,36.				(2) Lc 15,24. (3) Lc 15,32.
17.	pass. ind. aor. 3de pers. mv. heurethèsan	1													(1) Lc 17,18.
		45	1	3	1	1	1	2	1	2	5	3	2	7	1	1	3	2	4	5

- hierateia (priesterschap). ἱερατεια = hierateia (priesterschap). Taalgebruik in het NT: hierateia (priesterschap). Taalgebruik in de LXX: hierateia (priesterschap). Taalgebruik in Lc: hierateia (priesterschap).
- gen. vr. enk. ἱερατειας = hierateias van het zelfst. naamw. ἱερατεια = hierateia (priesterschap). Taalgebruik in het NT: hierateia (priesterschap). Taalgebruik in de LXX: hierateia (priesterschap). Taalgebruik in Lc: hierateia (priesterschap). Bijbel (10): (1) Ex 35,19. (2) Ex 40,15. (3) Nu 18,1. (4) Nu 18,7. (5) Nu 25,13. (6) Hos 3,4. (7) Ezr 2,62. (8) Neh 7,64. (9) Neh 13,29. (10) Lc 1,9. Een vorm van ἱερατεια = hierateia in de LXX (17): vorige 10 + (1) Ex 29,9. (2) Ex 39,19. (3) Nu 3,10. (4) Joz 18,7. (5) 1 S 1,7. (6) 1 S 2,36. (7) 1 S 23,13 , in het NT (2): (1) Lc 1,9. (2) Heb 7,5. Dit is de enigste vorm van ἱερατεια = hierateia (priesterschap) in Lc.
- = këhunnâh (priesterschap).

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

gen. vr. enk. + acc. vr. mv. hierateias

- hierateuô (priester zijn). ἱερεατευω = hierateuô (priester zijn). Taalgebruik in het NT: hierateuô (priester zijn). Taalgebruik in Lc: hierateuô (priester zijn).

hierateuô

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

- hiereus (priester). ἱερευς = hiereus (priester). Taalgebruik in het NT: hiereus (priester). Taalgebruik in de LXX: hiereus (priester). Taalgebruik in Lc: hiereus (priester).

hiereus	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. mann. enk. hiereus	243	232	11			2 : (1) Lc 1,5. (2) Lc 10,31.		1	8		2	2	8
dat. mann. enk. hierei	41	38	3	1	1	1 : Lc 5,14.					3	3
nom. + acc. mann. mv. hiereis	233	222	11	1	1	1 : Lc 6,4.	1	3		3	3	4
dat. mann. mv. hiereusin	39	37	2	1		1 : Lc 17,14.					2	2

- hieron (heiligdom, tempel). ἱερον = hieron (heiligdom, tempel). Taalgebruik in het NT: hieron (heiligdom, tempel). Taalgebruik in Mc: hieron (heiligdom, tempel). Taalgebruik in Lc: hieron (heiligdom, tempel).

	hieron	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. + acc. onz. enk. hieron	40	20	20	2	2	3	2	11			7	9
2	gen. onz. enk. hierou	36	18	18	3	3	4	2	5	1		10	12	1
3	dat. onz. enk. hierô(i)	33	1	32	5	4	7	7	9			16	23
	totaal	109	39	70	10	9	14	11	25	1		33	44

--- hieron (tempel) . Nominatief of accusatief onzijdig enkelvoud. In veertig verzen in de bijbel. In twintig verzen in het OT. In twintig (2 + 2 + 3 + 2 + 11) verzen in het NT: Mt (2) , Mc (2) , Lc (3) , Joh (2).
(1) Mt 21,12 (kai eisèlthen Ièsous eis to hieron = en Jezus ging binnen in de tempel).
(2) Mt 21,23 (kai elthontos autou eis to hieron = en nadat hij naar de tempel was gegaan).
(3) Mc 11,11 (kai eisèlthen eis Hierosoluma eis to hieron = en hij - Jezus - ging Jeruzalem binnen naar de tempel).
(4) Mc 11,15: kai eiselthôn eis to hieron (en binnengegaan in de tempel).
(5) Lc 2,27: kai èlthen... eis to hieron (en hij ging naar de tempel).
(6) Lc 18,10: anthrôpoi duo anebèsan eis to hieron (twee mensen klommen op naar de tempel).
(7) Lc 19,45: kai eiselthôn eis to hieron (en binnengegaan in de tempel).

(8) Joh.
(9) Joh. In elf verzen in Hnd.:
(1) Hnd 3,1: anebainon eis to hieron = zij klommen op naar de tempel.
(2) Hnd 3,2: para tôn eisporeuomenôn eis to hieron = vanwege hen die zich naar de tempel begeven.
(3) Hnd 3,3: eisienai eis to hieron = binnen te gaan naar de tempel.
(4) Hnd 3,8: kai eisèlthen sun autois eis to hieron = en hij ging met hen naar binnen naar de tempel.
(5) Hnd 5,21: eisèlthon... eis to hieron = gingen zij naar de tempel.
(6) Hnd 19,27: de tempel van de grote godin Artemis.
(7) Hnd 21,26: eisèei eis to hieron: hij ging binnen naar de tempel..
(8) Hnd 21,28: eisègagen eis to hieron = hij leidde hen naar de tempel..
(9) Hnd 21,29: eis to hieron eisègagen ho Paulos = naar de tempel leidde Paulus.
(10) Hnd 24,6: die de tempel trachtte te bezoedelen.
(11) Hnd 25,8: noch tegen de tempel heb ik iets misdaan.
In elf verzen in Hnd komt de accusatief enkelvoud voor. In acht verzen is dat in de uitdrukking eis to hieron (naar de tempel) met een werkwoordvorm van een werkwoord 'gaan'. In zeven van die verzen staat een werkwoord met een voorvoegsel eis... , in één ervan met het voorvoegsel ana... (op...).
--- hierou. Genitief enkelvoud. In 36 verzen in de bijbel; in 18 veren in het OT, in 18 verzen in het NT Bij Lucas: (1) Lc 2,37. (2) Lc 4,9. (3) Lc 21,5. (4) Lc 22,52. In Hnd: (1) Hnd 3,2. (2) Hnd 3,10. (3) Hnd 4,1. (4) Hnd 5,24. (5) Hnd 21,30.

- en tôi hierôi (in de tempel). Voorzetsel van plaats + lidwoord datief onzijdig enkelvoud + zelfstandig naamwoord (hieron = tempel) datief onzijdig enkelvoud. In drieëndertig verzen in de bijbel. In één vers in het OT. In tweeëndertig (5 + 4 + 7 + 7 + 9) verzen in het NT: Mt (5) , Mc (4). In zeven verzen bij Lucas: (1) Lc 2,46. (2) Lc 19,47. (3) Lc 20,1. (4) Lc 21,37. (5) Lc 21,38. (6) Lc 22,53. (7) Lc 24,53. In zeven verzen bij Johannes. In negen verzen in Hnd.: (1) Hnd 2,46. (2) Hnd 5,20. (3) Hnd 5,25. (4) Hnd 5,42. (5) Hnd 21,27. (6) Hnd 22,17. (7) Hnd 24,12. (8) Hnd 24,18. (9) Hnd 26,21.
De teksten van Hnd op een rijtje gezet: (1) Hnd 2,46. (2) Hnd 3,1.

- ἱεροσολυμα = hierosoluma (Jeruzalem)

- Hierosoluma (Jeruzalem). ἱεροσολυμα = hierosoluma (Jeruzalem). Taalgebruik in het NT: Hierosoluma (Jeruzalem) . Taalgebruik in de LXX: Hierosoluma (Jeruzalem) . Taalgebruik in Lc: Hierosoluma (Jeruzalem) .

	Hierosoluma (Jeruzalem)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. + acc. onz. mv. hierosoluma	53	16	37	9	7	3	4	11	3		19	23	3
2	gen. onz. mv. hierosolumôn	17	6	11	2	3		2	4			5	7
3	dat. onz. mv. hierosolumois	27	13	14			1	6	7			1	7
	totaal	97	35	62	11	10	4	12	22	3		25	37	3

- nom. + acc. onz. mv. ἱεροσολυμα = hierosoluma (Jeruzalem). Taalgebruik in het NT: Hierosoluma (Jeruzalem) . Taalgebruik in de LXX: Hierosoluma (Jeruzalem) . Taalgebruik in Lc: Hierosoluma (Jeruzalem) . Een vorm van ἱεροσολυμα = hierosoluma (Jeruzalem) in Lc (4): (1) Lc 2,22. (2) Lc 13,22. (3) Lc 19,28. (4) Lc 23,7.

Hierosoluma (Jeruzalem), zie Mt 2,1. In 9 verzen bij Matteüs: (1) Mt 2,1. (2) Mt 2,3. (3) Mt 3,5. (4) Mt 5,35. (5) Mt 16,21. (6) Mt 20,17. (7) Mt 20,18. (8) Mt 21,1. (9) Mt 21,10.

- hierousalèm (Jeruzalem). hierousalèm (Jeruzalem). Taalgebruik in het NT: hierousalèm (Jeruzalem). Taalgebruik in Lc: hierousalèm (Jeruzalem).

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

- hikanos (voldoende, talrijk). hikanos (voldoende, talrijk). Taalgebruik in het NT: hikanos (voldoende, talrijk). Taalgebruik in Mc: hikanos (voldoende, talrijk).

hikanos (voldoende, talrijk)

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

gen. mann. + onz. enk. hikanou

1 : Mc 10,46.

- himation (kleed). ἱματιον = himation (kleed). Taalgebruik in het NT: himation (kleed). Taalgebruik in de LXX: himation (kleed).

- nom. + acc. onz. mv. ἱματια = himatia (kleren) van het zelfst. naamw. ἱματιον = himation (kleed). Taalgebruik in het NT: himation (kleed). Taalgebruik in de LXX: himation (kleed). Bijbel (144). OT (115). NT (29). Mt (6): (1) Mt 17,2. (2) Mt 21,7. (3) Mt 21,8. (4) Mt 26,65. (5) Mt 27,31. (6) Mt 27,35. Mc (5): (1) Mc 9,3. (2) Mc 11,7. (3) Mc 11,8. (4) Mc 15,20. (5) Mc 15,24. Lc (3): (1) Lc 19,35. (2) Lc 19,36. (3) Lc 23,34. Joh (4). Hnd (7). Br (1). Apk (3). Een vorm van ἱματιον = himation (kleed) in de LXX (221) , in het NT (60) , in Mt (13) , in Mc (12) , in Lc (10).

- himatismos (kleed). himatismos (kleed). Taalgebruik in het NT: himatismos (kleed). Taalgebruik in Lc: himatismos (kleed).

himatismos

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

nom. mann. enk. himatismos

- hina (opdat). ἱνα = hina (opdat, zodat). Voegwoord. Taalgebruik in het NT: hina (opdat). Taalgebruik in de LXX: hina (opdat). Taalgebruik in Lc: hina (opdat). Taalgebruik in Brieven: hina (opdat). Kol (11): (1) Kol 1,9. (2) Kol 1,18. (3) Kol 1,28. (4) Kol 2,2. (5) Kol 2,4. (6) Kol 3,21. (7) Kol 4,3. (8) Kol 4,4. (9) Kol 4,8. (10) Kol 4,12. (11) Kol 4,16. (12) Kol 4,17.

hina (opdat)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
	1144	522	620	39	59	46	132	15	292	37	144	276	232	44

hina (opdat)	bijbel	OT	NT	ev.	Br.	Rom	1 Kor	2 Kor	Gal	Ef	Fil	Kol	1 Tes	2 Tes	1 Tim	2 Tim	Tit	Film	Heb	Jak	1 Pe	2 Pe	1 Joh	2 Joh	3 Joh	Jud	P.	A. b.
	1144	522	620	276	292	29	50	38	15	22	12	12	6	7	15	5	13	4	20	4	13	2	19	4	2		232	44

1 Kor	1 Kor 1	1 Kor 2	1 Kor 3	1 Kor 4	1 Kor 5	1 Kor 6	1 Kor 7	1 Kor 8	1 Kor 9	1 Kor 10	1 Kor 11	1 Kor 12	1 Kor 13	1 Kor 14	1 Kor 15	1 Kor 16
hina (opdat) (50)	6	2	1	4	3		4	1	10	1	3	1	1	6	1	6

- histèmi (doen staan, staan). ἱστημι = histèmi (doen staan, staan). Taalgebruik in het NT: histèmi (doen staan, staan). Taalgebruik in de LXX: histèmi (doen staan, staan). Taalgebruik in Lc: histèmi (doen staan, staan).

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. aor. 3de pers. enk. estèsen
part. perf. nom. mann. enk. hestôs	14	4	10			3	3	4			3	6
part. perf. acc. onz. mv. hestôta	16	8	8			1	1	4		2	2	2

histèmi (doen staan). Verwijzing: histèmi (doen staan) , zie Lc 24,36.
--- estè (hij stond). In 97 verzen in de bijbel; in 88 verzen in het OT, in 9 verzen in het NT (1) Lc 6,8. (2) Lc 6,17. (3) Lc 8,44. (4) Lc 24,36 (estè en mesôi autôn = hij stond in het midden van hen). (5) Joh 20,19 (estè eis to meson = hij ging in het midden staan). (6) Joh 20,26 (idem als Joh 20,19). (7) Joh 21,4. (8) Hnd 3,8. (9) Hnd 10,30.
--- estèsan (zij plaatsten). Actief aorist derde persoon meervoud. In vijfentachtig verzen in de bijbel. In negen verzen in het NT. In vier verzen in Hnd: (1) Hnd 1,23. (2) Hnd 5,27. (3) Hnd 6,6. (4) Hnd 6,13.
--- heistèkei. In 33 verzen in de bijbel. In 26 verzen in het OT In 7 verzen in het NT In 1 vers bij Matteüs. In 1 vers bij Lucas. In 5 verzen bij Johannes.
- antistènai (weerstaan, tegenstaan). Verwijzing: histèmi (doen staan) , zie Lc 24,36. Infinitief aorist. In twaalf verzen in de bijbel. In acht verzen in het OT.

In vier verzen in het NT:
(1) Mt 5,39.
(2) Lc 21,15: egô gar dôsô humin stoma kai sofian hèi ou dunèsontai antistènai... = want ik zal jullie een mond en wijsheid geven waaraan zij niet zullen kunnen weerstaan).
(3) Hnd 6,10: kai ouk ischuon antistènai tèi sofiai kai tôi pneumati hôi elalei = en zij konden niet weerstaan aan de wijsheid en aan de geest waarmee hij sprak )
(4) Ef 6,13: hina dunèthète antistènai = opdat jullie zouden kunnen weerstaan.
--- Diestè (hij verwijderde zich), zie Lc 24,51.
--- epestè (hij stond bij). Aorist derde persoon enkelvoud van het werkwoord epistèmi (staan bij). In zes verzen in de bijbel. In vier verzen in het OT. In twee verzen in het NT: (1) Lc 2,9: kai aggelos kuriou epestè autois kai doxa kuriou perielampsen autous (en een engel van de Heer stond bij hen en de heerlijkheid van de Heer omstraalde hen). (2) Hnd 12,7: kai idou aggelos kuriou epestè kai fôs elampsen en... (en zie een engel van de Heer stond er en een licht straalde in...).
--- epestèsan (zij stonden bij). Aorist derde persoon meervoud van het werkwoord epistèmi (staan bij). In negen verzen in de bijbel. In vier verzen in het OT. In vijf verzen in het NT: (1) Lc 20,1. (2) Lc 24,4. (3) Hnd 4,1. (4) Hnd 10,17. (5) Hnd 11,11.

-- hodos (weg) -- holos (heel) -- hopou (waar) -- hôra (uur) -- horaô (zien) -- horion (gebied) -- horos (berg) -- hôs (zoals) -- hosos (zo groot als) -- hôste (zodat) -- hotan (telkens wanneer , wanneer, zodra) -- hote (toen) -- hoti (dat, omdat) -- houtos (deze) -- houtos (zo) -- bijbelverwijzingen - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z -

- ὁδος = hodos (weg)

- hodos (weg). Taalgebruik in het NT: hodos (weg). Taalgebruik in Mc: hodos (weg).

	hodos (weg)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. vr. enk. hodos	62	57	5	2			1		1	1	2	3		1
2	gen. vr. enk. hodou	86	78	8	3		1		3	1		4	4		1
3	dat. vr. enk. hodô(i)	176	154	22	5	6	6		2	3		17	17		3
4	acc. vr. enk. hodon	281	230	51	9	10	10	3	12	7		29	32	5	2
5	nom. vr. mv. hodoi	40	38	2						1	1			1	1
6	gen. vr. mv. hodôn	20	19	1	1							1	1
7	dat. vr. mv. hodois	83	80	3					1	2				1	1
8	acc. vr. mv. hodous	128	120	8	1		3		2	2		4	4	2
	totaal	876	776	100	21	16	20	4	20	17	2

- ὁλος = holos (heel)

- holos (heel). ὁλος = holos (heel). Taalgebruik in het ΝΤ: holos (heel). Taalgebruik in de LXX: holos (heel). Taalgebruik in Mc: holos (heel). Taalgebruik in Lc: holos (heel).

	holos (heel)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. mann. enk. holos	15	11	4	1				2	1		1	1		1
2	nom. + dat. vr. enk. holè(i)	66	48	18	4	1	3	1	4	3	2	8	9	3
3	nom. + acc. onz. + acc. mann. enk. holon	53	20	33	9	5	5	2	4	8		19	21	4	4
4	gen. mann. + onz. enk. holou	9	6	3				1	1	1			1		1
5	gen. vr. enk. holès	42	29	13		2	4		4	1	2	6	6	1
6	dat. mann. + onz. enk. holô(i)	11	5	6	1				1	4		1	1	4
7	acc. vr. enk. holèn	105	85	20	5	5	2		5	2	1	12	12	2
8	gen. mv. holôn	1	1
9	dat. mann. + onz. mv. holois	2	2
10	acc. mann. mv. holous	1		1						1				1
	totaal	305	207	98	20	13	14	4	21	21	5	47	51

- homoios (gelijkend op). homoioô (vergelijken met, gelijken op). N: lijk-en (op) , ver-ge-lijk-en (ge-lijk-e-nis , ver-ge-lijk-ing) - D: ver-g-leich-en (G-leich-nis: ge-lijk-e-nis) - L: simile (gelijkend , vergelijkbaar) - F: sembl-able.

homoios (gelijkend op)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
nom. m. enk. homoios	40	30	10	1		3	2			4	4	6
nom. + dat vr. enk , nom + acc. onz. mv..homoia(i)	34	18	16	8		3			1	4	11	11
nom. + acc. onz. enk. homoion	19	12	7					1	1	5
gen. vr. enk. homoias	1		1							1
dat. m. + onz. enk. homoiô(i)	2	2
acc. vr. enk. homoian	1	1
nom. m. mv. homoioi	12	5	7			3			1	3	3	3
nom. vr. mv..homoiai	2	1	1							1
gen. m. + vr. + onz. mv. homoiôn	1	1
acc. vr. enk. homoias	1		1							1
Totaal	113	70	43	9		9	2	1	3	19	18	20

homoios (gelijkend op) in Mt	bijbel	OT	NT	Mt
nom. m. enk. homoios	40	30	10	1: Mt 13,52
nom. + dat vr. enk , nom + acc. onz. mv..homoia(i)	34	18	16	8: (1) Mt 11,26. (2) Mt 13,31. (3) Mt 13,33. (4) Mt 13,44. (5) Mt 13,45. (6) Mt 13,47. (7) Mt 20,1. (8) Mt 22,39

In zes genoemde plaatsen is hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen) onderwerp.

vergelijken(d)... in Mt

1: Mt 11,16. (1) Mt 11,26. (2) Mt 13,31. (3) Mt 13,33. (4) Mt 13,44. (5) Mt 13,45. (6) Mt 13,47. 1: Mt 13,52. (7) Mt 20,1. (8) Mt 22,39

homoiô (vergelijken)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
ind. fut. 1ste p. enk. homoiôsô	5	1	4	1		3					4	4
fut.ind. 1ste p. mv. homoiôsômen	1		1		1						1	1
pass. aor. 3de p. enk. hômoiôthè	11	8	3	3							3	3
pass. fut. 3de p. enk. homoiôthèsetai	8	5	3	3							3	3
pass. imperat. 2de p. mv. homoiôthète	1		1	1							1	1
inf. pass. aor. homoiôthènai	1		1						1
part. aor. nom. m.. mv. homoiôthentes	1		1						1
Er zijn nog andere vormen
Totaal (bij benadering)	28	14	14	8	1	3			2		12	12

homoiô (vergelijken) in Mt	Mt
ind. fut. 1ste p. enk. homoiôsô	1: Mt 11,16.
pass. aor. 3de p. enk. hômoiôthè	3: (1) Mt 13,24. (2) Mt 18,23. (3) Mt 22,2.
pass. fut. 3de p. enk. homoiôthèsetai	3: (1) Mt 7,24. (2) Mt 7,26. (3) Mt 25,1.
pass. imperat. 2de p. mv. homoiôthète	1: Mt 6,8

- homoia (vergelijkbaar).
(1) Mt 11,26: Tini de homoiôsô tèn genean tautèn ; (Waarmee echter zal ik dit geslacht vergelijken?) Homoia estin... het is vergelijkbaar met....
(8) Mt 22,39 deutera de homoia autèi (het tweede is vergelijkbaar met dit).
In zes plaatsen is hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen) onderwerp.

hômoiôthè. 1.	homoia. 2.	homoia. 3.		hômoiôthè. 2.	hômoiôthè. 3.	homoia. 4.	homoia. 5.	homoia. 6.	homoia. 7.
Mt 13,24	Mt 13,31	Mt 13,33	Mt 21,33	Mt 18,23	Mt 22,2	Mt 13,44	Mt 13,45	Mt 13,47	Mt 20,1
Allèn parabolèn (Een andere parabel)	Allèn parabolèn (Een andere parabel)	Allèn parabolèn (Een andere parabel)	Allèn parabolèn (Naar een andere parabel)	dia touto (daarom)			palin (opnieuw)	palin (opnieuw)
parethèken (voegde hij toe) autois (hen) legôn (zeggend)	parethèken (voegde hij toe) autois (hen) legôn (zeggend)	elalèsen (sprak hij) autois (hen)	akousate (luistert)
hômoiôthè (werd vergeleken)	homoia estin (vergelijkbaar is)	homoia estin (vergelijkbaar is)		hômoiôthè (werd vergeleken)	hômoiôthè (werd vergeleken)	homoia estin (vergelijkbaar is)	homoia estin (vergelijkbaar is)	homoia estin (vergelijkbaar is)	homoia gar estin (want vergelijkbaar is)
hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)		hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)	hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)
anthrôpôi speiranti (met een zaaier)	kokkôi sinapeôs (mostaardzaadje)	zumèi (zuurdesem)	anthrôpos èn oikodespotès (er was een huisheer)	anthrôpôi basilei (met een koning)		thèsaurôi (met een schat) kekrummenôi en tôi agrôi (verborgen in de akker)	anthrôpôi emporôi (met een handelaar)	sagènèi (met een net)	anthrôpôi oikodespotèi (met een huisheer)
	hon labôn anthrôpos espeiren en tôi agrôi autou (dat een man genomen, op zijn akker zaaide)	hèn labousa gunè enekrupsen (dat een vrouw genomen, verborg)	hostis efeutusen (die plantte)	hos èthelèsen (die wilde)		hon heurôn anthrôpos ekrupsen (dat een man gevonden, verborg)			hostis exèlthen (die uitging)
133. Gelijkenis van het onkruid tussen de tarwe: Mt 13,24-30	134. Gelijkenis van het mosterdzaad: Mc 4,30-32 - Mt 13,31-32 - Lc 13,18-19	135. Gelijkenis van het zuurdeeg: Lc 13,20-21 - Mt 13,33	289. Gelijkenis van de boze wijnbouwers: Mc 12,1-12 - Mt 21,33-46 - Lc 20,9-19	182. Gelijkenis van de onbarmhartige dienaar: Mt 18,23-35	290. Gelijkenis van het koninklijke bruilofts-maal: Mt 22,1-14 - Lc 14,15-24	138. Gelijkenis van de schat en de parel: Mt 13,44-46	138. Gelijkenis van de schat en de parel: Mt 13,44-46	139. Gelijkenis van het visnet: Mt 13,47-50	272. Gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: Mt 20,1-16

homoiôthèsetai 1.	homoiôthèsetai 2.	homoiôthèsetai 3.	homoios 1.
Mt 25,1	Mt 7,24	Mt 7,26	Mt 13,52
Tote	Pas oun (Al wie derhalve)	kai pas (en al wie)	dia touto pas grammateus... (daarom is elke schriftgeleerde)
homoiôthèsetai (zal vergeleken worden)	homoiôthèsetai (zal vergeleken worden)	homoiôthèsetai (zal vergeleken worden)	homoios estin (vergelijkbaar)
hè basileia tôn ouranôn (het koninkrijk van de hemelen)
deka parthenois (met tien maagden)	andri fronimôi (met een wijs man)	andri môrôi (met een dwaas man)	anthrôpôi oikodespotèi (met een huisheer)
haitines labousai tas lampadas heautôn exèlthon (die hun lampen genomen) uittrokken	hostis ôikodomèsen (die bouwde)	hostis ôikodomèsen (die bouwde)	hostis ekballei (die uitwerpt - uithaalt)

- homoiôs (op gelijke wijze). homoiôs (op gelijke wijze). Taalgebruik in het NT: homoiôs (op gelijke wijze). Taalgebruik in Lc: homoiôs (op gelijke wijze). Lc (11): (1) Lc 3,11. (2) Lc 5,10. (3) Lc 5,33. (4) Lc 6,31. (5) Lc 10,32. (6) Lc 10,37. (7) Lc 13,3. (8) Lc 16,25. (9) Lc 17,28. (10) Lc 17,31. (11) Lc 22,36.

- homothumadon (eensgezind , gelijkgezind). homothumadon (eensgezind , gelijkgezind). Taalgebruik in NT: homothumadon (eensgezind , gelijkgezind). homoios: gelijkend. thumos: opwelling , hardstocht. Bijwoord. In veertig verzen in de bijbel. In negenentwintig verzen in het OT. In elf verzen in het NT. In tien verzen in Hnd. In één vers in Rom. (1) Hnd 1,14. (2) Hnd 2,46. (3) Hnd 4,24. (4) Hnd 5,12. (5) Hnd 7,57. (6) Hnd 8,6. (7) Hnd 12,20. (8) Hnd 15,25. (9) Hnd 18,12. (10) Hnd 19,29.
-- proskarterountes homothumadon (gelijkgezind volhardend). In twee verzen in de bijbel: Hnd 1,14 en Hnd 2,46.

- hopôs (opdat).Taalgebruik: hopôs (opdat). Kan het voortkomen uit: epi = op (op) en hôs (zo)

hopôs (opdat)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	258	206	52	17	1	7	1	14	12		25	26

- act. ind. praesens 1ste pers. enk. horkizô (zweren). In 2 verzen in het NT: (1) Mc 5,7. (2) Hnd 19,13.

- ὁπου = hopou (waar)

- hopou (waar). ὁπου = hopou (waar). Taalgebruik in het NT: hopou (waar). Taalgebruik in de LXX: hopou (waar). Taalgebruik in Mc: hopou (waar). Lc (5): (1) Lc 9,57. (2) Lc 12,33. (3) Lc 12,34. (4) Lc 17,37. (5) Lc 22,11.

	hopou (waar)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
		90	14	76	11	13	5	29	2	9	7	29	58

- hôra (uur). hôra (uur). Taalgebruik in het NT: hôra (uur). Taalgebruik in Mc: hôra (uur). Taalgebruik in Lc: hôra (uur).

hôra (uur)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. + dat. vr. enk. hôra(i)	76	16	60	8	6	15	19	4	2	6	29	48	1	1
gen. vr. enk. hôras	32	13	19	5	4	2	2	3	2	1	11	13






totaal

- horaô (zien). ὁραω = horaô (zien). Taalgebruik in het NT: horaô (zien). Taalgebruik in Mc: horaô (zien). Taalgebruik in Lc: horaô (zien). Taalgebruik in Hnd: horaô (zien). Taalgebruik in de Septuaginta: horaô (zien). Hebr. râ´âh (zien, verschijnen). Taalgebruik in Tenach: râ´âh (zien). Lat. videre. Fr. voir. Ned. zien. E. to see. D. sehen. pass. Lat. apparere. Fr. apparaître. E. appear. Ned. verschijnen. D. erscheinen. Een vorm van horaô (zien, verschijnen) in het NT (114) , in de LXX (1539).

horaô	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. praes. 1ste pers. enk. horô	9	7	2		1			1			1	1
act. imperat. praes. 2de pers. enk. hora	29	23	6	1	1	1			1	2	3	3	1
act. imperat. praes. 2de pers. mv. horate	13	5	8	4	1	1			2		6	6	1	1
act. ind. fut. 3de pers. mv. opsontai	50	41	9	3	1	1 : Lc 21,27.	1	1	1	1	5	6	1
act. ind. fut. 2de pers. mv. opsesthe	33	20	13	3	2	1 : Lc 17,22.	5	2
act. ind. perf. 3de pers. enk. heôraken	13	5	8			1	4		3		1	5		3
act. ind. perf. 3de pers. mv. heôrakan						1
pass. ind. aor. 3de pers. enk. ôfthè	53	35	18	1	1	3 : (1) Lc 1,11. (2) Lc 22,43. (3) Lc 24,34.		5	5	3	5	5	5
pass. ind. aor. 3de pers. mv. ôfthèsan
pass. part. aor. nom. mann. mv. ofthentes						1					1	1

- horaô (zien). Taalgebruik: horaô (zien) , zie Mc 16,7. Taalgebruik: râ´âh (zien) , zie Ex 3,7.
--- Opsesthe (jullie zullen zien). In drieëndertig verzen in de bijbel. In twintig verzen in het O.T.: (1) Gn 43,3. (2) Gn 43,5. (3) Ex 16,7. (4) Nu 13,18. (5) Nu 15,39. (6) Re 7,7. (7) In dertien verzen in het N.T.: (1) Mt 26,64 (de mensenzoon) (// Mc 14,62). (2) Mt 27,24 (Pilatus). (3) Mt 28,7 (de leerlingen) (// Mc 16,7). (4) Mc 14,62 (// Mt 26,64 ) (de mensenzoon). (5) Mc 16,7 (// Mt 28,7 ) (de leerlingen). In 1 vers bij Lucas. In 5 verzen bij Johannes.

- pass. ind. aor. 3de pers. enk. ωφθη = ôfthè (hij verscheen, hij werd gezien) van het werkw. ὁραω = horaô (zien). Taalgebruik in het NT: horaô (zien). Taalgebruik in de Septuaginta: horaô (zien). Bijbel (53). LXX (35). Gn (9): (1) Gn 1,9. (2) Gn 12,7 (JHWH bij de eerste halte van Abram in het land Kanaän). (3) Gn 17,1 (JHWH bij de verbondssluiting met Abraham). (4) Gn 18,1 (JHWH aan Abraham). (5) Gn 22,14. (6) Gn 26,2 (JHWH aan Isaak). (7) Gn 26,24 (JHWH aan Isaak). (8) Gn 35,9. (9) Gn 48,3. (10) Ex 3,2. (11) Ex 16,10. (12) Lv 9,23. (13) Nu 14,10. (14) Nu 16,19. (15) Nu 17,7. (16) Nu 20,6. (17) Re 6,12. (18) Re 13,3. (19) Re 19,30. (20) 2 S 22,11. (21) 1 K 3,5. (22) 1 K 9,2. (23) Jr 31,3. (24) Hl 2,12. (25) Da 4,20. (26) 2 Kr 1,7. (27) 2 Kr 3,1. (28) 2 Kr 7,12. (29) Tob 12,22. (30) 1 M 4,6. (31) 1 M 4,19. (32) 1 M 9,27. (33) 2 M 3,25. (34) Ba 3,22. (35) Ba 3,38. NT (18): (1) Mt 17,3. (2) Mc 9,4. (3) Lc 1,11. (4) Lc 22,43. (5) Lc 24,34. (6) Hnd 7,2. (7) Hnd 7,26. (8) Hnd 7,30. (9) Hnd 13,31. (10) Hnd 16,9. (11) 1 Kor 15,5. (12) 1 Kor 15,6. (13) 1 Kor 15,7. (14) 1 Kor 15,8. (15) 1 Tim 3,16. (16) Apk 11,19. (17) Apk 12,1. (18) Apk 12,3.
--- eidon: Actief aorist eerste persoon enkelvoud of derde persoon meervoud. In 274 verzen in de bijbel. In 198 verzen in het O.T.. In acht verzen in Js: (1) Js 6,1. (2) Js 6,5. In zesenzeventig verzen in het N.T..
- eforaô (kijken op, neerzien).
--- epeiden (hij keek neer). Indicatief aorist derde persoon enkelvoud van het werkwoord epeiden (hij keek neer).In vijf verzen in de bijbel: (1) Gn 4,4 (en JHWH keek neer - sjâ`â - op Abel). (2) Ex 2,25 (en hij - God - keek neer - râ´âh - op de Israëlieten). (3) Ps 54,9 (Mijn oog keek neer - râ´âh - op mijn vijanden). (4) Ps 92,12 (Mijn oog keek neer - nâbhat - op mijn vijanden). (5) Lc 1,25 (God keek neer op mijn schande). Kijken op - neerzien kan positief of negatief geïnterpreteerd worden: genadig neerzien op , misprijzend neerkijken op.

- ôfthè (hij liet zich zien , hij verscheen). Lc (3): (1) Lc 1,11. (2) Lc 22,43. (3) Lc 24,34.

- horion (gebied). horion (gebied). Taalgebruik in het NT: horion (gebied). Taalgebruik in Mc: horion (gebied).

	horion (gebied)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. + acc. onz. mv. horia	122	118	4	2	2						4	4
2	gen. onz. mv. horiôn	70	65	5	2	2						4	4

- - horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). Taalgebruik in het NT: horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). Taalgebruik in Lc: horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). Taalgebruik in Hnd: horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). Taalgebruik in Brieven: horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen). Taalgebruik in de Septuaginta: horizô (begrenzen, bepalen, vaststellen).horos: grens. aforizô (afgrenzen, afzonderen). horizon: gezichtseinder.

horizô

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

pass. part. perf. nom. + acc. onz. enk. hôrismenon

(1) Lc 22,22.

- ὁρκιζω = horkizô (laten zweren, beëdigen)

- horkizô (laten zweren, beëdigen). ὁρκιζω = horkizô (laten zweren, beëdigen). Taalgebruik in het NT: horkizô (laten zweren, beëdigen). Taalgebruik in de LXX: horkizô (laten zweren, beëdigen).

- act. ind. praes. 1ste pers. enk. ὁρκιζω = horkizô (ik zweer). Taalgebruik in het NT: horkizô (laten zweren, beëdigen). Taalgebruik in de LXX: horkizô (laten zweren, beëdigen). Bijbel (4): (1) 1 K 22,16. (2) 2 Kr 18,15. (3) Mc 5,7. (4) Hnd 19,13.

- horkos (eed). horkos (eed). Taalgebruik in Tenakh: horkos (eed). Lat. iuramentum. Fr. serment. E. oath. D. Eid. Website: http://www.nottingham.ac.uk/classics/postgraduate/modulebooklets0607/q8d504.pdf. Horkos: The Oath in Greek Society (Exeter: Bristol Phoenix Press), edited by A.H. Sommestein and Judith Fletcher. As this book is not due to be published until about May 2007, its entire text has been placed on WebCT, chapter by chapter, in a folder named Horkos. acc. mann. enk. horkon van het zelfst. naamw. Bijbel (16): (1) Gn 26,3. (2) Nu 30,3. (3) Dt 7,8. (4) Joz 9,20. (5) 1 S 14,26. (6) 2 S 21,7. (7) 1 K 2,43. (8) Jr 11,5. (9) Zach 8,17. (10) Pr 9,2. (11) 1 Kr 16,16. (12) Jdt 8,11. (13) Jdt 8,30. (14) 1 Mak 7,18. (15) Lc 1,73. (16) Jak 5,12.

	horkos (eed)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. mann. enk. orkos	6	5	1						1				1
2	gen. mann. enk. orkou	19	17	2	2							2	2
3	dat. mann. enk. orkô(i)	10	8	2					1	1				1
4	acc. mann. enk. orkon	16	14	2			1			1		1	1		1
6.	gen. mann. mv. orkôn	4	4
7	dat. mann. mv. orkois	2	2
8	acc. mann. mv. orkous	5	2	3	2	1						3	3
	totaal	62	52	10	4	1	1		1	3		6	6	2	1

- hormaô (zich storten, als één man stormen). ὁρμαω = hormaô (zich storten, als één man stormen). Taalgebruik in het NT: hormaô (zich storten, als één man stormen). Taalgebruik in de LXX: hormaô (zich storten, als één man stormen).

- ὁρος = horos (berg)

- oros (berg). ορος = oros (berg). Taalgebruik in het NT: oros (berg). Taalgebruik in de LXX: oros (berg). Taalgebruik in Mc: oros (berg).

	oros (berg)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
1	nom. + acc. enk. oros	196	168	28	8	6	6	3		1	4	20	23
2	gen. mann. enk. orous	127	115	12	4	1	3		2	2		8	8
3	dat. enk. horei	116	105	11	2	2	1	2	1	3		5	7
4	nom. + acc. mv.orè	108	101	7	2	1	1			1	2	4	4
5	gen. mv. orôn	66	65	1							1
6	dat. mv. oresin	29	25	4		1	1			1	1	2	2
	Totaal	642	579	63	16	11	12	5	3	8	8	39	44

	oros (berg)	NT	Mt	Mc	Lc	syn.
1	nom. + acc. enk. oros	28	8: (1) Mt 4,8. (2) Mt 5,1. (3) Mt 14,23. (4) Mt 15,29. (5) Mt 17,1. (6) Mt 21,1. (7) Mt 26,30. (8) Mt 28,16.	6: (1) Mc 3,13. (2) Mc 6,46. (3) Mc 9,2. (4) Mc 11,1. (5) Mc 13,3. (6) Mc 14,26.	6: (1) Lc 3,5. (2) Lc 6,12. (3) Lc 9,28. (4) Lc 19,29. (5) Lc 21,37. (6) Lc 22,39.	20 : (1) Mt 5,1 // Mc 3,13 // Lc 6,12. (2) Mt 14,23 // Mc 6,46. (3) Mt 17,1 // Mc 9,2 // Lc 19,29. (4) Mt 21,1 // Mc 11,1 // Lc 19,28. (5) Mt 26,30 // Mc 14,26 // Lc 22,39.
2	gen. mann. enk. orous	12	4: (1) Mt 5,14. (2) Mt 8,1. (3) Mt 17,9. (4) Mt 24,3.	1: Mc 9,9.	3: (1) Lc 4,29. (2) Lc 9,37. (3) Lc 19,37.	8 : (1) Mt 8,1 // Mt 17,9 // Mc 9,9 // Lc 9,37. (2) Mt 24,3 // Mc 13,3.
3	dat. enk. horei	11	2: (1) Mt 17,20. (2) Mt 21,21.	2: (1). (2) Mc 11,23.	1: Lc 8,32.	5 : (1) Mt 17,20 // Mt 21,21 // Mc 11,23.
4	nom. + acc. mv.orè	7	2: (1) Mt 18,12. (2) Mt 24,16.	1: Mc 13,14.	1: Lc 21,21.	4: (1) Mt 24,16 // Mc 13,14 // Lc 21,21.
6	gen. mv. orôn	4		1: Mc 5,5.	1: Lc 23,30.	2
	dat. mv. oresin	63	16	11	12	39

(1) Lc 3,5. (2) Lc 4,29. (3) Lc 6,12. (4) Lc 8,32. (5) Lc 9,28. (6) Lc 9,37. (7) Lc 19,29. (8) Lc 19,37. (9) Lc 21,21. (10) Lc 21,37. (11) Lc 22,39. (12) Lc 23,30.

eis (to) horos (naar de berg). In acht verzen bij Matteüs: (1) Mt 4,8. (2) Mt 5,1. (3) Mt 14,23. (4) Mt 15,29. (5) Mt 17,1 - Mt 17,2. (6) Mt 21,1. (7) Mt 26,30. (8) Mt 28,16. In deze acht verzen staat het voorzetsel van plaats (eis = naar) vóór het zelfstandig naamwoord horos (berg). Tussen het voorzetsel en het zelfstandig naamwoord staat het bepaald lidwoord tenzij horos (berg) wordt gevolgd door een bijvoeglijk naamwoord (Mt 4,7 en Mt 17,1). In zes van de acht verzen is Jezus onderwerp van de zin.
De berg is de plaats van de Godsontmoeting. Ook wanneer de tegenstander (diabolos - duivel) Jezus naar de hoge berg voert. De hoge berg is de berg van Mozes waar God zijn verbond met zijn volk sloot en aan Mozes de twee stenen tafels gaf. De hoge berg is ook de plaats waar Jezus van gedaante veranderde , een voorsmaakje van de verrezen Jezus. Het is de berg vanwaar Jezus zijn leerlingen zendt om hen te leren onderhouden alles wat hij opgedragen heeft.

- εν τῳ ορει

- προς τῳ ορει

1. de duivel	2. Jezus	3. Jezus	4.	5.	6.		7.	8. de elf leerlingen
Mt 4,8	Mt 5,1	Mt 14,23	Mt 15,29	Mt 17,1 - Mt 17,2	Mt 21,1	Mt 24,3	Mt 26,30	Mt 28,16
palin (opnieuw)			kai (en)	kai... (en)	kai (en)...		kai (en )	Hoi de endeka mathètai (De elf leerlingen echter)
paralambanei (neemt bij zich) auton (hem) ho diabolos (de duivel)	anebè (hij klom omhoog)	anebè (hij klom omhoog)	anabas (opgeklommen)	paralambanei (neemt bij zich)... kai anaferei autous (en hij voert hen omhoog)	èlthon ( zij kwamen)...	kathèmenou de autou epi orous tôn Helaiôn (terwijl hij echter zich op de Olijfberg neerzet)	exèlthon ( zij gingen naar buiten)	eporeuthèsan (gingen op weg)
eis horos hupsèlon lian (naar een zeer hoge berg)	eis to horos (naar de berg)	eis to horos (naar de berg) kat'idian (op zichzelf)	eis to horos (naar de berg)	eis horos hupsèlon (naar een hoge berg) kat'idian (op zichzelf)	eis to horos tôn Helaiôn (naar de Olijfberg)		eis to horos (naar de berg)	... eis to horos (naar de berg)
	kai kathisantos autou (en nadat hij zich had neergezet)		ekathèto ekei (zette hij zich naar)
	prosèlthan autôi hoi mathètai autou (kwamen zijn leerlingen bij hem)					prosèlthan autôi hoi mathètai autou (kwamen deleerlingen bij hem) kat'idian (afzonderlijk)
20. Jezus door de Satan op de proef gesteld: Mc 1,12-13 - Mt 4,1-11 - Lc 4,1-13 -	24. Jezus leert en geneest: Mc 1,21 - Mt 4,23-25 ; 5,1-2 - Lc 4,31 -	152. Jezus wandelt op het meer - Mc 6,45-52 - Mt 14,22-33	157. Genezing van een doofstomme: Mc 7,31-37 - Mt 15,29-31 -	168. Verheerlijking van Jezus: Mc 9,2-10 - Mt 17,1-9 - Lc 9,28-36 -	281. Jezus gaat Jerzalem binnen: Mc 11,11 - Mt 21,1-11 -	299. Inleiding tot de eschatologische rede: Mc 13,1-4 - Mt 24,1-3 - Lc 21,5-7 -	328. Voorspelling van de ontrouw van de leerlingen en van Petrus' verloochening: Mc 14,26-31 - Mt 26,30-35 - Lc 22,39 -	353. Verschijning aan de elf in Galilea:Mt 28,16-20 -

- ὡς = hôs (zoals, zodra)

- hôs (zoals). ὡς = hôs (zoals, zodra). Taalgebruik in het NT: hôs (zoals). Taalgebruik in de LXX: hôs (zoals). Taalgebruik in Lc: hôs (zoals). Mc 4 (4): (1) Mc 4,26. (2) Mc 4,27. (3) Mc 4,31. (4) Mc 4,36. 1 Tes (7): (1) 1 Tes 2,4. (2) 1 Tes 2,7. (3) 1 Tes 2,10. (4) 1 Tes 2,11. (5) 1 Tes 5,2. (6) 1 Tes 5,4. (7) 1 Tes 5,6.

(hôs (zoals)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	1956	1514	442	33	21	49	30	62	189	58	103	133

hôs (zoals, zodra). Taalgebruik in het NT: hôs (zoals). Taalgebruik in Lc: hôs (zoals).
Lc (49). Lc 1 (4): (1) Lc 1,23. (2) Lc 1,41. (3) Lc 1,44. (4) Lc 1,56.

- hôsautôs (op dezelfde wijze). hôsautôs (op dezelfde wijze). Taalgebruik in het NT: hôsautôs (op dezelfde wijze). Taalgebruik in Lc: hôsautôs (op dezelfde wijze).

- hôsei (als of , evenals, ongeveer). hôsei (als of , evenals, ongeveer). Taalgebruik in het NT: hôsei (als of , evenals, ongeveer). Taalgebruik in de LXX: hôsei (als of , evenals, ongeveer). Taalgebruik in Lc: hôsei (als of , evenals, ongeveer). Hebr. dikwijls het prefix kë (als). Lat. tamquam. Fr. comme. E. like. D. wie. Ned. (zo)als. Hnd (6): (1) Hnd 1,5. (2) Hnd 2,3. (3) Hnd 2,41. (4) Hnd 6,15. (5) Hnd 10,3. (6) Hnd 19,7. NT (21). LXX (180).

hôsei

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

171

151

- osos (zo groot als). osos (zo groot als). Taalgebruik in het NT: hosos (zo groot als). Taalgebruik in Mc: hosos (zo groot als). Taalgebruik in Lc: hosos (zo groot als). Een vorm van hosos (zo groot als) in de LXX (615) , in het NT (110) , in Hnd (17).
- nom. mann. mv. hosoi (zovelen als) van het bijvoegl. naamw. Hnd (7): (1) Hnd 3,24. (2) Hnd 4,6. (3) Hnd 4,34. (4) Hnd 5,36. (5) Hnd 5,37. (6) Hnd 10,45. (7) Hnd 13,48. Een vorm van hosos (zo groot als) in de LXX (615) , in het NT (110) , in Hnd (17).

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. onz. + acc. mann. en onz. enk. hoson	30	14	16	3	2		1		9	1	5	6	8	1
nom. mann. mv. hosoi	77	49	28	1	2	2	2	7	11	3	5	7	11
nom. + acc. onz. mv. hosa	471	424	47	9	9	6	7	9	5	2	24	31	4	1

- hosoi gar (want talrijke). NT (5): (1) Hnd 4,34. (2) Rom 2,12. (3) Rom 8,14. (4) Gal 3,10. (5) Gal 3,27.

- hôsper (zoals). hôsper (zoals). Taalgebruik in het NT: hôsper (zoals). Taalgebruik in de LXX: hôsper (zoals).

hôsper (zoals)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	243	207	36	10		2	2	3	18	1	12	14

hôsper (zoals)	Mt	Mc	Lc	syn.	ev.
in de syn.	10: (1) Mt 6,2. (2) Mt 6,7. (3) Mt 12,40. (4) Mt 13,40. (5) Mt 18,17. (6) Mt 20,28. (7) Mt 24,27 , (8) Mt 24,37. (9) Mt 25,14. (10) Mt 25,32.		2: (1) Lc 17,24. (2) Lc 18,11.	12: (1) Mt 12,40 // Lc 11,40. (2) Mt 20,28 // Mc 10,45 // Lc 22,27. (3) Mt 24,27 // Lc 17,24. (4) Mt 24,37 // Lc 17,26. (5) Mt 25,14 // Lc 19,12.	14

Bij Matteüs: (1) Mt 6,2 (2) Mt 6,7 (5) Mt 18,17 (6) Mt 20,28 (zoals de mensenzoon) (9) Mt 25,14 (10) Mt 25,32 (zoals een herder). Hôsper (zoals)... houtôs (zo): (3) Mt 12,40. (4) Mt 13,40.(7) Mt 24,27 , (8) Mt 24,37. Er wordt een vergelijking gemaakt tussen een bijbelse situatie (Jona: Mt 12,40 , Noach: Mt 24,37) of een natuurgegeven (tarwe en onkruid: Mt 13,40 , de zonnestraling: Mt 24,27 ) en een aspect van de mensenzoon. Na houtôs (zo) staat de indicatief futurum estai (zal zijn) gevolgd door het onderwerp.
Tien gelijkenissen ! Wellicht niet toevallig in Mt.

hôsper (zoals)	Lc	Hnd
in Lc en Hnd	(1) Lc 17,24. (2) Lc 18,11.	(1) Hnd 2,2. (2) Hnd 3,17. (3) Hnd 11,15.

hôsper (zoals)	Mt	Mc	Lc	Joh	syn.	ev.
in ev.	10: (1) Mt 6,2. (2) Mt 6,7. (3) Mt 12,40. (4) Mt 13,40. (5) Mt 18,17. (6) Mt 20,28. (7) Mt 24,27. (8) Mt 24,37. (9) Mt 25,14. (10) Mt 25,32.		2: (1) Lc 17,24. (2) Lc 18,11.	2: (1) Joh 5,21. (2) Joh 5,26.	12	14

	hôsper (zoals)	hôsper (zoals) bij begin van het vers	beeld	2de woord gar (want)	houtôs (zo)	estai (zal zijn)	i.v.m. de mensenzoon
1.	Mt 12,40.	X	Jona	X	X	X	X
2.	Mt 13,40.	X	verzamelen van het onkruid		X	X	bij de voltooiïng van de wereld
3.	Mt 20,28.	X + Mensenzoon
4.	Mt 24,27.	X	ster	X	X	X	de komst van de mensenzoon
5.	Mt 24,37.	X	Noach	X	X	X	de komst van de mensenzoon
6.	Mt 25,14	X		X

- ὡste = hôste (zodat)

- hôste (zodat). ὡste = hôste (zodat). Taalgebruik in het NT: hôste (zodat). Taalgebruik in de LXX: hôste (zodat). Taalgebruik in Mc: hôste (zodat). Taalgebruik in Lc: hôste (zodat).

hôste ( zodat )	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
	222	139	83	15	13	4	1	8	42		32	33	40	2

- ὁταν = hotan (telkens wanneer, wanneer, zodra)

- hotan (telkens wanneer). ὁταν = hotan (telkens wanneer, wanneer, zodra). Taalgebruik in het NT: hotan (telkens wanneer , wanneer, zodra). Taalgebruik in de LXX: hotan (telkens wanneer , wanneer, zodra). Mc 4 (5): (1) Mc 4,15. (2) Mc 4,16. (3) Mc 4,29. (4) Mc 4,31. (5) Mc 4,32. Mc 13 (6). Mt (19): (1) Mt 5,11. (2) Mt 6,2. (3) Mt 6,5. (4) Mt 6,6. (5) Mt 6,16. (6) Mt 9,15. (7) Mt 10,19. (8) Mt 10,23. (9) Mt 12,43. (10) Mt 13,32. (11) Mt 15,2. (12) Mt 19,28. (13) Mt 21,40. (14) Mt 23,15. (15) Mt 24,15. (16) Mt 24,32. (17) Mt 24,33. (18) Mt 25,31. (19) Mt 26,29.

hotan	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	298	179	119	19	21	27	16	2	25	9	67	83

- ὁτε = hote (toen)

- hote (toen). ὁτε = hote (toen). Taalgebruik in het NT: hote (toen). Taalgebruik in de LXX: hote (toen). Taalgebruik in Mc: hote (toen). Voegwoord van tijd.

hote (toen)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
hote	220	118	102	12	12	12	21	10	22	13	36	47	20	2

- hote (toen, wanneer): voegwoord van tijd. In 12 verzen bij Marcus, zie Mc 1,32: Mc 1,32-34. - hote (toen) , zie Mt 21,1. Voegwoord van tijd. In 12 verzen bij Matteüs: (1) Mt 7,28. (2) Mt 9,25. (3) Mt 11,1. (4) Mt 12,3. (5) Mt 13,26. (6) Mt 13,48. (7) Mt 13,53. (8) Mt 19,1. (9) Mt 21,1. (10) Mt 21,34. (11) Mt 26,1. (12) Mt 27,31.

- ὁτι = hoti (dat, omdat)

- hoti (dat, omdat). ὁτι (= hoti: dat, omdat). Taalgebruik in het NT: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in de LXX: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in Mc: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in Lc: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in Brieven: hoti (dat, omdat).
- hoti (dat, omdat). Taalgebruik in NT: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in Lc: hoti (dat, omdat). Taalgebruik in de Septuaginta: hoti (dat, omdat). Bijbel (4396). NT (1183). Lc (160). Hebr. kî (want, omdat). Taalgebruik in Tenach: kî (want, omdat). Tenach (3849). Lc 1 (9): (1) Lc 1,22. (2) Lc 1,25. (3) Lc 1,37. (4) Lc 1,45. (5) Lc 1,48. (6) Lc 1,49. (7) Lc 1,58. (8) Lc 1,61. (9) Lc 1,68. Hnd (114). Hnd 5 (6): (1) Hnd 5,4. (2) Hnd 5,9. (3) Hnd 5,23. (4) Hnd 5,25. (5) Hnd 5,38. (6) Hnd 5,41. 1 Tes (13): (1) 1 Tes 1,5. (2) 1 Tes 2,1. (3) 1 Tes 2,13. (4) 1 Tes 2,14. (5) 1 Tes 3,3. (6) 1 Tes 3,4. (7) 1 Tes 3,6. (8) 1 Tes 3,8. (9) 1 Tes 4,14. (10) 1 Tes 4,15. (11) 1 Tes 4,16. (12) 1 Tes 5,2. (13) 1 Tes 5,9. ti hoti (waarom - om wat). NT (4): (1) Mc 2,16. (2) Lc 2,49. (3) Hnd 5,4. (4) Hnd 5,9.

ὁτι (= hoti: dat, omdat).	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn	ev
	4396	3213	1183	137	92	160	237	114	389	54	389	626

- οὑτος = houtos (deze)

- houtos (deze). aanwijz. voornaamw. οὑτος = houtos (deze). Taalgebruik in het NT: houtos (deze). Taalgebruik in de LXX: houtos (deze). Taalgebruik in Mc: houtos (deze). Taalgebruik in Lc: houtos (deze).

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
houtos (deze)	531	345	186	32	12	39	48	35	21	1	83	131

nom. + acc. onz. enk. touto	1103	898	305	31	15	37	50	29
acc. vr. enk. tautèn						14
nom. mann. mv. houtoi
nom. + acc. onz. mv. tauta	815	587	228	22	14	46	58

dat. vr. mv. tautais	24	13	11	1		4	1	3	1	1	5	6	1

totaal

- τουτο (= touto: dit; aanwijz vnw nom + acc onz enk van het aanwijz vnw ουτος = houtos, αυτη = hautè, τουτο = touto: deze, dit, de d van aanwijzing: dat, Fr: tu; Ned: dat; dialect: datte). Taalgebruik in het NT: houtos (deze). Taalgebruik in de LXX: houtos (deze). Taalgebruik in Lc: houtos (deze). In het Grieks aanwijzend voornaamwoord onzijdig enkelvoud zien we in het Nederlands 2X een t/d: touto - dit.
- δια τουτο (= dia touto (omwille van dat; om-dat, daarom; vz van reden). Lc (4): (1) Lc 11,19. (2) Lc 11,49. (3) Lc 12,22. (4) Lc 14,20.
- εἰς τουτο (= eis touto: daartoe; vz van doel). LXX (3). NT (15).

- dat. mann. en onz. enk. = toutô(i) van het aanwijz. voornaamw. οὑτος = houtos (deze). Taalgebruik in het NT: houtos (deze). Taalgebruik in de LXX: houtos (deze). Mc (3):

- tauta (die 'dingen'). Verwijzing: tauta (die 'dingen') , zie Mt 1,20. tauta (die 'dingen') is een aanwijzend voornaamwoord , onzijdig meervoud. Het wijst naar wat voorafging of wat zal komen. Bij Matteüs komt het veelvuldig voor in combinatie met panta (alles). In 815 verzen in de bijbel. In 587 verzen in het OT. In 228 verzen in het N.T.. Mt (22). Mc (14). Lc (46). Joh (58). Hnd (28). In tweeëntwintig verzen bij Matteüs: (1) Mt 1,20. (2) Mt 4,9: Tauta soi panta dôsô (Dat voor jou alles geef ik). Tauta panta of panta tauta (dat alles of al dat) in elf verzen bij Matteüs. (3) Mt 6,32 (panta gar tauta = want al dat). (4) Mt 6,33 (tauta panta = dat alles). (5) Mt 9,18. (6) Mt 10,2. (7) Mt 11,25. (8) Mt 13,34 (tauta panta = dat alles). (9) Mt 13,51 (tauta panta elalèsen ho Ièsous = Dat alles sprak Jezus). (10) Mt 13,56 (sunèkate tauta panta = begreep je dat alles). (11) Mt 15,20. (12) Mt 19,20 (panta tauta = al dat). (13) Mt 21,23. (14) Mt 21,24. (15) Mt 21,27. (16) Mt 23,23. (17) Mt 23,36 (tauta panta = dat alles). (18) Mt 24,2 (tauta panta = dat alles). (19) Mt 24,3. (20) Mt 24,8 (panta de tauta = al dat echter). (21) Mt 24,33 (panta tauta = al dat). (22) Mt 24,34 (panta tauta = al dat). In achtentwintig verzen in Hnd: (1) Hnd 1,9 (kai tauta eipôn = en dit gezegd). (2) Hnd 5,11. (3) Hnd 7,1. (4) Hnd 7,7: meta tauta (daarna). (5) Hnd 7,50. (6) Hnd 7,54. (7) Hnd 10,44. (8) Hnd 7,54: akouontes de tauta = dat echter horende. (9) Hnd 11,18: akousantes de tauta (dat echter gehoord). (10) Hnd 12,17.
meta (+ x +) tauta (letterlijk: na dat ; daarna: eerst aanwijzend voornaamwoord daar < dat en dan het 'voor'zetsel). Verwijzing: tauta (die 'dingen') , zie Mt 1,20. In dertig verzen in het N.T.. Mc (1). Lc (5). Joh (8). Hnd (4).... Opb (9). In acht verzen bij Joh , zie Joh 1,43 . In vier verzen in Hnd: (1) Hnd 7,7. (2) Hnd 13,20. (3) Hnd 15,16. (4) Hnd 18,1.
- houtos (deze). Hebreeuws hû´. In 531 verzen in de bijbel. In 345 verzen in het OT. In 186 verzen in het N.T.. Het komt in achtenveertig verzen bij Johannes voor.
- hautè komt in zevenentwintig verzen voor. Nominatief of datief enkelvoud (autèi). (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11) (12) (13) (14) (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21) (22) (23) (24) (25) (26) (27) (28) (29) (30) (31) (32) (33) (34) (35) (36) (37) (38) (39) (40) (41) (42) (43) (44) (45) (46) (47) (48)
--- touto (dit). Aanwijzend voornaamwoord onzijdig enkelvoud. In 1103 verzen in de bijbel. In 798 verzen in het OT. In 305 verzen in het N.T.. In vijftig verzen bij Johannes.
--- touto de (dit echter). In vijfendertig verzen in het N.T.. Vijftienmaal nominatief onderwerp , twintigmaal accusatief lijdend voorwerp.

- nom. en acc. onz. mv. ταυτα = tauta (deze dingen) van het aanwijzend voornaamw. οὑτος = houtos. Taalgebruik in het NT: houtos (deze). Taalgebruik in de LXX: houtos (deze). Taalgebruik in Lc: houtos (deze). Taalgebruik in Hnd: houtos (deze). Lc (46). Lc 24 (6): (1) Lc 24,9. (2) Lc 24,10. (3) Lc 24,11. (4) Lc 24,21. (5) Lc 24,26. (6) Lc 24,36. Joh (58). Joh 6 (3): (1) Joh 6,1. (2) Joh 6,9. (3) Joh 6,59. Hnd (28).

- ταυτα δε = tauta de (die dingen echter). NT (10). Mt (1): Mt 4,20. Lc (2): (1) Lc 9,34. (2) Lc 24,36. Joh (5): (1) Joh 7,9. (2) Joh 12,16. (3) Joh 16,4. (4) Joh 18,22. (5) Joh 20,31. Hnd (1): Hnd 26,24. 1 Kor (2): (1) 1 Kor 4,6. (2) 1 Kor 10,6. Gal (1): Gal 5,17.
- Lc 9,34: ταυτα δε αυτου λεγοντος = tauta de autou legontos = terwijl hij echter die dingen zegt.
- Lc 24,36: ταυτα δε αυτων λαλουντων = tauta de autôn lalountôn = terwijl zij echter die dingen spraken.
δε ταυτα = de auta (echter die dingen). NT (14). Mt (1): Mt 24,8. Mc (1): Mc 16,12. Lc (5): (1) Lc 7,9. (2) Lc 10,1. (3) Lc 16,14. (4) Lc 18,4. (5) Lc 18,22. Hnd (5): (1) Hnd 7,54. (2) Hnd 11,18. (3) Hnd 18,1. (4) Hnd 24,22. (5) Hnd 27,35. 1 Kor (2): (1) 1 Kor 9,15. (2) 1 Kor 12,11.
- ακουσας δε ταυτα= akousas de tauta (die dingen echter gehoord). NT (3). Lc (2): (1) Lc 7,9. (2) Lc 18,22. Hnd (1): Hnd 24,22.
- ηκουον δε ταυτα= èkouon de tauta (zij hoorden echter die dingen): Lc (1) Lc 16,14.
- μετα δε ταυτα = meta de tauta (na die dingen echter). NT (5). Mc (1): Mc 16,12. Lc (2): (1) Lc 10,1. (2) Lc 18,4. Joh (1): Joh 19,38. Hnd (1): Hnd 18,1.

- μετα ταυτα = meta tauta (na deze dingen, daarna). NT (25). Joh (8): (1) Joh 3,22. (2) Joh 5,1. (3) Joh 5,14. (4) Joh 6,1. (5) Joh 7,1. (6) Joh 13,7. ( 7) Joh 19,38. (8) Joh 21,1.

- houtôs (zo). οὑτως = houtôs (op die wijze, zo). Taalgebruik in het NT: houtos (zo). Taalgebruik in de LXX: houtos (zo). Taalgebruik in Mc: houtos (zo). Taalgebruik in Lc: houtos (zo). Taalgebruik in Hnd: houtos (zo).
- khen (zo). Taalgebruik in Tenach: khen (zo). Lat. sic. Ned. zo. D. so. E. thus. Fr. ainsi < ains - si. ains (ante) -> antius sic.

houtôs (zo)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	907	708	199	32	10	21	14	26	90	6	63	77

houtôs (zo) in Mt

(1) Mt 1,18.

(2) Mt 2,5.

(3) Mt 3,15.

(4) Mt 5,12. (5) Mt 5,16. (6) Mt 5,19.

(7) Mt 6,9. (8) Mt 6,30.

(9) Mt 7,12. (10) Mt 7,17.

(11) Mt 9,33.

(12) Mt 11,26.

(13) Mt 12,40. (14) Mt 12,45.

(15) Mt 13,40. (16) Mt 13,49.

(17) Mt 17,12.

(18) Mt 18,14. (19) Mt 18,35.

(20) Mt 19,8. (21) Mt 19,10. (22) Mt 19,12.

(23) Mt 20,16. (24) Mt 20,22.

(25) Mt 23,28.

(26) Mt 24,27. (27) Mt 24,33. (28) Mt 24,37. (29) Mt 24,39. (30) Mt 24,46.

(31) Mt 26,40. (32) Mt 26,54.

- houtôs (zo, op deze wijze). Verwijzing: houtôs (zo, op deze wijze) , zie Mt 21,6. In 907 verzen in de bijbel. In 708 verzen in het OT. In 199 verzen in het NT. In tweeëndertig verzen bij Matteüs , in tien verzen bij Marcus , in eenentwintig verzen bij Lucas , in veertien verzen bij Johannes. In zesentwintig verzen in Handelingen: (1) Hnd 1,11. (2) Hnd 3,18. (3) Hnd 7,1. (4) Hnd 7,6. (5) Hnd 7,8. (6) Hnd 8,32. (7) Hnd 12,8. (8) Hnd 12,15. (9) Hnd 13,8. (10) Hnd 13,34. (11) Hnd 13,47. (12) Hnd 14,1. (13) Hnd 17,11. (14) Hnd 17,33. (15) Hnd 19,20. (16) Hnd 20,11. (17) Hnd 20,13. (18) Hnd 20,35. (19) Hnd 21,11. (20) Hnd 22,24. (21) Hnd 24,9. (22) Hnd 24,14. (23) Hnd 27,17. (24) Hnd 27,25. (25) Hnd 27,44. (26) Hnd 28,14.
(1) Mt 1,18
(2) Mt 2,5 zie gegraptai (er werd geschreven). In 9 verzen bij Matteüs, zie Mt 2,5 - gevolgd door het redengevend voegwoord gar (want)
(3) Mt 3,15 gevolgd door het redengevend voegwoord gar (want) (4) Mt 5,12 gevolgd door het redengevend voegwoord gar (want) (5) Mt 5,16 begin van Mt 5,16. Hiermee wordt het beeld van het licht afgesloten. (6) Mt 5,19 (7) Mt 6,9 (8) Mt 6,30 (9) Mt 7,12 gevolgd door kai humeis (ook jullie) (10) Mt 7,17 (11) Mt 9,33 (12) Mt 12,40 ; hôsper gar... houtôs: want zoals... zo (13) (19) Mt 18,35 gevolgd door kai (ook...) Mt 20,16 bij het slot van een parabel - Mt 23,28 - gevolgd door kai humeis (ook jullie). Mt 24,27 ; hôsper gar... houtôs: want zoals... zo Mt 24,33 gevolgd door kai humeis (ook jullie) Mt 24,37 hôsper gar... houtôs: want zoals... zo Mt 24,39 Mt 24,46 Mt 26,40 Mt 26,54

- ὑδωρ = hudôr (water)

- hudôr (water). ὑδωρ = hudôr (water). Taalgebruik in het NT: hudôr (water). Taalgebruik in de LXX: hudôr (water). Taalgebruik in Mc: hudôr (water). Hebr. majim (wateren). Lat.: aqua. Fr.: eau.

	hudôr (water)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	nom. + acc. onz. enk. hudôr	313	292	21	2		1	10	3	2	3	3	13		2
2	gen. onz. enk. hudatos	137	117	20	1	3	3	5	1	5	2	7	12	2	3
3	dat. onz. enk. hudati	91	79	12	1	1	2	3	2	3		4	7	1	2
4	nom. + acc. onz. mv. hudata	60	55	5	2	1		1			1	3	4
5	gen. onz. mv. hudatôn	56	45	11							11
6	dat. onz. mv. hudasin	9	8	1	1							1	1
	totaal	666	596	70	7	5	6	19	6	10	17	18	37	3	7

hudôr (water)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
dat. onz. enk. hudati	91	79	12	1 : Mt 3,11.	1 : Mc 1,8.	2 : (1) Lc 3,16. (2) Lc 8,25.	3 : (1) Joh 1,26. (2) Joh 1,31. (3) Joh 1,33.	2 : (1) Hnd 1,5. (2) Hnd 11,16.	3: (1) Heb 10,22. (2) 2 Pe 3,6 . (3) 1 Joh 5,6.		4	7	1	2
totaal	666	596	70	7	5	6	19	6	10	17	18	37	3	7

- huetos (regen). Hebr. gèsjèm (regen) (12). haggèsjèm (de regen) (11).

huetos (regen)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. mann. enk. huetos	28	27	1							1
gen. mann. enk. huetou	13	13
dat. mann. enk. huetô(i)	4	4
acc. mann. enk.	32	29	3					1	2				1	1
totaal	77	73	4					1	2	1			1	1

- hugiès (gezond, goed levend, ongerept). ὑγιης = hugiès (gezond, goed levend, ongerept). Taalgebruik in het NT: hugiès (gezond, goed levend, ongerept). Taalgebruik in de LXX: hugiès (gezond, goed levend, ongerept).

- υἰος = huios (zoon)

- huios (zoon). υἱος = huios (zoon). Taalgebruik in het NT: huios (zoon). Taalgebruik in de LXX: huios (zoon). Taalgebruik in Mc: huios (zoon). Taalgebruik in Lc: huios (zoon). Hebr. ben. Lat. filius. Fr. fils.

huios (zoon) enk.	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
nom. mann. enk. huios	885	732	153	42	19	39	26	6	19	2	100	126
voc. enk. huie	149	140	9	1	3	3		1	1		7	7
gen. enk. huiou	343	308	35	8	1	4	3		19		13	16
dat. enk. huiôi	109	95	14	3		1	5		5		4	9
acc. enk. huion	365	285	80	15	6	15	17	3	21	3	36	53
totaal	1851	1560	291	69	29	62	51	10	65	5	160	211

- huios (zoon). In 39 verzen bij Lucas: Lc 15,13. Lc 15,19. Lc 15,21. Lc 15,24. Lc 15,25. Lc 15,30. Accusatief mannelijk meervoud. In 361 verzen in de bijbel. In vier verzen bij Lc: (1) Lc 5,10 (zonen van Zebedeüs). (2) Lc 5,34 (zonen van de bruidegom). (3) Lc 15,11 (een bepaalde mens had twee zonen). (4) Lc 16,8 (zonen van het licht).

1. 7.	2. 3.	4.	5.	6.	8.	9.	10.	11.
Mt 3,17 = Mt 17,5	Mt 4,3. Mt 4,6	Mt 8,29	Mt 14,33	Mt 16,16	Mt 26,63	Mt 27,40	Mt 27,43	Mt 27,54
	ei (indien gij)	Tí hèmin kai soi, wat is er tussen ons en u	alèthôs (waarlijk)		ei (indien)	ei (indien gij)	eipen gar hoti (want hij zei)	alèthôs (waarlijk)
houtos (deze)	huios (zoon)	huie (zzon)		su (gij)	su (gij)	huios (zoon)
estin (is)	ei (zijt)			ei (zijt)	ei (zijt)	ei (zijt)
ho huios mou (mijn zoon) ho agapètos (de beminde)	tou theou (van God)	tou theou (van God)	theou huios ei (u bent zoon van God)	ho christos, ho huios tou theou tou zôntos (de Christus, de zoon van de levende God)	ho christos ho huios tou theou: de Christus, de zoon van God	tou theou (van God)	theou eimi huios (ik ben zoon van God)	theou huios èn houtos (zoon van God was deze)
18. Doop van Jezus: Mc 1,9-11 - Mt 3,13-17 - Lc 3,21-22 -168. Verheerlijking van Jezus: Mc 9,2-10 - Mt 17,1-9 - Lc 9,28-36	20. Jezus door de Satan op de proef gesteld: Mc 1,12-13 - Mt 4,1-11 - Lc 4,1-13	66. Twee bezetenen van Gadara van de demonen bevrijd: Mt 8,28-34 - Mc 5,1-20 - Lc 8,26-39	Jezus wandelt op het meer: Mc 6,45-52 - Mt 14,22-33	162. belijdenis van Petrus: Mc 8,27-30 - Mt 16,13-20 - Lc 9,18-21	332. Jezus voor het Sandredin: Mc 14,55-64 - Mt 26,59-66 - Lc 22,66-71	346. Bespotting van de gekruisigde Jezus: Mc 15,27-32 - Mt 27,38-44 - Lc 23,35-43 -	346. Bespotting van de gekruisigde Jezus: Mc 15,27-32 - Mt 27,38-44 - Lc 23,35-43 -	347. Kruisdood van Jezus: Mc 15,33-39 - Mt 27,45-54 - Lc 23,44-48 -

huios tou anthrôpou (mensenzoon)	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	syn.	ev.
nom. enk. huios tou anthrôpou	52	22	9	16	5		47	52
gen. enk. huiou tou anthrôpou	10	5		4	1		9	10
dat. enk. huiôi tou anthrôpou	1			1			1	1
acc. enk. huion tou anthrôpou	19	4	4	5	5	1	13	18
totaal	82	31	13	26	11	1	70	81

In Mc: (1) Mc 2,10 - Mc 2,1-12 - (2) Mc 2,20 - Mc 2,18-22 - (3) Mc 8,38 - Mc 8,36-38 - (4) Mc 9,9 - Mc 9,2-10 - (5) Mc 9,31 - Mc 9,30-32 - (6) Mc 10,33 - Mc 10,32-34 - (7) Mc 10,45 - Mc 10,41-45 - (8) Mc 14,21 - Mc 14,17-21 - (9) Mc 14,41 - Mc 14,32-42 - Accusatief: (1) Mc 8,31 - Mc 8,31-32 - (2) Mc 9,12 - Mc 9,11-13 - (3) Mc 13,26 - Mc 13,24-27 - (4) Mc 14,62 - Mc 14,55-64 -

huios tou theou (zoon van God)	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Apk	Br.	Gal	Ef	Heb	1 Joh	syn.	ev.	Paul.	Ap. br.
nom. enk. huios tou theou	25	5	2	5	7	1	1					4	12	19		4
voc. enk. huie tou theou	3	1	1	1									3	3
gen. enk. huiou tou theou	6		1: Mc 1,1.		2: (1) Joh 3,18. (2) Joh 5,25.				1: Gal 2,20.	1: Ef 4,13.		1 (2x)	1	3	2: 5&)	1: 1 Joh 5,13.
dat. enk. huiôi tou theou	1										1				1
acc. enk. huion tou theou	6				1	1					3	1	1	1	3	1
totaal	41	6	4	6	10	2	1		1	1	4	6	17	26	6	7

huios Dauid (zoon van David)	NT	Mt	Mc	Lc	syn.	ev.
nom. enk. huios Dauid	5	4	1		5	5
voc. enk. huie Dauid	5	2	1	2	5	5
gen. enk. huiou Dauid	1	1			1	1
dat. enk. huiôi Dauid	2	2			2	2
acc. enk. huion Dauid	1			1	1	1
totaal	14	9	2	3	14	14

Het komt in 885 verzen in de bijbel voor. In 732 verzen in het OT. In 153 verzen in het NT. In 126 verzen in de evangelies. In 42 verzen bij Matteüs, in 19 verzen bij Marcus. In 39 verzen bij Lucas: Lc 15,13. Lc 15,19. Lc 15,21. Lc 15,24. Lc 15,25. Lc 15,30. , in 26 verzen bij Johannes.

huios (zoon) enk.	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Apk	Br.	Rom	1 Kor	2 Kor	Gal	Ef	Fil	Kol	1 Tes	2 Tes	1 Tim	2 Tim	Tit	Film	Heb	Jak	1 Pe	2 Pe	1 Joh	2 Joh	3 Joh	Jud	Paul.	Ap. br.
nom. enk. huios	885	732	153	42	19	39	26	6	2	19	1	1	1	2					1					7		1	1	4				13	6
voc. enk. huie	149	140	9	1	3	3		1		1														1								1
gen. enk. huiou	343	308	35	8	1	4	3			19	6	1		3	1		1											6	1			12	7
dat. enk. huiôi	109	95	14	3		1	5			5														2				3				2	3
acc. enk. huion	365	285	80	15	6	15	17	3	3	21	1			3				1						7	1			7	1			12	9
totaal	1851	1560	291	69	29	62	51	10	5	65	8	2	1	8	1		1	1	1					17	1	1	1	20	2			40	25

huios (zoon) mv.	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
nom. mv. huioi	1078	1048	30	9	3	5	2	4	7		17	19	7
gen. enk. huiôn	696	680	16	4		1		3	5	3	5	5	5
dat. enk. huiois	364	357	7		1			2	4		1	1	4
acc. enk. huious	361	347	14	1		4		2	7		5	5	7
totaal	2499	2432	67	14	4	10	2	11	23	3	28	30	23

accusatief mannelijk meervoud huious (zonen) van het zelfst. naamw. huios (zoon). Taalgebruik in het NT: huios (zoon). Taalgebruik in Lc: huios (zoon). Hebr. ben. Lat. filius. Fr. fils. In vier verzen bij Lc: (1) Lc 5,10 (zonen van Zebedeüs). (2) Lc 5,34 (zonen van de bruidegom). (3) Lc 15,11 (een bepaalde mens had twee zonen). (4) Lc 16,8 (zonen van het licht). ton huion tou anthrôpou (de mensenzoon). Accusatief enkelvoud. In negentien verzen in het NT. In vijf verzen bij Lucas:

huios (zoon). 19 verzen bij Marcus	- huios (zoon), zie Mc 1,11.
huios (tou theou) (zoon van God) genitief huiou (van de zoon)	(1) Mc 1,11 - Mc 1,9-11 - (2) Mc 3,11 - Mc 3,7-12 - (3) Mc 9,7 - Mc 9,2-10 - (4) Mc 13,31 - Mc 13,30-32 - (5) Mc 14,61 - Mc 14,55-64 - (6) Mc 15,39 - Mc 15,33-39 - Genitief: Mc 1,1 - Mc 1,1-6 -
ho huios tou anthrôpou (de mensenzoon) Accusatief	(1) Mc 2,10 - Mc 2,1-12 - (2) Mc 2,20 - Mc 2,18-22 - (3) Mc 8,38 - Mc 8,36-38 - (4) Mc 9,9 - Mc 9,2-10 - (5) Mc 9,31 - Mc 9,30-32 - (6) Mc 10,33 - Mc 10,32-34 - (7) Mc 10,45 - Mc 10,41-45 - (8) Mc 14,21 - Mc 14,17-21 - (9) Mc 14,41 - Mc 14,32-42 - Accusatief: (1) Mc 8,31 - Mc 8,31-32 - (2) Mc 9,12 - Mc 9,11-13 - (3) Mc 13,26 - Mc 13,24-27 - (4) Mc 14,62 - Mc 14,55-64 -
ho huios tès Marias (de zoon van Maria)	(1) Mc 6,3 - Mc 6,1-6a -
ho huios tou Timaiou Bartimaios (Bartimeüs, de zoon van Timeüs)	Mc 10,46 - Mc 10,46-52 -
huios David (zoon van David)	(1) Mc 12,35 - Mc 12,35-37a - (2) Mc 12,37 - Mc 12,35-37a -
een zoon huion	Mc 9,17 - Mc 9,14-29 - Mc 12,6 - Mc 12,1-12 -

1.	2.	3.	4.	5.	6.	7.
Mc 1,1	Mc 1,11	Mc 3,11	Mc 8,29	Mc 9,7	Mc 14,61	Mc 15,39
		hoti (dat)
	su (u)	su (u)	su (u)	houtos (deze)	su (u)
	ei (bent)	ei (bent)	ei (bent)	estin (is)	ei (bent)
archè tou euaggeliou Ièsou Christou huiou theou (begin van het evangelie van Jezus Christus, zoon van God)	ho huios mou (mijn zoon)	ho huios tou theou (de zoon van God)	ho christos (de Christus)	ho huios mou (mijn zoon)	ho christos, ho huios tou eulogètou (de messias,de zoon van de gezegende)	alèthôs houtos ho anthrôpos huios theou èn (waarlijk deze mens was de zoon van God)
	ho agapètos (de beminde)			ho agapètos (de beminde)
13. Optreden van Johannes de Doper: Mc 1,1-6 - Mt 3,1-6 - Lc 3,1-6 -	18. Doop van Jezus:Mc 1,9-11 - Mt 3,13-17 - Lc 3,21-22 -	96. Volkstoeloop en genezingen: Mc 3,7-12 - Mt 12,15-21 - Lc 6,17-20a -	162. belijdenis van Petrus Mc 8,27-30 - Mt 16,13-20 - Lc 9,18-21 -	168. Verheerlijking van Jezus: Mc 9,2-10 - Mt 17,1-9 - Lc 9,28-36 -	332. Jezus voor het Sandredin: Mc 14,55-64 - Mt 26,59-66 - Lc 22,66-71 -	347. Kruisdood van Jezus: Mc 15,33-39 - Mt 27,45-54 - Lc 23,44-48 -

- hupagô (onder iets brengen, weggaan). hupagô (onder iets brengen, weggaan). Taalgebruik in het NT: hupagô (onder iets brengen, weggaan). Taalgebruik in Mc: hupagô (onder iets brengen, weggaan).

hupagô (weggaan)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. praes. 3de pers. enk.	11		11	2	1		4		1	3	3	7		1
act. imperat. praes. 2de pers. enk. hupage	24		24	11	8		4			1	19	23
act. imperat. praes. 2de pers. mv. hupagete	14		14	6	4	2			1	1	12	12		1
act. part. praes. nom. mann. mv. hupagontes	1		1		1						1	1
act. part. praes. acc. mann. mv. hupagontas	1		1		1						1	1

totaal

- hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). ὑπακουω = hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in het NT: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in de LXX: Taalgebruik in de LXX: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Een vorm van ὑπακουω = hupakouô in de LXX (59) , in het NT (21).

- act. ind. praes. 3de pers. mv. ὑπακουουσιν = hupakouousin (zij gehoorzamen) van het werkw. ὑπακουω = hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in het NT: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in de LXX: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Bijbel = NT (5): (1) Mt 8,27. (2) Mc 1,27. (3) Lc 8,25. (4) 2 Tes 1,8. (5) Heb 5,9. Een vorm van ὑπακουω = hupakouô in de LXX (59) , in het NT (21).

- act. ind. praes. 3de pers. enk. ὑπακουει = hupakouei (hij gehoorzaamt) van het werkw. ὑπακουω = hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in het NT: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Taalgebruik in de LXX: hupakouô (luisteren, antwoord geven, gehoorzamen). Bijbel (5): (1) Dt 21,20. (2) Spr 17,4. (3) Sir 42,21. (4) Mc 4,41. (5) 2 Tes 3,14. Een vorm van ὑπακουω = hupakouô in de LXX (59) , in het NT (21).

- ὑπανταω = hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten)

- hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). ὑπανταω = hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). Taalgebruik in het NT: hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). Taalgebruik in de LXX: hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten).

- act. ind. aor. 3de pers. enk. ὑπηντησεν = hupèntèsen (hij ontmoette) van het werkw. ὑπανταω = hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). Taalgebruik in het NT: hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). Taalgebruik in de LXX: hupantaô (tegemoet komen, ontmoeten). Bijbel (7): (1) Tob 7,1. (2) Mt 28,9. (3) Mc 5,2. (4) Lc 8,37. (5) Joh 11,20. (6) Joh 11,30. (7) Joh 12,18.

- huparchô (zijn). ὑπαρχω = huparchô (zijn, onder zijn hoede hebben, bezitten). Taalgebruik in het NT: huparchô (zijn). Taalgebruik in de LXX: huparchô (zijn). Voorvoegsel hupo onder , onderuit. archô: het hoofd zijn , beginnen , aan het hoofd staan , leiden , commanderen. Een vorm van huparchô (zijn, onder zijn hoede hebben, bezitten) in de LXX (157) , in het NT (60). - act. ind. imperf. 3de pers. enk. hupèrchen (hij bezat). Bijbel (15). OT (10). NT (5): (1) Lc 8,41. (2) Hnd 5,4. (3) Hnd 10,12. (4) Hnd 16,3. (5) Hnd 28,7.
- act. ind. imperf. 3de pers. mv. hupèrchon (zij bezaten) van het werkw. Bijbel (3). OT (1). NT (2): (1) Hnd 4,34. (2) Hnd 8,16.
- act. part. praes. nom. mann. enk. huparchôn (zijnde). Bijbel (22). OT (7). NT (15). In drie verzen in Lc: (1) Lc 9,48. (2) Lc 16,23. (3) Lc 23,50. In vijf verzen in Hnd: (1) Hnd 2,30. (2) Hnd 3,2. (3) Hnd 7,55. (4) Hnd 18,24. (5) Hnd 22,3.
- act. part. praes. gen. mann. en onz. enk. huparchontos (losse gen. toebehorende) van het werkw. Tenakh (6): (1) Mi 7,1. (2) Spr 6,7. (3) Spr 19,4. (4) Hnd 4,37. (5) Hnd 19,40. (6) Hnd 27,12.
- act. part. praes. acc. mann. enk. + nom. en acc. onz. mv. ὑπαρχοντα = huparchonta (bezit) van het werkw. ὑπαρχω = huparchô (zijn, onder zijn hoede hebben, bezitten). Taalgebruik in het NT: huparchô (zijn). Taalgebruik in de LXX: huparchô (zijn). Voorvoegsel hupo onder , onderuit. archô: het hoofd zijn , beginnen , aan het hoofd staan , leiden , commanderen. Iets waarover je macht hebt , bezit , datgene wat onder je staat. Bijbel (40). OT (32). NT (8): (1) Mt 19,21. (2) Mt 25,14. (3) Lc 11,21. (4) Lc 12,33. (5) Lc 16,1. (6) Hnd 17,27. (7) 1 Kor 13,3. (8) 2 Pe 1,8.
--- genitief onzijdig meervoud huparchontôn van het werkw.. Bijbel (15). OT (10). NT (5): (1) Lc 8,3. (2) Lc 12,15. (3) Lc 19,8. (4) Hnd 4,32. (5) Heb 10,34.
--- datief onzijdig meervoud huparchousin. In elf verzen in de bijbel. In zeven verzen in het OT. In vier verzen in het N.T.: (1) Mt 24,47. (2) Lc 12,44. (3) Lc 14,33.
- zelfst. naamw. nom. en acc. vr. mv. huparxeis van het zelfst. naamw. huparxis (have, bezit, voorraad). Zie: Zie: huparchô (zijn, onder zijn hoede hebben, bezitten). Taalgebruik in het NT: huparchô (zijn). Voorvoegsel hupo onder , onderuit. archô: het hoofd zijn , beginnen , aan het hoofd staan , leiden , commanderen. De vorm huparxeis in de Bijbel (3): (1) Ez 26,21. (2) Ez 28,19. (3) Hnd 2,45. Een vorm van huparchô (zijn, onder zijn hoede hebben, bezitten) in de LXX (157) , in het NT (60). Een vorm van huparxis (have, bezit, voorraad) in de LXX (13) , in het NT (2).

- hupèretès (dienaar). hupèretès (dienaar). Taalgebruik in het NT: hupèretès (dienaar). Taalgebruik in Lc: hupèretès (dienaar).

- ὑπὲρ (= huper: voor, boven, ten bate van, ter wille van, ten voordele van; vz met gen). Lat: super. Fr: sur.

	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
	460	325	135	3	2	5	13	7	105		10	23

- hupèretès (dienaar).

- hupnos (slaap). ὑπνος = hupnos (slaap). Taalgebruik in het NT: hupnos (slaap). Taalgebruik in de LXX: hupnos (slaap). Taalgebruik in Lc: hupnos (slaap).

hupnos

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

dat. mann. enk. hupnô(i)

- gen. mann. enk. ὑπνου = hupnou (van de droom) van het zelfst. naamw. ὑπνος = hupnos (slaap). Taalgebruik in het NT: hupnos (slaap). Taalgebruik in de LXX: hupnos (slaap). Bijbel (12): (1) Gn 28,16. (2) Re 16,14. (3) Re 16,20. (4) Hos 7,6. (5) Zach 4,1. (6) Spr 6,9. (7) Job 14,12. (8) Sir 22,9. (9) Mt 1,24. (10) Joh 11,13. (11) Hnd 20,9. (12) Rom 13,11. Een vorm van ὑπνος = hupnos in de LXX (63) , in het NT (6).

- = hupnoô (dromen). ὑπνοω = hupnoô (dromen). Taalgebruik in het NT: hupnoô (dromen). Taalgebruik in de LXX: hupnoô (dromen).

- Een vorm van het werkw. enupniazô (indromen). LXX (19): (1) Gn 28,12. (2) Gn 37,5. (3) Gn 37,6. (4) Gn 37,9. (5) Gn 37,10. (6) Gn 41,5. (7) Dt 13,1. (8) Dt 13,3. (9) Dt 13,5. (10) Re 7,13. (11) Js 29,7. (12) Js 29,8. (13) Js 56,10. (14) Jr 23,25. (15) Jr 34,7. (16) Jr 36,8. (17) Da 2,1. (18) Da 2,3. (19) Jl 2,27.

- act. ind. aor. 3de pers. enk. ὑπνωσεν = hupnôsen (hij droomde) van het werkw. ὑπνοω = hupnoô (dromen). Taalgebruik in het NT: hupnoô (dromen). Taalgebruik in de LXX: hupnoô (dromen). Bijbel (3): (1) Gn 2,21. (2) 1 S 19,5. (3) Jdt 12,5.

- hupo (door).ὑπο = hupo (door). Afkorting: ὑπ' = hup' of ὑφ' = huf'. Taalgebruik in het NT: hupo (door). Taalgebruik in de LXX: hupo (door). Taalgebruik in Mt: hupo (door). Taalgebruik in Mc: hupo (door). Taalgebruik in Lc: hupo (door).

	hupo (door)	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
1	hupo	485	312	173	23	8	23	2	36	69	2	54	56
2	hup	84	59	25	4	3	8		3	7		15	15
3	huf	9		9					1	8
	totaal	578	371	207	27	11	31	2	40	94	2	69	71

- hupostrefô (omkeren, terugkeren). ὑποστρεφω = hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in het NT: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in Lc: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in Hnd: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in de Septuaginta: hupostrefô (omkeren, terugkeren).
- hupo-strefô: onderste boven draaien , omdraaien. Lat. (tornare = draaien) revertere. Fr. retourner. E. return. D. zurück kehren. Hebr. sjûbh (terugkeren). Taalgebruik in Tenach: sjûbh (terugkeren).

hupostrefô	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. aor. 3de pers. enk. hupestrepsen	13	7	6			5		1			5	5

Totaal			37		1	21		12	3		22	22	2	1

Lc (5): (1) Lc 1,56. (2) Lc 4,1. (3) Lc 4,14. (4) Lc 8,37. (5) Lc 17,15. In Hnd 13,13. Lucas duidt aan vanwaar Jezus terugkeert (de Jordaan waar Johannes doopte) maar niet naar waar.

-- act. ind. aor. 3de pers. mv. hupestrepsan (zij keerden terug) van het werkw. hupostrefô (omdraaien, terugkeren). Taalgebruik in het NT: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in Lc: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in Hnd: hupostrefô (omkeren, terugkeren). Taalgebruik in de Septuaginta: hupostrefô (omkeren, terugkeren). hupo-strefô: onderste boven draaien , omdraaien. Lat. (tornare = draaien) revertere. Fr. retourner. E. return. D. zurück kehren. Hebr. sjûbh (terugkeren). Taalgebruik in Tenach: sjûbh (terugkeren). In vijf verzen bij Lucas: (1) Lc 2,20 (de herders). (2) Lc 2,45 (de ouders - eis Hierousalèm). (3) Lc 10,17 (de tweeënzeventig). (4) Lc 24,33 (de Emmaüsgangers - eis Hierousalèm). (5) Lc 24,52 (de leerlingen - eis Hierousalèm). Een vorm van hupostrefô (omkeren, terugkeren) in Lc in 21 verzen: (1) Lc 1,56. (2) Lc 2,20. (3) Lc 2,43. (4) Lc 2,45. (5) Lc 4,1. (6) Lc 4,14. (7) Lc 7,10. (8) Lc 8,37. (9) Lc 8,39. (10) Lc 8,40. (11) Lc 9,10. (12) Lc 10,17. (13) Lc 11,24. (14) Lc 17,15. (15) Lc 17,18. (16) Lc 19,12. (17) Lc 23,48. (18) Lc 23,56. (19) Lc 24,9. (20) Lc 24,33. (21) Lc 24,52. In Lc: 9 vormen hupostrefô (omdraaien, terugkeren) in 12 / 24 hoofdstukken en 21 verzen. In Hnd: X vormen van hupostrefô (omdraaien, terugkeren) in 12 verzen in 10 / 28 hoofdstukken.
In vijf verzen bij Lucas: (1) Lc 2,20 (de herders). (2) Lc 2,45 (de ouders - eis Hierousalèm). (3) Lc 10,17 (de tweeënzeventig). (4) Lc 24,33 (de Emmaüsgangers - eis Hierousalèm). (5) Lc 24,52 (de leerlingen - eis Hierousalèm). In vijf verzen in Hnd: (1) Hnd 1,12 (de leerlingen - eis Hierousalèm). (2) Hnd 12,25 (Barnabas en Saulus). (3) Hnd 14,21 (Paulus en Barnabas keerden in omgekeerde volgorde naar Lystra , Ikonium en Antiochië van Pisidië terug). (4) Hnd 21,6. (5) Hnd 23,32. Verder Hnd 8,25: hupestrefon eis Hierosoluma (zij keerden terug naar Jeruzalem).

Een vorm van hupostrefô (omkeren, terugkeren) in Lc in 21 verzen: (1) Lc 1,56. (2) Lc 2,20. (3) Lc 2,43. (4) Lc 2,45. (5) Lc 4,1. (6) Lc 4,14. (7) Lc 7,10. (8) Lc 8,37. (9) Lc 8,39. (10) Lc 8,40. (11) Lc 9,10. (12) Lc 10,17. (13) Lc 11,24. (14) Lc 17,15. (15) Lc 17,18. (16) Lc 19,12. (17) Lc 23,48. (18) Lc 23,56. (19) Lc 24,9. (20) Lc 24,33. (21) Lc 24,52. In Lc: 9 vormen in 12 hoofdstukken en 21 verzen. In Hnd: X vormen van hupostrefô (omkeren, terugkeren) in 12 verzen in 10 hoofdstukken. NT (37).

hupestrepsan eis hierousalèm (zij keerden naar Jeruzalem terug, zij draaiden zich om naar Jeruzalem). Lc (3): (5) Lc 2,45. (24) Lc 24,33. (26) Lc 24,52. Hnd (2): (1) Hnd 1,12. (2) Hnd 8,25.

- ὑψηλος (= hupsèlos: hoog).

- ὑψηλῇ (= hupsèlè: hoog; bv nw dat vr enk van het bv nw ὑψηλος = hupsèlos: hoog).
- ὑψηλὸν (= hupsèlon: hoog; bv nw acc onz enk van het bv nw ὑψηλος = hupsèlos: hoog).

- hupsoô (verhogen). ὑψοω = hupsoô (verhogen, verheffen). Taalgebruik in het NT: hupsoô (verhogen). Taalgebruik in de LXX: hupsoô (verhogen). Een vorm van ὑψοω = hupsoô in de LXX (199) , in het NT (20): (1) Mt 11,23. (2) Mt 23,12. (3) Lc 1,52. (4) Lc 10,15. (5) Lc 14,11. (6) Lc 18,14. (7) Joh 3,14. (8) Joh 8,28. (9) Joh 12,32. (10) Joh 12,34. (11) Hnd 2,33. (12) Hnd 5,31. (13) Hnd 13,17. (14) 2 Kor 11,7. (15) Jak 4,10. (16) 1 Pe 5,6. In de LXX kan een vorm van het werkw. ὑψοω = hupsoô de vertaling zijn van 17 verschillende Hebreeuwse woorden.

- act. ind. aor. 3de pers. enk. ὑψωsen = hupsôsen (hij verhief) van het werkw. ὑψοω = hupsoô (verhogen, verheffen). Taalgebruik in het NT: hupsoô (verhogen). Taalgebruik in de LXX: hupsoô (verhogen). Bijbel (25): (1) 1 S 9,24. (2) 2 K 2,13. (3) 2 K 25,27. (4) Js 63,9. (5) Jr 49,16. (6) Ez 31,4. (7) Ps 27,5. (8) Ps 27,6. (9) Ps 118,16. (10) Job 19,6. (11) Kl 2,17. (12) Est 2,18. (13) Est 3,1. (14) Ezr 8,25. (15) Ezr 10,1. (16) 2 Kr 33,14. (17) Tob 13,18. (18) 1 Mak 11,26. (19) 1 Mak 13,27. (20) 1 Mak 14,37. (21) Sir 45,6. (22) Lc 1,52. (23) Joh 3,14. (24) Hnd 5,31. (25) Hnd 13,17. Een vorm van ὑψοω = hupsoô in de LXX (199) , in het NT (20): (1) Mt 11,23. (2) Mt 23,12. (3) Lc 1,52. (4) Lc 10,15. (5) Lc 14,11. (6) Lc 18,14. (7) Joh 3,14. (8) Joh 8,28. (9) Joh 12,32. (10) Joh 12,34. (11) Hnd 2,33. (12) Hnd 5,31. (13) Hnd 13,17. (14) 2 Kor 11,7. (15) Jak 4,10. (16) 1 Pe 5,6. In de LXX kan een vorm van het werkw. ὑψοω = hupsoô de vertaling zijn van 17 verschillende Hebreeuwse woorden.

hupsoô	bijbel	OT	NT	Mt	Mc	Lc	Joh	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.	P.	A. b.
act. ind. aor. 3de pers. enk. hupsôsen	25	21	4			1	1	2			1	2
act. part. aor. nom. mann. enk. hupsôn	6	4	2			2					2	2
pass. ind. fut. 3de pers. enk. hupsôthèsetai	27	24	3	1		2					3	3
pass. conj. aor. 3de pers. enk. hupôthèsè(i)	2		2	1		1					2	2

totaal

- ὑψιστος = hupsistos (allerhoogste)

- hupsistos (allerhoogste). ὑψιστος = hupsistos (allerhoogste). Taalgebruik in het NT: hupsistos (allerhoogste). Taalgebruik in de LXX: hupsistos (allerhoogste). Taalgebruik in Lc: hupsistos (allerhoogste).

hupsistos (allerhoogste) enk.	bijbel	OT	NT	Mc	Lc	Hnd	Br.	Apk	syn.	ev.
nom. mann. enk. hupsistos	20	19	1			1
voc. mann. enk. hupsiste	2	2
gen. mann. enk. hupsistou	62	54	8	1	5	1	1		6	6
dat. mann. enk. hupsistôi	15	15
acc. mann. enk. hupsiston	11	11
totaal	110	101	9	1	5	1	1		6	6

- gen. mann. enk. ὑψιστο= hupsistou (van de allerhoogste) van het bijvoegl. naamw. ὑψιστος = hupsistos (allerhoogste). Taalgebruik in het NT: hupsistos (allerhoogste). Taalgebruik in de LXX: hupsistos (allerhoogste).

--- hupsistois. Datief meervoud van het bijvoeglijk naamwoord hupsistos (hoogste). In acht verzen in de bijbel. In vier verzen in het OT. In vier verzen in het NT.
--- -- en hupsistois (in de hoogten): (1) Job 16,19. (2) Si 26,16. (3) Si 43,9. (4) Lc 2,14 (5) Lc 19,38 ,
--- -- en tois hupsistois: (1) Ps 148,1 (Hebreeuws: bammerômîm) (2) Mt 21,9. (3) Mc 11,10.
--- eks hupsous (vanuit de hoge). In twee verzen in het NT: (1) Lc 1,78. (2) Lc 24,49.
- hupsèlon (hoog). Accusatief mannelijk of onzijdig enkelvoud. In drieëndertig verzen in de bijbel. In zes verzen in het NT In vier verzen bij het zelfstandig naamwoord horos (berg).
--- hupsôsen (hij verhoogde). Actief aorist derde persoon meervoud van het werkwoord hupsoô. In vijfentwintig verzen in de bijbel. In eenentwintig verzen in het OT. In vier verzen in het NT.

- hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Taalgebruik in het NT: hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Taalgebruik in de LXX: hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Taalgebruik in Mc: hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). - act. part. aor. gen. mann. + onz. enk. husterèsantos (ontbrekende) van het werkw. hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Taalgebruik in het NT: hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Taalgebruik in de LXX: hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan). Bijbel (1): Joh 2,3. Een vorm van hustereô (te kort schieten in , gebrek hebben aan) in de LXX (20) , in het NT (16).

hustereô

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

act. ind. praes. 3de pers. enk. husterei

- husterèsis (tekort, gebrek). husterèsis (tekort, gebrek). Taalgebruik in het NT: husterèsis (tekort, gebrek). Taalgebruik in Mc: husterèsis (tekort, gebrek).

bijbel

Joh

Hnd

Br.

Apk

syn.

ev.

A. b.

gen. vr. enk. husterèseôs