De voorschriften over de grote Verzoendag (Jom Kippoer) zijn geplaatst na de wetten over de reinheid en onreinheid (Lv 11-15) , de wijding van Aäron en de priesters (Lv 8,1-10,20) en de verschillende soorten offers (Lv 1,1-7,38) .
- Tekstuitleg : - Lv 1 - Lv 2 - Lv 3 - Lv 4 - Lv 5 - Lv 6 - Lv 7 - Lv 8 - Lv 9 - Lv 10 - Lv 11 - Lv 12 - Lv 13 - Lv 14 - Lv 15 - Lv 16 - Lv 17 - Lv 18 - Lv 19 - Lv 20 - Lv 21 - Lv 22 - Lv 23 - Lv 24 - Lv 25 - Lv 26 - Lv 27 -
Overzicht vers per vers : - Lv 16,1 - Lv 16,2 - Lv 16,3 - Lv 16,4 - Lv 16,5 - Lv 16,6 - Lv 16,7 - Lv 16,8 - Lv 16,9 - Lv 16,10 - Lv 16,11 - Lv 16,12 - Lv 16,13 - Lv 16,14 - Lv 16,15 - Lv 16,16 - Lv 16,17 - Lv 16,18 - Lv 16,19 - Lv 16,20 - Lv 16,21 - Lv 16,22 - Lv 16,23 - Lv 16,24 - Lv 16,25 - Lv 16,26 - Lv 16,27 - Lv 16,28 - Lv 16,29 - Lv 16,30 - Lv 16,31 - Lv 16,32 - Lv 16,33 - Lv 16,34 -

ZOEKEN OP DEZE WEBSITE Zoeken naar elk woord Zoeken naar alle woorden  Zoeken naar exacte zin    Hulp Verzorgd door PicoSearch

Voer uw zoekwoorden in Zoekformulier verzenden   Web www.interlevensbeschouwelijk.be

- Hebreeuwse tekst : http://www.mechon-mamre.org/p/pt/pt0316.htm . http://www.lexilogos.com/bible_multilingue.htm . Hebreeuws OF modern Hebreeuws (NT) .
- Targum Onkelos : http://www.mechon-mamre.org/i/t/u/u0316.htm . Targum Onkelos . Vertaling : http://targum.info/onk/LevOnk15_18.htm . Vertaling Pseudo-Jonathan : http://targum.info/pj/pjlev16-18.htm .
- Griekse tekst - Septuaginta : http://www.myriobiblos.gr/bible/ot/chapter.asp?book=3&page=16 . Griekse tekst - Septuaginta .
- Vulgata : http://www.intratext.com/IXT/LAT0001/_P2Y.HTM . Vulgata .
- Statenvertaling : http://www.statenvertaling.net/bijbel/levi/16.html . Statenvertaling .
- Willibrordvertaling : http://www.willibrordbijbel.nl/?p=page&i=3213%2C3246&wbv=on&nbv=on . Willibrordvertaling .
- De Nieuwe Vertaling : http://www.willibrordbijbel.nl/?p=page&i=3213%2C3246&wbv=on&nbv=on . De Nieuwe Vertaling .
- De Naardense bijbel : http://naardensebijbel.nl/zoek.php . De Naardense bijbel .
- Bible de Jérusalem : http://www.lexilogos.com/bible_multilingue.htm . Bible de Jérusalem .
- King James Bible : http://quod.lib.umich.edu/cgi/k/kjv/kjv-idx?type=DIV1&byte=407964 . King James Bible .
- Luther Bibel : http://www.die-bibel.de/online-bibeln/luther-bibel-1984/bibeltext/bibel/text/lesen/stelle/3/160001/169999/ch/c5391524d3218cf1740a15ceacd34ee1/ . Luther Bibel .
- Arabisch : http://www.lexilogos.com/bible_multilingue.htm . Arabisch .

Bibliografie
Literatuur
Liturgisch gebruik

De dag van verzoening . Lv 16,1-34 - bijbeloverzicht -- bijbelverwijzingen -- Lv (Leviticus) -- Lv 16 -- Lv 16,1-34 -- Lv 16,1 - Lv 16,2 - Lv 16,3 - Lv 16,4 - Lv 16,5 - Lv 16,6 - Lv 16,7 - Lv 16,8 - Lv 16,9 - Lv 16,10 - Lv 16,11 - Lv 16,12 - Lv 16,13 - Lv 16,14 - Lv 16,15 - Lv 16,16 - Lv 16,17 - Lv 16,18 - Lv 16,19 - Lv 16,20 - Lv 16,21 - Lv 16,22 - Lv 16,23 - Lv 16,24 - Lv 16,25 - Lv 16,26 - Lv 16,27 - Lv 16,28 - Lv 16,29 - Lv 16,30 - Lv 16,31 - Lv 16,32 - Lv 16,33 - Lv 16,34 -

King James Bible . [1] And the LORD spake unto Moses after the death of the two sons of Aaron, when they offered before the LORD, and died;
Luther-Bibel . Der große Versöhnungstag 16.1Und der HERR redete mit Mose, nachdem die zwei Söhne Aarons gestorben waren, als sie vor dem HERRN opferten,

Tekstuitleg van Lv 16,1 .

King James Bible . [2] And the LORD said unto Moses, Speak unto Aaron thy brother, that he come not at all times into the holy place within the vail before the mercy seat, which is upon the ark; that he die not: for I will appear in the cloud upon the mercy seat.
Luther-Bibel . 2und sprach: Sage deinem Bruder Aaron, dass er nicht zu jeder Zeit in das Heiligtum gehe hinter den Vorhang vor den Gnadenthron, der auf der Lade ist, damit er nicht sterbe; denn ich erscheine in der Wolke über dem Gnadenthron.

Tekstuitleg van Lv 16,2 .

King James Bible . [3] Thus shall Aaron come into the holy place: with a young bullock for a sin offering, and a ram for a burnt offering.
Luther-Bibel . 3Er soll hineingehen mit einem jungen Stier zum Sündopfer und mit einem Widder zum Brandopfer 4und soll das heilige leinene Gewand anlegen, und leinene Beinkleider sollen seine Blöße bedecken,

Tekstuitleg van Lv 16,3 .

King James Bible . [4] He shall put on the holy linen coat, and he shall have the linen breeches upon his flesh, and shall be girded with a linen girdle, and with the linen mitre shall he be attired: these are holy garments; therefore shall he wash his flesh in water, and so put them on.
Luther-Bibel . und er soll sich mit einem leinenen Gürtel gürten und den leinenen Kopfbund umbinden, denn das sind die heiligen Kleider; er soll seinen Leib mit Wasser abwaschen und sie dann anlegen.

Tekstuitleg van Lv 16,4 .

King James Bible . [5] And he shall take of the congregation of the children of Israel two kids of the goats for a sin offering, and one ram for a burnt offering.
Luther-Bibel . 5Und er soll von der Gemeinde der Israeliten zwei Ziegenböcke entgegennehmen zum Sündopfer und einen Widder zum Brandopfer.

Tekstuitleg van Lv 16,5 .

King James Bible . [6] And Aaron shall offer his bullock of the sin offering, which is for himself, and make an atonement for himself, and for his house.
Luther-Bibel . 6Und Aaron soll einen Stier, sein Sündopfer, darbringen, dass er für sich und sein Haus Sühne schaffe,

Tekstuitleg van Lv 16,6 .

King James Bible . [7] And he shall take the two goats, and present them before the LORD at the door of the tabernacle of the congregation.
Luther-Bibel . 7und danach zwei Böcke nehmen und vor den HERRN stellen an der Tür der Stiftshütte

Tekstuitleg van Lv 16,7 .

King James Bible . [8] And Aaron shall cast lots upon the two goats; one lot for the LORD, and the other lot for the scapegoat.
Luther-Bibel . 8und soll das Los werfen über die zwei Böcke: ein Los dem HERRN und das andere dem Asasel,

Tekstuitleg van Lv 16,8 .

King James Bible . [9] And Aaron shall bring the goat upon which the LORD's lot fell, and offer him for a sin offering.
Luther-Bibel . 9und soll den Bock, auf welchen das Los für den HERRN fällt, opfern zum Sündopfer.

Tekstuitleg van Lv 16,9 .

King James Bible . [10] But the goat, on which the lot fell to be the scapegoat, shall be presented alive before the LORD, to make an atonement with him, and to let him go for a scapegoat into the wilderness.
Luther-Bibel . 10Aber den Bock, auf welchen das Los für Asasel fällt, soll er lebendig vor den HERRN stellen, dass er über ihm Sühne vollziehe und ihn zu Asasel in die Wüste schicke.

Tekstuitleg van Lv 16,10 .

King James Bible . [11] And Aaron shall bring the bullock of the sin offering, which is for himself, and shall make an atonement for himself, and for his house, and shall kill the bullock of the sin offering which is for himself:
Luther-Bibel . 11Und Aaron soll den Stier seines Sündopfers herzubringen und sich und sein Haus entsühnen und soll ihn schlachten

Tekstuitleg van Lv 16,11 .

King James Bible . [12] And he shall take a censer full of burning coals of fire from off the altar before the LORD, and his hands full of sweet incense beaten small, and bring it within the vail:
Luther-Bibel . 12und soll eine Pfanne voll Glut vom Altar nehmen, der vor dem HERRN steht, und beide Hände voll zerstoßenen Räucherwerks und es hinein hinter den Vorhang bringen

Tekstuitleg van Lv 16,12 .

King James Bible . [13] And he shall put the incense upon the fire before the LORD, that the cloud of the incense may cover the mercy seat that is upon the testimony, that he die not:
Luther-Bibel . 13und das Räucherwerk aufs Feuer tun vor dem HERRN, dass die Wolke vom Räucherwerk den Gnadenthron bedecke, der auf der Lade mit dem Gesetz ist, damit er nicht sterbe.

Tekstuitleg van Lv 16,13 .

9. `ânân (wolk) . Taalgebruik in Tenach : `ânân (wolk) . Zelfstandig naamwoord mannelijk enkelvoud . MT (26) (dit is de getalwaarde van de naam JHWH) . Getalwaarde van `ânân (wolk) : ajin = 16 of 70 , nun = 14 of 50 ; totaal 44 (2 X 2 X 11) of 170 (10 X 17) ; 17 is de getalwaarde van kabhod (heerlijkheid . Gr. nefelè (nevel, wolk) . Taalgebruik in de Septuaginta : nefelè (nevel, wolk) . Taalgebruik in het N.T. : nefelè (nevel, wolk) . Lat. nubis . Fr. la nuée . E. cloud . D. Wolke . In acht verzen in de Pentateuch : (1) Gn 9,14 . In twee verzen in Ex (Exodus) : (1) Ex 13,21 . (2) Ex 40,38 (`ânân JHWH = de wolk van JHWH) . Verder : (4) Lv 16,13 . (5) Nu 12,5 . (6) Nu 14,14 . (7) Dt 4,11 . (8) Dt 31,15 .

King James Bible . [14] And he shall take of the blood of the bullock, and sprinkle it with his finger upon the mercy seat eastward; and before the mercy seat shall he sprinkle of the blood with his finger seven times.
Luther-Bibel . 14Und soll etwas vom Blut des Stieres nehmen und es mit seinem Finger gegen den Gnadenthron sprengen; vor den Gnadenthron aber soll er siebenmal mit seinem Finger von dem Blut sprengen.

Tekstuitleg van Lv 16,14 .

King James Bible . [15] Then shall he kill the goat of the sin offering, that is for the people, and bring his blood within the vail, and do with that blood as he did with the blood of the bullock, and sprinkle it upon the mercy seat, and before the mercy seat:
Luther-Bibel . 15Danach soll er den Bock, das Sündopfer des Volks, schlachten und sein Blut hineinbringen hinter den Vorhang und soll mit seinem Blut tun, wie er mit dem Blut des Stieres getan hat, und etwas davon auch sprengen gegen den Gnadenthron und vor den Gnadenthron

Tekstuitleg van Lv 16,15 .

King James Bible . [16] And he shall make an atonement for the holy place, because of the uncleanness of the children of Israel, and because of their transgressions in all their sins: and so shall he do for the tabernacle of the congregation, that remaineth among them in the midst of their uncleanness.
Luther-Bibel . 16und soll so das Heiligtum entsühnen wegen der Verunreinigungen der Israeliten und wegen ihrer Übertretungen, mit denen sie sich versündigt haben. So soll er tun der Stiftshütte, die bei ihnen ist inmitten ihrer Unreinheit.

Tekstuitleg van Lv 16,16 .

King James Bible . [17] And there shall be no man in the tabernacle of the congregation when he goeth in to make an atonement in the holy place, until he come out, and have made an atonement for himself, and for his household, and for all the congregation of Israel.
Luther-Bibel . 17Kein Mensch soll in der Stiftshütte sein, wenn er hineingeht, Sühne zu schaffen im Heiligtum, bis er herauskommt. So soll er Sühne schaffen für sich und sein Haus und die ganze Gemeinde Israel.

Tekstuitleg van Lv 16,17 .

King James Bible . [18] And he shall go out unto the altar that is before the LORD, and make an atonement for it; and shall take of the blood of the bullock, and of the blood of the goat, and put it upon the horns of the altar round about.
Luther-Bibel . 18Und er soll hinausgehen zum Altar, der vor dem HERRN steht, und ihn entsühnen und soll vom Blut des Stieres und vom Blut des Bockes nehmen und es ringsum an die Hörner des Altars streichen

Tekstuitleg van Lv 16,18 .

King James Bible . [19] And he shall sprinkle of the blood upon it with his finger seven times, and cleanse it, and hallow it from the uncleanness of the children of Israel.
Luther-Bibel . 19und soll mit seinem Finger vom Blut darauf sprengen siebenmal und ihn reinigen und heiligen von den Verunreinigungen der Israeliten.

Tekstuitleg van Lv 16,19 .

King James Bible . [20] And when he hath made an end of reconciling the holy place, and the tabernacle of the congregation, and the altar, he shall bring the live goat:
Luther-Bibel . 20Und wenn er die Entsühnung des Heiligtums vollbracht hat, der Stiftshütte und des Altars, so soll er den lebendigen Bock herzubringen.

Tekstuitleg van Lv 16,20 .

King James Bible . [21] And Aaron shall lay both his hands upon the head of the live goat, and confess over him all the iniquities of the children of Israel, and all their transgressions in all their sins, putting them upon the head of the goat, and shall send him away by the hand of a fit man into the wilderness:
Luther-Bibel . 21Dann soll Aaron seine beiden Hände auf dessen Kopf legen und über ihm bekennen alle Missetat der Israeliten und alle ihre Übertretungen, mit denen sie sich versündigt haben, und soll sie dem Bock auf den Kopf legen und ihn durch einen Mann, der bereitsteht, in die Wüste bringen lassen,

Tekstuitleg van Lv 16,21 .

King James Bible . [22] And the goat shall bear upon him all their iniquities unto a land not inhabited: and he shall let go the goat in the wilderness.
Luther-Bibel . 22dass also der Bock alle ihre Missetat auf sich nehme und in die Wildnis trage; und man lasse ihn in der Wüste.

Tekstuitleg van Lv 16,22 .

King James Bible . [23] And Aaron shall come into the tabernacle of the congregation, and shall put off the linen garments, which he put on when he went into the holy place, and shall leave them there:
Luther-Bibel . 23Und Aaron soll in die Stiftshütte gehen und die leinenen Kleider ausziehen, die er anzog, als er in das Heiligtum ging, und sie dort lassen,

Tekstuitleg van Lv 16,23 .

King James Bible . [24] And he shall wash his flesh with water in the holy place, and put on his garments, and come forth, and offer his burnt offering, and the burnt offering of the people, and make an atonement for himself, and for the people.
Luther-Bibel . 24und er soll sich mit Wasser abwaschen an heiliger Stätte und seine eigenen Kleider anziehen und wieder hinausgehen und sein Brandopfer und des Volkes Brandopfer darbringen und sich und das Volk entsühnen

Tekstuitleg van Lv 16,24 .

King James Bible . [25] And the fat of the sin offering shall he burn upon the altar.
Luther-Bibel . 25und das Fett vom Sündopfer auf dem Altar in Rauch aufgehen lassen.

Tekstuitleg van Lv 16,25 .

King James Bible . [26] And he that let go the goat for the scapegoat shall wash his clothes, and bathe his flesh in water, and afterward come into the camp.
Luther-Bibel . 26Der Mann aber, der den Bock für Asasel hinausgebracht hat, soll seine Kleider waschen und sich mit Wasser abwaschen und erst danach ins Lager kommen.

Tekstuitleg van Lv 16,26 .

King James Bible . [27] And the bullock for the sin offering, and the goat for the sin offering, whose blood was brought in to make atonement in the holy place, shall one carry forth without the camp; and they shall burn in the fire their skins, and their flesh, and their dung.
Luther-Bibel . 27Und den jungen Stier und den Bock vom Sündopfer, deren Blut in das Heiligtum zur Entsühnung gebracht wurde, soll man hinausschaffen vor das Lager und mit Feuer verbrennen samt Fell, Fleisch und Mist.

Tekstuitleg van Lv 16,27 .

King James Bible . [28] And he that burneth them shall wash his clothes, and bathe his flesh in water, and afterward he shall come into the camp.
Luther-Bibel . 28Und der sie verbrennt, soll seine Kleider waschen und sich mit Wasser abwaschen und erst danach ins Lager kommen.

Tekstuitleg van Lv 16,28 .

King James Bible . [29] And this shall be a statute for ever unto you: that in the seventh month, on the tenth day of the month, ye shall afflict your souls, and do no work at all, whether it be one of your own country, or a stranger that sojourneth among you:
Luther-Bibel . 29Auch soll euch dies eine ewige Ordnung sein: Am zehnten Tage des siebenten Monats sollt ihr fasten und keine Arbeit tun, weder ein Einheimischer noch ein Fremdling unter euch.

Tekstuitleg van Lv 16,29 .

King James Bible . [30] For on that day shall the priest make an atonement for you, to cleanse you, that ye may be clean from all your sins before the LORD.
Luther-Bibel . 30Denn an diesem Tage geschieht eure Entsühnung, dass ihr gereinigt werdet; von allen euren Sünden werdet ihr gereinigt vor dem HERRN.

Tekstuitleg van Lv 16,30 .

King James Bible . [31] It shall be a sabbath of rest unto you, and ye shall afflict your souls, by a statute for ever.
Luther-Bibel . 31Darum soll es euch ein hochheiliger Sabbat sein und ihr sollt fasten. Eine ewige Ordnung sei das.

Tekstuitleg van Lv 16,31 .

1. zelfst. naamw. שַׁבָּת = sjâbbath (sabbat) . Zie : sj-b-th . Taalgebruik in Tenakh : sj-b-th . Getalwaarde : sjin = 21 of 300 , beth = 2 , thaw = 22 of 400 ; totaal : 45 (5 X 19) OF 702 (2 X 3³ X 13) . Structuur : 3 - 2 - 4 . De som van de elementen is telkens 9 . Stat. constructus . Tenakh (11) : (1) Ex 16,23 . (2) Ex 31,15 . (3) Ex 35,2 . (4) Lv 16,31 . (5) Lv 23,3 . (6) Lv 23,32 . (7) Lv 25,4 . (8) Lv 25,6 . (9) Nu 28,10 . (10) Neh 9,14 . (11) 1 Kr 9,32 .

1. - 2. שַׁבַּת שַּבָּתוֹן = sjabbath sjabbâtôn (sjabbat van de sjabbatten) . Tenakh (6) : (1) Ex 31,15 . (2) Ex 35,2 . (3) Lv 16,31 . (4) Lv 23,3 . (5) Lv 23,32 . (6) Lv 25,4 .

King James Bible . [32] And the priest, whom he shall anoint, and whom he shall consecrate to minister in the priest's office in his father's stead, shall make the atonement, and shall put on the linen clothes, even the holy garments:
Luther-Bibel . 32Es soll aber solche Entsühnung schaffen ein Priester, den man gesalbt und dessen Hände man gefüllt hat, dass er Priester sei an seines Vaters statt. Und er soll die leinenen Kleider anlegen, die heiligen Kleider,

Tekstuitleg van Lv 16,32 .

King James Bible . [33] And he shall make an atonement for the holy sanctuary, and he shall make an atonement for the tabernacle of the congregation, and for the altar, and he shall make an atonement for the priests, and for all the people of the congregation.
Luther-Bibel . 33und soll so entsühnen das Allerheiligste, die Stiftshütte, den Altar, die Priester und alles Volk der Gemeinde.

Tekstuitleg van Lv 16,33 .

King James Bible . [34] And this shall be an everlasting statute unto you, to make an atonement for the children of Israel for all their sins once a year. And he did as the LORD commanded Moses.
Luther-Bibel . 34Das soll euch eine ewige Ordnung sein, dass ihr Israel einmal im Jahr entsühnt wegen aller seiner Sünden. Und Aaron tat, wie der HERR es Mose geboten hatte.

Tekstuitleg van Lv 16,34 .

- Hebreeuwse tekst

וַיְדַבֵּר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה אַחֲרֵי מֹות שְׁנֵי בְּנֵי אַהֲרֹן בְּקָרְבָתָם לִפְנֵי־יְהוָה וַיָּמֻתוּ׃ .1 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה דַּבֵּר אֶל־אַהֲרֹן אָחִיךָ וְאַל־יָבֹא בְכָל־עֵת אֶל־הַקֹּדֶשׁ מִבֵּית לַפָּרֹכֶת אֶל־פְּנֵי הַכַּפֹּרֶת אֲשֶׁר עַל־הָאָרֹן וְלֹא יָמוּת כִּי בֶּעָנָן אֵרָאֶה עַל־הַכַּפֹּרֶת׃ .2 בְּזֹאת יָבֹא אַהֲרֹן אֶל־הַקֹּדֶשׁ בְּפַר בֶּן־בָּקָר לְחַטָּאת וְאַיִל לְעֹלָה׃ .3 כְּתֹנֶת־בַּד קֹדֶשׁ יִלְבָּשׁ וּמִכְנְסֵי־בַד יִהְיוּ עַל־בְּשָׂרֹו וּבְאַבְנֵט בַּד יַחְגֹּר וּבְמִצְנֶפֶת בַּד יִצְנֹף בִּגְדֵי־קֹדֶשׁ הֵם וְרָחַץ בַּמַּיִם אֶת־בְּשָׂרֹו וּלְבֵשָׁם׃ .4 וּמֵאֵת עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל יִקַּח שְׁנֵי־שְׂעִירֵי עִזִּים לְחַטָּאת וְאַיִל אֶחָד לְעֹלָה׃ .5 וְהִקְרִיב אַהֲרֹן אֶת־פַּר הַחַטָּאת אֲשֶׁר־לֹו וְכִפֶּר בַּעֲדֹו וּבְעַד בֵּיתֹו׃ .6 וְלָקַח אֶת־שְׁנֵי הַשְּׂעִירִם וְהֶעֱמִיד אֹתָם לִפְנֵי יְהוָה פֶּתַח אֹהֶל מֹועֵד׃ .7 וְנָתַן אַהֲרֹן עַל־שְׁנֵי הַשְּׂעִירִם גֹּורָלֹות גֹּורָל אֶחָד לַיהוָה וְגֹורָל אֶחָד לַעֲזָאזֵל׃ .8 וְהִקְרִיב אַהֲרֹן אֶת־הַשָּׂעִיר אֲשֶׁר עָלָה עָלָיו הַגֹּורָל לַיהוָה וְעָשָׂהוּ חַטָּאת׃ .9 וְהַשָּׂעִיר אֲשֶׁר עָלָה עָלָיו הַגֹּורָל לַעֲזָאזֵל יָעֳמַד־חַי לִפְנֵי יְהוָה לְכַפֵּר עָלָיו לְשַׁלַּח אֹתֹו לַעֲזָאזֵל הַמִּדְבָּרָה׃ .10 וְהִקְרִיב אַהֲרֹן אֶת־פַּר הַחַטָּאת אֲשֶׁר־לֹו וְכִפֶּר בַּעֲדֹו וּבְעַד בֵּיתֹו וְשָׁחַט אֶת־פַּר הַחַטָּאת אֲשֶׁר־לֹו׃ .11 וְלָקַח מְלֹא־הַמַּחְתָּה גַּחֲלֵי־אֵשׁ מֵעַל הַמִּזְבֵּחַ מִלִּפְנֵי יְהוָה וּמְלֹא חָפְנָיו קְטֹרֶת סַמִּים דַּקָּה וְהֵבִיא מִבֵּית לַפָּרֹכֶת׃ .12 וְנָתַן אֶת־הַקְּטֹרֶת עַל־הָאֵשׁ לִפְנֵי יְהוָה וְכִסָּה ׀ עֲנַן הַקְּטֹרֶת אֶת־הַכַּפֹּרֶת אֲשֶׁר עַל־הָעֵדוּת וְלֹא יָמוּת׃ .13 וְלָקַח מִדַּם הַפָּר וְהִזָּה בְאֶצְבָּעֹו עַל־פְּנֵי הַכַּפֹּרֶת קֵדְמָה וְלִפְנֵי הַכַּפֹּרֶת יַזֶּה שֶׁבַע־פְּעָמִים מִן־הַדָּם בְּאֶצְבָּעֹו׃ .14 וְשָׁחַט אֶת־שְׂעִיר הַחַטָּאת אֲשֶׁר לָעָם וְהֵבִיא אֶת־דָּמֹו אֶל־מִבֵּית לַפָּרֹכֶת וְעָשָׂה אֶת־דָּמֹו כַּאֲשֶׁר עָשָׂה לְדַם הַפָּר וְהִזָּה אֹתֹו עַל־הַכַּפֹּרֶת וְלִפְנֵי הַכַּפֹּרֶת׃ .15 וְכִפֶּר עַל־הַקֹּדֶשׁ מִטֻּמְאֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּמִפִּשְׁעֵיהֶם לְכָל־חַטֹּאתָם וְכֵן יַעֲשֶׂה לְאֹהֶל מֹועֵד הַשֹּׁכֵן אִתָּם בְּתֹוךְ טֻמְאֹתָם׃ .16 וְכָל־אָדָם לֹא־יִהְיֶה ׀ בְּאֹהֶל מֹועֵד בְּבֹאֹו לְכַפֵּר בַּקֹּדֶשׁ עַד־צֵאתֹו וְכִפֶּר בַּעֲדֹו וּבְעַד בֵּיתֹו וּבְעַד כָּל־קְהַל יִשְׂרָאֵל׃ .17 וְיָצָא אֶל־הַמִּזְבֵּחַ אֲשֶׁר לִפְנֵי־יְהוָה וְכִפֶּר עָלָיו וְלָקַח מִדַּם הַפָּר וּמִדַּם הַשָּׂעִיר וְנָתַן עַל־קַרְנֹות הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב׃ .18 וְהִזָּה עָלָיו מִן־הַדָּם בְּאֶצְבָּעֹו שֶׁבַע פְּעָמִים וְטִהֲרֹו וְקִדְּשֹׁו מִטֻּמְאֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃ .19 וְכִלָּה מִכַּפֵּר אֶת־הַקֹּדֶשׁ וְאֶת־אֹהֶל מֹועֵד וְאֶת־הַמִּזְבֵּחַ וְהִקְרִיב אֶת־הַשָּׂעִיר הֶחָי׃ .20 וְסָמַךְ אַהֲרֹן אֶת־שְׁתֵּי [יָדֹו כ] (יָדָיו ק) עַל רֹאשׁ הַשָּׂעִיר הַחַי וְהִתְוַדָּה עָלָיו אֶת־כָּל־עֲוֹנֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאֶת־כָּל־פִּשְׁעֵיהֶם לְכָל־חַטֹּאתָם וְנָתַן אֹתָם עַל־רֹאשׁ הַשָּׂעִיר וְשִׁלַּח בְּיַד־אִישׁ עִתִּי הַמִּדְבָּרָה׃ .21 וְנָשָׂא הַשָּׂעִיר עָלָיו אֶת־כָּל־עֲוֹנֹתָם אֶל־אֶרֶץ גְּזֵרָה וְשִׁלַּח אֶת־הַשָּׂעִיר בַּמִּדְבָּר׃ .22 וּבָא אַהֲרֹן אֶל־אֹהֶל מֹועֵד וּפָשַׁט אֶת־בִּגְדֵי הַבָּד אֲשֶׁר לָבַשׁ בְּבֹאֹו אֶל־הַקֹּדֶשׁ וְהִנִּיחָם שָׁם׃ .23 וְרָחַץ אֶת־בְּשָׂרֹו בַמַּיִם בְּמָקֹום קָדֹושׁ וְלָבַשׁ אֶת־בְּגָדָיו וְיָצָא וְעָשָׂה אֶת־עֹלָתֹו וְאֶת־עֹלַת הָעָם וְכִפֶּר בַּעֲדֹו וּבְעַד הָעָם׃ .24 וְאֵת חֵלֶב הַחַטָּאת יַקְטִיר הַמִּזְבֵּחָה׃ .25 וְהַמְשַׁלֵּחַ אֶת־הַשָּׂעִיר לַעֲזָאזֵל יְכַבֵּס בְּגָדָיו וְרָחַץ אֶת־בְּשָׂרֹו בַּמָּיִם וְאַחֲרֵי־כֵן יָבֹוא אֶל־הַמַּחֲנֶה׃ .26 וְאֵת פַּר הַחַטָּאת וְאֵת ׀ שְׂעִיר הַחַטָּאת אֲשֶׁר הוּבָא אֶת־דָּמָם לְכַפֵּר בַּקֹּדֶשׁ יֹוצִיא אֶל־מִחוּץ לַמַּחֲנֶה וְשָׂרְפוּ בָאֵשׁ אֶת־עֹרֹתָם וְאֶת־בְּשָׂרָם וְאֶת־פִּרְשָׁם׃ .27 וְהַשֹּׂרֵף אֹתָם יְכַבֵּס בְּגָדָיו וְרָחַץ אֶת־בְּשָׂרֹו בַּמָּיִם וְאַחֲרֵי־כֵן יָבֹוא אֶל־הַמַּחֲנֶה׃ .28 וְהָיְתָה לָכֶם לְחֻקַּת עֹולָם בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי בֶּעָשֹׂור לַחֹדֶשׁ תְּעַנּוּ אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶם וְכָל־מְלָאכָה לֹא תַעֲשׂוּ הָאֶזְרָח וְהַגֵּר הַגָּר בְּתֹוכְכֶם׃ .29 כִּי־בַיֹּום הַזֶּה יְכַפֵּר עֲלֵיכֶם לְטַהֵר אֶתְכֶם מִכֹּל חַטֹּאתֵיכֶם לִפְנֵי יְהוָה תִּטְהָרוּ׃ .30 שַׁבַּת שַׁבָּתֹון הִיא לָכֶם וְעִנִּיתֶם אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶם חֻקַּת עֹולָם׃ .31 וְכִפֶּר הַכֹּהֵן אֲשֶׁר־יִמְשַׁח אֹתֹו וַאֲשֶׁר יְמַלֵּא אֶת־יָדֹו לְכַהֵן תַּחַת אָבִיו וְלָבַשׁ אֶת־בִּגְדֵי הַבָּד בִּגְדֵי הַקֹּדֶשׁ׃ .32 וְכִפֶּר אֶת־מִקְדַּשׁ הַקֹּדֶשׁ וְאֶת־אֹהֶל מֹועֵד וְאֶת־הַמִּזְבֵּחַ יְכַפֵּר וְעַל הַכֹּהֲנִים וְעַל־כָּל־עַם הַקָּהָל יְכַפֵּר׃ .33 וְהָיְתָה־זֹּאת לָכֶם לְחֻקַּת עֹולָם לְכַפֵּר עַל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִכָּל־חַטֹּאתָם אַחַת בַּשָּׁנָה וַיַּעַשׂ כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָה אֶת־מֹשֶׁה׃ פ .34

- Targum Onkelos

ויקרא פרק טז א וּמַלֵּיל יְיָ, עִם מֹשֶׁה, בָּתַר דְּמִיתוּ, תְּרֵין בְּנֵי אַהֲרוֹן--בְּקָרוֹבֵיהוֹן אִישָׁתָא נֻכְרֵיתָא קֳדָם יְיָ, וּמִיתוּ. ב וַאֲמַר יְיָ לְמֹשֶׁה, מַלֵּיל עִם אַהֲרוֹן אֲחוּךְ, וְלָא יְהֵי עָלֵיל בְּכָל עִדָּן לְקֻדְשָׁא, מִגָּיו לְפָרֻכְתָּא--לִקְדָם כָּפֻרְתָּא דְּעַל אֲרוֹנָא, וְלָא יְמוּת, אֲרֵי בַּעֲנָנָא, אֲנָא מִתְגְּלֵי עַל בֵּית כַּפּוֹרֵי. ג בְּדָא יְהֵי עָלֵיל אַהֲרוֹן, לְקֻדְשָׁא: בְּתוֹר בַּר תּוֹרֵי לְחַטָּתָא, וּדְכַר לַעֲלָתָא. ד כִּתּוּנָא דְּבוּצָא דְּקֻדְשָׁא יִלְבַּשׁ, וּמִכְנְסִין דְּבוּץ יְהוֹן עַל בִּסְרֵיהּ, וְהִמְיָנָא דְּבוּצָא יֵיסַר, וּמַצְנַפְתָּא דְּבוּצָא יַחֵית בְּרֵישֵׁיהּ; לְבוּשֵׁי קֻדְשָׁא אִנּוּן, וְיַסְחֵי בְּמַיָּא יָת בִּסְרֵיהּ וְיִלְבְּשִׁנּוּן. ה וּמִן, כְּנִשְׁתָּא דִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל, יִסַּב תְּרֵין צְפִירֵי עִזֵּי, לְחַטָּתָא; וּדְכַר חַד, לַעֲלָתָא. ו וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ; וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ. ז וְיִסַּב, יָת תְּרֵין צְפִירִין; וִיקִים יָתְהוֹן קֳדָם יְיָ, בִּתְרַע מַשְׁכַּן זִמְנָא. ח וְיִתֵּין אַהֲרוֹן עַל תְּרֵין צְפִירִין, עַדְבִּין--עַדְבָּא חַד לִשְׁמָא דַּייָ, וְעַדְבָּא חַד לַעֲזָאזֵל. ט וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת צְפִירָא, דִּסְלֵיק עֲלוֹהִי עַדְבָּא לִשְׁמָא דַּייָ; וְיַעְבְּדִנֵּיהּ, חַטָּתָא. י וּצְפִירָא, דִּסְלֵיק עֲלוֹהִי עַדְבָּא לַעֲזָאזֵל, יִתָּקַם כִּד חַי קֳדָם יְיָ, לְכַפָּרָא עֲלוֹהִי--לְשַׁלָּחָא יָתֵיהּ לַעֲזָאזֵל, לְמַדְבְּרָא. יא וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ, וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ; וְיִכּוֹס יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ. יב וְיִסַּב מְלֵי מַחְתִּיתָא גֻּמְרִין דְּאִישָׁא מֵעִלָּוֵי מַדְבְּחָא, מִן קֳדָם יְיָ, וּמְלֵי חֻפְנוֹהִי, קְטֹרֶת בֻּסְמִין דַּקִיקִין; וְיַעֵיל, מִגָּיו לְפָרֻכְתָּא. יג וְיִתֵּין יָת קְטֹרֶת בֻּסְמַיָּא עַל אִישָׁתָא, קֳדָם יְיָ; וְיִחְפֵי עֲנַן קָטֻרְתָּא, יָת כָּפֻרְתָּא דְּעַל סָהֲדוּתָא--וְלָא יְמוּת. יד וְיִסַּב מִדְּמָא דְּתוֹרָא, וְיַדֵּי בְּאֶצְבְּעֵיהּ עַל אַפֵּי כָּפֻרְתָּא קִדּוּמָא; וּקְדָם כָּפֻרְתָּא, יַדֵּי שְׁבַע זִמְנִין מִן דְּמָא--בְּאֶצְבְּעֵיהּ. טו וְיִכּוֹס יָת צְפִירָא דְּחַטָּתָא, דִּלְעַמָּא, וְיַעֵיל יָת דְּמֵיהּ, לְמִגָּיו לְפָרֻכְתָּא; וְיַעֲבֵיד לִדְמֵיהּ, כְּמָא דַּעֲבַד לִדְמָא דְּתוֹרָא, וְיַדֵּי יָתֵיהּ עַל כָּפֻרְתָּא, וּקְדָם כָּפֻרְתָּא. טז וִיכַפַּר עַל קֻדְשָׁא, מִסּוֹאֲבָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, וּמִמִּרְדֵּיהוֹן, לְכָל חֲטָאֵיהוֹן; וְכֵין יַעֲבֵיד, לְמַשְׁכַּן זִמְנָא, דְּשָׁרֵי עִמְּהוֹן, בְּגוֹ סוֹאֲבָתְהוֹן. יז וְכָל אֲנָשׁ לָא יְהֵי בְּמַשְׁכַּן זִמְנָא, בְּמֵיעֲלֵיהּ לְכַפָּרָא בְּקֻדְשָׁא--עַד מִפְּקֵיהּ; וִיכַפַּר עֲלוֹהִי וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ, וְעַל כָּל קְהָלָא דְּיִשְׂרָאֵל. יח וְיִפּוֹק, לְמַדְבְּחָא דִּקְדָם יְיָ--וִיכַפַּר עֲלוֹהִי; וְיִסַּב מִדְּמָא דְּתוֹרָא, וּמִדְּמָא דִּצְפִירָא, וְיִתֵּין עַל קַרְנָת מַדְבְּחָא, סְחוֹר סְחוֹר. יט וְיַדֵּי עֲלוֹהִי מִן דְּמָא בְּאֶצְבְּעֵיהּ, שְׁבַע זִמְנִין; וִידַכֵּינֵיהּ וִיקַדְּשִׁנֵּיהּ, מִסּוֹאֲבָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל. כ וִישֵׁיצֵי מִלְּכַפָּרָא עַל קֻדְשָׁא, וְעַל מַשְׁכַּן זִמְנָא וְעַל מַדְבְּחָא; וִיקָרֵיב, יָת צְפִירָא חַיָא. כא וְיִסְמוֹךְ אַהֲרוֹן יָת תַּרְתֵּין יְדוֹהִי, עַל רֵישׁ צְפִירָא חַיָא, וִיוַדֵּי עֲלוֹהִי יָת כָּל עֲוָיָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, וְיָת כָּל מִרְדֵּיהוֹן לְכָל חֲטָאֵיהוֹן; וְיִתֵּין יָתְהוֹן עַל רֵישׁ צְפִירָא, וִישַׁלַּח בְּיַד גְּבַר דִּזְמִין לִמְהָךְ לְמַדְבְּרָא. כב וְיִטּוֹל צְפִירָא עֲלוֹהִי יָת כָּל עֲוָיָתְהוֹן, לַאֲרַע דְּלָא יָתְבָא; וִישַׁלַּח יָת צְפִירָא, בְּמַדְבְּרָא. כג וְיֵיעוֹל אַהֲרוֹן, לְמַשְׁכַּן זִמְנָא, וְיַשְׁלַח יָת לְבוּשֵׁי בּוּצָא, דִּלְבַשׁ בְּמֵיעֲלֵיהּ לְקֻדְשָׁא; וְיַצְנְעִנּוּן, תַּמָּן. כד וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא בַּאֲתַר קַדִּישׁ, וְיִלְבַּשׁ יָת לְבוּשׁוֹהִי; וְיִפּוֹק, וְיַעֲבֵיד יָת עֲלָתֵיהּ וְיָת עֲלַת עַמָּא, וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל עַמָּא. כה וְיָת תַּרְבֵּי חֲטָוָתָא, יַסֵּיק לְמַדְבְּחָא. כו וּדְמוֹבֵיל יָת צְפִירָא, לַעֲזָאזֵל--יְצַבַּע לְבוּשׁוֹהִי, וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא; וּבָתַר כֵּין, יֵיעוֹל לְמַשְׁרִיתָא. כז וְיָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא וְיָת צְפִירָא דְּחַטָּתָא, דְּאִתָּעַל מִדַּמְהוֹן לְכַפָּרָא בְּקֻדְשָׁא--יִתַּפְקוּן, לְמִבַּרָא לְמַשְׁרִיתָא; וְיוֹקְדוּן בְּנוּרָא, יָת מַשְׁכְּהוֹן וְיָת בִּסְרְהוֹן וְיָת אֻכְלְהוֹן. כח וּדְמוֹקֵיד יָתְהוֹן--יְצַבַּע לְבוּשׁוֹהִי, וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא; וּבָתַר כֵּין, יֵיעוֹל לְמַשְׁרִיתָא. כט וּתְהֵי לְכוֹן, לִקְיָם עָלַם: בְּיַרְחָא שְׁבִיעָאָה בְּעַסְרָא לְיַרְחָא תְּעַנּוֹן יָת נַפְשָׁתְכוֹן, וְכָל עֲבִידָא לָא תַּעְבְּדוּן--יַצִּיבַיָּא, וְגִיּוֹרַיָּא דְּיִתְגַּיְרוּן בֵּינֵיכוֹן. ל אֲרֵי בְּיוֹמָא הָדֵין יְכַפַּר עֲלֵיכוֹן, לְדַכָּאָה יָתְכוֹן: מִכֹּל, חוֹבֵיכוֹן, קֳדָם יְיָ, תִּדְכּוֹן. לא שַׁבָּא שַׁבָּתָא הִיא לְכוֹן, וּתְעַנּוֹן יָת נַפְשָׁתְכוֹן--קְיָם, עָלַם. לב וִיכַפַּר כָּהֲנָא דִּירַבֵּי יָתֵיהּ, וְדִיקָרֵיב יָת קֻרְבָּנֵיהּ, לְשַׁמָּשָׁא, תְּחוֹת אֲבוּהִי; וְיִלְבַּשׁ יָת לְבוּשֵׁי בּוּצָא, לְבוּשֵׁי קֻדְשָׁא. לג וִיכַפַּר עַל מַקְדַּשׁ קֻדְשָׁא, וְעַל מַשְׁכַּן זִמְנָא וְעַל מַדְבְּחָא יְכַפַּר; וְעַל כָּהֲנַיָּא וְעַל כָּל עַמָּא דִּקְהָלָא, יְכַפַּר. לד וּתְהֵי דָּא לְכוֹן לִקְיָם עָלַם, לְכַפָּרָא עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִכָּל חוֹבֵיהוֹן--חֲדָא, בְּשַׁתָּא; וַעֲבַד, כְּמָא דְּפַקֵּיד יְיָ יָת מֹשֶׁה. {פ} ויקרא פרק טז א וּמַלֵּיל יְיָ, עִם מֹשֶׁה, בָּתַר דְּמִיתוּ, תְּרֵין בְּנֵי אַהֲרוֹן--בְּקָרוֹבֵיהוֹן אִישָׁתָא נֻכְרֵיתָא קֳדָם יְיָ, וּמִיתוּ. ב וַאֲמַר יְיָ לְמֹשֶׁה, מַלֵּיל עִם אַהֲרוֹן אֲחוּךְ, וְלָא יְהֵי עָלֵיל בְּכָל עִדָּן לְקֻדְשָׁא, מִגָּיו לְפָרֻכְתָּא--לִקְדָם כָּפֻרְתָּא דְּעַל אֲרוֹנָא, וְלָא יְמוּת, אֲרֵי בַּעֲנָנָא, אֲנָא מִתְגְּלֵי עַל בֵּית כַּפּוֹרֵי. ג בְּדָא יְהֵי עָלֵיל אַהֲרוֹן, לְקֻדְשָׁא: בְּתוֹר בַּר תּוֹרֵי לְחַטָּתָא, וּדְכַר לַעֲלָתָא. ד כִּתּוּנָא דְּבוּצָא דְּקֻדְשָׁא יִלְבַּשׁ, וּמִכְנְסִין דְּבוּץ יְהוֹן עַל בִּסְרֵיהּ, וְהִמְיָנָא דְּבוּצָא יֵיסַר, וּמַצְנַפְתָּא דְּבוּצָא יַחֵית בְּרֵישֵׁיהּ; לְבוּשֵׁי קֻדְשָׁא אִנּוּן, וְיַסְחֵי בְּמַיָּא יָת בִּסְרֵיהּ וְיִלְבְּשִׁנּוּן. ה וּמִן, כְּנִשְׁתָּא דִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל, יִסַּב תְּרֵין צְפִירֵי עִזֵּי, לְחַטָּתָא; וּדְכַר חַד, לַעֲלָתָא. ו וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ; וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ. ז וְיִסַּב, יָת תְּרֵין צְפִירִין; וִיקִים יָתְהוֹן קֳדָם יְיָ, בִּתְרַע מַשְׁכַּן זִמְנָא. ח וְיִתֵּין אַהֲרוֹן עַל תְּרֵין צְפִירִין, עַדְבִּין--עַדְבָּא חַד לִשְׁמָא דַּייָ, וְעַדְבָּא חַד לַעֲזָאזֵל. ט וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת צְפִירָא, דִּסְלֵיק עֲלוֹהִי עַדְבָּא לִשְׁמָא דַּייָ; וְיַעְבְּדִנֵּיהּ, חַטָּתָא. י וּצְפִירָא, דִּסְלֵיק עֲלוֹהִי עַדְבָּא לַעֲזָאזֵל, יִתָּקַם כִּד חַי קֳדָם יְיָ, לְכַפָּרָא עֲלוֹהִי--לְשַׁלָּחָא יָתֵיהּ לַעֲזָאזֵל, לְמַדְבְּרָא. יא וִיקָרֵיב אַהֲרוֹן יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ, וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ; וְיִכּוֹס יָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא, דִּילֵיהּ. יב וְיִסַּב מְלֵי מַחְתִּיתָא גֻּמְרִין דְּאִישָׁא מֵעִלָּוֵי מַדְבְּחָא, מִן קֳדָם יְיָ, וּמְלֵי חֻפְנוֹהִי, קְטֹרֶת בֻּסְמִין דַּקִיקִין; וְיַעֵיל, מִגָּיו לְפָרֻכְתָּא. יג וְיִתֵּין יָת קְטֹרֶת בֻּסְמַיָּא עַל אִישָׁתָא, קֳדָם יְיָ; וְיִחְפֵי עֲנַן קָטֻרְתָּא, יָת כָּפֻרְתָּא דְּעַל סָהֲדוּתָא--וְלָא יְמוּת. יד וְיִסַּב מִדְּמָא דְּתוֹרָא, וְיַדֵּי בְּאֶצְבְּעֵיהּ עַל אַפֵּי כָּפֻרְתָּא קִדּוּמָא; וּקְדָם כָּפֻרְתָּא, יַדֵּי שְׁבַע זִמְנִין מִן דְּמָא--בְּאֶצְבְּעֵיהּ. טו וְיִכּוֹס יָת צְפִירָא דְּחַטָּתָא, דִּלְעַמָּא, וְיַעֵיל יָת דְּמֵיהּ, לְמִגָּיו לְפָרֻכְתָּא; וְיַעֲבֵיד לִדְמֵיהּ, כְּמָא דַּעֲבַד לִדְמָא דְּתוֹרָא, וְיַדֵּי יָתֵיהּ עַל כָּפֻרְתָּא, וּקְדָם כָּפֻרְתָּא. טז וִיכַפַּר עַל קֻדְשָׁא, מִסּוֹאֲבָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, וּמִמִּרְדֵּיהוֹן, לְכָל חֲטָאֵיהוֹן; וְכֵין יַעֲבֵיד, לְמַשְׁכַּן זִמְנָא, דְּשָׁרֵי עִמְּהוֹן, בְּגוֹ סוֹאֲבָתְהוֹן. יז וְכָל אֲנָשׁ לָא יְהֵי בְּמַשְׁכַּן זִמְנָא, בְּמֵיעֲלֵיהּ לְכַפָּרָא בְּקֻדְשָׁא--עַד מִפְּקֵיהּ; וִיכַפַּר עֲלוֹהִי וְעַל אֲנָשׁ בֵּיתֵיהּ, וְעַל כָּל קְהָלָא דְּיִשְׂרָאֵל. יח וְיִפּוֹק, לְמַדְבְּחָא דִּקְדָם יְיָ--וִיכַפַּר עֲלוֹהִי; וְיִסַּב מִדְּמָא דְּתוֹרָא, וּמִדְּמָא דִּצְפִירָא, וְיִתֵּין עַל קַרְנָת מַדְבְּחָא, סְחוֹר סְחוֹר. יט וְיַדֵּי עֲלוֹהִי מִן דְּמָא בְּאֶצְבְּעֵיהּ, שְׁבַע זִמְנִין; וִידַכֵּינֵיהּ וִיקַדְּשִׁנֵּיהּ, מִסּוֹאֲבָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל. כ וִישֵׁיצֵי מִלְּכַפָּרָא עַל קֻדְשָׁא, וְעַל מַשְׁכַּן זִמְנָא וְעַל מַדְבְּחָא; וִיקָרֵיב, יָת צְפִירָא חַיָא. כא וְיִסְמוֹךְ אַהֲרוֹן יָת תַּרְתֵּין יְדוֹהִי, עַל רֵישׁ צְפִירָא חַיָא, וִיוַדֵּי עֲלוֹהִי יָת כָּל עֲוָיָת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, וְיָת כָּל מִרְדֵּיהוֹן לְכָל חֲטָאֵיהוֹן; וְיִתֵּין יָתְהוֹן עַל רֵישׁ צְפִירָא, וִישַׁלַּח בְּיַד גְּבַר דִּזְמִין לִמְהָךְ לְמַדְבְּרָא. כב וְיִטּוֹל צְפִירָא עֲלוֹהִי יָת כָּל עֲוָיָתְהוֹן, לַאֲרַע דְּלָא יָתְבָא; וִישַׁלַּח יָת צְפִירָא, בְּמַדְבְּרָא. כג וְיֵיעוֹל אַהֲרוֹן, לְמַשְׁכַּן זִמְנָא, וְיַשְׁלַח יָת לְבוּשֵׁי בּוּצָא, דִּלְבַשׁ בְּמֵיעֲלֵיהּ לְקֻדְשָׁא; וְיַצְנְעִנּוּן, תַּמָּן. כד וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא בַּאֲתַר קַדִּישׁ, וְיִלְבַּשׁ יָת לְבוּשׁוֹהִי; וְיִפּוֹק, וְיַעֲבֵיד יָת עֲלָתֵיהּ וְיָת עֲלַת עַמָּא, וִיכַפַּר עֲלוֹהִי, וְעַל עַמָּא. כה וְיָת תַּרְבֵּי חֲטָוָתָא, יַסֵּיק לְמַדְבְּחָא. כו וּדְמוֹבֵיל יָת צְפִירָא, לַעֲזָאזֵל--יְצַבַּע לְבוּשׁוֹהִי, וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא; וּבָתַר כֵּין, יֵיעוֹל לְמַשְׁרִיתָא. כז וְיָת תּוֹרָא דְּחַטָּתָא וְיָת צְפִירָא דְּחַטָּתָא, דְּאִתָּעַל מִדַּמְהוֹן לְכַפָּרָא בְּקֻדְשָׁא--יִתַּפְקוּן, לְמִבַּרָא לְמַשְׁרִיתָא; וְיוֹקְדוּן בְּנוּרָא, יָת מַשְׁכְּהוֹן וְיָת בִּסְרְהוֹן וְיָת אֻכְלְהוֹן. כח וּדְמוֹקֵיד יָתְהוֹן--יְצַבַּע לְבוּשׁוֹהִי, וְיַסְחֵי יָת בִּסְרֵיהּ בְּמַיָּא; וּבָתַר כֵּין, יֵיעוֹל לְמַשְׁרִיתָא. כט וּתְהֵי לְכוֹן, לִקְיָם עָלַם: בְּיַרְחָא שְׁבִיעָאָה בְּעַסְרָא לְיַרְחָא תְּעַנּוֹן יָת נַפְשָׁתְכוֹן, וְכָל עֲבִידָא לָא תַּעְבְּדוּן--יַצִּיבַיָּא, וְגִיּוֹרַיָּא דְּיִתְגַּיְרוּן בֵּינֵיכוֹן. ל אֲרֵי בְּיוֹמָא הָדֵין יְכַפַּר עֲלֵיכוֹן, לְדַכָּאָה יָתְכוֹן: מִכֹּל, חוֹבֵיכוֹן, קֳדָם יְיָ, תִּדְכּוֹן. לא שַׁבָּא שַׁבָּתָא הִיא לְכוֹן, וּתְעַנּוֹן יָת נַפְשָׁתְכוֹן--קְיָם, עָלַם. לב וִיכַפַּר כָּהֲנָא דִּירַבֵּי יָתֵיהּ, וְדִיקָרֵיב יָת קֻרְבָּנֵיהּ, לְשַׁמָּשָׁא, תְּחוֹת אֲבוּהִי; וְיִלְבַּשׁ יָת לְבוּשֵׁי בּוּצָא, לְבוּשֵׁי קֻדְשָׁא. לג וִיכַפַּר עַל מַקְדַּשׁ קֻדְשָׁא, וְעַל מַשְׁכַּן זִמְנָא וְעַל מַדְבְּחָא יְכַפַּר; וְעַל כָּהֲנַיָּא וְעַל כָּל עַמָּא דִּקְהָלָא, יְכַפַּר. לד וּתְהֵי דָּא לְכוֹן לִקְיָם עָלַם, לְכַפָּרָא עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִכָּל חוֹבֵיהוֹן--חֲדָא, בְּשַׁתָּא; וַעֲבַד, כְּמָא דְּפַקֵּיד יְיָ יָת מֹשֶׁה. {פ}

- Griekse tekst - Septuaginta

LXX

1kai elalèsen kurios pros môusèn meta to teleutèsai tous duo uious aarôn en tô prosagein autous pur allotrion enanti kuriou kai eteleutèsan2kai eipen kurios pros môusèn lalèson pros aarôn ton adelfon sou kai mè eisporeuesthô pasan ôran eis to agion esôteron tou katapetasmatos eis prosôpon tou ilastèriou o estin epi tès kibôtou tou marturiou kai ouk apothaneitai en gar nefelè ofthèsomai epi tou ilastèriou3outôs eiseleusetai aarôn eis to agion en moschô ek boôn peri amartias kai krion eis olokautôma4kai chitôna linoun ègiasmenon endusetai kai periskeles linoun estai epi tou chrôtos autou kai zônè linè zôsetai kai kidarin linèn perithèsetai imatia agia estin kai lousetai udati pan to sôma autou kai endusetai auta5kai para tès sunagôgès tôn uiôn israèl lèmpsetai duo chimarous ex aigôn peri amartias kai krion ena eis olokautôma6kai prosaxei aarôn ton moschon ton peri tès amartias autou kai exilasetai peri autou kai tou oikou autou7kai lèmpsetai tous duo chimarous kai stèsei autous enanti kuriou para tèn thuran tès skènès tou marturiou8kai epithèsei aarôn epi tous duo chimarous klèron ena tô kuriô kai klèron ena tô apopompaiô9kai prosaxei aarôn ton chimaron ef' on epèlthen ep' auton o klèros tô kuriô kai prosoisei peri amartias10kai ton chimaron ef' on epèlthen ep' auton o klèros tou apopompaiou stèsei auton zônta enanti kuriou tou exilasasthai ep' autou ôste aposteilai auton eis tèn apopompèn afèsei auton eis tèn erèmon11kai prosaxei aarôn ton moschon ton peri tès amartias ton autou kai tou oikou autou monon kai exilasetai peri autou kai tou oikou autou kai sfaxei ton moschon ton peri tès amartias ton autou12kai lèmpsetai to pureion plères anthrakôn puros apo tou thusiastèriou tou apenanti kuriou kai plèsei tas cheiras thumiamatos suntheseôs leptès kai eisoisei esôteron tou katapetasmatos13kai epithèsei to thumiama epi to pur enanti kuriou kai kalupsei è atmis tou thumiamatos to ilastèrion to epi tôn marturiôn kai ouk apothaneitai14kai lèmpsetai apo tou aimatos tou moschou kai ranei tô daktulô epi to ilastèrion kata anatolas kata prosôpon tou ilastèriou ranei eptakis apo tou aimatos tô daktulô15kai sfaxei ton chimaron ton peri tès amartias ton peri tou laou enanti kuriou kai eisoisei apo tou aimatos autou esôteron tou katapetasmatos kai poièsei to aima autou on tropon epoièsen to aima tou moschou kai ranei to aima autou epi to ilastèrion kata prosôpon tou ilastèriou16kai exilasetai to agion apo tôn akatharsiôn tôn uiôn israèl kai apo tôn adikèmatôn autôn peri pasôn tôn amartiôn autôn kai outô poièsei tè skènè tou marturiou tè ektismenè en autois en mesô tès akatharsias autôn17kai pas anthrôpos ouk estai en tè skènè tou marturiou eisporeuomenou autou exilasasthai en tô agiô eôs an exelthè kai exilasetai peri autou kai tou oikou autou kai peri pasès sunagôgès uiôn israèl18kai exeleusetai epi to thusiastèrion to on apenanti kuriou kai exilasetai ep' autou kai lèmpsetai apo tou aimatos tou moschou kai apo tou aimatos tou chimarou kai epithèsei epi ta kerata tou thusiastèriou kuklô19kai ranei ep' autou apo tou aimatos tô daktulô eptakis kai kathariei auto kai agiasei auto apo tôn akatharsiôn tôn uiôn israèl20kai suntelesei exilaskomenos to agion kai tèn skènèn tou marturiou kai to thusiastèrion kai peri tôn iereôn kathariei kai prosaxei ton chimaron ton zônta21kai epithèsei aarôn tas cheiras autou epi tèn kefalèn tou chimarou tou zôntos kai exagoreusei ep' autou pasas tas anomias tôn uiôn israèl kai pasas tas adikias autôn kai pasas tas amartias autôn kai epithèsei autas epi tèn kefalèn tou chimarou tou zôntos kai exapostelei en cheiri anthrôpou etoimou eis tèn erèmon22kai lèmpsetai o chimaros ef' eautô tas adikias autôn eis gèn abaton kai exapostelei ton chimaron eis tèn erèmon23kai eiseleusetai aarôn eis tèn skènèn tou marturiou kai ekdusetai tèn stolèn tèn linèn èn enededukei eisporeuomenou autou eis to agion kai apothèsei autèn ekei24kai lousetai to sôma autou udati en topô agiô kai endusetai tèn stolèn autou kai exelthôn poièsei to olokarpôma autou kai to olokarpôma tou laou kai exilasetai peri autou kai peri tou oikou autou kai peri tou laou ôs peri tôn iereôn25kai to stear to peri tôn amartiôn anoisei epi to thusiastèrion26kai o exapostellôn ton chimaron ton diestalmenon eis afesin plunei ta imatia kai lousetai to sôma autou udati kai meta tauta eiseleusetai eis tèn parembolèn27kai ton moschon ton peri tès amartias kai ton chimaron ton peri tès amartias ôn to aima eisènechthè exilasasthai en tô agiô exoisousin auta exô tès parembolès kai katakausousin auta en puri kai ta dermata autôn kai ta krea autôn kai tèn kopron autôn28o de katakaiôn auta plunei ta imatia kai lousetai to sôma autou udati kai meta tauta eiseleusetai eis tèn parembolèn29kai estai touto umin nomimon aiônion en tô mèni tô ebdomô dekatè tou mènos tapeinôsate tas psuchas umôn kai pan ergon ou poièsete o autochthôn kai o prosèlutos o proskeimenos en umin30en gar tè èmera tautè exilasetai peri umôn katharisai umas apo pasôn tôn amartiôn umôn enanti kuriou kai katharisthèsesthe31sabbata sabbatôn anapausis autè estai umin kai tapeinôsete tas psuchas umôn nomimon aiônion32exilasetai o iereus on an chrisôsin auton kai on an teleiôsousin tas cheiras autou ierateuein meta ton patera autou kai endusetai tèn stolèn tèn linèn stolèn agian33kai exilasetai to agion tou agiou kai tèn skènèn tou marturiou kai to thusiastèrion exilasetai kai peri tôn iereôn kai peri pasès sunagôgès exilasetai34kai estai touto umin nomimon aiônion exilaskesthai peri tôn uiôn israèl apo pasôn tôn amartiôn autôn apax tou eniautou poièthèsetai kathaper sunetaxen kurios tô môusè

ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν μετὰ τὸ τελευτῆσαι τοὺς δύο υἱοὺς ᾿Ααρὼν ἐν τῷ προσάγειν αὐτοὺς πῦρ ἀλλότριον ἔναντι Κυρίου καὶ ἐτελεύτησαν. 2 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· λάλησον πρὸς ᾿Ααρὼν τὸν ἀδελφόν σου, καὶ μὴ εἰσπορευέσθω πᾶσαν ὥραν εἰς τὸ ἅγιον ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος εἰς πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται· ἐν γὰρ νεφέλῃ ὀφθήσομαι ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου. 3 οὕτως εἰσελεύσεται ᾿Ααρὼν εἰς τὸ ἅγιον· ἐν μόσχῳ ἐκ βοῶν περὶ ἁμαρτίας, καὶ κριὸν εἰς ὁλοκαύτωμα· 4 καὶ χιτῶνα λινοῦν ἡγιασμένον ἐνδύσεται, καὶ περισκελὲς λινοῦν ἔσται ἐπὶ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, καὶ ζώνῃ λινῇ ζώσεται καὶ κίδαριν λινῆν περιθήσεται, ἱμάτια ἅγιά ἐστι, καὶ λούσεται ὕδατι πᾶν τὸ σῶμα αὐτοῦ, καὶ ἐνδύσεται αὐτά. 5 καὶ παρὰ τῆς συναγωγῆς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λήψεται δύο χιμάρους ἐξ αἰγῶν περὶ ἁμαρτίας καὶ κριὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα. 6 καὶ προσάξει ᾿Ααρὼν τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ. 7 καὶ λήψεται τοὺς δύο χιμάρους καὶ στήσει αὐτοὺς ἔναντι Κυρίου παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· 8 καὶ ἐπιθήσει ᾿Ααρὼν ἐπὶ τοὺς δύο χιμάρους κλήρους, κλῆρον ἕνα τῷ Κυρίῳ καὶ κλῆρον ἕνα τῷ ἀποπομπαίῳ. 9 καὶ προσάξει ᾿Ααρὼν τὸν χίμαρον, ἐφ᾿ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ κλῆρος τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει περὶ ἁμαρτίας· 10 καὶ τὸν χίμαρον, ἐφ᾿ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ὁ κλῆρος τοῦ ἀποπομπαίου, στήσει αὐτὸν ζῶντα ἔναντι Κυρίου, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ᾿ αὐτοῦ, ὥστε ἀποστεῖλαι αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπήν, καὶ ἀφήσει αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημον. 11 καὶ προσάξει ᾿Ααρὼν τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ. καὶ σφάξει τὸν μόσχον περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ. 12 καὶ λήψεται τὸ πυρεῖον πλῆρες ἀνθράκων πυρὸς ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου, τοῦ ἀπέναντι Κυρίου, καὶ πλήσει τὰς χεῖρας θυμιάματος συνθέσεως λεπτῆς καὶ εἰσοίσει ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος. 13 καὶ ἐπιθήσει τὸ θυμίαμα ἐπὶ τὸ πῦρ ἔναντι Κυρίου· καὶ καλύψει ἡ ἀτμὶς τοῦ θυμιάματος τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπὶ τῶν μαρτυρίων, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται. 14 καὶ λήψεται ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου καὶ ρανεῖ τῷ δακτύλῳ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον κατὰ ἀνατολάς· κατὰ πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου ρανεῖ ἑπτάκις ἀπὸ τοῦ αἵματος τῷ δακτύλῳ. 15 καὶ σφάξει τὸν χίμαρον τὸν περὶ ἁμαρτίας, τὸν περὶ τοῦ λαοῦ, ἔναντι Κυρίου καὶ εἰσοίσει τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος καὶ ποιήσει τὸ αἷμα αὐτοῦ, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸ αἷμα τοῦ μόσχου. καὶ ρανεῖ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον, κατὰ πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου 16 καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ ἀπὸ τῶν ἀδικημάτων αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. καὶ οὕτω ποιήσει τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου τῇ ἐκτισμένῃ ἐν αὐτοῖς ἐν μέσῳ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῶν. 17 καὶ πᾶς ἄνθρωπος οὐκ ἔσται ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, εἰσπορευομένου αὐτοῦ ἐξιλάσασθαι ἐν τῷ ἁγίῳ, ἕως ἂν ἐξέλθῃ· καὶ ἐξιλάσεται περὶ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ περὶ πάσης συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραήλ. 18 καὶ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ὂν ἀπέναντι Κυρίου καὶ ἐξιλάσεται ἐπ᾿ αὐτοῦ. καὶ λήψεται ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ χιμάρου καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου κύκλῳ 19 καὶ ρανεῖ ἐπ᾿ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ αἵματος τῷ δακτύλῳ ἑπτάκις, καὶ καθαριεῖ αὐτὸ καὶ ἁγιάσει αὐτὸ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. 20 καὶ συντελέσει ἐξιλασκόμενος τὸ ἅγιον καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον, καὶ περὶ τῶν ἱερέων καθαριεῖ· καὶ προσάξει τὸν χίμαρον τὸν ζῶντα. 21 καὶ ἐπιθήσει ᾿Ααρὼν τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου τοῦ ζῶντος καὶ ἐξαγορεύσει ἐπ᾿ αὐτοῦ πάσας τὰς ἀνομίας τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ πάσας τὰς ἀδικίας αὐτῶν καὶ πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ ἐπιθήσει αὐτὰς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου τοῦ ζῶντος καὶ ἐξαποστελεῖ ἐν χειρὶ ἀνθρώπου ἑτοίμου εἰς τὴν ἔρημον, 22 καὶ λήψεται ὁ χίμαρος ἐφ᾿ ἑαυτῷ τὰς ἀδικίας αὐτῶν εἰς γῆν ἄβατον, καὶ ἐξαποστελεῖ τὸν χίμαρον εἰς τὴν ἔρημον. 23 καὶ εἰσελεύσεται ᾿Ααρὼν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐκδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινήν, ἣν ἐνδεδύκει εἰσπορευομένου αὐτοῦ εἰς τὸ ἅγιον, καὶ ἀποθήσει αὐτὴν ἐκεῖ. 24 καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι ἐν τόπῳ ἁγίῳ καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐξελθὼν ποιήσει τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκάρπωμα τοῦ λαοῦ καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ λαοῦ, ὡς περὶ τῶν ἱερέων. 25 καὶ τὸ στέαρ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. 26 καὶ ὁ ἐξαποστέλλων τὸν χίμαρον τὸν διεσταλμένον εἰς ἄφεσιν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν. 27 καἱ τὸν μόσχον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας καὶ τὸν χίμαρον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας, ὧν τὸ αἷμα εἰσηνέχθη ἐξιλάσασθαι ἐν τῷ ἁγίῳ, ἐξοίσουσιν αὐτὰ ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ κατακαύσουσιν αὐτὰ ἐν πυρί, καί τὰ δέρματα αὐτῶν καὶ τὰ κρέα αὐτῶν καὶ τὴν κόπρον αὐτῶν. 28 ὁ δὲ κατακαίων αὐτὰ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετά ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν. 29 Καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον· ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν καὶ πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ὁ αὐτόχθων καὶ ὁ προσήλυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑμῖν· 30 ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξιλάσεται περὶ ὑμῶν, καθαρίσαι ὑμᾶς ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ καθαρισθήσεσθε. 31 σάββατα σαββάτων ἀνάπαυσις αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν, νόμιμον αἰώνιον. 32 ἐξιλάσεται ὁ ἱερεύς, ὃν ἂν χρίσωσιν αὐτὸν καὶ ὃν ἂν τελειώσωσι τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἱερατεύειν μετὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινῆν, στολὴν ἁγίαν. 33 καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον τοῦ ἁγίου καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐξιλάσεται, καὶ περὶ τῶν ἱερέων καὶ περί πάσης συναγωγῆς ἐξιλάσεται. 34 καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν· ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ποιηθήσεται, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

- Vulgata

1 locutusque est Dominus ad Mosen post mortem duum filiorum Aaron quando offerentes ignem alienum interfecti sunt 2 et praecepit ei dicens loquere ad Aaron fratrem tuum ne omni tempore ingrediatur sanctuarium quod est intra velum coram propitiatorio quo tegitur arca ut non moriatur quia in nube apparebo super oraculum 3 nisi haec ante fecerit vitulum offeret pro peccato et arietem in holocaustum 4 tunica linea vestietur feminalibus lineis verecunda celabit accingetur zona linea cidarim lineam inponet capiti haec enim vestimenta sunt sancta quibus cunctis cum lotus fuerit induetur 5 suscipietque ab universa multitudine filiorum Israhel duos hircos pro peccato et unum arietem in holocaustum 6 cumque obtulerit vitulum et oraverit pro se et pro domo sua 7 duos hircos stare faciet coram Domino in ostio tabernaculi testimonii 8 mittens super utrumque sortem unam Domino et alteram capro emissario 9 cuius sors exierit Domino offeret illum pro peccato 10 cuius autem in caprum emissarium statuet eum vivum coram Domino ut fundat preces super eo et emittat illum in solitudinem 11 his rite celebratis offeret vitulum et rogans pro se et pro domo sua immolabit eum 12 adsumptoque turibulo quod de prunis altaris impleverit et hauriens manu conpositum thymiama in incensum ultra velum intrabit in sancta 13 ut positis super ignem aromatibus nebula eorum et vapor operiat oraculum quod est super testimonium et non moriatur 14 tollet quoque de sanguine vituli et asperget digito septies contra propitiatorium ad orientem 15 cumque mactaverit hircum pro peccato populi inferet sanguinem eius intra velum sicut praeceptum est de sanguine vituli ut aspergat e regione oraculi 16 et expiet sanctuarium ab inmunditiis filiorum Israhel et a praevaricationibus eorum cunctisque peccatis iuxta hunc ritum faciet tabernaculo testimonii quod fixum est inter eos in medio sordium habitationis eorum 17 nullus hominum sit in tabernaculo quando pontifex ingreditur sanctuarium ut roget pro se et pro domo sua et pro universo coetu Israhel donec egrediatur 18 cum autem exierit ad altare quod coram Domino est oret pro se et sumptum sanguinem vituli atque hirci fundat super cornua eius per gyrum 19 aspergensque digito septies expiet et sanctificet illud ab inmunditiis filiorum Israhel 20 postquam emundarit sanctuarium et tabernaculum et altare tunc offerat hircum viventem 21 et posita utraque manu super caput eius confiteatur omnes iniquitates filiorum Israhel et universa delicta atque peccata eorum quae inprecans capiti eius emittet illum per hominem paratum in desertum 22 cumque portaverit hircus omnes iniquitates eorum in terram solitariam et dimissus fuerit in deserto 23 revertetur Aaron in tabernaculum testimonii et depositis vestibus quibus prius indutus erat cum intraret sanctuarium relictisque ibi 24 lavabit carnem suam in loco sancto indueturque vestimentis suis et postquam egressus obtulerit holocaustum suum ac plebis rogabit tam pro se quam pro populo 25 et adipem qui oblatus est pro peccatis adolebit super altare 26 ille vero qui dimiserit caprum emissarium lavabit vestimenta sua et corpus aqua et sic ingredietur in castra 27 vitulum autem et hircum qui pro peccato fuerant immolati et quorum sanguis inlatus est ut in sanctuario expiatio conpleretur asportabunt foras castra et conburent igni tam pelles quam carnes eorum et fimum 28 et quicumque conbuserit ea lavabit vestimenta sua et carnem aqua et sic ingredietur in castra 29 eritque hoc vobis legitimum sempiternum mense septimo decima die mensis adfligetis animas vestras nullumque facietis opus sive indigena sive advena qui peregrinatur inter vos 30 in hac die expiatio erit vestri atque mundatio ab omnibus peccatis vestris coram Domino mundabimini 31 sabbatum enim requietionis est et adfligetis animas vestras religione perpetua 32 expiabit autem sacerdos qui unctus fuerit et cuius initiatae manus ut sacerdotio fungatur pro patre suo indueturque stola linea et vestibus sanctis 33 et expiabit sanctuarium et tabernaculum testimonii atque altare sacerdotes quoque et universum populum 34 eritque hoc vobis legitimum sempiternum ut oretis pro filiis Israhel et pro cunctis peccatis eorum semel in anno fecit igitur sicut praeceperat Dominus Mosi

- Statenvertaling

1 En de HEERE sprak tot Mozes, nadat de twee zonen van Aäron gestorven waren, als zij genaderd waren voor het aangezicht des HEEREN, en gestorven waren; 2 De HEERE dan zeide tot Mozes: Spreek tot uw broeder Aäron, dat hij niet te allen tijde ga in het heilige, binnen den voorhang, voor het verzoendeksel, dat op de ark is, opdat hij niet sterve; want Ik verschijn in een wolk op het verzoendeksel. 3 Hiermede zal Aäron in het heilige gaan: met een var, een jong rund ten zondoffer, en een ram ten brandoffer. 4 Hij zal den heiligen linnen rok aandoen, en een linnen onderbroek zal aan zijn vlees zijn, en met een linnen gordel zal hij zich gorden, en met een linnen hoed bedekken; dit zijn heilige klederen; daarom zal hij zijn vlees met water baden, als hij ze zal aandoen. 5 En aan de vergadering der kinderen Israëls zal hij nemen twee geitenbokken ten zondoffer, en een ram ten brandoffer. 6 Daarna zal Aäron den var des zondoffers, die voor hem zal zijn, offeren, en zal voor zich en voor zijn huis verzoening doen. 7 Hij zal ook beide bokken nemen, en hij zal die stellen voor het aangezicht des HEEREN, aan de deur van de tent der samenkomst. 8 En Aäron zal de loten over die twee bokken werpen: een lot voor den HEERE, en een lot voor den weggaanden bok. 9 Dan zal Aäron den bok, op denwelken het lot voor den HEERE zal gekomen zijn, toebrengen, en zal hem ten zondoffer maken. 10 Maar de bok, op denwelken het lot zal gekomen zijn, om een weggaande bok te zijn, zal levend voor het aangezicht des HEEREN gesteld worden, om door hem verzoening te doen; opdat men hem als een weggaanden bok naar de woestijn uitlate. 11 Aäron dan zal den var des zondoffers, die voor hemzelven zal zijn, toebrengen, en voor zichzelven en voor zijn huis verzoening doen, en zal den var des zondoffers, die voor hemzelven zal zijn, slachten. 12 Hij zal ook een wierookvat vol vurige kolen nemen van het altaar, van voor het aangezicht des HEEREN, en zijn handen vol reukwerk van welriekende specerijen, klein gestoten; en hij zal het binnen den voorhang dragen. 13 En hij zal dat reukwerk op het vuur leggen, voor het aangezicht des HEEREN, opdat de nevel des reukwerks het verzoendeksel, hetwelk is op de getuigenis, bedekke, en dat hij niet sterve. 14 En hij zal van het bloed van den var nemen, en zal met zijn vinger op het verzoendeksel oostwaarts sprengen; en voor het verzoendeksel zal hij zevenmaal met zijn vinger van dat bloed sprengen. 15 Daarna zal hij den bok des zondoffers, die voor het volk zal zijn, slachten, en zal zijn bloed tot binnen in den voorhang dragen, en zal met zijn bloed doen, gelijk als hij met het bloed van den var gedaan heeft, en zal dat sprengen op het verzoendeksel, en voor het verzoendeksel. 16 Zo zal hij voor het heilige, vanwege de onreinigheden der kinderen Israëls, en vanwege hun overtredingen, naar al hun zonden, verzoening doen; en alzo zal hij doen aan de tent der samenkomst, welke met hen woont in het midden hunner onreinigheden. 17 En geen mens zal in de tent der samenkomst zijn, als hij zal ingaan, om in het heilige verzoening te doen, totdat hij zal uitkomen; alzo zal hij verzoening doen, voor zichzelven, en voor zijn huis, en voor de gehele gemeente van Israël. 18 Daarna zal hij tot het altaar, dat voor het aangezicht des HEEREN is, uitkomen, en verzoening voor hetzelve doen; en hij zal van het bloed van den var, en van het bloed van den bok nemen, en doen het rondom op de hoornen des altaars. 19 En hij zal daarop van dat bloed met zijn vinger zevenmaal sprengen, en hij zal dat reinigen en heiligen van de onreinigheden der kinderen Israëls. 20 Als hij nu zal geëindigd hebben van het heilige, en de tent der samenkomst, en het altaar te verzoenen, zo zal hij dien levenden bok toebrengen. 21 En Aäron zal beide zijn handen op het hoofd van den levenden bok leggen, en zal daarop al de ongerechtigheden der kinderen Israëls, en al hun overtredingen, naar al hun zonden, belijden; en hij zal die op het hoofd des boks leggen, en zal hem door de hand eens mans, die voorhanden is, naar de woestijn uitlaten. 22 Alzo zal die bok op zich al hun ongerechtigheden in een afgezonderd land wegdragen; en hij zal dien bok in de woestijn uitlaten. 23 Daarna zal Aäron komen in de tent der samenkomst, en zal de linnen klederen uitdoen, die hij aangedaan had, als hij in het heilige ging, en hij zal ze daar laten. 24 En hij zal zijn vlees in de heilige plaats met water baden, en zijn klederen aandoen; dan zal hij uitgaan, en zijn brandoffer, en het brandoffer des volks bereiden, en voor zich en voor het volk verzoening doen. 25 Ook zal hij het vet des zondoffers op het altaar aansteken. 26 En die den bok, welke een weggaande bok was, zal uitgelaten hebben, zal zijn klederen wassen, en zijn vlees met water baden; en daarna zal hij in het leger komen. 27 Maar den var des zondoffers, en den bok des zondoffers, welker bloed ingebracht is, om verzoening te doen in het heilige, zal men tot buiten het leger uitvoeren; doch hun vellen, hun vlees en hun mest zullen zij met vuur verbranden. 28 Die nu dezelve verbrandt, zal zijn klederen wassen, en zijn vlees met water baden; en daarna zal hij in het leger komen. 29 En dit zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert. 30 Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden. 31 Dat zal u een sabbat der rust zijn, opdat gij uw zielen verootmoedigt; het is een eeuwige inzetting. 32 En de priester, dien men gezalfd, en wiens hand men gevuld zal hebben, om voor zijn vader het priesterambt te bedienen, zal de verzoening doen, als hij de linnen klederen, de heilige klederen, zal aangetrokken hebben. 33 Zo zal hij het heilige heiligdom verzoenen, en de tent der samenkomst, en het altaar zal hij verzoenen; desgelijks voor de priesteren, en voor al het volk der gemeente zal hij verzoening doen. 34 En dit zal u tot een eeuwige inzetting zijn, om voor de kinderen Israëls van al hun zonden, eenmaal des jaars, verzoening te doen. En men deed, gelijk als de HEERE Mozes geboden had.

- Willibrordvertaling

De dag van verzoening [1] Na* de dood van de twee zonen van Aäron, die gestorven waren toen zij tot de heer naderden, [2] sprak de heer tot Mozes: 'Zeg tegen uw broer Aäron dat hij niet op elke willekeurige tijd in het heiligdom mag komen, achter het voorhangsel bij het verzoendeksel van de ark; dat zou zijn dood betekenen. Want boven het verzoendeksel van de ark verschijn Ik in een wolk. [3] Alleen onder de volgende voorwaarden mag hij het heiligdom binnengaan. Er moet een stier zijn voor een zondeoffer en een ram voor een brandoffer. [4] Hij doet de gewijde, linnen tuniek aan, slaat de linnen lendendoek om, doet de linnen gordel om zijn middel en zet de linnen tulband op zijn hoofd; dat zijn de heilige gewaden. Voordat hij die aantrekt neemt hij een bad. [5] Van de gemeenschap van de Israëlieten neemt hij twee bokken in ontvangst voor een zondeoffer en een ram voor een brandoffer. [6] Eerst draagt Aäron voor zichzelf de stier als zondeoffer op, om de verzoeningsrite te voltrekken voor zichzelf en zijn stam. [7] Dan brengt hij de twee bokken bij de ingang van de tent van samenkomst [8] en werpt over deze dieren het lot: het ene is voor de heer, het andere voor Azazel. [9] De bok waarop het lot "voor de heer" valt, wordt door Aäron als zondeoffer opgedragen. [10] De bok waarop het lot "voor Azazel"* valt, wordt levend voor de heer geplaatst om er de verzoeningsrite* aan te voltrekken, door hem de woestijn in te sturen, naar Azazel. [11] Aäron draagt voor zichzelf de stier als zondeoffer op, om de verzoeningsrite te voltrekken voor zichzelf en zijn stam. [12] Dan neemt hij van het altaar van de heer een wierookschaal vol gloeiende kolen en twee handenvol fijne, geurige wierook en brengt dit alles achter het voorhangsel. [13] Voor de heer doet hij de wierook op het vuur, zodat de wierookwolk het verzoendeksel boven de verbondsakte omhult; anders zou hij sterven. [14] Met zijn vingers sprenkelt hij zevenmaal bloed van de stier op de voorkant van het verzoendeksel. [15] Dan slacht hij voor het volk de bok als zondeoffer, brengt het bloed van het dier achter het voorhangsel en sprenkelt het voor en op het verzoendeksel, zoals hij met het bloed van de stier heeft gedaan. [16] Zo voltrekt hij aan het heiligdom de verzoeningsrite, voor de onreinheid en de overtredingen van de Israëlieten, welke zonden dat ook mogen zijn. Zo zal hij het ook doen voor de tent van samenkomst, die ondanks hun onreinheid bij hen staat. [17] Vanaf het ogenblik waarop Aäron de tent van samenkomst binnengaat om in het heiligdom de verzoeningsrite te voltrekken, tot hij weer naar buiten komt, mag niemand de tent betreden. Als hij de verzoeningsrite voor zichzelf, voor zijn familie en voor de hele gemeenschap van Israël voltrokken heeft, [18] komt hij weer naar buiten om de verzoeningsrite te voltrekken aan het altaar dat voor de heer staat. Hij strijkt bloed van de stier en de bok op de vier hoorns van het altaar; [19] dan sprenkelt hij er met zijn wijsvinger zevenmaal bloed op. Zo zuivert hij het altaar van de onreinheden van de Israëlieten en heiligt hij het. [20] Als Aäron de verzoeningsrite van het heiligdom, van de tent van samenkomst en het altaar voltooid heeft, dan laat hij de bok die nog leeft bij zich brengen. [21] Hij legt zijn hand op de kop van het dier en bekent over het dier alle misdaden en vergrijpen van de Israëlieten, van welke aard ook, en laadt deze op de kop van de bok. Dan stuurt hij het dier, onder de hoede van iemand die daartoe is aangewezen, naar de woestijn. [22] Zo draagt de bok al hun misdaden weg naar een woest land. In de woestijn* wordt de bok losgelaten. [23] Vervolgens gaat Aäron de tent van samenkomst binnen, ontdoet zich van de linnen gewaden die hij bij het betreden van het heiligdom had aangetrokken, en legt ze daar neer. [24] Daarna neemt hij op een heilige plaats een bad, trekt zijn eigen kleren weer aan en gaat naar buiten om het brandoffer op te dragen voor zichzelf en voor het volk, om zo voor zichzelf en het volk de verzoeningsrite te voltrekken. [25] Het vet van het zondeoffer laat hij op het altaar in rook opgaan. [26] De man die de bok voor Azazel heeft weggebracht, moet zijn kleren wassen en een bad nemen; daarna mag hij weer in het kamp komen. [27] Als met het bloed van de stier en van de bok van het zondeoffer in het heiligdom de verzoeningsrite is voltrokken, moeten de dieren buiten het kamp worden gebracht. De huid, het vlees en de darmen moet men verbranden. [28] Degene die ze verbrandt, moet zijn kleren wassen en een bad nemen; daarna mag hij weer in het kamp komen. [29] Het is een blijvend voorschrift dat u op de tiende dag van de zevende maand moet vasten en dat u geen arbeid verricht; dat geldt voor de geboren Israëliet en voor de vreemdeling die bij u woont. [30] Want op die dag zal men voor u de verzoeningsrite voltrekken om u te reinigen van al uw zonden. Zo zult u weer rein zijn voor de heer. [31] U moet dus grote sabbat houden en vasten; dat is een blijvend voorschrift. [32] De priester die men door zalving gewijd heeft en die zijn vader in het ambt opvolgt, voltrekt de verzoeningsrite en doet daarvoor de heilige, linnen gewaden aan. [33] Hij is het die de verzoeningsrite voltrekt voor het heiligste deel van het heiligdom, voor de tent van samenkomst en het altaar, evenals voor de priesters en heel het samengeroepen volk. [34] Het is een blijvend voorschrift voor u om eens in het jaar de verzoeningsrite te voltrekken voor al de zonden van de Israëlieten'. Men deed het zoals de heer het Mozes bevolen had.

- De Nieuwe Bijbelvertaling

Hoofdstuk 16 Grote verzoendag [1] Na de dood van de twee zonen van Aäron die stierven toen ze in de nabijheid van de HEER kwamen, [2] zei de HEER tegen Mozes: 'Zeg tegen je broer Aäron dat hij niet zomaar de heilige ruimte achter het voorhangsel mag binnengaan. Het zou zijn dood betekenen, want daar, boven de verzoeningsplaat die op de ark ligt, is de plaats waar ik in een wolk verschijn. [3] Dit moet Aäron bij zich hebben wanneer hij de heilige ruimte betreedt: een stier voor een reinigingsoffer en een ram voor een brandoffer. [4] Hij moet een heilige linnen tuniek aantrekken en een linnen broek dragen. Hij moet een linnen gordel om zijn middel binden en zijn hoofd met een linnen tulband bedekken. Dat is heilige kleding; voordat hij die aantrekt, moet hij zijn lichaam met water wassen. [5] Van de Israëlieten moet hij twee bokken voor een reinigingsoffer in ontvangst nemen en een ram voor een brandoffer. [6] De stier biedt Aäron aan als reinigingsoffer namens zichzelf, om voor zichzelf en zijn familie verzoening te bewerken. [7] De beide bokken moet hij naar de ingang van de ontmoetingstent brengen, en daar, ten overstaan van de HEER, [8] moet hij door loting vaststellen welke bok bestemd is voor de HEER en welke voor Azazel. [9] De bok die door het lot voor de HEER bestemd is, moet hij als reinigingsoffer opdragen; [10] de bok die door het lot bestemd is voor Azazel moet levend voor de HEER blijven staan om verzoening mee te bewerken, en daarna de woestijn in worden gestuurd, naar Azazel. [11] Aäron moet de stier voor zijn eigen reinigingsoffer aan de HEER opdragen, om voor zichzelf en zijn familie verzoening te bewerken. Hij moet de stier slachten [12] en een vuurbak vullen met gloeiende houtskool van het altaar dat bij de ingang van de ontmoetingstent staat. Hij moet twee handen fijngestampt geurig reukwerk nemen en dat alles naar de heilige ruimte achter het voorhangsel brengen. [13] Daar moet hij het reukwerk ten overstaan van de HEER op het vuur leggen opdat de wolk van het reukwerk de verzoeningsplaat op de ark met de verbondstekst aan het oog onttrekt, anders sterft hij. [14] Hij moet met zijn vinger wat bloed van de stier op de verzoeningsplaat sprenkelen en zevenmaal wat bloed op de grond ervoor. [15] Daarna moet hij de bok voor het reinigingsoffer van het volk slachten, en het bloed naar de heilige ruimte achter het voorhangsel brengen. Met het bloed moet hij hetzelfde doen als met het bloed van de stier: hij moet het op de verzoeningsplaat en op de grond ervoor sprenkelen. [16] Zo voltrekt hij aan de heilige ruimte de verzoeningsrite voor de onreinheden en overtredingen van de Israëlieten, voor al hun zonden. Hetzelfde moet hij doen met het voorste deel van de ontmoetingstent, die in hun kamp staat, te midden van alle onreinheid van het volk. [17] Er mag niemand in de ontmoetingstent zijn, vanaf het moment dat hij die binnengaat om de verzoeningsrite te voltrekken tot het ogenblik waarop hij de tent verlaat. Nadat hij voor zichzelf en zijn familie en voor de hele gemeenschap van Israël de verzoeningsrite heeft voltrokken, [18] moet hij naar buiten gaan, naar het altaar dat bij de ingang staat. Ook daaraan moet hij de verzoeningsrite voltrekken. Hij moet wat bloed van de stier en van de bok aan de horens van het altaar strijken, [19] en vervolgens met zijn vinger het altaar zevenmaal met het bloed besprenkelen. Zo reinigt hij het van de onreinheid van de Israëlieten en heiligt hij het weer. [20] Nadat Aäron de verzoeningsrite heeft voltrokken aan de heilige ruimte, het voorste deel van de ontmoetingstent en het altaar, moet hij de andere, nog levende bok laten brengen. [21] Hij legt dan zijn beide handen op de kop van de bok en spreekt alle wandaden en vergrijpen van de Israëlieten openlijk uit, alle zonden die ze hebben begaan. Zo legt hij alle zonden op de kop van de bok. Daarna moet hij het dier de woestijn in sturen, onder de hoede van iemand die daarvoor is aangewezen. [22] De bok neemt alle zonden van het volk met zich mee, naar een verlaten gebied. Nadat de bok in de woestijn is losgelaten, [23] moet Aäron de ontmoetingstent binnengaan. Hij moet de linnen kleren uitdoen die hij had aangetrokken toen hij de heilige ruimte binnenging, en ze daar laten liggen. [24] Op een heilige plaats moet hij zijn lichaam met water wassen en zijn gewone kleren weer aantrekken. Dan gaat hij naar buiten en brengt zijn eigen brandoffer en het brandoffer van het volk, om voor zichzelf en voor het volk verzoening te bewerken. [25] Het vet van de reinigingsoffers moet hij op het altaar verbranden. [26] De man die de bok naar Azazel heeft gestuurd, moet zijn kleren en zijn lichaam met water wassen voordat hij het kamp weer in mag. [27] De stier en de bok voor het reinigingsoffer, waarvan het bloed het heiligdom is binnengebracht voor de verzoeningsrite, worden buiten het kamp gebracht, waar de huid en het vlees en de ingewanden moeten worden verbrand. [28] Degene die ze verbrand heeft, moet zijn kleren en zijn lichaam met water wassen voordat hij het kamp weer in mag. [29] De volgende bepaling blijft voor jullie voor altijd van kracht: De tiende dag van de zevende maand moeten jullie in onthouding doorbrengen en je mag dan geen enkele bezigheid verrichten, geboren Israëlieten evenmin als de vreemdelingen die bij jullie wonen. [30] Want op die dag wordt voor jullie de verzoeningsrite voltrokken opdat jullie van al je zonden gereinigd worden en de HEER weer rein tegemoet kunnen treden. [31] Die dag moet in volstrekte rust en onthouding worden doorgebracht; deze bepaling blijft voor altijd van kracht. [32] De priester die gezalfd is en tot opvolger van zijn vader is aangesteld, zal dan de verzoeningsrite voltrekken. Gehuld in zijn heilige linnen kleding [33] moet hij de verzoeningsrite voltrekken aan de heilige ruimte in het heiligdom, en ook aan het voorste deel van de ontmoetingstent en aan het altaar. Zo bewerkt hij verzoening voor de priesters en de hele gemeenschap. [34] Deze bepaling blijft voor jullie voor altijd van kracht: eenmaal per jaar moet voor de Israëlieten verzoening bewerkt worden voor al hun zonden.' Mozes deed wat de HEER hem had opgedragen.

- De Naardense bijbel

16:1 De Ene spreekt tot Mozes na de dood van de twee zonen van Aäron,- toen zij naderden tot het aanschijn van de Ene en stierven. Leviticus 16:2 De Ene zegt tot Mozes: spreek tot je broeder Aäron: laat hij niet te allen tijde in het heiligdom bínnen de voorhang komen tot het aanschijn van het verzoendeksel op de ark, wil hij niet sterven, want in de wolk zal ik mij laten zien, boven het verzoendeksel. 16:3 Híermee zal Aäron binnenkomen in het heiligdom: met een var, zoon van een rund, als ontzondigingsgave en een ram als opgangsgave. 16:4 Een heiligdomsmantel van linnen zal hij aantrekken, lendendoeken van linnen zullen zijn over zijn vlees, met een band van linnen omgordt hij zich en met een tiara van linnen tooit hij zich; heiligingsgewaden zijn het, dus zal hij eerst zijn vlees met water schoonspoelen en ze dan aantrekken. 16:5 Uit de samenkomst van de zonen Israëls neemt hij twee geitensaters aan als ontzondigingsgave; en één ram als opgangsgave. 16:6 Doen naderen zal Aäron de var van de ontzondigingsgave die van hemzelf is, en verzoening vragen voor zichzelf en voor zijn huis. 16:7 Nemen zal hij dan de twee saters, en die opstellen voor het aanschijn van de Ene, in de opening van de tent van samenkomst. 16:8 Lotsteentjes zal Aäron op de twee saters uitgeven; één lot voor de Ene en één lot voor Azazeel,- kracht die verdwijnt! 16:9 Doen naderen zal Aäron de sater op wie het lot voor de Ene is getrokken, en hem klaar maken als ontzondigingsgave. 16:10 De sater op wie het lot voor Azazeel is getrokken moet levend worden opgesteld voor het aanschijn van de Ene om verzoening te vragen over hem,- om hem dan heen te zenden tot Azazeel, de woestijn in. 16:11 Doen naderen zal Aäron de var voor de ontzondigingsgave die van hemzelf is, en verzoening vragen voor zichzelf en voor zijn huis; kelen zal hij dan de var van de ontzondigingsgave die van hemzelf is. 16:12 Nemen zal hij een gloeipan vol vurige kolen van op het altaar, van voor het aanschijn van de Ene, en beide vuisten vol fijngestoten kruidenwierook; brengen zal hij dat naar achter het voorhangsel. 16:13 Prijsgeven zal hij de wierook op het vuur voor het aanschijn van de Ene; overdekken moet de wolk van wierook het verzoendeksel dat op de overeenkomst ligt, wil hij niet sterven. 16:14 Nemen zal hij iets van het bloed van de var en dat met zijn wijsvinger sprenkelen over het aanschijn van het verzoendeksel, oostwaarts; over het aanschijn van het verzoendeksel sprenkelt hij zeven malen iets van het bloed met zijn wijsvinger. 16:15 Kelen zal hij de sater van de ontzondigingsgave van de gemeente, en zijn bloed brengen naar achter het voorhangsel; doen zal hij met zijn bloed zoals hij gedaan heeft met het bloed van de var, en het dus sprenkelen over het verzoendeksel zelf en voor het aanschijn van het verzoendeksel. 16:16 Verzoening zal hij vragen over het heiligdom vanwege de smetten van de zonen Israëls en vanwege hun overtredingen, in al hun zonden; zó zal hij doen aan de tent van samenkomst die bij hen woning houdt te midden van wat hen besmet. 16:17 Geen roodbloedige mens zal er wezen in de tent van samenkomst als hij er binnenkomt om in het heiligdom verzoening te vragen totdat hij naar buiten gaat: verzoening zal hij vragen voor zichzelf, voor zijn huis en voor heel de vergadering van Israël. 16:18 Naar buiten zal hij gaan, naar het altaar voor het aanschijn van de Ene en verzoening daarover vragen; nemen zal hij iets van het bloed van de var en van het bloed van de sater en dat prijsgeven op de horens van het altaar, rondom. 16:19 Zeven malen zal hij met zijn wijsvinger iets van het bloed daarover sprenkelen,- reinigen zal hij het en heiligen van de smetten van de kinderen Israëls. 16:20 Heeft hij het volbracht: verzoening vragen over het heiligdom, over de tent van samenkomst en over het altaar,- doen naderen zal hij dan de sater die blijft leven. 16:21 Steunen zal Aäron met zijn twee handen op de kop van de sater die leeft en belijdenis afleggen daarop van alle ongerechtigheden van de kinderen Israëls en al hun overtredingen, in al hun zonden; meegeven zal hij die op de kop van de sater en hem dan door de hand van een tijdelijk aanwezige man heenzenden de woestijn in. 16:22 Al hun ongerechtigheden zal de sater met zich mee wegdragen naar een van alles afgesneden land; in de woestijn zal hij de sater heenzenden. 16:23 Komen zal Aäron in de tent van samenkomst en de linnen gewaden afstropen die hij heeft aangetrokken bij zijn aankomst in het heiligdom, en ze daar laten liggen. 16:24 Hij zal zijn vlees schoonspoelen in het water op een heilige plaats en zijn gewaden aantrekken; hij zal naar buiten gaan en klaarmaken de opgangsgave van hemzelf en de opgang van de gemeente, en verzoening vragen voor hemzelf en voor de gemeente. 16:25 Het vet van de ontzondigingsgave doet hij in rook opgaan op het altaar. 16:26 Hij die de sater voor Azazeel heeft heengezonden moet zijn gewaden wassen en zijn vlees schoonspoelen in het water; daarna mag hij komen in de legerplaats. 16:27 De var voor de ontzondiging en de sater voor de ontzondiging, waarvan het bloed is binnengebracht om in het heiligdom verzoening te vragen, leidt men naar buiten de legerplaats; met vuur verbranden ze dan hun huid, hun vlees en hun mest. 16:28 Die dat alles verbrandt moet zijn gewaden uitwassen en zijn vlees schoonspoelen met water; daarna mag hij in de legerplaats binnenkomen. 16:29 Wezen zal dit voor u tot een inzetting voor eeuwig; in de zevende maand, op de tiende na nieuwemaan zult ge uw zielen laten bukken,- welk werk ook, ge zult het niet doen, de landgenoot en de zwerver die bij u te gast is! 16:30 Want op deze dag vraagt hij om verzoening over u om u te reinigen; van al uw zonden zult ge voor het aanschijn van de Ene worden gereinigd. 16:31 Een sjabbat sjabbatoon is dat voor u, laten bukken zult ge uw zielen!- een inzetting voor eeuwig! 16:32 Verzoening vragen zal de priester die men zalft en wiens hand men zal vullen om priester te zijn in plaats van zijn vader; aantrekken mag hij de gewaden van linnen, de gewaden van het heiligdom. 16:33 Verzoenen zal hij het heiligende van het heiligdom,- de tent van samenkomst en het altaar zal hij verzoenen; en over de priesters en over heel de vergaderde gemeente zal hij verzoening vragen. 16:34 Wezen zal dit voor u tot een inzetting voor eeuwig; om verzoening te vragen over de kinderen Israëls van al hun zonden, eenmaal in het jaar! Hij doet zoals de Ene het Mozes heeft geboden. •

- Bible de Jérusalem

1. Yahvé parla à Moïse après la mort des deux fils d'Aaron qui périrent en se présentant devant Yahvé. 2. Yahvé dit à Moïse : Parle à Aaron ton frère : qu'il n'entre pas à n'importe quel moment dans le sanctuaire derrière le rideau, en face du propitiatoire qui se trouve sur l'arche. Il pourrait mourir, car j'apparais au-dessus du propitiatoire dans une nuée. 3. Voici comment il pénétrera dans le sanctuaire : avec un taureau destiné à un sacrifice pour le péché et un bélier pour un holocauste. 4. Il revêtira une tunique de lin consacrée, il portera à même le corps un caleçon de lin, il se ceindra d'une ceinture de lin, il s'enroulera sur la tête un turban de lin. Ce sont des vêtements sacrés qu'il revêtira après s'être lavé à l'eau. 5. Il recevra de la communauté des Israélites deux boucs destinés à un sacrifice pour le péché et un bélier pour un holocauste. 6. Après avoir offert le taureau du sacrifice pour son propre péché et fait le rite d'expiation pour lui et pour sa maison, 7. Aaron prendra ces deux boucs et les placera devant Yahvé à l'entrée de la Tente du Rendez-vous. 8. Il tirera les sorts pour les deux boucs, attribuant un sort à Yahvé et l'autre à Azazel. 9. Aaron offrira le bouc sur lequel est tombé le sort » A Yahvé » et en fera un sacrifice pour le péché. 10. Quant au bouc sur lequel est tombé le sort » A Azazel », on le placera vivant devant Yahvé pour faire sur lui le rite d'expiation, pour l'envoyer à Azazel dans le désert. 11. Aaron offrira le taureau du sacrifice pour son propre péché, puis il fera le rite d'expiation pour lui et pour sa maison et immolera ce taureau. 12. Il remplira alors un encensoir avec des charbons ardents pris sur l'autel, de devant Yahvé, et il prendra deux pleines poignées d'encens fin aromatique. Il portera le tout derrière le rideau, 13. et déposera l'encens sur le feu devant Yahvé ; un nuage d'encens recouvrira le propitiatoire qui est sur le Témoignage, et Aaron ne mourra pas. 14. Puis il prendra du sang du taureau et en aspergera avec le doigt le côté oriental du propitiatoire ; devant le propitiatoire il fera de ce sang sept aspersions avec le doigt. 15. Il immolera alors le bouc destiné au sacrifice pour le péché du peuple et il en portera le sang derrière le rideau. Il procédera avec ce sang comme avec celui du taureau, en faisant des aspersions sur le propitiatoire et devant celui-ci. 16. Il fera ainsi le rite d'expiation sur le sanctuaire pour les impuretés des Israélites, pour leurs transgressions et pour tous leurs péchés la Tente du Rendez-vous qui demeure avec eux au milieu de leurs impuretés. 17. Que personne ne se trouve dans la Tente du Rendez-vous depuis l'instant où il entrera pour faire l'expiation dans le sanctuaire jusqu'à ce qu'il en sorte ! Quand il aura fait l'expiation pour lui, pour sa maison et pour toute l'assemblée d'Israël, 18. il sortira, ira à l'autel qui est devant Yahvé et fera sur l'autel le rite d'expiation. Il prendra du sang du taureau et du sang du bouc et il en mettra sur les cornes au pourtour de l'autel. 19. De ce sang il fera sept aspersions sur l'autel avec son doigt. Ainsi le purifiera-t-il et le séparera-t-il des impuretés des Israélites. 20. Une fois achevée l'expiation du sanctuaire, de la Tente du Rendez-vous et de l'autel, il fera approcher le bouc encore vivant. 21. Aaron lui posera les deux mains sur la tête et confessera à sa charge toutes les fautes des Israélites, toutes les transgressions et tous leurs péchés. Après en avoir ainsi chargé la tête du bouc, il l'enverra au désert sous la conduite d'un homme qui se tiendra prêt, 22. et le bouc emportera sur lui toutes leurs fautes en un lieu aride. Quand il aura envoyé le bouc au désert, 23. Aaron rentrera dans la Tente du Rendez-vous, retirera les vêtements de lin qu'il avait mis pour entrer au sanctuaire. Il les déposera là, 24. et se lavera le corps avec de l'eau dans un lieu consacré. Puis il reprendra ses vêtements et sortira pour offrir son holocauste et celui du peuple. Il fera le rite d'expiation pour lui et pour le peuple ; 25. la graisse du sacrifice pour le péché, il la fera fumer à l'autel. 26. Celui qui aura conduit le bouc à Azazel devra nettoyer ses vêtements et se laver le corps avec de l'eau, après quoi il pourra rentrer au camp. 27. Quant au taureau et au bouc offerts en sacrifice pour le péché et dont le sang a été porté dans le sanctuaire pour faire le rite d'expiation, on les emportera hors du camp et l'on brûlera dans un feu leur peau, leur chair et leur fiente. 28. Celui qui les aura brûlés devra nettoyer ses vêtements, se laver le corps avec de l'eau, après quoi il pourra rentrer au camp. 29. Cela sera pour vous une loi perpétuelle. Au septième mois, le dixième jour du mois, vous jeûnerez, et ne ferez aucun travail, pas plus le citoyen que l'étranger qui réside parmi vous. 30. C'est en effet en ce jour que l'on fera sur vous le rite d'expiation pour vous purifier. Vous serez purs devant Yahvé de tous vos péchés. 31. Ce sera pour vous un repos sabbatique et vous jeûnerez. C'est une loi perpétuelle. 32. Le prêtre qui aura reçu l'onction et l'investiture pour officier à la place de son père fera le rite d'expiation. Il revêtira les vêtements de lin, vêtements sacrés ; 33. il fera l'expiation du sanctuaire consacré, de la Tente du Rendez-vous et de l'autel. Il fera ensuite le rite d'expiation sur les prêtres et sur tout le peuple de la communauté. 34. Cela sera pour vous une loi perpétuelle ; une fois par an se fera sur les Israélites le rite d'expiation pour tous leurs péchés. Et l'on fit comme Yahvé l'avait ordonné à Moïse.

- King James Bible

[1] And the LORD spake unto Moses after the death of the two sons of Aaron, when they offered before the LORD, and died; [2] And the LORD said unto Moses, Speak unto Aaron thy brother, that he come not at all times into the holy place within the vail before the mercy seat, which is upon the ark; that he die not: for I will appear in the cloud upon the mercy seat. [3] Thus shall Aaron come into the holy place: with a young bullock for a sin offering, and a ram for a burnt offering. [4] He shall put on the holy linen coat, and he shall have the linen breeches upon his flesh, and shall be girded with a linen girdle, and with the linen mitre shall he be attired: these are holy garments; therefore shall he wash his flesh in water, and so put them on. [5] And he shall take of the congregation of the children of Israel two kids of the goats for a sin offering, and one ram for a burnt offering. [6] And Aaron shall offer his bullock of the sin offering, which is for himself, and make an atonement for himself, and for his house. [7] And he shall take the two goats, and present them before the LORD at the door of the tabernacle of the congregation. [8] And Aaron shall cast lots upon the two goats; one lot for the LORD, and the other lot for the scapegoat. [9] And Aaron shall bring the goat upon which the LORD's lot fell, and offer him for a sin offering. [10] But the goat, on which the lot fell to be the scapegoat, shall be presented alive before the LORD, to make an atonement with him, and to let him go for a scapegoat into the wilderness. [11] And Aaron shall bring the bullock of the sin offering, which is for himself, and shall make an atonement for himself, and for his house, and shall kill the bullock of the sin offering which is for himself: [12] And he shall take a censer full of burning coals of fire from off the altar before the LORD, and his hands full of sweet incense beaten small, and bring it within the vail: [13] And he shall put the incense upon the fire before the LORD, that the cloud of the incense may cover the mercy seat that is upon the testimony, that he die not: [14] And he shall take of the blood of the bullock, and sprinkle it with his finger upon the mercy seat eastward; and before the mercy seat shall he sprinkle of the blood with his finger seven times. [15] Then shall he kill the goat of the sin offering, that is for the people, and bring his blood within the vail, and do with that blood as he did with the blood of the bullock, and sprinkle it upon the mercy seat, and before the mercy seat: [16] And he shall make an atonement for the holy place, because of the uncleanness of the children of Israel, and because of their transgressions in all their sins: and so shall he do for the tabernacle of the congregation, that remaineth among them in the midst of their uncleanness. [17] And there shall be no man in the tabernacle of the congregation when he goeth in to make an atonement in the holy place, until he come out, and have made an atonement for himself, and for his household, and for all the congregation of Israel. [18] And he shall go out unto the altar that is before the LORD, and make an atonement for it; and shall take of the blood of the bullock, and of the blood of the goat, and put it upon the horns of the altar round about. [19] And he shall sprinkle of the blood upon it with his finger seven times, and cleanse it, and hallow it from the uncleanness of the children of Israel. [20] And when he hath made an end of reconciling the holy place, and the tabernacle of the congregation, and the altar, he shall bring the live goat: [21] And Aaron shall lay both his hands upon the head of the live goat, and confess over him all the iniquities of the children of Israel, and all their transgressions in all their sins, putting them upon the head of the goat, and shall send him away by the hand of a fit man into the wilderness: [22] And the goat shall bear upon him all their iniquities unto a land not inhabited: and he shall let go the goat in the wilderness. [23] And Aaron shall come into the tabernacle of the congregation, and shall put off the linen garments, which he put on when he went into the holy place, and shall leave them there: [24] And he shall wash his flesh with water in the holy place, and put on his garments, and come forth, and offer his burnt offering, and the burnt offering of the people, and make an atonement for himself, and for the people. [25] And the fat of the sin offering shall he burn upon the altar. [26] And he that let go the goat for the scapegoat shall wash his clothes, and bathe his flesh in water, and afterward come into the camp. [27] And the bullock for the sin offering, and the goat for the sin offering, whose blood was brought in to make atonement in the holy place, shall one carry forth without the camp; and they shall burn in the fire their skins, and their flesh, and their dung. [28] And he that burneth them shall wash his clothes, and bathe his flesh in water, and afterward he shall come into the camp. [29] And this shall be a statute for ever unto you: that in the seventh month, on the tenth day of the month, ye shall afflict your souls, and do no work at all, whether it be one of your own country, or a stranger that sojourneth among you: [30] For on that day shall the priest make an atonement for you, to cleanse you, that ye may be clean from all your sins before the LORD. [31] It shall be a sabbath of rest unto you, and ye shall afflict your souls, by a statute for ever. [32] And the priest, whom he shall anoint, and whom he shall consecrate to minister in the priest's office in his father's stead, shall make the atonement, and shall put on the linen clothes, even the holy garments: [33] And he shall make an atonement for the holy sanctuary, and he shall make an atonement for the tabernacle of the congregation, and for the altar, and he shall make an atonement for the priests, and for all the people of the congregation. [34] And this shall be an everlasting statute unto you, to make an atonement for the children of Israel for all their sins once a year. And he did as the LORD commanded Moses.

- Luther Bibel

Der große Versöhnungstag 161Und der HERR redete mit Mose, nachdem die zwei Söhne Aarons gestorben waren, als sie vor dem HERRN opferten, 2und sprach: Sage deinem Bruder Aaron, dass er nicht zu jeder Zeit in das Heiligtum gehe hinter den Vorhang vor den Gnadenthron, der auf der Lade ist, damit er nicht sterbe; denn ich erscheine in der Wolke über dem Gnadenthron. 3Er soll hineingehen mit einem jungen Stier zum Sündopfer und mit einem Widder zum Brandopfer 4und soll das heilige leinene Gewand anlegen, und leinene Beinkleider sollen seine Blöße bedecken, und er soll sich mit einem leinenen Gürtel gürten und den leinenen Kopfbund umbinden, denn das sind die heiligen Kleider; er soll seinen Leib mit Wasser abwaschen und sie dann anlegen. 5Und er soll von der Gemeinde der Israeliten zwei Ziegenböcke entgegennehmen zum Sündopfer und einen Widder zum Brandopfer. 6Und Aaron soll einen Stier, sein Sündopfer, darbringen, dass er für sich und sein Haus Sühne schaffe, 7und danach zwei Böcke nehmen und vor den HERRN stellen an der Tür der Stiftshütte 8und soll das Los werfen über die zwei Böcke: ein Los dem HERRN und das andere dem Asasel, 9und soll den Bock, auf welchen das Los für den HERRN fällt, opfern zum Sündopfer. 10Aber den Bock, auf welchen das Los für Asasel fällt, soll er lebendig vor den HERRN stellen, dass er über ihm Sühne vollziehe und ihn zu Asasel in die Wüste schicke. 11Und Aaron soll den Stier seines Sündopfers herzubringen und sich und sein Haus entsühnen und soll ihn schlachten 12und soll eine Pfanne voll Glut vom Altar nehmen, der vor dem HERRN steht, und beide Hände voll zerstoßenen Räucherwerks und es hinein hinter den Vorhang bringen 13und das Räucherwerk aufs Feuer tun vor dem HERRN, dass die Wolke vom Räucherwerk den Gnadenthron bedecke, der auf der Lade mit dem Gesetz ist, damit er nicht sterbe. 14Und soll etwas vom Blut des Stieres nehmen und es mit seinem Finger gegen den Gnadenthron sprengen; vor den Gnadenthron aber soll er siebenmal mit seinem Finger von dem Blut sprengen. 15Danach soll er den Bock, das Sündopfer des Volks, schlachten und sein Blut hineinbringen hinter den Vorhang und soll mit seinem Blut tun, wie er mit dem Blut des Stieres getan hat, und etwas davon auch sprengen gegen den Gnadenthron und vor den Gnadenthron 16und soll so das Heiligtum entsühnen wegen der Verunreinigungen der Israeliten und wegen ihrer Übertretungen, mit denen sie sich versündigt haben. So soll er tun der Stiftshütte, die bei ihnen ist inmitten ihrer Unreinheit. 17Kein Mensch soll in der Stiftshütte sein, wenn er hineingeht, Sühne zu schaffen im Heiligtum, bis er herauskommt. So soll er Sühne schaffen für sich und sein Haus und die ganze Gemeinde Israel. 18Und er soll hinausgehen zum Altar, der vor dem HERRN steht, und ihn entsühnen und soll vom Blut des Stieres und vom Blut des Bockes nehmen und es ringsum an die Hörner des Altars streichen 19und soll mit seinem Finger vom Blut darauf sprengen siebenmal und ihn reinigen und heiligen von den Verunreinigungen der Israeliten. 20Und wenn er die Entsühnung des Heiligtums vollbracht hat, der Stiftshütte und des Altars, so soll er den lebendigen Bock herzubringen. 21Dann soll Aaron seine beiden Hände auf dessen Kopf legen und über ihm bekennen alle Missetat der Israeliten und alle ihre Übertretungen, mit denen sie sich versündigt haben, und soll sie dem Bock auf den Kopf legen und ihn durch einen Mann, der bereitsteht, in die Wüste bringen lassen, 22dass also der Bock alle ihre Missetat auf sich nehme und in die Wildnis trage; und man lasse ihn in der Wüste. 23Und Aaron soll in die Stiftshütte gehen und die leinenen Kleider ausziehen, die er anzog, als er in das Heiligtum ging, und sie dort lassen, 24und er soll sich mit Wasser abwaschen an heiliger Stätte und seine eigenen Kleider anziehen und wieder hinausgehen und sein Brandopfer und des Volkes Brandopfer darbringen und sich und das Volk entsühnen 25und das Fett vom Sündopfer auf dem Altar in Rauch aufgehen lassen. 26Der Mann aber, der den Bock für Asasel hinausgebracht hat, soll seine Kleider waschen und sich mit Wasser abwaschen und erst danach ins Lager kommen. 27Und den jungen Stier und den Bock vom Sündopfer, deren Blut in das Heiligtum zur Entsühnung gebracht wurde, soll man hinausschaffen vor das Lager und mit Feuer verbrennen samt Fell, Fleisch und Mist. 28Und der sie verbrennt, soll seine Kleider waschen und sich mit Wasser abwaschen und erst danach ins Lager kommen. 29Auch soll euch dies eine ewige Ordnung sein: Am zehnten Tage des siebenten Monats sollt ihr fasten und keine Arbeit tun, weder ein Einheimischer noch ein Fremdling unter euch. 30Denn an diesem Tage geschieht eure Entsühnung, dass ihr gereinigt werdet; von allen euren Sünden werdet ihr gereinigt vor dem HERRN. 31Darum soll es euch ein hochheiliger Sabbat sein und ihr sollt fasten. Eine ewige Ordnung sei das. 32Es soll aber solche Entsühnung schaffen ein Priester, den man gesalbt und dessen Hände man gefüllt hat, dass er Priester sei an seines Vaters statt. Und er soll die leinenen Kleider anlegen, die heiligen Kleider, 33und soll so entsühnen das Allerheiligste, die Stiftshütte, den Altar, die Priester und alles Volk der Gemeinde. 34Das soll euch eine ewige Ordnung sein, dass ihr Israel einmal im Jahr entsühnt wegen aller seiner Sünden. Und Aaron tat, wie der HERR es Mose geboten hatte.

- Arabisch

وكلم الرب موسى بعد موت ابني هرون عندما اقتربا امام الرب وماتا .1 وقال الرب لموسى كلم هرون اخاك ان لا يدخل كل وقت الى القدس داخل الحجاب امام الغطاء الذي على التابوت لئلا يموت. لاني في السحاب اتراءى على الغطاء. .2 بهذا يدخل هرون الى القدس. بثور ابن بقر لذبيحة خطية وكبش لمحرقة. .3 يلبس قميص كتان مقدسا وتكون سراويل كتان على جسده ويتنطّق بمنطقة كتان ويتعمم بعمامة كتان. انها ثياب مقدسة. فيرحض جسده بماء ويلبسها. .4 ومن جماعة بني اسرائيل ياخذ تيسين من المعز لذبيحة خطية وكبشا واحدا لمحرقة. .5 ويقرّب هرون ثور الخطية الذي له ويكفّر عن نفسه وعن بيته. .6 ويأخذ التيسين ويوقفهما امام الرب لدى باب خيمة الاجتماع. .7 ويلقي هرون على التيسين قرعتين قرعة للرب وقرعة لعزازيل. .8 ويقرّب هرون التيس الذي خرجت عليه القرعة للرب ويعمله ذبيحة خطية. .9 واما التيس الذي خرجت عليه القرعة لعزازيل فيوقف حيّا امام الرب ليكفّر عنه ليرسله الى عزازيل الى البرية .10 ويقدم هرون ثور الخطية الذي له ويكفّر عن نفسه وعن بيته ويذبح ثور الخطية الذي له .11 ويأخذ ملء المجمرة جمر نار عن المذبح من امام الرب وملء راحتيه بخورا عطرا دقيقا ويدخل بهما الى داخل الحجاب .12 ويجعل البخور على النار امام الرب فتغشي سحابة البخور الغطاء الذي على الشهادة فلا يموت. .13 ثم يأخذ من دم الثور وينضح باصبعه على وجه الغطاء الى الشرق. وقدام الغطاء ينضح سبع مرات من الدم باصبعه .14 ثم يذبح تيس الخطية الذي للشعب ويدخل بدمه الى داخل الحجاب ويفعل بدمه كما فعل بدم الثور ينضحه على الغطاء وقدام الغطاء .15 فيكفّر عن القدس من نجاسات بني اسرائيل ومن سيّآتهم مع كل خطاياهم. وهكذا يفعل لخيمة الاجتماع القائمة بينهم في وسط نجاساتهم. .16 ولا يكن انسان في خيمة الاجتماع من دخوله للتكفير في القدس الى خروجه. فيكفّر عن نفسه وعن بيته وعن كل جماعة اسرائيل. .17 ثم يخرج الى المذبح الذي امام الرب ويكفّر عنه. ياخذ من دم الثور ومن دم التيس ويجعل على قرون المذبح مستديرا. .18 وينضح عليه من الدم باصبعه سبع مرات ويطهّره ويقدسه من نجاسات بني اسرائيل .19 ومتى فرغ من التكفير عن القدس وعن خيمة الاجتماع وعن المذبح يقدم التيس الحي .20 ويضع هرون يديه على راس التيس الحي ويقرّ عليه بكل ذنوب بني اسرائيل وكل سيّآتهم مع كل خطاياهم ويجعلها على راس التيس ويرسله بيد من يلاقيه الى البرية. .21 ليحمل التيس عليه كل ذنوبهم الى ارض مقفرة فيطلق التيس في البرية. .22 ثم يدخل هرون الى خيمة الاجتماع ويخلع ثياب الكتان التي لبسها عند دخوله الى القدس ويضعها هناك. .23 ويرحض جسده بماء في مكان مقدس ثم يلبس ثيابه ويخرج ويعمل محرقته ومحرقة الشعب ويكفّر عن نفسه وعن الشعب. .24 وشحم ذبيحة الخطية يوقده على المذبح. .25 والذي اطلق التيس الى عزازيل يغسل ثيابه ويرحض جسده بماء وبعد ذلك يدخل الى المحلّة .26 وثور الخطية وتيس الخطية اللذان أتي بدمهما للتكفير في القدس يخرجهما الى خارج المحلّة ويحرقون بالنار جلديهما ولحمهما وفرثهما. .27 والذي يحرقهما يغسل ثيابه ويرحض جسده بماء وبعد ذلك يدخل الى المحلّة. .28 ويكون لكم فريضة دهرية انكم في الشهر السابع في عاشر الشهر تذللون نفوسكم وكل عمل لا تعملون الوطني والغريب النازل في وسطكم. .29 لانه في هذا اليوم يكفّر عنكم لتطهيركم. من جميع خطاياكم امام الرب تطهرون. .30 سبت عطلة هو لكم وتذلّلون نفوسكم فريضة دهرية. .31 ويكفّر الكاهن الذي يمسحه والذي يملأ يده للكهانة عوضا عن ابيه. يلبس ثياب الكتان الثياب المقدسة .32 ويكفّر عن مقدس القدس. وعن خيمة الاجتماع والمذبح يكفّر. وعن الكهنة وكل شعب الجماعة يكفّر. .33 وتكون هذه لكم فريضة دهرية للتكفير عن بني اسرائيل من جميع خطاياهم مرة في السنة. ففعل كما امر الرب موسى .34

- Structuur

- Taalgebruik

- A - B - C

- D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z -

- Commentaar