Overzicht van Numeri : - Nu 1 - Nu 2 - Nu 3 - Nu 4 - Nu 5 - Nu 6 - Nu 7 - Nu 8 - Nu 9 - Nu 10 - Nu 11 - Nu 12 - Nu 13 - Nu 14 - Nu 15 - Nu 16 - Nu 17 - Nu 18 - Nu 19 - Nu 20 - Nu 21 - Nu 22 - Nu 23 - Nu 24 - Nu 25 - Nu 26 - Nu 27 - Nu 28 - Nu 29 - Nu 30 - Nu 31 - Nu 32 - Nu 33 - Nu 34 - Nu 35 - Nu 36 -
Uitleg vers per vers : Nu 14,1 - Nu 14,2 - Nu 14,3 - Nu 14,4 - Nu 14,5 - Nu 14,6 - Nu 14,7 - Nu 14,8 - Nu 14,9 - Nu 14,10 - Nu 14,11 - Nu 14,12 - Nu 14,13 - Nu 14,14 - Nu 14,15 - Nu 14,16 - Nu 14,17 - Nu 14,18 - Nu 14,19 - Nu 14,20 - Nu 14,21 - Nu 14,22 - Nu 14,23 - Nu 14,24 - Nu 14,25 - Nu 14,26 - Nu 14,27 - Nu 14,28 - Nu 14,29 - Nu 14,30 - Nu 14,31 - Nu 14,32 - Nu 14,33 - Nu 14,34 - Nu 14,35 - Nu 14,36 - Nu 14,37 - Nu 14,38 - Nu 14,39 - Nu 14,40 - Nu 14,41 - Nu 14,42 - Nu 14,43 - Nu 14,44 - Nu 14,45

Overzicht van Tenach : Tenach : overzicht , Tenach : taalgebruik - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z - , Tenach : commentaar ,
Overzicht van Septuaginta : Septuaginta : overzicht , Septuaginta : taalgebruik - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z - , Septuaginta : commentaar ,

Overzicht van Numeri : Numeri : overzicht , Numeri : taalgebruik - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X -Y - Z - , Numeri : commentaar ,

Religie.opzijnbest.nl

ZOEKEN OP DEZE WEBSITE Zoeken naar elk woord Zoeken naar alle woorden  Zoeken naar exacte zin    Hulp Verzorgd door PicoSearch

Voer uw zoekwoorden in Zoekformulier verzenden   Web www.interlevensbeschouwelijk.be

Nu 13,1-14,45 : De verkenning van Kanaän -- bijbeloverzicht -- Nu (Numeri) -- Nu 14 -- taalgebruik -- Nu 13,1-14,45 -- Nu 14,1 - Nu 14,2 - Nu 14,3 - Nu 14,4 - Nu 14,5 - Nu 14,6 - Nu 14,7 - Nu 14,8 - Nu 14,9 - Nu 14,10 - Nu 14,11 - Nu 14,12 - Nu 14,13 - Nu 14,14 - Nu 14,15 - Nu 14,16 - Nu 14,17 - Nu 14,18 - Nu 14,19 - Nu 14,20 - Nu 14,21 - Nu 14,22 - Nu 14,23 - Nu 14,24 - Nu 14,25 - Nu 14,26 - Nu 14,27 - Nu 14,28 - Nu 14,29 - Nu 14,30 - Nu 14,31 - Nu 14,32 - Nu 14,33 - Nu 14,34 - Nu 14,35 - Nu 14,36 - Nu 14,37 - Nu 14,38 - Nu 14,39 - Nu 14,40 - Nu 14,41 - Nu 14,42 - Nu 14,43 - Nu 14,44 - Nu 14,45 -

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible . [2] And all the children of Israel murmured against Moses and against Aaron: and the whole congregation said unto them, Would God that we had died in the land of Egypt! or would God we had died in this wilderness!
Luther-Bibel .

Tekstanalyse van Nu 14,2 . Dit vers Nu 14,2 telt 21 (3 X 7) woorden en 74 (2 X 37) letters . De getalwaarde van Nu 14,2 is 4044 (2 X 2 X 3 X 337) .

1. wajjillînû (en zij morden) . Verwijzing : gogguzô (brommen, morren), zie Mc 2,15-17 . Hifil imperfectum derde persoon mannelijk meervoud . Slechts in Ex 16,2 in de bijbel . Zie verder : wajjillonû (zij morden tegen) . Nifal imperfectum derde persoon meervoud . In vijf verzen in de bijbel :
(1) Ex 15,24 (wajjillonû hâ`âm `al ; LXX : kai diegogguzen ho laos epi - en het volk morde tegen) .
(2) Nu 14,2 (wajjillonû `al ; LXX : kai diegogguzon epi : en zij morden tegen) .
(3) Nu 17,6 (wajjillonû kâl `ädath bënê jishërâ´el... `al (en de hele bijeenkomst van de zonen van Israël morde tegen ; LXX : kai egoggusan hoi huoi Israèl ... epi : en de zonen van Israël morden ... tegen) .
(4) Joz 3,1 (wajjâlinû : en zij kampeerden ; qal imperfectum derde persoon mannelijk meervoud) .
(5) Joz 9,18 (wajjillonû kâl `ädâh `al (en de hele bijeenkomst morde tegen ; LXX : kai egoggusan pasa hè sunagôgè epi : en de hele samenkomst morde tegen) .

2. - 5. `al mosjèh (tegen Mozes) wë`al ´ahäron (en tegen Aäron) . In zeven verzen in de bijbel : (1) Ex 16,2 . (2) Nu 14,2 . (3) Nu 16,3 . (4) Nu 17,6 . (5) Nu 17,7 . (6) Nu 20,2 . (7) Nu 26,9 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstanalyse van Nu 14,3

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

2. - 6. ´èl kâl `ädath bënê jishërâ´el (de hele gemeenschap van Israëlieten) . Tenach (5 / 20) : (1) Ex 16,9 . (2) Ex 16,10 . (3) Ex 35,4 . (4) Lv 19,2 . (5) Nu 14,7 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

7. - 8. ûkhëbhôd JHWH (en de heerlijkheid van JHWH) . In zeven verzen in de bijbel : (1) Ex 40,34 (mâle´ ´èth hammisjëkân = vervulde de tabernakel) . (2) Ex 40,35 (mâle´ ´èth hammisjëkân = vervulde de tabernakel) . (3) Nu 14,10 . (4) 2 Kr 7,1 (mâle´ ´èth habbâjit = vervulde het huis) . (5) 2 Kr 7,3 . (6) Js 60,1 . (7) Ez 43,4 .
- këbhôd JHWH (heerlijkheid van JHWH) . Tenach (16) . In vier verzen in Exodus : (1) Ex 16,7 . (2) Ex 16,10 . (3) Ex 24,16 . (4) Ex 24,17 . Verder : (5) Lv 9,6 . (6) Nu 17,7 . In één vers in de Psalmen . (7) Ps 138,5 . In twee verzen in Js : (1) Js 40,5 . (2) Js 58,8 . In zes verzen in Ez : (1) Ez 1,28 . (2) Ez 3,12 . (3) Ez 3,23 . (4) Ez 10,4 (tweemaal) . (5) Ez 10,18 . (6) Ez 11,23 . Tenslotte : Hab 2,14 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible . I will smite them with the pestilence, and disinherit them, and will make of thee a greater nation and mightier than they.
Luther-Bibel . 12 Ich will sie mit der Pest schlagen und sie vertilgen und dich zu einem größeren und mächtigeren Volk machen als dieses.

Tekstuitleg van Nu 14,12 . Dit vers Nu 14,12 telt 9 (3 X 3) woorden en 40 (2 X 2 X 2 X 5) letters . De getalwaarde van Nu 14,12 is 2097 (3 X 3 X 233) .

Nu 14,12.6. lëgôj (tot volk) . Voorzetsel lë + zelfstandig naamwoord gôj (volk) . Taalgebruik in Tenach : gôj (volk) . Gr. ethnos (volk) . Taalgebruik in de Septuaginta. : ethnos (volk) . Taalgebruik in het N.T. : ethnos (volk) . Lat. populus . Fr. peuple . E. people . Ned. volk . D. Volk . In vijftien verzen in de bijbel : (1) Gn 12,2 . (2) Gn 17,20 . (3) Gn 18,18 . (4) Gn 21,13 . (5) Gn 21,18 . (6) Gn 46,3 . (7) Ex 9,24 . (8) Ex 32,10 . (9) Nu 14,12 . (10) Dt 9,14 . (11) Dt 26,5 . (12) Js 26,15 . (13) Js 60,22 . (14) Ez 37,22 . (15) Mi 4,7 .

Nu 14,12.6. - 7. lëgôj gädôl (tot een groot volk) . In acht verzen in de bijbel : (1) Gn 12,2 . (2) Gn 17,20 . (3) Gn 18,18 . (4) Gn 21,18 . (5) Gn 46,3 . (6) Ex 32,10 . (7) Nu 14,12 . (8) Dt 26,5 .

Nu 14,12.7. - 8. gädôl wë`âtsûm (groot en sterk) . Tenach (3) : (1) Gn 18,18 . (2) Nu 14,12 . (3) Da 11,25 .

Nu 14,12.6. - 8. lëgôj gädôl wë`âtsûm (tot een groot en sterk volk) . Tenach (2) : (1) Gn 18,18 . (2) Nu 14,12 . Verder : Dt 26,5 : gädôl `âtsûm (groot , sterk...)

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

`ânân (wolk) . Taalgebruik in Tenach : `ânân (wolk) . Zelfstandig naamwoord mannelijk enkelvoud . MT (26) (dit is de getalwaarde van de naam JHWH) . Getalwaarde van `ânân (wolk) : ajin = 16 of 70 , nun = 14 of 50 ; totaal 44 (2 X 2 X 11) of 170 (10 X 17) ; 17 is de getalwaarde van kabhod (heerlijkheid . Gr. nefelè (nevel, wolk) . Taalgebruik in de Septuaginta : nefelè (nevel, wolk) . Taalgebruik in het N.T. : nefelè (nevel, wolk) . Lat. nubis . Fr. la nuée . E. cloud . D. Wolke . In acht verzen in de Pentateuch : (1) Gn 9,14 . In twee verzen in Ex (Exodus) : (1) Ex 13,21 . (2) Ex 40,38 (`ânân JHWH = de wolk van JHWH) . Verder : (4) Lv 16,13 . (5) Nu 12,5 . (6) Nu 14,14 . (7) Dt 4,11 . (8) Dt 31,15 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

8. - 11. ´èl hâ´ârèts ´äsjèr nisjëba` (naar het land dat hij zwoer) . Tenach (5) : (1) Gn 50,24 . (2) Nu 14,16 . (3) Dt 6,10 . (4) Dt 26,3. (5) Dt 31,7 .

10. - 12. ´äsjèr nisjëba` lâhèm (dat hij zwoer aan hen) . Tenach (2) : (1) Dt 4,31 . (2) Nu 14,16 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

noshe´ (dragende); wkw act deelw mann enk van het werkwoord נָשָׂא = nâshâ´ (dragen, opnemen, verheffen) . Taalgebruik in Tenakh : nâshâ´ (dragen, opnemen, verheffen) . Getalswaarde : nun = 14 of 50 , shin = 21 of 300 , aleph = 1 ; totaal : 36 (2² X 3²) OF 351 (3³ X 13) . Structuur : 5 - 3 - 1 . De som van de elementen is telkens 9 .
De uitdrukking noshe´  awon  : dragende (= vergevende) de zonde of die de zonde vergeeft of de vergever van de zonde .
- Dit vers heeft heel wat gelijkenissen met o.a. Ex 34,7 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

- sâlach (vergeven) . סָלח = sâlach (vergeven) . Taalgebruik in Tenakh : sâlach (vergeven) .
 - act. qal imperat. 2de pers. mann. enk. סְלַח = sëlach (vergeef) van het werkw. סָלח = sâlach (vergeven) . Taalgebruik in Tenakh : sâlach (vergeven) . Tenakh (2) : (1) Nu 14,19 . (2) Am 7,2 .
nâshâ´thâh  (dragen, opnemen, verheffen) . act. qal perf. 2de pers. mann. enk. Van het werkwoord  נָשָׂא = nâshâ´ (dragen, opnemen, verheffen) . Taalgebruik in Tenakh : nâshâ´ (dragen, opnemen, verheffen) . Getalswaarde : nun = 14 of 50 , shin = 21 of 300 , aleph = 1 ; totaal : 36 (2² X 3²) OF 351 (3³ X 13) . Structuur : 5 - 3 - 1 . De som van de elementen is telkens 9 . Deze werkwoordvorm komt enkel in Nu 14,19 voor.  נָשָׂא = nâshâ´ wordt gebruikt in uitdrukkingen als de ogen opslaan , zijn stem verheffen , zijn voeten opheffen (= voortgaan) , zijn handen omhoogheffen .
Bij het Agnus Dei zeggen we: qui tollis peccate mundi : die draagt de zonden van de wereld.  Dragen in de betekenis van op zich nemen, vergeven.  

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van Nu 14,27 . Het vers Nu 14,27 telt 18 (2 X 3²) woorden en 67 letters . De getalwaarde van Nu 14,27 is 5718 (2 X 3 X 953) .

Nu 14,27.8. act. hifil part. nom. mann. mv. מַלִּינִם = mallînim (morrenden) van het werkw. לון/ לין = lwn / ljn (morren tegen) . Taalgebruik in Tenakh : lwn / ljn (morren tegen) . Tenakh (2) : (1) Ex 16,8 . (2) Nu 17,20 . act. hifil part. nom. mann. mv. מַלִּינִים = mallînîm (morrenden) . Tenakh (1) : Nu 14,27 .
- Grieks . act. ind. praes. 3de pers. mv. γογγυζουσιν = gogguzousin (zij morren) van het werkw. γογγυζω = gogguzô (brommen, morren) . Taalgebruik : gogguzô (brommen, morren) . Bijbel (3) : (1) Nu 14,27 . (2) Nu 17,20 . (3) Joh 6,61 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

5. - 6. ´arëbâ`îm sjânâh (40 jaar) . De getalwaarde van ´arëbâ`îm (veertig) : aleph = 1 ; resj = 20 of 200 ; beth = 2 ; ajin = 16 of 70 ; jod = 10 ; mem = 13 of 40 ; totaal : 62 of 323 (323) . De getalwaarde van sjânâh (jaar) is : sjin = 21 of 300 , nun = 14 of 50 , he = 5 ; totaal : 40 of 355 (5 X 71) . Totale getalwaarde : 62 + 40 of 323 + 355 = 102 of 678 . In éénendertig verzen in de bijbel . In elf verzen in de Pentateuch : (1) Gn 5,13 (veertig in combinatie met 840) . (2) Gn 25,20 (Isaak neemt Rebecca tot vrouw) . (3) Gn 26,34 (Esau nam twee vrouwen, toen hij veertig jaar was) . (4) Ex 16,35 (Eten van het manna in de woestijn) . In vijf verzen voor wat het verblijf van veertig jaren in de woestijn betreft . (5) Nu 14,33 . (6) zie verder Nu 14,34 (Eén dag voor één jaar) . (7) Nu 32,13 . (8) Dt 2,7 . (9) Dt 8,2 . (10) Dt 8,4 . (11) Dt 29,4 .

King James Bible . After the number of the days in which ye searched the land, even forty days, each day for a year shall ye bear your iniquities, even forty years, and ye shall know my breach of promise.
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

16. - 17. ´arëbâ`îm sjânâh (40 jaar) . De getalwaarde van ´arëbâ`îm (veertig) : aleph = 1 ; resj = 20 of 200 ; beth = 2 ; ajin = 16 of 70 ; jod = 10 ; mem = 13 of 40 ; totaal : 62 of 323 (323) . De getalwaarde van sjânâh (jaar) is : sjin = 21 of 300 , nun = 14 of 50 , he = 5 ; totaal : 40 of 355 (5 X 71) . Totale getalwaarde : 62 + 40 of 323 + 355 = 102 of 678 . In éénendertig verzen in de bijbel . In elf verzen in de Pentateuch : (1) Gn 5,13 (veertig in combinatie met 840) . (2) Gn 25,20 (Isaak neemt Rebecca tot vrouw) . (3) Gn 26,34 (Esau nam twee vrouwen, toen hij veertig jaar was) . (4) Ex 16,35 (Eten van het manna in de woestijn) . In vijf verzen voor wat het verblijf van veertig jaren in de woestijn betreft . (5) Nu 14,33 . (6) zie verder Nu 14,34 (Eén dag voor één jaar) . (7) Nu 32,13 . (8) Dt 2,7 . (9) Dt 8,2 . (10) Dt 8,4 . (11) Dt 29,4 .

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

King James Bible .
Luther-Bibel .

Tekstuitleg van

MASORETISCHE TEKST

Numbers Chapter 14 בְּמִדְבַּר

1kai analabousa pasa è sunagôgè edôken fônèn kai eklaien o laos olèn tèn nukta ekeinèn2kai diegogguzon epi môusèn kai aarôn pantes oi uioi israèl kai eipan pros autous pasa è sunagôgè ofelon apethanomen en gè aiguptô è en tè erèmô tautè ei apethanomen3kai ina ti kurios eisagei èmas eis tèn gèn tautèn pesein en polemô ai gunaikes èmôn kai ta paidia esontai eis diarpagèn nun oun beltion èmin estin apostrafènai eis aigupton4kai eipan eteros tô eterô dômen arcègon kai apostrepsômen eis aigupton5kai epesen môusès kai aarôn epi prosôpon enantion pasès sunagôgès uiôn israèl6ièsous de o tou nauè kai caleb o tou iefonnè tôn kataskepsamenôn tèn gèn dierrèxan ta imatia autôn7kai eipan pros pasan sunagôgèn uiôn israèl legontes è gè èn kateskepsametha autèn agathè estin sfodra sfodra8ei airetizei èmas kurios eisaxei èmas eis tèn gèn tautèn kai dôsei autèn èmin gè ètis estin reousa gala kai meli9alla apo tou kuriou mè apostatai ginesthe umeis de mè fobèthète ton laon tès gès oti katabrôma èmin estin afestèken gar o kairos ap' autôn o de kurios en èmin mè fobèthète autous10kai eipen pasa è sunagôgè katalithobolèsai autous en lithois kai è doxa kuriou ôfthè en nefelè epi tès skènès tou marturiou en pasi tois uiois israèl11kai eipen kurios pros môusèn eôs tinos paroxunei me o laos outos kai eôs tinos ou pisteuousin moi en pasin tois sèmeiois ois epoièsa en autois 12 pataxô autous thanatô kai apolô autous kai poièsô se kai ton oikon tou patros sou eis ethnos mega kai polu mallon è touto 13kai eipen môusès pros kurion kai akousetai aiguptos oti anègages tè iscui sou ton laon touton ex autôn14alla kai pantes oi katoikountes epi tès gès tautès akèkoasin oti su ei kurios en tô laô toutô ostis ofthalmois kat' ofthalmous optazè kurie kai è nefelè sou efestèken ep' autôn kai en stulô nefelès su poreuè proteros autôn tèn èmeran kai en stulô puros tèn nukta15kai ektripseis ton laon touton ôsei anthrôpon ena kai erousin ta ethnè osoi akèkoasin to onoma sou legontes16para to mè dunasthai kurion eisagagein ton laon touton eis tèn gèn èn ômosen autois katestrôsen autous en tè erèmô17kai nun upsôthètô è iscus sou kurie on tropon eipas legôn18kurios makrothumos kai polueleos kai alèthinos afairôn anomias kai adikias kai amartias kai katharismô ou kathariei ton enocon apodidous amartias paterôn epi tekna eôs tritès kai tetartès19afes tèn amartian tô laô toutô kata to mega eleos sou kathaper ileôs autois egenou ap' aiguptou eôs tou nun20kai eipen kurios pros môusèn ileôs autois eimi kata to rèma sou21alla zô egô kai zôn to onoma mou kai emplèsei è doxa kuriou pasan tèn gèn22oti pantes oi andres oi orôntes tèn doxan mou kai ta sèmeia a epoièsa en aiguptô kai en tè erèmô tautè kai epeirasan me touto dekaton kai ouk eisèkousan mou tès fônès23è mèn ouk opsontai tèn gèn èn ômosa tois patrasin autôn all' è ta tekna autôn a estin met' emou ôde osoi ouk oidasin agathon oude kakon pas neôteros apeiros toutois dôsô tèn gèn pantes de oi paroxunantes me ouk opsontai autèn24o de pais mou caleb oti egenèthè pneuma eteron en autô kai epèkolouthèsen moi eisaxô auton eis tèn gèn eis èn eisèlthen ekei kai to sperma autou klèronomèsei autèn25o de amalèk kai o cananaios katoikousin en tè koiladi aurion epistrafète umeis kai aparate eis tèn erèmon odon thalassan eruthran26kai eipen kurios pros môusèn kai aarôn legôn27eôs tinos tèn sunagôgèn tèn ponèran tautèn a autoi gogguzousin enantion emou tèn goggusin tôn uiôn israèl èn egoggusan peri umôn akèkoa28eipon autois zô egô legei kurios è mèn on tropon lelalèkate eis ta ôta mou outôs poièsô umin29en tè erèmô tautè peseitai ta kôla umôn kai pasa è episkopè umôn kai oi katèrithmèmenoi umôn apo eikosaetous kai epanô osoi egoggusan ep' emoi30ei umeis eiseleusesthe eis tèn gèn ef' èn exeteina tèn ceira mou kataskènôsai umas ep' autès all' è caleb uios iefonnè kai ièsous o tou nauè31kai ta paidia a eipate en diarpagè esesthai eisaxô autous eis tèn gèn kai klèronomèsousin tèn gèn èn umeis apestète ap' autès32kai ta kôla umôn peseitai en tè erèmô tautè33oi de uioi umôn esontai nemomenoi en tè erèmô tessarakonta etè kai anoisousin tèn porneian umôn eôs an analôthè ta kôla umôn en tè erèmô34kata ton arithmon tôn èmerôn osas kateskepsasthe tèn gèn tessarakonta èmeras èmeran tou eniautou lèmpsesthe tas amartias umôn tessarakonta etè kai gnôsesthe ton thumon tès orgès mou35egô kurios elalèsa è mèn outôs poièsô tè sunagôgè tè ponèra tautè tè episunestamenè ep' eme en tè erèmô tautè exanalôthèsontai kai ekei apothanountai36kai oi anthrôpoi ous apesteilen môusès kataskepsasthai tèn gèn kai paragenèthentes diegoggusan kat' autès pros tèn sunagôgèn exenegkai rèmata ponèra peri tès gès37kai apethanon oi anthrôpoi oi kateipantes kata tès gès ponèra en tè plègè enanti kuriou38kai ièsous uios nauè kai caleb uios iefonnè ezèsan apo tôn anthrôpôn ekeinôn tôn peporeumenôn kataskepsasthai tèn gèn39kai elalèsen môusès ta rèmata tauta pros pantas uious israèl kai epenthèsen o laos sfodra40kai orthrisantes to prôi anebèsan eis tèn korufèn tou orous legontes idou oide èmeis anabèsometha eis ton topon on eipen kurios oti èmartomen41kai eipen môusès ina ti umeis parabainete to rèma kuriou ouk euoda estai umin42mè anabainete ou gar estin kurios meth' umôn kai peseisthe pro prosôpou tôn ecthrôn umôn43oti o amalèk kai o cananaios ekei emprosthen umôn kai peseisthe macaira ou eineken apestrafète apeithountes kuriô kai ouk estai kurios en umin44kai diabiasamenoi anebèsan epi tèn korufèn tou orous è de kibôtos tès diathèkès kuriou kai môusès ouk ekinèthèsan ek tès parembolès45kai katebè o amalèk kai o cananaios o egkathèmenos en tô orei ekeinô kai etrepsanto autous kai katekopsan autous eôs erman kai apestrafèsan eis tèn parembolèn

Willibrodvertaling

[1] Toen begon de hele gemeenschap luid te roepen en het volk bleef heel de nacht jammeren. [2] Alle Israëlieten morden* tegen Mozes en Aäron en heel de gemeenschap zei tegen hen: ‘Waren wij maar in Egypte gestorven of anders hier in de woestijn! Waren wij maar dood! [3] De heer leidt ons naar dat land waar we door het zwaard zullen vallen, terwijl onze vrouwen en kleine kinderen buitgemaakt worden. Is het niet beter om naar Egypte terug te gaan?’ [4] En zij zeiden tegen elkaar: ‘Laten wij een nieuwe aanvoerder kiezen en naar Egypte teruggaan.’ [5] Toen wierpen Mozes en Aäron zich voor heel de verzamelde gemeenschap van de Israëlieten ter aarde. [6] Jozua, de zoon van Nun, en Kaleb, de zoon van Jefunne, die ook het land verkend hadden, scheurden hun kleren [7] en zeiden tegen heel de gemeenschap van de Israëlieten: ‘Het land dat wij op onze verkenningstocht doorkruist hebben is een prachtig land. [8] Als de heer behagen in ons heeft, zal Hij ons dat land binnenvoeren en dat land dat overvloeit van melk en honing aan ons geven. [9] Kom dus niet in opstand tegen de heer en wees ook niet bang voor de bevolking van dat land, want zij zijn een gemakkelijke prooi voor ons. Van hen is de beschermende schaduw geweken, maar bij ons is de heer. U hoeft niet bang te zijn voor hen!’ [10] Toen de hele gemeenschap hen wilde stenigen, verscheen de heerlijkheid van de heer voor alle Israëlieten boven de tent van samenkomst. [11] En de heer zei tegen Mozes: ‘Dit volk blijft Mij maar versmaden! Zij geloven nog steeds niet in Mij, ondanks al de wondertekenen die Ik bij hen verricht heb! [12] Ik zal het slaan met de pest en het uitroeien en van u zal Ik een volk maken dat groter en machtiger is dan dit.’ [13] Maar Mozes* zei tegen de heer: ‘De Egyptenaren weten dat U dit volk door uw kracht uit hun land hebt geleid; [14] bovendien hebben alle bewoners van dit land hier gehoord dat U, de heer, bij dit volk woont, dat U, de heer, aan hen verschijnt; dat uw wolk boven hen staat, dat U voor hen uit gaat, overdag in een wolkkolom en ’s nachts in een vuurzuil. [15] Wanneer u nu dit volk als één man doodt, dan zeggen de volken die van uw faam gehoord hebben: [16] “De heer was niet bij machte dit volk in het land te brengen, dat Hij hun onder ede beloofd had. Daarom heeft Hij hen in de woestijn omgebracht.” [17] Laat nu de grote macht van mijn Heer zich tonen. U hebt immers gezegd: [18] “De* heer is geduldig, groot in liefde, die misdaden en overtredingen vergeeft, en een schuldige niet ongestraft laat, maar de misdaden van de vaders straft in hun kinderen, in de derde en vierde generatie.” [19] Vergeef toch de schuld van dit volk in uw grote barmhartigheid, zoals U het steeds vergiffenis geschonken hebt, van Egypte af tot hiertoe.’ [20] Toen zei de heer: ‘Ik schenk vergiffenis zoals u vraagt. [21] Maar zowaar Ik leef en heel de aarde vervuld is van de heerlijkheid van de heer: [22] geen van de mannen die mijn heerlijkheid gezien hebben en de wondertekenen die Ik in Egypte en in de woestijn heb verricht, en die Mij wel tienmaal getart hebben door niet naar Mij te luisteren, [23] geen van die mannen zal het land zien dat Ik hun vaderen onder ede beloofd heb. Niemand van degenen die Mij versmaad hebben, zal het zien. [24] Maar mijn dienaar Kaleb, die van een andere geest was bezield, is Mij in alles trouw gebleven. Daarom zal Ik hem in het land brengen waarin hij is doorgedrongen, en zijn nakomelingen zullen het bezitten. [25] – En de Amalekieten en Kanaänieten wonen in de vlakte. – Ga daarom morgen opnieuw de woestijn in, naar de Rietzee toe.’ [26] De heer sprak tot Mozes en Aäron: [27] ‘Mijn geduld met deze verdorven gemeenschap die tegen Mij mort, is uitgeput! Dat voortdurende gemor van de Israëlieten heb Ik nu genoeg gehoord. [28] Zeg hun: Zowaar Ik leef – godsspraak van de heer – wat Ik u heb horen zeggen, dat zal Ik ook met u doen. [29] In deze woestijn zullen de lijken liggen van allen die tegen Mij hebben gemord, van alle ingeschrevenen, van ieder boven de twintig jaar. [30] U zult het land dat Ik u met opgeheven hand als woonplaats heb toegezegd, niet binnengaan, met uitzondering van Kaleb, de zoon van Jefunne, en Jozua, de zoon van Nun. [31] Maar uw kleine kinderen, van wie u gezegd hebt dat zij buitgemaakt zouden worden, die zal Ik er binnenvoeren en zij zullen het land leren kennen dat u versmaad hebt. [32] Uw lijken zullen in deze woestijn komen te liggen, [33] en veertig jaar zullen uw zonen in de woestijn als herders rondzwerven en boeten voor uw ontrouw, totdat uw lijken in de woestijn vergaan zijn. [34] Voor elke dag van de veertig dat u het land verkend hebt, zult u een jaar voor uw misdaden boeten, veertig jaar in totaal, zodat u weet wat het betekent als u zich tegen Mij verzet. [35] Ik, de heer, heb gesproken. Dit zal Ik zeker doen met heel deze verdorven gemeenschap die tegen Mij heeft samengespannen: in deze woestijn zullen zij tot de laatste man sterven.’ [36] En de mannen die Mozes had uitgezonden om het land te verkennen en die na hun terugkeer heel de gemeenschap tegen hem tot morren hadden aangezet door allerlei praatjes over het land te verspreiden, [37] die verspreiders van allerlei boze praatjes, stierven door het ingrijpen van de heer een plotselinge dood. [38] Van de mannen die uitgezonden waren om het land te verkennen, bleven alleen Jozua, de zoon van Nun, en Kaleb, de zoon van Jefunne in leven. [39] Mozes bracht de woorden van de heer over aan alle Israëlieten en het volk was diep terneergeslagen. [40] De volgende ochtend wilden zij de berg opgaan. Zij zeiden: ‘Wij staan klaar om op te trekken naar de plaats van de belofte van de heer. Wij hebben gezondigd.’ [41] Maar Mozes zei: ‘Waarom gaat u tegen de bevelen van de heer in? Dat is tot mislukking gedoemd. [42] Trek de bergen niet in: de heer is niet bij u; u wordt door uw vijanden verslagen. [43] De Amalekieten* en de Kanaänieten zullen zich tegen u keren en u zult vallen door het zwaard. U hebt zich nu eenmaal van de heer afgekeerd en daarom zal Hij u niet bijstaan.’ [44] Eigengereid als zij waren, gingen zij toch de berg op, maar de ark van het verbond van de heer en Mozes verlieten het kamp niet. [45] De Amalekieten en de Kanaänieten die in het gebergte woonden, kwamen naar beneden, brachten hun een verpletterende nederlaag toe en achtervolgden hen tot Chorma.

Statenvertaling

1 Toen verhief zich de gehele vergadering, en zij hieven hun stem op, en het volk weende in dienzelven nacht. 2 En al de kinderen Israëls murmureerden tegen Mozes en tegen Aäron; en de gehele vergadering zeide tot hen: Och, of wij in Egypteland gestorven waren! of, och, of wij in deze woestijn gestorven waren! 3 En waarom brengt ons de HEERE naar dat land, dat wij door het zwaard vallen, en onze vrouwen, en onze kinderkens ten roof worden? Zou het ons niet goed zijn naar Egypte weder te keren? 4 En zij zeiden de een tot den ander: Laat ons een hoofd opwerpen, en wederkeren naar Egypte! 5 Toen vielen Mozes en Aäron op hun aangezichten, voor het aangezicht van de ganse gemeente der vergadering van de kinderen Israëls. 6 En Jozua, de zoon van Nun, en Kaleb, de zoon van Jefunne, zijnde van degenen, die dat land verspied hadden, scheurden hun klederen. 7 En zij spraken tot de ganse vergadering der kinderen Israëls, zeggende: Het land, door hetwelk wij getrokken zijn, om hetzelve te verspieden, is een uitermate goed land. 8 Indien de HEERE een welgevallen aan ons heeft, zo zal Hij ons in dat land brengen, en zal ons dat geven; een land, hetwelk van melk en honig is vloeiende. 9 Alleen zijt tegen den HEERE niet wederspannig! en vreest gij niet het volk dezes lands; want zij zijn ons brood! hun schaduw is van hen geweken, en de HEERE is met ons; vreest hen niet! 10 Toen zeide de ganse vergadering, dat men hen met stenen stenigen zoude. Maar de heerlijkheid des HEEREN verscheen in de tent der samenkomst, voor al de kinderen Israëls. 11 En de HEERE zeide tot Mozes: Hoe lang zal mij dit volk tergen? En hoe lang zullen zij aan Mij niet geloven, door alle tekenen, die Ik in het midden van hen gedaan heb? 12 Ik zal het met pestilentie slaan, en Ik zal het verstoten; en Ik zal u tot een groter en sterker volk maken, dan dit is. 13 En Mozes zeide tot den HEERE: Zo zullen het de Egyptenaars horen; want Gij hebt door Uw kracht dit volk uit het midden van hen doen optrekken; 14 En zij zullen zeggen tot de inwoners van dit land, die gehoord hebben, dat Gij, HEERE! in het midden van dit volk zijt; dat Gij, HEERE! oog aan oog gezien wordt, dat Uw wolk over hen staat, en Gij in een wolkkolom voor hun aangezicht gaat des daags, en in een vuurkolom des nachts. 15 En zoudt Gij dit volk als een enigen man doden, zo zouden de heidenen, die Uw gerucht gehoord hebben, spreken, zeggende: 16 Omdat de HEERE dit volk niet kon brengen in dat land, hetwelk Hij hun gezworen had, zo heeft Hij hen geslacht in de woestijn! 17 Nu dan, laat toch de kracht des HEEREN groot worden, gelijk als Gij gesproken hebt, zeggende: 18 De HEERE is lankmoedig en groot van weldadigheid, vergevende de ongerechtigheid en overtreding, die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, in het derde en in het vierde lid. 19 Vergeef toch de ongerechtigheid dezes volks, naar de grootte Uwer goedertierenheid, en gelijk Gij ze aan dit volk, van Egypteland af tot hiertoe, vergeven hebt! 20 En de HEERE zeide: Ik heb hun vergeven naar uw woord. 21 Doch zekerlijk, zo waarachtig als Ik leef, zo zal de ganse aarde met de heerlijkheid des HEEREN vervuld worden! 22 Want al de mannen, die gezien hebben Mijn heerlijkheid, en Mijn tekenen, die Ik in Egypte en in de woestijn gedaan heb, en Mij nu tienmaal verzocht hebben, en Mijner stem niet zijn gehoorzaam geweest; 23 Zo zij het land, hetwelk Ik aan hun vaderen gezworen heb, zien zullen. Ja, geen van die Mij getergd hebben, zullen dat zien! 24 Doch Mijn knecht Kaleb, omdat een andere geest met hem geweest is, en hij volhard heeft Mij na te volgen, zo zal Ik hem brengen tot het land, in hetwelk hij gekomen was, en zijn zaad zal het erfelijk bezitten. 25 De Amalekieten nu en de Kanaänieten wonen in het dal; wendt u morgen, en maakt uw reize naar de woestijn, op den weg naar de Schelfzee. 26 Daarna sprak de HEERE tot Mozes en tot Aäron, zeggende: 27 Hoe lang zal Ik bij deze boze vergadering zijn, die tegen Mij zijn murmurerende? Ik heb gehoord de murmureringen van de kinderen Israëls, waarmede zij tegen Mij zijn murmurerende. 28 Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de HEERE, indien Ik ulieden zo niet doe, gelijk als gij in Mijn oren gesproken hebt! 29 Uw dode lichamen zullen in deze woestijn vallen; en al uw getelden, naar uw gehele getal, van twintig jaren oud en daarboven, gij, die tegen Mij gemurmureerd hebt. 30 Zo gij in dat land komt, over hetwelk Ik Mijn hand opgeheven heb, dat Ik u daarin zou doen wonen, behalve Kaleb, de zoon van Jefunne, en Jozua, de zoon van Nun. 31 En uw kinderkens, waarvan gij zeidet: Zij zullen ten roof worden! die zal Ik daarin brengen, en die zullen bekennen dat land, hetwelk gij smadelijk verworpen hebt. 32 Maar u aangaande, uw dode lichamen zullen in deze woestijn vallen! 33 En uw kinderen zullen gaan weiden in deze woestijn, veertig jaren, en zullen uw hoererijen dragen, totdat uw dode lichamen verteerd zijn in deze woestijn. 34 Naar het getal der dagen, in welke gij dat land verspied hebt, veertig dagen, elken dag voor elk jaar, zult gij uw ongerechtigheden dragen, veertig jaren, en gij zult gewaar worden Mijn afbreking. 35 Ik, de HEERE, heb gesproken: zo Ik dit aan deze ganse boze vergadering dergenen, die zich tegen Mij verzameld hebben, niet doe, zij zullen in deze woestijn te niet worden, en zullen daar sterven! 36 En die mannen, die Mozes gezonden had, om het land te verspieden, en wedergekomen zijnde, de ganse vergadering tegen hem hadden doen murmureren, een kwaad gerucht over dat land voortbrengende; 37 Diezelfde mannen, die een kwaad gerucht van dat land voortgebracht hadden, stierven door een plaag, voor het aangezicht des HEEREN. 38 Maar Jozua, de zoon van Nun, en Kaleb, de zoon van Jefunne, bleven levende van de mannen, die heengegaan waren, om het land te verspieden. 39 En Mozes sprak deze woorden tot al de kinderen Israëls. Toen treurde het volk zeer. 40 En zij stonden des morgens vroeg op, en klommen op de hoogte des bergs, zeggende: Ziet, hier zijn wij, en wij zullen optrekken tot de plaats, die de HEERE gezegd heeft; want wij hebben gezondigd! 41 Maar Mozes zeide: Waarom overtreedt gij alzo het bevel des HEEREN? Want dat zal geen voorspoed hebben. 42 Trekt niet op, want de HEERE zal in het midden van u niet zijn; opdat gij niet geslagen wordt, voor het aangezicht uwer vijanden. 43 Want de Amalekieten, en de Kanaänieten zijn daar voor uw aangezicht, en gij zult door het zwaard vallen; want, omdat gij u afgekeerd hebt van den HEERE, zo zal de HEERE met u niet zijn. 44 Nochtans poogden zij vermetel, om op de hoogte des bergs te klimmen; maar de ark des verbonds des HEEREN en Mozes scheidden niet uit het midden des legers. 45 Toen kwamen af de Amalekieten en de Kanaänieten, die in dat gebergte woonden, en sloegen hen, en versmeten hen, tot Horma toe.

Bible de Jérusalem

1. Alors toute la communauté éleva la voix ; ils poussèrent des cris ; et cette nuit-là le peuple pleura. 2. Tous les Israélites murmurèrent contre Moïse et Aaron, et la communauté tout entière leur dit : « Que ne sommes-nous morts au pays d'Égypte ! Que ne sommes-nous morts du moins en ce désert ! 3. Pourquoi Yahvé nous mène-t-il en ce pays pour nous faire tomber sous l'épée, pour livrer en butin nos femmes et nos enfants ? Ne vaudrait-il pas mieux retourner en Égypte ? » 4. Et ils se disaient l'un à l'autre : « Donnons-nous un chef et retournons en Égypte. » 5. Devant toute la communauté assemblée des Israélites, Moïse et Aaron tombèrent la face contre terre. 6. De ceux qui avaient exploré le pays, Josué, fils de Nûn, et Caleb, fils de Yephunné, déchirèrent leurs vêtements. 7. Ils dirent à toute la communauté des Israélites : « Le pays que nous sommes allés reconnaître est un bon, un très bon pays. 8. Si Yahvé nous est favorable, il nous fera entrer en ce pays et nous le donnera. C'est une terre qui ruisselle de lait et de miel. 9. Mais ne regimbez pas contre Yahvé. Et n'ayez pas peur, vous, du peuple de ce pays, car nous n'en ferons qu'une bouchée. Leur ombre protectrice les a quittés, tandis que Yahvé est avec nous. N'en ayez donc pas peur. 10. La communauté tout entière parlait de les lapider quand la gloire de Yahvé apparut, dans la Tente du Rendez-vous, à tous les Israélites. 11. Et Yahvé dit à Moïse :« Jusques à quand ce peuple va-t-il me mépriser ? Jusques à quand refusera-t-il de croire en moi, malgré les signes que j'ai produits chez lui ? 12. Je vais le frapper de la peste, je le déposséderai. Mais de toi, je ferai une nation, plus grande et plus puissante que lui. » 13. Moïse répondit à Yahvé :« Mais les Égyptiens ont appris que, par ta propre force, tu as fait sortir de chez eux ce peuple. 14. Ils l'ont dit aux habitants de ce pays. Ils ont appris que toi, Yahvé, tu es au milieu de ce peuple, à qui tu te fais voir face à face ; que c'est toi, Yahvé, dont la nuée se tient au-dessus d'eux ; que tu marches devant eux le jour dans une colonne de nuée, la nuit dans une colonne de feu. 15. Si tu fais périr ce peuple comme un seul homme, les nations qui ont entendu parler de toi s'en vont dire : 16. «Yahvé n'a pas pu faire entrer ce peuple dans le pays qu'il lui avait promis par serment, aussi l'a-t-il massacré au désert. » 17. Non, que maintenant ta force, mon Seigneur, se déploie ! Selon ta parole : 18. «Yahvé est lent à la colère et riche en bonté, il tolère faute et transgression, mais il ne laisse rien impuni, lui qui châtie la faute des pères sur les enfants jusqu'à la troisième et la quatrième génération. » 19. Pardonne donc la faute de ce peuple selon la grandeur de ta bonté, tout comme tu l'as traité depuis l'Égypte jusqu'ici. 20. Yahvé dit : « Je lui pardonne, comme tu l'as dit. 21. Mais - je suis vivant ! et la gloire de Yahvé remplit toute la terre ! - 22. tous ces hommes qui ont vu ma gloire et les signes que j'ai produits en Égypte et au désert, ces hommes qui m'ont déjà dix fois mis à l'épreuve sans obéir à ma voix, 23. ne verront pas le pays que j'ai promis par serment à leurs pères. Aucun de ceux qui me méprisent ne le verra. 24. Mais mon serviteur Caleb, puisqu'un autre esprit l'a animé et qu'il m'a parfaitement obéi, je le ferai entrer dans le pays où il est allé, et sa descendance le possédera. 25. Les Amalécites et les Cananéens habitent dans la plaine. Demain, faites demi-tour et retournez au désert, dans la direction de la mer de Suph. » 26. Yahvé parla à Moïse et à Aaron. Il dit : 27. « Jusques à quand cette communauté perverse qui murmure contre moi ? J'ai entendu les plaintes que murmurent contre moi les Israélites. 28. Dis-leur : Par ma vie - oracle de Yahvé - je vous traiterai selon les paroles mêmes que vous avez prononcées à mes oreilles. 29. Vos cadavres tomberont dans ce désert, vous tous les recensés, vous tous qu'on a dénombrés depuis l'âge de vingt ans et au-dessus, vous qui avez murmuré contre moi. 30. Je jure que vous n'entrerez pas dans ce pays où, levant la main, j'avais fait serment de vous établir. Mais c'est Caleb, fils de Yephunné, c'est Josué, fils de Nûn, 31. ce sont vos petits enfants dont vous avez dit qu'ils seraient livrés en butin, ce sont eux que j'y ferai entrer et qui connaîtront le pays que vous avez dédaigné. 32. Pour vous, vos cadavres tomberont dans ce désert, 33. et vos fils seront nomades dans le désert pendant quarante ans, portant le poids de votre infidélité, jusqu'à ce que vos cadavres soient au complet dans le désert. 34. Vous avez reconnu le pays pendant quarante jours. Chaque jour vaut une année : quarante ans vous porterez le poids de vos fautes, et vous saurez ce que c'est que m'abandonner. 35. J'ai parlé, moi, Yahvé ; c'est ainsi que je traiterai toute cette communauté perverse réunie contre moi. Dans ce désert même il n'en manquera pas un, c'est là qu'ils mourront. » 36. Ces hommes que Moïse avait envoyés reconnaître le pays et qui, à leur retour, avaient excité toute la communauté d'Israël à murmurer contre lui en décriant le pays, 37. ces hommes qui décriaient malignement le pays furent frappés de mort devant Yahvé. 38. Des hommes qui étaient allés reconnaître le pays, seuls Josué, fils de Nûn, et Caleb, fils de Yephunné, restèrent en vie. 39. Moïse rapporta ces paroles à tous les Israélites et le peuple fit de grandes lamentations. 40. Puis, s'étant levés de bon matin, ils montèrent vers le sommet de la montagne, en disant : « Nous voici qui montons vers ce lieu, à propos duquel Yahvé a dit que nous avions péché. » 41. Moïse répondit : « Pourquoi transgressez-vous l'ordre de Yahvé ? Cela ne réussira pas. 42. Ne montez point, car Yahvé n'est pas au milieu de vous ; ne vous faites pas battre par vos ennemis. 43. Oui, les Amalécites et les Cananéens sont là en face de vous, et vous tomberez sous l'épée, parce que vous vous êtes détournés de Yahvé et que Yahvé n'est pas avec vous. » 44. Ils montèrent pourtant, dans leur présomption, au sommet de la montagne. Ni l'arche de l'alliance de Yahvé ni Moïse ne quittèrent le camp. 45. Les Amalécites et les Cananéens qui habitaient cette montagne descendirent, les battirent et les taillèrent en pièces jusqu'à Horma.

King James Bible

[1] And all the congregation lifted up their voice, and cried; and the people wept that night. [2] And all the children of Israel murmured against Moses and against Aaron: and the whole congregation said unto them, Would God that we had died in the land of Egypt! or would God we had died in this wilderness! [3] And wherefore hath the LORD brought us unto this land, to fall by the sword, that our wives and our children should be a prey? were it not better for us to return into Egypt? [4] And they said one to another, Let us make a captain, and let us return into Egypt. [5] Then Moses and Aaron fell on their faces before all the assembly of the congregation of the children of Israel. [6] And Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of them that searched the land, rent their clothes: [7] And they spake unto all the company of the children of Israel, saying, The land, which we passed through to search it, is an exceeding good land. [8] If the LORD delight in us, then he will bring us into this land, and give it us; a land which floweth with milk and honey. [9] Only rebel not ye against the LORD, neither fear ye the people of the land; for they are bread for us: their defence is departed from them, and the LORD is with us: fear them not. [10] But all the congregation bade stone them with stones. And the glory of the LORD appeared in the tabernacle of the congregation before all the children of Israel. [11] And the LORD said unto Moses, How long will this people provoke me? and how long will it be ere they believe me, for all the signs which I have shewed among them? [12] I will smite them with the pestilence, and disinherit them, and will make of thee a greater nation and mightier than they. [13] And Moses said unto the LORD, Then the Egyptians shall hear it, (for thou broughtest up this people in thy might from among them;) [14] And they will tell it to the inhabitants of this land: for they have heard that thou LORD art among this people, that thou LORD art seen face to face, and that thy cloud standeth over them, and that thou goest before them, by day time in a pillar of a cloud, and in a pillar of fire by night. [15] Now if thou shalt kill all this people as one man, then the nations which have heard the fame of thee will speak, saying, [16] Because the LORD was not able to bring this people into the land which he sware unto them, therefore he hath slain them in the wilderness. [17] And now, I beseech thee, let the power of my Lord be great, according as thou hast spoken, saying, [18] The LORD is longsuffering, and of great mercy, forgiving iniquity and transgression, and by no means clearing the guilty, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation. [19] Pardon, I beseech thee, the iniquity of this people according unto the greatness of thy mercy, and as thou hast forgiven this people, from Egypt even until now. [20] And the LORD said, I have pardoned according to thy word: [21] But as truly as I live, all the earth shall be filled with the glory of the LORD. [22] Because all those men which have seen my glory, and my miracles, which I did in Egypt and in the wilderness, and have tempted me now these ten times, and have not hearkened to my voice; [23] Surely they shall not see the land which I sware unto their fathers, neither shall any of them that provoked me see it: [24] But my servant Caleb, because he had another spirit with him, and hath followed me fully, him will I bring into the land whereinto he went; and his seed shall possess it. [25] (Now the Amalekites and the Canaanites dwelt in the valley.) To morrow turn you, and get you into the wilderness by the way of the Red sea. [26] And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, [27] How long shall I bear with this evil congregation, which murmur against me? I have heard the murmurings of the children of Israel, which they murmur against me. [28] Say unto them, As truly as I live, saith the LORD, as ye have spoken in mine ears, so will I do to you: [29] Your carcases shall fall in this wilderness; and all that were numbered of you, according to your whole number, from twenty years old and upward, which have murmured against me, [30] Doubtless ye shall not come into the land, concerning which I sware to make you dwell therein, save Caleb the son of Jephunneh, and Joshua the son of Nun. [31] But your little ones, which ye said should be a prey, them will I bring in, and they shall know the land which ye have despised. [32] But as for you, your carcases, they shall fall in this wilderness. [33] And your children shall wander in the wilderness forty years, and bear your whoredoms, until your carcases be wasted in the wilderness. [34] After the number of the days in which ye searched the land, even forty days, each day for a year, shall ye bear your iniquities, even forty years, and ye shall know my breach of promise. [35] I the LORD have said, I will surely do it unto all this evil congregation, that are gathered together against me: in this wilderness they shall be consumed, and there they shall die. [36] And the men, which Moses sent to search the land, who returned, and made all the congregation to murmur against him, by bringing up a slander upon the land, [37] Even those men that did bring up the evil report upon the land, died by the plague before the LORD. [38] But Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of the men that went to search the land, lived still. [39] And Moses told these sayings unto all the children of Israel: and the people mourned greatly. [40] And they rose up early in the morning, and gat them up into the top of the mountain, saying, Lo, we be here, and will go up unto the place which the LORD hath promised: for we have sinned. [41] And Moses said, Wherefore now do ye transgress the commandment of the LORD? but it shall not prosper. [42] Go not up, for the LORD is not among you; that ye be not smitten before your enemies. [43] For the Amalekites and the Canaanites are there before you, and ye shall fall by the sword: because ye are turned away from the LORD, therefore the LORD will not be with you. [44] But they presumed to go up unto the hill top: nevertheless the ark of the covenant of the LORD, and Moses, departed not out of the camp. [45] Then the Amalekites came down, and the Canaanites which dwelt in that hill, and smote them, and discomfited them, even unto Hormah.