Het boek Ruth telt 4 hoofdstukken, 85 (5 X 17; 22 + 23 + 18 + 22 = 85; 22 + 23 = 45 (5 X 9); 18 + 22 = 40 (5 X 8); 22 + 22 = 44 (4 X 11); 23 + 18 = 51 (3 X 17) verzen en 1296 (27 X 48) woorden.

King James Bible.
Luther-Bibel.

וַיְהִ֗י בִּימֵי֙ שְׁפֹ֣ט הַשֹּֽׁפְטִ֔ים וַיְהִ֥י רָעָ֖ב בָּאָ֑רֶץ וַיֵּ֨לֶךְ אִ֜ישׁ מִבֵּ֧ית לֶ֣חֶם יְהוּדָ֗ה לָגוּר֙ בִּשְׂדֵ֣י מוֹאָ֔ב ה֥וּא וְאִשְׁתּ֖וֹ וּשְׁנֵ֥י בָנָֽיו׃

Tekstuitleg van Rt 1,1. De eerste scène van het eerste deel bevat 7 verzen (Rt 1,1-7), 104 (4 X 26) woorden en 411 letters. Vers Rt 1,1 telt 19 woorden en 75 (5 X 5 X 3) letters. Vers Rt 1,7 telt 15 (3 X 5) woorden en 57 (3 X 19) woorden. In vers Rt 1,1 en Rt 1, 7 zien we het getal 19 opduiken.

Rt 1,1.1. - 2. εγενετο εν ταις ἡμεραις = egeneto en tais hèmerais (het gebeurde in de dagen). Lc (3): (1) Lc 1,5. (2) Lc 17,26. (3) Lc 17,28.
- εγενετο δε εν ταις ἡμεραις = = egeneto de en tais hèmerais (het gebeurde echter in de dagen). Lc (1): (2) Lc 2,1. (2) Lc 6,12. Hnd (1): Hnd 9,37.
- Hebreeuws. וַיְהִי בִּימֵי = wajjëhî bîme(j) (en het was in de dagen van). Tenakh (5): (1) Gn 14,1. (2) Js 7,1. (3) Jr 1,3. (4) Rt 1,1. (5) Est 1,1.

Rt 1,1.8. וַיֵּלֶך = wajjelèkh (en hij ging) < waw + act. qal imperf. 3de pers.mann. enk. van het werkw. הָלַך = hâlakh (gaan). Taalgebruik in Tenakh: hâlakh (gaan). getalswaarde: he = 5, lamed = 12 of 30, kaph = 11 of 20:totaal: 28 (2 X 2 X 7) of 55 (5 X 11). Structuur: 5 - 3 -2. De som van de elementen is telkens 1. Tenakh (216). Pentateuch (39). Eerdere Profeten (146). Latere Profeten (6). 12 Kleine Profeten (3). Geschriften (22). Gn (23): (1) Gn 12,4. (2) Gn 13,3. (3) Gn 18,33. (4) Gn 22,3. (5) Gn 22,13. (6) Gn 24,10. (7) Gn 24,61. (8) Gn 25,34. Een vorm van halakh (gaan) in Rt 1 (10X), in Rt 2 (7X), in Rt 3 (1X).
- Volgens Lettinga (12, 2012) sluit het werkw. zich aan bij een aantal werkw. וי"פ die van een éénlettergrepige stam waren en zich hebben aangepast aan het systeem van drie stammedeklinkers (Lettinga, 12, 2012, 55i). Zo zou qal imperf. jajlik zijn. In de laatste lettergreep werd de i in de gesloten lettergreep met klemtoon e (Lettinga, 12, 2012, 14k):de e, ontstaan uit de i, wordt in een gesloten lettergreep zonder klemtoon è (Lettinga, 12, 2012, 14l). In de eerste lettergreep is de ai klank in een gesloten lettergreep zonder klemtoon e geworden (Lettinga, 12, 2012, 12l).

Rt 1,1.10. - 11.
- בֵּית לָחֶם = bêth lâchèm (Bethlehem). Tenakh (11): (1) Gn 35,19. (2) Gn 48,7. (3) Rt 1,19. (4) 1 S 16,4. (5) 1 S 17,15. (6) 1 S 20,28. (7) 2 S 2,32. (8) 2 S 23,14. (9) 2 S 23,24. (10) 1 Kr 4,4. (11) Jr 41,17.
- מִבֵּית לָחֶם = mibbe(j)th lèhèm (uit het huis van brood, uit Betlehem). Tenakh (9): (1) Re 17,7. (2) Re 17,8. (3) Re 17,9. (4) Re 19,1. (5) Re 19,18. (6) Rt 1,1. (7) Rt 1,2. (8) Rt 2,4. (9) 1 S 17,12.
- Een vorm van lèhèm in Rt (9).

Gr. bethleem (Betlehem). Taalgebruik in het NT: bethleem (Betlehem). Bijbel (22). OT (14). NT (8): (1) Mt 2,1. (2) Mt 2,5. (3) Mt 2,6. (4) Mt 2,8. (5) Mt 2,16. (6) Lc 2,4. (7) Lc 2,15. (8) Joh 7,42. Het stadje Betlehem is niet zomaar een stadje. Betlehem is evenals Jeruzalem de stad van David. In Betlehem werd David geboren, in Jeruzalem had hij zijn koningszetel gevestigd, nadat hij de stad op de inheemse bevolking veroverd had. Beide steden hebben dus een zekere relatie met elkaar. Als zoon van David werd Jezus in Betlehem geboren. Later zal Jezus naar Jeruzalem optrekken om er zijn blijde inkomst te vieren.

Rt 1,1.14. לָגוּר = lâgûr (om vreemdeling te zijn) < prefix lë + act. qal inf. constr. van het werkw. גר = gwr (als vreemdeling verblijven). Taalgebruik in Tenakh: gwr (zich als vreemdeling ophouden). Getalwaarde: gimel = 3, resj = 20 of 200:totaal: 23 OF 203. De som van de elementen is telkens 5. Tenakh (18): (1) Gn 12,10. (2) Gn 19,9. (3) Gn 47,4. (4) Re 17,8. (5) Re 17,9. (6) Js 23,7. (7) Js 52,4. (8) Jr 42,15. (9) Jr 42,17. (10) Jr 42,22. (11) Jr 43,2. (12) Jr 43,5. (13) Jr 44,8. (14) Jr 44,12. (15) Jr 44,14. (16) Jr 44,28. (17) Rt 1,1. (18) Kl 4,15.

Rt 1,1.15. מוֹאָב = mô´abh (Moab). Taalgebruik in Tenakh: mô´abh (Moab). Getalswaarde: mem = 13 of 40, waw = 6, aleph = 1, beth = 2; totaal: 22 (2 X 11) of 49 (7²). Structuur: 4 - 6 - 1 - 2. De som van de termen is telkens 4. Tenakh (148). Pentateuch (43). De stam Moab komt in het boek Rt 14X voor: (1) Rt 1,1. (2) . (3) . (4) . (5) . (6) . (7) . (8) . (9) . (10) . (11) . (12) . (13) . (14) .

King James Bible.
Luther-Bibel.

 2 וְשֵׁ֣ם הָאִ֣ישׁ אֱֽלִימֶ֡לֶךְ וְשֵׁם֩ אִשְׁתּ֨וֹ נָֽעֳמִ֜י וְשֵׁ֥ם שְׁנֵֽי־בָנָ֣יו ׀ מַחְל֤וֹן וְכִלְיוֹן֙ אֶפְרָתִ֔ים מִבֵּ֥ית לֶ֖חֶם יְהוּדָ֑ה וַיָּבֹ֥אוּ שְׂדֵי־מוֹאָ֖ב וַיִּֽהְיוּ־שָֽׁם׃ 

Tekstuitleg van Rt 1,2.

1. אֱֽלִימֶ֡לֶךְ (= Elimelekh: Elimelech. Deze naam betekent: mijn God is koning. Er is echter nog geen koningschap in Israël. Maar koning David komt reeds in beeld, want Obed, de zoon van Boaz en Ruth, zal de grootvader van David zijn. Getalswaarde: alef = 1, lamed = 12 of 30, jod = 10, mem = 13 of 40, lamed = 12 of 30, kaf = 11 of 20; totaal: 59 of 113. De som van de termen is telkens 5. Tenakh (4): (1) Rt 1,2. (2) Rt 1,3. (3) Rt 2,1. (4) Rt 2,3. Elimelech is getrouwd met Naömi. Ze hebben twee kinderen: Machon en Kiljon. Machlon wordt als eerste vermeld. We veronderstellen dat hij de oudste, de eerstgeborene is. Nochtans zal hij met de Moabitische Ruth trouwen, ofschoon zij de tweede in rij is. Het doet denken aan het verhaal van Jakob en de vrouwen Lea en Rachel. Jakob wil trouwen met Rachel ofschoon zij de tweede in rij is; voor haar kwam Lea. Jakob wilde met Rachel trouwen omdat hij van haar hield. In Rt 4,11 wordt naar Rachel en Lea verwezen. Misschien wil Machlon met Ruth trouwen omdat haar naam vriendschap betekent. En Kiljon, de jongste van de twee broers, zal trouwen met de Orpa, de eerste in de rij. Het is niet gezegd dat Orpa en Ruth zussen waren. Maar het is wel opmerkelijk dat eerst Orpa genoemd wordt en Ruth als tweede. Ik dacht dat Machlon met Orpa was getrouwd, en Kiljon met Ruth maar dat is in tegenspraak met Rt 4,10.
Mogen we een gelijkenis maken tussen Esau en Jakob enenzijds en Orpa en Ruth anderzijds. Esau kiest voor een land buiten Israël, nl. Edom, en Jakob kiest voor Israël. Ruth, de Moabitische, heeft de vluchtelingen Naömi en hun zonen Machlon en Kiljon leren kennen. Zoals Esau kiest Orpa voor een land buiten Israël (haarland Moab) en kiest Ruth voor Israël. In de naam Orpa vinden we de wkwstam `arap: de nek (van een dier) breken, onderwerpen; het bv nw òrèp: hard nekkig. Orfa is Moabitische en ze blijft dat.

6. נָֽעֳמִ֜י (= Nâ`ömî: Naomi). Getalswaarde: nun =14 of 50, ajin = 16 of 70, mem = 13 of 40, jod = 10; totaal: 53 of 170 (10 X 17). Tenakh (22). Rt (19). Rt 1 (8): (1) Rt 1,2. (2) Rt 1,3. (3) Rt 1,8. (4) Rt 1,11. (5) Rt 1,19. (6) Rt 1,20. (7) Rt 1,21. (8) Rt 1,22. Rt 2 (5): (9) Rt 2,2. (10) Rt 2,6. (11) Rt 2,20a. (12) Rt 2,20b. (13) Rt 2,22 . Rt 3 (1): (14) Rt 3,1. Rt 4 (5): (15) Rt 4,3. (16) Rt 4,5. (17) Rt 4,9. (18) Rt 4,14. (19) Rt 2,16.

De getalswaarde van Elimelech en Naömi samen: 59 + 53 = 112 of 113 + 170 = 283. De som van de getalswaarden van Machlon en Chiljon samen is: 41 + 47 = 88 of 104 + 110 = 214. Samen maakt dat: 112 + 88 = 200 OF 283 + 214 = 497.

12. ´èphërâthî (Efratiet). Taalgebruik in Tenakh: ´èphërâthî (Efratiet). Getalswaarde: aleph = 1, pe = 17 of 80, resj = 20 of 200, thaw = 22 of 400, jod = 10:totaal: 70 OF 691 (priemgetal). Structuur: 1 - 9 - 2 - 4 - 1. Tenakh (3): (1) 1 S 1,1. (2) 1 S 17,12. (3) 1 K 11,26. In 1 S 17,12 wordt gezegd dat David de zoon van een Efratiet is. David was de achterkleinzoon van Boaz en Ruth. Ruth was eerst getrouwd met één (Kiljon) van de zonen (Machlon en Kiljon van Elimelek en Noömi, Efratieten uit Betlehem, maar omwille van de hongersnood naar Moab verhuisd). Weduwe geworden en verhuisd naar Betlehem (samen met haar schoonmoeder Noömi) trouwde ze met de Efratiet Boaz. In Rt 4,18-22 wordt een stamboom van David gegeven. Hij is het 10de geslacht na Juda, zoon van Jakob. Dus is David uit de stam van Juda. In 1 K 11,26 wordt Jerobeam, de 1ste koning van het Noordrijk Israël, een Efratiet genoemd.

16. wë + act. qal imperf. 3de pers. mann. mv. וַיָּבֹאוּ= wajjâbo´û (en zij gingen) OF wë + act. hifil imperf. 3de pers. mann. mv. וַיָּבִאוּ = wajjâbhi´û (en zij lieten komen, zij brachten) van het werkw. בָּא = bâ´ (gaan, komen). Taalgebruik in Tenakh: bâ´ (gaan, komen). Getalwaarde: beth = 2, aleph = 1:totaal: 3. Structuur: 2 - 1. Spiegelbeeld van het woord אַב = ´ab (vader). Tenakh (195). Pentateuch (47). Eerdere Profeten (99) Latere Profeten (14). 12 Kleine Profeten (2). Geschriften (33). Een vorm van het wkw. bâ´ (gaan) in 18 verzen in het boek Rt. Een vorm van halakh (gaan) in Rt 1 (10X)(1) . (2) . (3) . (4) . (5) . (6) . (7) . (8) . (9) . (10); in Rt 2 (7X): (1) . (2) . (3) . (4) . (5) . (6) . (7) , in Rt 3 (1X): (1) . (2) . (3) .

King James Bible.
Luther-Bibel.

3 וַיָּ֥מָת אֱלִימֶ֖לֶךְ אִ֣ישׁ נָֽעֳמִ֑י וַתִּשָּׁאֵ֥ר הִ֖יא וּשְׁנֵ֥י בָנֶֽיהָ׃

Tekstuitleg van Rt 1,3. Dit vers Rt 1,3 telt 8 woorden en 33 letters. Met dit derde vers begint het veertigste woord.

1.

King James Bible.
Luther-Bibel.

4 וַיִּשְׂא֣וּ לָהֶ֗ם נָשִׁים֙ מֹֽאֲבִיּ֔וֹת שֵׁ֤ם הָֽאַחַת֙ עָרְפָּ֔ה וְשֵׁ֥ם הַשֵּׁנִ֖ית ר֑וּת וַיֵּ֥שְׁבוּ שָׁ֖ם כְּעֶ֥שֶׂר שָׁנִֽים׃

Tekstuitleg van Rt 1,4. Met vers Rt 1,4 begint het 48ste woord: de getalswaarde van de naam Ruth. De naam Ruth komt in dit vers voor het eerst voor, en wel als 10de woord en als 57ste (3 X 19) woord vanaf het begin.

7. עָרְפָּ֔ה (= orfâh: Orfa of orpa. Getalswaarde: ajin: 16 of 70, resj = 20 of 200, pe = 17 of 80; totaal: 53 of 350. De som van de termen is telkens 8. Het woord `âphâr (stof, aarde) heeft dezelfde medeklinkers en bijgevolg ook dezelfde getalswaarde. We hebben reeds verwezen naar Esau (de rode) die in Edom (het rode land) ging wonen. Moab grenst aan Edom.
In de naam Orpa zit de wortel `arap: de nek (van een dier breken). Het verwijst naar hardnekkigheid. Orpa is in die zin hardnekkig dat zij in haar land Moab blijft. Zoals Esau kiest voor het Overjordaanse Edom, kiest Orpa voor het Overjordaanse Moab.

10. רוּת = rûth (Ruth). Taalgebruik in Tenakh: rûth (Ruth). Getalswaarde: resj = 20 of 200, waw = 6, thaw = 22 of 400; totaal: 48 (2² X 2² X 3) OF 606 (2 X 3 X 101). De som van de termen is telkens 3. Het boek Ruth bevat 1296 (27 X 48). Een vorm van Ruth in Rt (12): (1) . (2) . (3) . (4) . (5) . (6) . (7) . (8) . (9) . (10) . (11) . (12) . Wat speculatief is het volgende. De naam rwth bestaat uit drie medeklinkers. 1. De re. De Egyptische hiëroglief ra verwijst naar de zon die straalt. De waw maakt de verbinding, koppeling. De thaw doet denken aan tao: levenskracht. De zon wordt gekoppeld met levenskracht. De figuur Ruth speelt een belangrijke rol in de geslachtslijst van David. Ze is een schakelfiguur.

King James Bible.
Luther-Bibel.

5.  וַיָּמֻ֥תוּ גַם־שְׁנֵיהֶ֖ם מַחְל֣וֹן וְכִלְי֑וֹן וַתִּשָּׁאֵר֙ הָֽאִשָּׁ֔ה מִשְּׁנֵ֥י יְלָדֶ֖יהָ וּמֵֽאִישָֽׁהּ׃

Tekstuitleg van

- מַחְל֣וֹן (= machlôn: Machlon. Getalswaarde: mem = 13 of 40, cheth = 8, waw = 6, nun = 14 of 50; totaal: 41 of 104. De som van de termen is telkens 5. Tenakh (3): (1) Rt 1,2. (2) Rt 1,5. (3) Rt 4,10. De naam Machlon zou gevormd kunnen zijn uit het wkw châlâh: ziek, krachteloos, zwak zijn. Het zn machälèh betekent ziekte, het zn machälâh onvruchtbaarheid, gebrek, kwaal.

- וְכִלְי֑וֹן (= wëkhiljon: en Chiljon. De getalswaarde van Chiljon is: kaf = 11 of 20, lamed = 12 of 30, jod = 10, nun = 14 of 50; totaal: 47 of 110. De som van de termen is telkens 2. Het wkw kâlâh betekent voltooid, voorbij zijn; ophouden, verkwijnen, vergaan. Het zn kiljôn kan betekenen: vergankelijkheid, zwakheid.
De som van de getalswaarden van Machlon en Chiljon samen is: 41 + 47 = 88 of 104 + 110 = 214.

Zouden de twee namen erop kunnen wijzen dat ze onvruchtbaar zijn en geen kinderen kunnen verwekken? Volgens het verhaal sterven ze kinderloos.

King James Bible.
Luther-Bibel.

6 וַתָּ֤קָם הִיא֙ וְכַלֹּתֶ֔יהָ וַתָּ֖שָׁב מִשְּׂדֵ֣י מוֹאָ֑ב כִּ֤י שָֽׁמְעָה֙ בִּשְׂדֵ֣ה מוֹאָ֔ב כִּֽי־פָקַ֤ד יְהוָה֙ אֶת־עַמּ֔וֹ לָתֵ֥ת לָהֶ֖ם לָֽחֶם׃

Tekstuitleg van

Rt 1,6.4. שׁוּב = sjûbh (terugkeren). Taalgebruik in Tenakh: sjûbh (terugkeren). Getalswaarde: sjin = 21 of 300, waw = 6, beth = 2:totaal: 29 of 308 (2² X 7 X 11). Structuur: 3 - 6 - 2. De som van de elementen is telkens 2. Een vorm van sjûb in Rt (15).

13. JHWH in Rt (13).

King James Bible.
Luther-Bibel.

וַתֵּצֵא מִן־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר הָֽיְתָה־שָּׁמָּה וּשְׁתֵּי כַלּוֹתֶיהָ עִמָּהּ וַתֵּלַכְנָה בַדֶּרֶךְ לָשׁוּב אֶל־אֶרֶץ יְהוּדָֽה׃ 

1. וַתֵּצֵא (= wathets'e: en zij ging uit); waw consecutivum en wkw qal actief imperfectum derde persoon vrouw. enk van het wkw יָצָא = jâtsâ´: uitgaan, uittrekken). Taalgebruik in Tenakh: jâtsâ´ (uitgaan, uittrekken). Tenakh (17).

3. הַמַּקוֹם (= hammâqôm: de plaats) < bepaald lidw. ha + zn מַקוֹם = maqôm: plaats, verblijfplaats. Taalgebruik in Tenakh: maqôm (plaats, verblijfplaats). Getalswaarde: mem = 13 of 40, qoph = 19 of 100, waw = 6; totaal: 51 (3 X 17) OF 186 (2 X 3 X 31). Structuur: 4 - 1 - 6 - 4. De som van de elementen is telkens 6. Tenakh (114). Pentateuch (51). Eerdere Profeten (26). Latere Profeten (21). 12 Kleine Profeten (2). Geschriften (14).

2.-3. מִן־הַמָּקוֹם (= min hammaqôm: uit de plaats). Tenakh (13).

2.-4. מִן־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר (= min hammaqôm 'äsjèr: uit de plaats die/waar).

5.-6. הָֽיְתָה־שָּׁמָּה (= hâthjâh sjâmâh (waarheen zij was geweest/gegaan). Tenakh (1).

7. וּשְׁתֵּי (=ûsjthe: twee). Telwoord, voegwoord en telwoord dualis constr. vr. mv.). Tenakh (37).

8. כַלּוֹתֶיהָ (= kallothèâh: haar schoondochters; zn vr. mv. en suffix pers. vnw. 3de pers. vr. enk van het zn kallâh: schoondochter).

9. עִמָּהּ (= `immâh: met haar); voorzetsel `im + suffix pers voornaamw 3de pers vr. enk. Tenakh (35). Rt (3): (1) Rt 1,7. (2) . (3) .

10. וַתֵּלַכְנָה (wathellakhnâh = en zij gingen) < prefix voegwoord waw consecutivum + wkw act. qal imperf. 3de pers. vr. mv. van het wkw. הָלַך = hâlakh: gaan. Taalgebruik in Tenakh: hâlakh (gaan). Getalswaarde: he =5, lamed = 12 of 30, kaph = 11 of 20; totaal: 28 (2 X 2 X 7) of 55 (5 X 11). Structuur: 5 - 3 -2. De som van de elementen is telkens 1. Tenakh (4). Rt (3): (1) Rt 1,7. (2) .

12. לָשׁוּב (= lâsûb = om terug te keren); voorzetsel en wkw qal infin. construct. van het wkw שׁוּב = sjûbh (terugkeren). Taalgebruik in Tenakh: sjûbh (terugkeren). Getalswaarde: sjin = 21 of 300, waw = 6, beth = 2; totaal: 29 of 308 (2² X 7 X 11). Structuur: 3 - 6 - 2. De som van de elementen is telkens 2.

13-15. אֶל־אֶרֶץ יְהוּדָֽה (=´èl ´èrèts: naar het land Juda). Tenach (3): (1) Rt 1,7. (2) Am 7,12. (3) Zach 2,4.  

King James Bible.
Luther-Bibel.

 8 וַתֹּאמֶר נָֽעֳמִי לִשְׁתֵּי כַלֹּתֶיהָ לֵכְנָה שֹּׁבְנָה אִשָּׁה לְבֵית אִמָּהּ יעשה (יַעַשׂ) יְהוָה עִמָּכֶם חֶסֶד כַּֽאֲשֶׁר עֲשִׂיתֶם עִם־הַמֵּתִים וְעִמָּדִֽי

Tekstuitleg van

1.-2. וַתֹּאמֶר נָֽעֳמִי (= wathth'omèr Na`ömî: en Naömi zei). Tenakh = Rt (4): (1) Rt 1,8. (2) Rt 1,11. (3) Rt 2,20. (4) Rt 2,22.

5. לֵכְנָה (lekhnâh = gaan jullie; wkw qal imper. 2de pers vr. mv. van het wkw הָלַך = hâlakh: gaan). Tenakh (2).

6. שֹּׁבְנָה (= sjobhnâh: keren jullie terug; wkw qal imper. 2de pers vr. mv. van het wkw שׁוּב = sjûbh (terugkeren). Taalgebruik in Tenakh: sjûbh (terugkeren). Tenakh = Rt (3): (1) Rt 1,8. (2)

8. -9 . לְבֵית אִמָּה (= lëhêth 'immâh: naar het huis van haar moeder). Tenakh (2).

10. יעשה (יַעַשׂ) (= jaàshè: moge hij doen; wkw qal imperf 3de pers mann enk jussief van het wkw הָלַך = hâlakh: gaan).

10.-11. יעשה (יַעַשׂ) יְהוָה (= ja`ashè JHWH: moge JHWH doen). Tenakh (1): Rt 1,8.

11.-12. יְהוָה עִמָּכֶם (= JHWH `immâkhèm: JHWH met jullie). Tenakh (11). Rt (1).

11.-13. יְהוָה עִמָּכֶם חֶסֶד (= JHWH `immâkhèm chèsèd: moge JHWH met jullie welwillendheid doen). Tenakh: (1) Rt 1,8. (2) 2 S 2,6.

King James Bible.
-Bibel.

 9 יִתֵּן יְהוָה לָכֶם וּמְצֶאןָ מְנוּחָה אִשָּׁה בֵּית אִישָׁהּ וַתִּשַּׁק לָהֶן וַתִּשֶּׂאנָה קוֹלָן וַתִּבְכֶּֽינָה׃ 

Tekstuitleg van

- וַתִּשַּׁק (= wathisjsjsoq: en zij kuste; waw consecutivum en wkw imperf. 3de pers vr. enk van het wkw = nasjaq: kussen).

- וַתִּשֶּׂאנָה (= wathisjsj'ènâh: en zij verhieven - hun stem -; waw consecutivum en wkw imperf. 3de pers vr.mv. van het wkw. נָשָׂא = nâshâ´: dragen, opnemen, verheffen). Taalgebruik in Tenakh: nâshâ´ (dragen, opnemen, verheffen).

- בָכָה (= bâkhâh: weeklagen, wenen). Taalgebruik in Tenakh: bâkhâh (weeklagen, wenen).

King James Bible.
Luther-Bibel.

10 וַתֹּאמַ֖רְנָה־לָּ֑הּ כִּֽי־אִתָּ֥ךְ נָשׁ֖וּב לְעַמֵּֽךְ׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

11 וַתֹּ֤אמֶר נָֽעֳמִי֙ שֹׁ֣בְנָה בְנֹתַ֔י לָ֥מָּה תֵלַ֖כְנָה עִמִּ֑י הַעֽוֹד־לִ֤י בָנִים֙ בְּֽמֵעַ֔י וְהָי֥וּ לָכֶ֖ם לַֽאֲנָשִֽׁים׃

Tekstuitleg van Rt 1,11. Het vers Rt 1,11 telt 14 (2X7) woorden en 55 (5 X 11) letters.

1.-2. וַתֹּאמֶר נָֽעֳמִי (= wathth'omèr Na`ömî: en Naömi zei). Tenakh = Rt (4): (1) Rt 1,8. (2) Rt 1,11. (3) Rt 2,20. (4) Rt 2,22.

4. בְנֹתַ֔י (= bhënothaj: mijn dochters; zn. vr. mv. tat. constr. + pers. vnw. 1ste pers en.). Hebr.: ben: zoon, banah: dochter; Gr.: thugatèr: dochter < th/d - g/ch - t/t; Lat.: filius: zoon, filia: dochter; Fr.: fils: zoon; fille: dochter. Tenakh (9).

King James Bible.
Luther-Bibel.

12 שֹׁ֤בְנָה בְנֹתַי֙ לֵ֔כְןָ כִּ֥י זָקַ֖נְתִּי מִֽהְי֣וֹת לְאִ֑ישׁ כִּ֤י אָמַ֨רְתִּי֙ יֶשׁ־לִ֣י תִקְוָ֔ה גַּ֣ם הָיִ֤יתִי הַלַּ֨יְלָה֙ לְאִ֔ישׁ וְגַ֖ם יָלַ֥דְתִּי בָנִֽים׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

13 הֲלָהֵ֣ן ׀ תְּשַׂבֵּ֗רְנָה עַ֚ד אֲשֶׁ֣ר יִגְדָּ֔לוּ הֲלָהֵן֙ תֵּֽעָגֵ֔נָה לְבִלְתִּ֖י הֱי֣וֹת לְאִ֑ישׁ אַ֣ל בְּנֹתַ֗י כִּֽי־מַר־לִ֤י מְאֹד֙ מִכֶּ֔ם כִּֽי־יָצְאָ֥ה בִ֖י יַד־יְהוָֽה׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

14 וַתִּשֶּׂ֣נָה קוֹלָ֔ן וַתִּבְכֶּ֖ינָה ע֑וֹד וַתִּשַּׁ֤ק עָרְפָּה֙ לַֽחֲמוֹתָ֔הּ וְר֖וּת דָּ֥בְקָה בָּֽהּ׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

15 וַתֹּ֗אמֶר הִנֵּה֙ שָׁ֣בָה יְבִמְתֵּ֔ךְ אֶל־עַמָּ֖הּ וְאֶל־אֱלֹהֶ֑יהָ שׁ֖וּבִי אַֽחֲרֵ֥י יְבִמְתֵּֽךְ׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

 16 וַתֹּ֤אמֶר רוּת֙ אַל־תִּפְגְּעִי־בִ֔י לְעָזְבֵ֖ךְ לָשׁ֣וּב מֵאַֽחֲרָ֑יִךְ כִּ֠י אֶל־אֲשֶׁ֨ר תֵּֽלְכִ֜י אֵלֵ֗ךְ וּבַֽאֲשֶׁ֤ר תָּלִ֨ינִי֙ אָלִ֔ין עַמֵּ֣ךְ עַמִּ֔י וֵֽאלֹהַ֖יִךְ אֱלֹהָֽי׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

17 בַּֽאֲשֶׁ֤ר תָּמ֨וּתִי֙ אָמ֔וּת וְשָׁ֖ם אֶקָּבֵ֑ר כֹּה֩ יַֽעֲשֶׂ֨ה יְהוָ֥ה לִי֙ וְכֹ֣ה יוֹסִ֔יף כִּ֣י הַמָּ֔וֶת יַפְרִ֖יד בֵּינִ֥י וּבֵינֵֽךְ׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

18 וַתֵּ֕רֶא כִּֽי־מִתְאַמֶּ֥צֶת הִ֖יא לָלֶ֣כֶת אִתָּ֑הּ וַתֶּחְדַּ֖ל לְדַבֵּ֥ר אֵלֶֽיהָ׃

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

19 וַתֵּלַ֣כְנָה שְׁתֵּיהֶ֔ם עַד־בּוֹאָ֖נָה בֵּ֣ית לָ֑חֶם וַיְהִ֗י כְּבוֹאָ֨נָה֙ בֵּ֣ית לֶ֔חֶם וַתֵּהֹ֤ם כָּל־הָעִיר֙ עֲלֵיהֶ֔ן וַתֹּאמַ֖רְנָה הֲזֹ֥את נָֽעֳמִֽי׃

Tekstuitleg van

5. - 6. - בֵּית לָחֶם = bêth lâchèm (Bethlehem). Tenakh (11): (1) Gn 35,19. (2) Gn 48,7. (3) Rt 1,19. (4) 1 S 16,4. (5) 1 S 17,15. (6) 1 S 20,28. (7) 2 S 2,32. (8) 2 S 23,14. (9) 2 S 23,24. (10) 1 Kr 4,4. (11) Jr 41,17.
- מִבֵּית לָחֶם = mibbe(j)th lèhèm (uit het huis van brood, uit Betlehem). Tenakh (9): (1) Re 17,7. (2) Re 17,8. (3) Re 17,9. (4) Re 19,1. (5) Re 19,18. (6) Rt 1,1. (7) Rt 1,2. (8) Rt 2,4. (9) 1 S 17,12.

9. - 10. - בֵּית לָחֶם = bêth lâchèm (Bethlehem). Tenakh (11): (1) Gn 35,19. (2) Gn 48,7. (3) Rt 1,19. (4) 1 S 16,4. (5) 1 S 17,15. (6) 1 S 20,28. (7) 2 S 2,32. (8) 2 S 23,14. (9) 2 S 23,24. (10) 1 Kr 4,4. (11) Jr 41,17.
- מִבֵּית לָחֶם = mibbe(j)th lèhèm (uit het huis van brood, uit Betlehem). Tenakh (9): (1) Re 17,7. (2) Re 17,8. (3) Re 17,9. (4) Re 19,1. (5) Re 19,18. (6) Rt 1,1. (7) Rt 1,2. (8) Rt 2,4. (9) 1 S 17,12.

King James Bible.
Luther-Bibel.

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

Tekstuitleg van

King James Bible.
Luther-Bibel.

Tekstuitleg van

MASORETISCHE TEKST (Hebreeuwse Bijbel (kerkenisrael.nl)

בָּאָ֑רֶץ וַיֵּ֨לֶךְ אִ֜ישׁ מִבֵּ֧ית לֶ֣חֶם יְהוּדָ֗ה לָגוּר֙ בִּשְׂדֵ֣י מוֹאָ֔ב ה֥וּא וְאִשְׁתּ֖וֹ וּשְׁנֵ֥י בָנָֽיו׃ 2 וְשֵׁ֣ם הָאִ֣ישׁ אֱֽלִימֶ֡לֶךְ וְשֵׁם֩ אִשְׁתּ֨וֹ נָֽעֳמִ֜י וְשֵׁ֥ם שְׁנֵֽי־בָנָ֣יו ׀ מַחְל֤וֹן וְכִלְיוֹן֙ אֶפְרָתִ֔ים מִבֵּ֥ית לֶ֖חֶם יְהוּדָ֑ה וַיָּבֹ֥אוּ שְׂדֵי־מוֹאָ֖ב וַיִּֽהְיוּ־שָֽׁם׃ 3 וַיָּ֥מָת אֱלִימֶ֖לֶךְ אִ֣ישׁ נָֽעֳמִ֑י וַתִּשָּׁאֵ֥ר הִ֖יא וּשְׁנֵ֥י בָנֶֽיהָ׃ 4 וַיִּשְׂא֣וּ לָהֶ֗ם נָשִׁים֙ מֹֽאֲבִיּ֔וֹת שֵׁ֤ם הָֽאַחַת֙ עָרְפָּ֔ה וְשֵׁ֥ם הַשֵּׁנִ֖ית ר֑וּת וַיֵּ֥שְׁבוּ שָׁ֖ם כְּעֶ֥שֶׂר שָׁנִֽים׃ 5 וַיָּמֻ֥תוּ גַם־שְׁנֵיהֶ֖ם מַחְל֣וֹן וְכִלְי֑וֹן וַתִּשָּׁאֵר֙ הָֽאִשָּׁ֔ה מִשְּׁנֵ֥י יְלָדֶ֖יהָ וּמֵֽאִישָֽׁהּ׃ 6 וַתָּ֤קָם הִיא֙ וְכַלֹּתֶ֔יהָ וַתָּ֖שָׁב מִשְּׂדֵ֣י מוֹאָ֑ב כִּ֤י שָֽׁמְעָה֙ בִּשְׂדֵ֣ה מוֹאָ֔ב כִּֽי־פָקַ֤ד יְהוָה֙ אֶת־עַמּ֔וֹ לָתֵ֥ת לָהֶ֖ם לָֽחֶם׃ 7 וַתֵּצֵ֗א מִן־הַמָּקוֹם֙ אֲשֶׁ֣ר הָֽיְתָה־שָּׁ֔מָּה וּשְׁתֵּ֥י כַלּוֹתֶ֖יהָ עִמָּ֑הּ וַתֵּלַ֣כְנָה בַדֶּ֔רֶךְ לָשׁ֖וּב אֶל־אֶ֥רֶץ יְהוּדָֽה׃ 8 וַתֹּ֤אמֶר נָֽעֳמִי֙ לִשְׁתֵּ֣י כַלֹּתֶ֔יהָ לֵ֣כְנָה שֹּׁ֔בְנָה אִשָּׁ֖ה לְבֵ֣ית אִמָּ֑הּ יעשה (יַ֣עַשׂ) יְהוָ֤ה עִמָּכֶם֙ חֶ֔סֶד כַּֽאֲשֶׁ֧ר עֲשִׂיתֶ֛ם עִם־הַמֵּתִ֖ים וְעִמָּדִֽי׃ 9 יִתֵּ֤ן יְהוָה֙ לָכֶ֔ם וּמְצֶ֣אןָ מְנוּחָ֔ה אִשָּׁ֖ה בֵּ֣ית אִישָׁ֑הּ וַתִּשַּׁ֣ק לָהֶ֔ן וַתִּשֶּׂ֥אנָה קוֹלָ֖ן וַתִּבְכֶּֽינָה׃ 10 וַתֹּאמַ֖רְנָה־לָּ֑הּ כִּֽי־אִתָּ֥ךְ נָשׁ֖וּב לְעַמֵּֽךְ׃ 11 וַתֹּ֤אמֶר נָֽעֳמִי֙ שֹׁ֣בְנָה בְנֹתַ֔י לָ֥מָּה תֵלַ֖כְנָה עִמִּ֑י הַעֽוֹד־לִ֤י בָנִים֙ בְּֽמֵעַ֔י וְהָי֥וּ לָכֶ֖ם לַֽאֲנָשִֽׁים׃ 12 שֹׁ֤בְנָה בְנֹתַי֙ לֵ֔כְןָ כִּ֥י זָקַ֖נְתִּי מִֽהְי֣וֹת לְאִ֑ישׁ כִּ֤י אָמַ֨רְתִּי֙ יֶשׁ־לִ֣י תִקְוָ֔ה גַּ֣ם הָיִ֤יתִי הַלַּ֨יְלָה֙ לְאִ֔ישׁ וְגַ֖ם יָלַ֥דְתִּי בָנִֽים׃ 13 הֲלָהֵ֣ן ׀ תְּשַׂבֵּ֗רְנָה עַ֚ד אֲשֶׁ֣ר יִגְדָּ֔לוּ הֲלָהֵן֙ תֵּֽעָגֵ֔נָה לְבִלְתִּ֖י הֱי֣וֹת לְאִ֑ישׁ אַ֣ל בְּנֹתַ֗י כִּֽי־מַר־לִ֤י מְאֹד֙ מִכֶּ֔ם כִּֽי־יָצְאָ֥ה בִ֖י יַד־יְהוָֽה׃ 14 וַתִּשֶּׂ֣נָה קוֹלָ֔ן וַתִּבְכֶּ֖ינָה ע֑וֹד וַתִּשַּׁ֤ק עָרְפָּה֙ לַֽחֲמוֹתָ֔הּ וְר֖וּת דָּ֥בְקָה בָּֽהּ׃ 15 וַתֹּ֗אמֶר הִנֵּה֙ שָׁ֣בָה יְבִמְתֵּ֔ךְ אֶל־עַמָּ֖הּ וְאֶל־אֱלֹהֶ֑יהָ שׁ֖וּבִי אַֽחֲרֵ֥י יְבִמְתֵּֽךְ׃ 16 וַתֹּ֤אמֶר רוּת֙ אַל־תִּפְגְּעִי־בִ֔י לְעָזְבֵ֖ךְ לָשׁ֣וּב מֵאַֽחֲרָ֑יִךְ כִּ֠י אֶל־אֲשֶׁ֨ר תֵּֽלְכִ֜י אֵלֵ֗ךְ וּבַֽאֲשֶׁ֤ר תָּלִ֨ינִי֙ אָלִ֔ין עַמֵּ֣ךְ עַמִּ֔י וֵֽאלֹהַ֖יִךְ אֱלֹהָֽי׃ 17 בַּֽאֲשֶׁ֤ר תָּמ֨וּתִי֙ אָמ֔וּת וְשָׁ֖ם אֶקָּבֵ֑ר כֹּה֩ יַֽעֲשֶׂ֨ה יְהוָ֥ה לִי֙ וְכֹ֣ה יוֹסִ֔יף כִּ֣י הַמָּ֔וֶת יַפְרִ֖יד בֵּינִ֥י וּבֵינֵֽךְ׃ 18 וַתֵּ֕רֶא כִּֽי־מִתְאַמֶּ֥צֶת הִ֖יא לָלֶ֣כֶת אִתָּ֑הּ וַתֶּחְדַּ֖ל לְדַבֵּ֥ר אֵלֶֽיהָ׃ 19 וַתֵּלַ֣כְנָה שְׁתֵּיהֶ֔ם עַד־בּוֹאָ֖נָה בֵּ֣ית לָ֑חֶם וַיְהִ֗י כְּבוֹאָ֨נָה֙ בֵּ֣ית לֶ֔חֶם וַתֵּהֹ֤ם כָּל־הָעִיר֙ עֲלֵיהֶ֔ן וַתֹּאמַ֖רְנָה הֲזֹ֥את נָֽעֳמִֽי׃ 20 וַתֹּ֣אמֶר אֲלֵיהֶ֔ן אַל־תִּקְרֶ֥אנָה לִ֖י נָֽעֳמִ֑י קְרֶ֤אןָ לִי֙ מָרָ֔א כִּֽי־הֵמַ֥ר שַׁדַּ֛י לִ֖י מְאֹֽד׃ 21 אֲנִי֙ מְלֵאָ֣ה הָלַ֔כְתִּי וְרֵיקָ֖ם הֱשִׁיבַ֣נִי יְהוָ֑ה לָ֣מָּה תִקְרֶ֤אנָה לִי֙ נָֽעֳמִ֔י וַֽיהוָה֙ עָ֣נָה בִ֔י וְשַׁדַּ֖י הֵ֥רַֽע לִֽי׃ 22 וַתָּ֣שָׁב נָֽעֳמִ֗י וְר֨וּת הַמּֽוֹאֲבִיָּ֤ה כַלָּתָהּ֙ עִמָּ֔הּ הַשָּׁ֖בָה מִשְּׂדֵ֣י מוֹאָ֑ב וְהֵ֗מָּה בָּ֚אוּ בֵּ֣ית לֶ֔חֶם בִּתְחִלַּ֖ת קְצִ֥יר שְׂעֹרִֽים׃

LXX (RUTH 1 - Septuaginta (LXX) (die-bibel.de)).

1Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κρίνειν τοὺς κριτὰς καὶ ἐγένετο λιμὸς ἐν τῇ γῇ, καὶ ἐπορεύθη ἀνὴρ ἀπὸ Βαιθλεεμ τῆς Ιουδα τοῦ παροικῆσαι ἐν ἀγρῷ Μωαβ, αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ. 2καὶ ὄνομα τῷ ἀνδρὶ Αβιμελεχ, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Νωεμιν, καὶ ὄνομα τοῖς δυσὶν υἱοῖς αὐτοῦ Μααλων καὶ Χελαιων, Εφραθαῖοι ἐκ Βαιθλεεμ τῆς Ιουδα· καὶ ἤλθοσαν εἰς ἀγρὸν Μωαβ καὶ ἦσαν ἐκεῖ. 3καὶ ἀπέθανεν Αβιμελεχ ὁ ἀνὴρ τῆς Νωεμιν, καὶ κατελείφθη αὐτὴ καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτῆς. 4καὶ ἐλάβοσαν ἑαυτοῖς γυναῖκας Μωαβίτιδας, ὄνομα τῇ μιᾷ Ορφα, καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ Ρουθ· καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ ὡς δέκα ἔτη. 5καὶ ἀπέθανον καί γε ἀμφότεροι, Μααλων καὶ Χελαιων, καὶ κατελείφθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ ἀπὸ τῶν δύο υἱῶν αὐτῆς. 6καὶ ἀνέστη αὐτὴ καὶ αἱ δύο νύμφαι αὐτῆς καὶ ἀπέστρεψαν ἐξ ἀγροῦ Μωαβ, ὅτι ἤκουσαν ἐν ἀγρῷ Μωαβ ὅτι ἐπέσκεπται κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ δοῦναι αὐτοῖς ἄρτους. 7καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἦν ἐκεῖ, καὶ αἱ δύο νύμφαι αὐτῆς μετ᾽ αὐτῆς· καὶ ἐπορεύοντο ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰς τὴν γῆν Ιουδα. 8καὶ εἶπεν Νωεμιν ταῖς νύμφαις αὐτῆς Πορεύεσθε δὴ ἀποστράφητε ἑκάστη εἰς οἶκον μητρὸς αὐτῆς· ποιήσαι κύριος μεθ᾽ ὑμῶν ἔλεος, καθὼς ἐποιήσατε μετὰ τῶν τεθνηκότων καὶ μετ᾽ ἐμοῦ· 9δῴη κύριος ὑμῖν καὶ εὕροιτε ἀνάπαυσιν ἑκάστη ἐν οἴκῳ ἀνδρὸς αὐτῆς. καὶ κατεφίλησεν αὐτάς, καὶ ἐπῆραν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν. 10καὶ εἶπαν αὐτῇ Μετὰ σοῦ ἐπιστρέφομεν εἰς τὸν λαόν σου. 11καὶ εἶπεν Νωεμιν Ἐπιστράφητε δή, θυγατέρες μου· καὶ ἵνα τί πορεύεσθε μετ᾽ ἐμοῦ; μὴ ἔτι μοι υἱοὶ ἐν τῇ κοιλίᾳ μου καὶ ἔσονται ὑμῖν εἰς ἄνδρας; 12ἐπιστράφητε δή, θυγατέρες μου, διότι γεγήρακα τοῦ μὴ εἶναι ἀνδρί· ὅτι εἶπα ὅτι ἔστιν μοι ὑπόστασις τοῦ γενηθῆναί με ἀνδρὶ καὶ τέξομαι υἱούς, 13μὴ αὐτοὺς προσδέξεσθε ἕως οὗ ἁδρυνθῶσιν; ἢ αὐτοῖς κατασχεθήσεσθε τοῦ μὴ γενέσθαι ἀνδρί; μὴ δή, θυγατέρες μου, ὅτι ἐπικράνθη μοι ὑπὲρ ὑμᾶς ὅτι ἐξῆλθεν ἐν ἐμοὶ χεὶρ κυρίου. 14καὶ ἐπῆραν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν ἔτι· καὶ κατεφίλησεν Ορφα τὴν πενθερὰν αὐτῆς καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν λαὸν αὐτῆς, Ρουθ δὲ ἠκολούθησεν αὐτῇ. 15καὶ εἶπεν Νωεμιν πρὸς Ρουθ Ἰδοὺ ἀνέστρεψεν ἡ σύννυμφός σου πρὸς λαὸν αὐτῆς καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς αὐτῆς· ἐπιστράφητι δὴ καὶ σὺ ὀπίσω τῆς συννύμφου σου. 16εἶπεν δὲ Ρουθ Μὴ ἀπαντήσαι ἐμοὶ τοῦ καταλιπεῖν σε ἢ ἀποστρέψαι ὄπισθέν σου· ὅτι σὺ ὅπου ἐὰν πορευθῇς, πορεύσομαι, καὶ οὗ ἐὰν αὐλισθῇς, αὐλισθήσομαι· ὁ λαός σου λαός μου, καὶ ὁ θεός σου θεός μου· 17καὶ οὗ ἐὰν ἀποθάνῃς, ἀποθανοῦμαι κἀκεῖ ταφήσομαι· τάδε ποιήσαι μοι κύριος καὶ τάδε προσθείη, ὅτι θάνατος διαστελεῖ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ. 18ἰδοῦσα δὲ Νωεμιν ὅτι κραταιοῦται αὐτὴ τοῦ πορεύεσθαι μετ᾽ αὐτῆς, ἐκόπασεν τοῦ λαλῆσαι πρὸς αὐτὴν ἔτι. 19ἐπορεύθησαν δὲ ἀμφότεραι ἕως τοῦ παραγενέσθαι αὐτὰς εἰς Βαιθλεεμ. καὶ ἤχησεν πᾶσα ἡ πόλις ἐπ᾽ αὐταῖς καὶ εἶπον Αὕτη ἐστὶν Νωεμιν; 20καὶ εἶπεν πρὸς αὐτάς Μὴ δὴ καλεῖτέ με Νωεμιν, καλέσατέ με Πικράν, ὅτι ἐπικράνθη ἐν ἐμοὶ ὁ ἱκανὸς σφόδρα· 21ἐγὼ πλήρης ἐπορεύθην, καὶ κενὴν ἀπέστρεψέν με ὁ κύριος· καὶ ἵνα τί καλεῖτέ με Νωεμιν; καὶ κύριος ἐταπείνωσέν με, καὶ ὁ ἱκανὸς ἐκάκωσέν με. 22καὶ ἐπέστρεψεν Νωεμιν καὶ Ρουθ ἡ Μωαβῖτις ἡ νύμφη αὐτῆς ἐπιστρέφουσα ἐξ ἀγροῦ Μωαβ· αὐταὶ δὲ παρεγενήθησαν εἰς Βαιθλεεμ ἐν ἀρχῇ θερισμοῦ κριθῶν.

VULGAAT (Webstek van Bouwe Brouwer - Homepage van Bouwe Brouwer).

1 in diebus unius iudicis quando iudices praeerant facta est fames in terra abiitque homo de Bethleem Iuda ut peregrinaretur in regione moabitide cum uxore sua ac duobus liberis 2 ipse vocabatur Helimelech uxor eius Noemi e duobus filiis alter Maalon et alter Chellion Ephrathei de Bethleem Iuda ingressique regionem moabitidem morabantur ibi 3 et mortuus est Helimelech maritus Noemi remansitque ipsa cum filiis 4 qui acceperunt uxores moabitidas quarum una vocabatur Orpha altera Ruth manseruntque ibi decem annis 5 et ambo mortui sunt Maalon videlicet et Chellion remansitque mulier orbata duobus liberis ac marito 6 et surrexit ut in patriam pergeret cum utraque nuru sua de regione moabitide audierat enim quod respexisset Dominus populum suum et dedisset eis escas 7 egressa est itaque de loco peregrinationis suae cum utraque nuru et iam in via posita revertendi in terram Iuda 8 dixit ad eas ite in domum matris vestrae faciat Dominus vobiscum misericordiam sicut fecistis cum mortuis et mecum 9 det vobis invenire requiem in domibus virorum quos sortiturae estis et osculata est eas quae elevata voce flere coeperunt 10 et dicere tecum pergemus ad populum tuum 11 quibus illa respondit revertimini filiae mi cur venitis mecum num ultra habeo filios in utero meo ut viros ex me sperare possitis 12 revertimini filiae mi abite iam enim senectute confecta sum nec apta vinculo coniugali etiam si possem hac nocte concipere et parere filios 13 si eos expectare velitis donec crescant et annos impleant pubertatis ante eritis vetulae quam nubatis nolite quaeso filiae mi quia vestra angustia me magis premit et egressa est manus Domini contra me 14 elevata igitur voce rursum flere coeperunt Orpha osculata socrum est ac reversa Ruth adhesit socrui suae 15 cui dixit Noemi en reversa est cognata tua ad populum suum et ad deos suos vade cum ea 16 quae respondit ne adverseris mihi ut relinquam te et abeam quocumque perrexeris pergam ubi morata fueris et ego pariter morabor populus tuus populus meus et Deus tuus Deus meus 17 quae te morientem terra susceperit in ea moriar ibique locum accipiam sepulturae haec mihi faciat Deus et haec addat si non sola mors me et te separaverit 18 videns ergo Noemi quod obstinato Ruth animo decrevisset secum pergere adversari noluit nec ultra ad suos reditum persuadere 19 profectaeque sunt simul et venerunt in Bethleem quibus urbem ingressis velox apud cunctos fama percrebuit dicebantque mulieres haec est illa Noemi 20 quibus ait ne vocetis me Noemi id est pulchram sed vocate me Mara hoc est amaram quia valde me amaritudine replevit Omnipotens 21 egressa sum plena et vacuam reduxit me Dominus cur igitur vocatis me Noemi quam humiliavit Dominus et adflixit Omnipotens 22 venit ergo Noemi cum Ruth Moabitide nuru sua de terra peregrinationis suae ac reversa est in Bethleem quando primum hordea metebantur  

STATENVERTALING

1 In de dagen, als de richters richtten, zo geschiedde het, dat er honger in het land was; daarom toog een man van Bethlehem-juda, om als vreemdeling te verkeren in de velden Moabs, hij, en zijn huisvrouw, en zijn twee zonen. 2 De naam nu dezes mans was Elimelech, en de naam zijner huisvrouw Naomi, en de naam zijner twee zonen Machlon en Chiljon, Efrathers, van Bethlehem-juda; en zij kwamen in de velden Moabs, en bleven aldaar. 3 En Elimelech, de man van Naomi, stierf; maar zij werd overgelaten met haar twee zonen. 4 Die namen zich Moabietische vrouwen; de naam der ene was Orpa, en de naam der andere Ruth; en zij bleven aldaar omtrent tien jaren. 5 En die twee, Machlon en Chiljon, stierven ook; alzo werd deze vrouw overgelaten na haar twee zonen en na haar man. 6 Toen maakte zij zich op met haar schoondochters, en keerde weder uit de velden van Moab; want zij had gehoord in het land van Moab, dat de HEERE Zijn volk bezocht had, gevende hun brood. 7 Daarom ging zij uit van de plaats, waar zij geweest was en haar twee schoondochters met haar. Als zij nu gingen op den weg, om weder te keren naar het land van Juda, 8 Zo zeide Naomi tot haar twee schoondochters: Gaat heen, keert weder, een iegelijk tot het huis van haar moeder; de HEERE doe bij u weldadigheid, gelijk als gij gedaan hebt bij de doden, en bij mij. 9 De HEERE geve u, dat gij ruste vindt, een iegelijk in het huis van haar man! En als zij haar kuste, hieven zij haar stem op en weenden; 10 En zij zeiden tot haar: Wij zullen zekerlijk met u wederkeren tot uw volk. 11 Maar Naomi zeide: Keert weder, mijn dochters! Waarom zoudt gij met mij gaan? Heb ik nog zonen in mijn lichaam, dat zij u tot mannen zouden zijn? 12 Keert weder, mijn dochters! Gaat heen; want ik ben te oud om een man te hebben. Wanneer ik al zeide: Ik heb hoop, of ik ook in dezen nacht een man had, ja, ook zonen baarde; 13 Zoudt gij daarnaar wachten, totdat zij zouden groot geworden zijn; zoudt gij daarnaar opgehouden worden, om geen man te nemen? Niet, mijn dochters! Want het is mij veel bitterder dan u; maar de hand des HEEREN is tegen mij uitgegaan. 14 Toen hieven zij haar stem op, en weenden wederom; en Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth kleefde haar aan. 15 Daarom zeide zij: Zie, uw zwagerin is wedergekeerd tot haar volk en tot haar goden; keer gij ook weder, uw zwagerin na. schilderij van Pieter Lastman: Ruth zweert trouw aan Naomi 16 Maar Ruth zeide: Val mij niet tegen, dat ik u zou verlaten, om van achter u weder te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God. 17 Waar gij zult sterven, zal ik sterven, en aldaar zal ik begraven worden; alzo doe mij de HEERE en alzo doe Hij daartoe, zo niet de dood alleen zal scheiding maken tussen mij en tussen u! 18 Als zij nu zag, dat zij vastelijk voorgenomen had met haar te gaan, zo hield zij op tot haar te spreken. 19 Alzo gingen die beiden, totdat zij te Bethlehem inkwamen; en het geschiedde, als zij te Bethlehem inkwamen, dat de ganse stad over haar beroerd werd, en zij zeiden: Is dit Naomi? 20 Maar zij zeide tot henlieden: Noemt mij niet Naomi, noemt mij Mara; want de Almachtige heeft mij grote bitterheid aangedaan. 21 Vol toog ik weg, maar ledig heeft mij de HEERE doen wederkeren; waarom zoudt gij mij Naomi noemen, daar de HEERE tegen mij getuigt, en de Almachtige mij kwaad aangedaan heeft? 22 Alzo kwam Naomi weder, en Ruth, de Moabietische, haar schoondochter, met haar, die uit de velden Moabs wederkwam; en zij kwamen te Bethlehem in het begin van den gersteoogst.

NAARDENSE BIJBEL

1:1 Het geschiedt in de dagen van het richten der richteren: er geschiedt honger in het land; dan gaat uit Betlehem Judea een man weg om zwerver-te-gast te zijn op de velden van Moab, hij, zijn vrouw en zijn twee zonen. Ruth 1 Literatuur bij Ruth 1:2 De naam van de man is Elimelech, de naam van zijn vrouw is Noömi en de naam van zijn twee zonen: Machlon en Kiljon; Efratieten zijn ze uit Betlehem Judea; ze komen aan op de velden van Moab en blijven daar. 1:3 Dan sterft Elimelech, de man van Noömi; zij blijft over, zijzelf en haar twee zonen. 1:4 Die dragen zich Moabitische vrouwen binnen; de naam van de eerste is Orpa, de naam van de tweede Ruth; ze zetelen daar zo’n tien jaren 1:5 als ook zij tweeën sterven, Machlon en Kiljon; de vrouw blijft over zonder de twee haar geboren zonen en zonder haar man. 1:6 Dan staat ze op, zij met haar schoondochters, en keert om van de velden van Moab; want op het veld van Moab heeft zij gehoord dat de Ene naar zijn gemeente heeft omgezien door aan hen brood te geven. 1:7 Ze trekt weg uit het oord waar zij heeft verbleven, en haar twee schoondochters met haar; ze gaan op weg om terug te keren naar het land van Juda. 1:8 Maar dan zegt Noömi tot haar twee schoondochters: gaat heen, keert terug, ieder naar het huis van haar moeder!- moge de Ene met u doen in vriendschap zoals gij gedaan hebt met de gestorvenen en met mij!- 1:9 moge de Ene aan u geven dat ge een rustplaats vindt: ieder het huis van haar man! Dan kust zij hen, maar zij verheffen hun stem en wenen. 1:10 Ze zeggen tot haar: nee, we keren naast jou terug naar je gemeenschap! 1:11 Noömi zegt: keert terug, mijn dochters, waarom zoudt ge met mij meegaan?- heb ik nog zonen in mijn ingewanden die mannen kunnen worden?- 1:12 keert terug, mijn dochters, gaat heen, want ik ben te oud geworden om van een man te zijn; stel dat ik zei: er is hoop voor mij!- ook al zou ik vannacht van een man zijn en ook al baarde ik zonen, 1:13 zoudt ge daarvoor wachten, totdat zij groot worden, zoudt ge u daarvoor onthouden en niet van een man worden?- nee, mijn dochters, want het is mij veel bitterder dan u dat de hand van de Ene tegen mij is uitgevaren! 1:14 Zij verheffen hun stem en wenen nogmaals; Orpa kust haar schoonmoeder, maar Ruth heeft zich aan haar vastgeklampt. 1:15 Zij zegt: zie, je schoonzuster is teruggekeerd naar haar gemeente en haar god; keer terug, je schoonzuster achterna! 1:16 Maar Ruth zegt: dring er niet bij mij op aan om jou te verlaten en terug te keren van achter jou; want waarheen jij gaat zal ik gaan en waar jij vernacht zal ik vernachten: jouw gemeente is mijn gemeente en jouw God is mijn God!- 1:17 waar jij sterft zal ik sterven en dáár wil ik begraven worden; zó moge de Ene mij doen en zó toevoegen, want alleen de dood zal scheiding maken tussen mij en jou! 1:18 Zij ziet in dat zij vastbesloten is om met haar mee te gaan; ze houdt op daarover tot haar te spreken. 1:19 Ze gaan verder, zij tweeën, totdat zij in Betlehem komen; en het geschiedt als zij in Betlehem komen dat heel de stad over hen in beroering raakt en dat de vrouwen zeggen: is dit Noömi? 1:20 Zij zegt tot hen: roept tot mij niet: Noömi,- aangename, roept tot mij: Mara,- bittere, want de Machtige heeft het mij zeer bitter gemaakt!- 1:21 ik, vol ben ik gegaan en leeg heeft de Ene mij laten terugkeren; waarom zoudt ge tot mij Noömi roepen?- de Ene heeft mij vernederd en de Machtige heeft mij kwaad gedaan! 1:22 Zo keert Noömi terug, en Ruth, de Moabitische, haar schoondochter, keert met haar mee terug van de velden van Moab; zij zijn in Betlehem aangekomen in het begin van het gerste-maaien.

Bible de Jérusalem

1Au temps où gouvernaient les Juges, une famine survint dans le pays et un homme de Bethléem de Juda s'en alla avec sa femme et ses deux fils pour séjourner dans les Champs de Moab. 2Cet homme s'appelait Elimélek, sa femme Noémi, et ses deux fils Mahlôn et Kilyôn; ils étaient Ephratéens, de Bethléem de Juda. Arrivés dans les champs de Moab, ils s'y établirent. 3Elimélek, le mari de Noémi, mourut, et elle lui survécut avec ses deux fils. 4Ils prirent pour femmes des Moabites, l'une se nommait Orpa et l'autre Ruth. Ils demeurèrent là une dizaine d'années. 5Puis Mahlôn et Kilyôn moururent, tous deux aussi, et Noémi resta seule, privée de ses deux fils et de son mari. 6Alors, avec ses brus, elle se disposa à revenir des Champs de Moab, car elle avait appris dans les Champs de Moab que Dieu avait visité son peuple pour lui donner du pain. 7Elle quitta donc avec ses brus le lieu où elle avait demeuré et elles se mirent en chemin pour retourner au pays de Juda. 8Noémi dit à ses deux brus: "Partez donc et retournez chacune à la maison de votre mère. Que Yahvé use de bienveillance envers vous comme vous en avez usé envers ceux qui sont morts et envers moi-même! 9Que Yahvé accorde à chacune de vous de trouver une vie paisible dans la maison d'un mari!" Elle les embrassa, mais elles se mirent à crier et à pleurer, 10et elles dirent: "Non! Nous reviendrons avec toi vers ton peuple." 11Retournez, mes filles, répondit Noémi, pourquoi viendriez-vous avec moi? Ai-je encore dans mon sein des fils qui puissent devenir vos maris? 12Retournez, mes filles, allez-vous en, car je suis bien trop vieille pour me marier! Et quand bien même je dirais: Il y a encore pour moi de l'espoir, cette nuit même je vais appartenir à mon mari et j'aurai des fils, 13attendriez-vous qu'ils soient devenus grands? Renonceriez-vous à vous marier? Non mes filles! Je suis pleine d'amertume à votre sujet, car la main de Yahvé s'est levée contre moi." 14Elles recommencèrent à crier et à pleurer, puis Orpa embrassa sa belle-mère et retourna vers son peuple, mais Ruth lui resta attachée. 15Noémi dit alors: "Vois, ta belle-soeur s'en est retournée vers son peuple et vers son dieu; retourne toi aussi, et suis-la." 16Ruth répondit: "Ne me presse pas de t'abandonner et de m'éloigner de toi, car où tu iras, j'irai, où tu demeureras, je demeurerai; ton peuple sera mon peuple et ton Dieu sera mon Dieu. 17Là où tu mourras, je mourrai et là je serai ensevelie. Que Yahvé me fasse ce mal et qu'il y ajoute encore cet autre, si ce n'est pas la mort qui nous sépare!" 18Voyant que Ruth s'obstinait à l'accompagner, Noémi cessa d'insister auprès d'elle. 19Elles s'en allèrent donc toutes deux et arrivèrent à Bethléem. Leur arrivée à Bethléem mit toute la ville en émoi: "Est-ce bien là Noémi?" S'écriaient les femmes. 20"Ne m'appelez plus Noémi, leur répondit-elle, appelez-moi Mara, car Shaddaï m'a remplie d'amertume. 21Comblée j'étais partie, vide Yahvé me ramène! Pourquoi m'appelleriez-vous encore Noémi, alors que Yahvé a témoigné contre moi et que Shaddaï m'a rendue malheureuse?" 22C'est ainsi que Noémi revint, ayant avec elle sa belle-fille Ruth, la Moabite, celle qui était revenue des Champs de Moab. Elles arrivèrent à Bethléem au début de la moisson des orges.