Adres :
Gurudwara Sangat Sahib Belgium vzw , Dorp 20 , 3800 Halmaal (Sint-Truiden)

HERITAGE OF THE TURBAN

To Sikhs, their turban is sacred. Their Gurus instructed them to wear it, and they have sacrificed their lives to protect its honor. The following collection of how the turban has been regarded throughout history has been put together for your information.

"Once they enter the gates of the court, they are to wear linen vestments, They shall wear linen turban, and linen drawers on their loins." (Old Testament: Ezekiel 44:18-19)
The name "turban" is found in this form in European languages only: English-turban, turbaned; French-turban, tulband; German-turban; Italian, Spanish and Portugese-turbante; Dutch-tulbans; Romanian-tulipan; an d it is generally traced to the Persian sarband. In Turkish sarik is the usual name for turban. In ancient Egyptian civilization the turban was considered an ornamental head dress. They called it pjr from which perhaps is derived the word pugree, so commonly used in Punjab and India. The Egyptians removed the turban at the time of mourning, a custom which prevailed in the Punjab up to the end of the last century. The Sikh apostle, Bhai Gurdas Ji humorously narrates an incident in his Vars, that when an elderly Punjabi came to his home with his turban accidentally off, the women folk took it to be a sign of mourning and started weeping and wailing although no one was dead. The old man's turban, off his head, gave a false alarm.

Turban in Old Testament
Put on the turban as the Lord has commanded Moses: One of the commands of God to Moses was to wear turban as the symbol of prophet hood, holines s and divine power. This was a command obeyed by the Jews and the Muslims for centuries and ignored or forgotten by the Christians.

"They made the tunic of fine lines, woven work for Aaron and his sons, the turban of fine linen, the tall head dress and their bands all of fine linen, the drawers of finely woven linen, the sash of woven linen, as the Lord had commanded Moses." (Exodus 39,27)

The Turban, the Tunic, and the Drawer as the Priestly Vestment: All these three costumes, the turban, the robe and the drawer continued to be essential parts of the priestly dress among the Hebrews after the exile. They all have an old independent history, and it is not easy to explain how they came to be combined into an independent priestly uniform:

"These are the vestments they must make: breast p late, ephod, robe, embroidered tunic, turban and girdle." (Exodus: 28-4)

The Turban as symbol of Dedication, Consecration and Essential for Anointment: The anointing of men with missionary zeal and prophetic missions required some ceremonial activities like pouring oil and fixing some mark on the turban, which was actually the crown of the priests. In a more refined form these ceremonies have symbolically survived in the Punjab till today.

They made a rosette of pure gold as the symbol of their holy dedication and inscribed on it as the engraving on a seal, "Holy to the Lord"; and they fastened it on a violet brand to fix it on the turban at the top as the Lord had commanded Moses. (Exodus 39-31)

He put the turban upon his head and set the gold rosette as symbol of holy dedication on the fro nt of the turban as the Lord had commanded him. Moses then took the anointing oil, anointed the Tabernacle, and all that was within it and consecrated it. (Leviticus 8,9)

Set the turban on his head and the symbol of holy dedication on the turban. Take the anointing oil, pour it on his head and anoint him. (Exodus 29-6)

You are to make a plate of pure gold and engrave on it, "Consecrated to Yahweh as a man engraves a seal." You will secure this to the turban with a ribbon of violet purple, it is to be placed on the front of the turban. The tunic you must weave of fine linen and a girdle, the work of a skilled embroiderer. (Exodus 28-36)

Kingly Turban: The turban was the symbol of royalty and was used in place of the crown. It was an article of kingly regalia. Throughout the Islamic world, it still continues to be used in place of the crown where monarchy exists.

For Jerusalem's sake I will speak out. Until her light shines forth like the sunrise, her deliverance like a blazing torch, until the nation see the triumph of your right, and all king see the glory. Then you shall be called by a new name, which the Lord will pronounce with his own lips, You shall be a glorious crown in the Lord's hand, a kingly turban in the hand of your God. (Isaiah 62:2-10)

Turban as the symbol of Stoic Courage in the Face of Grief: During mourning the people usually took off their turban, but the brave and the holy are neither supposed to weep, nor lament, nor take off their turban. They are to wear turban as the symbol of stoic courage.

You are not to lament, not t o weep, not to let your tears run down. Groan in silence, do not go into mourning for the dead, knot your turban round your head, put your sandals on your feet, do not cover your beard. (Ezekiel 24:17-19)

And you are to do as I have done, you must not cover your beards, or eat common bread; you must keep your turban on your head, put your sandals on your feet, do not cover your beard. (Ezekiel 24:17-19, 23-24)

The Turban as Symbol of Dignity and Self-Respect: The turban, during the biblical world, as it is among the Indians and Arabs who wear it, was a symbol of Dignity, self respect and authority. A blemish on the turban meant a blot on one's character. So it was during the time of Old Testament Prophets, and so it is now among the Sikhs and Arabs. An insult to the turban meant unbearable insult to one's personality. To take away the turban meant subjugating a person and humiliating him. During freedom movement Sikh prisoners were forced to wear caps which they refused. "When God takes away the turban," says Prophet Isaiah, "he takes away the dignity of man."

That day the Lord will take away the ankle ornaments, tiares, pendants and bracelets and veils, the expensive dresses, mantles, cloaks and purses, the mirror, linen garments, turban and mantles. (Isaiah 3:22,23)

For Babylonians Turban was Symbol of Youth and Strength: The turban and beard gave them such attractive personality that women who had not seen them were infatuated by their personality. No sooner had she seen wall engravings of men, painting of Chaldeans, colored vermilion, men with sashes round their waists and elaborate turbans on their heads, all so imperious of bearing portraits of Babylonians from Chaldea, then she fell in love with them at first sight and sent messengers to them in Chaldea.

Belts were round their waists and on the heads turbans with dangling ends; all seemed to be high officers and looked like Babylonians natives of Chaldea. (Ezekiel 23: 14-17)
Turban as Symbol of Justice and Charity: When Job surveys his life and protests his innocence, he recounts the good he did during his days of prosperity. He identifies the turban with righteousness and uses it as a metaphor for justice, charity and kingly dignity.

I had dressed myself in righteousness like a garment. Justice for me was a cloak and turban. I was eyes for the blind and feet for the lame. (Job 29:14)

Turban as Symbol of Purity: Now Joshua was dressed in dirty clothes as he stood before the angel of God. The angel said these words to those who stood before him: "Take off his dirty clothes, cloth him in splendid robes of state and put a clean turban on his head." They clothed him in splendid robes of State and put a clean turban on his head. The angel said, "I have taken away your inequity from you." (Zechariah 3:4-9)
He shall wear a sacred linen tunic and a linen drawer to cover himself and he shall put on a linen sash around his waist and wind a linen turban round his head and these are sacred vestments and he shall bathe before putting them on.

Thus a clean body, a clean white turban were pre-requisites for spiritual development of clean mind and pure soul. (Leviticus 8:9)
The turban has long been considered the crown of spirituality; it is essential to Sikh Dharm and has a special significance too in religions like H induism, Judaism, Christianity, and Islam. It is interesting to note that in Islam, the angels and all the prophet are represented as wearing turbans.

Prophet Muhammad himself spoke strongly in favor of the turban, as can be seen from the following hadiths (i.e. saying of Prophet Muhammad):

"The turban is a frontier between faith and unbelief."

"My community shall not fall away so long as they wear turban."

"At the day of the judgement, a man shall receive a light for each turn of the turban round his head."

"Wear turbans, for thus you will gain in generosity."

"Wear turbans and thus distinguish yourselves fro m the peoples who came before you."
It is unfortunate that the typing of turbans has become a rarity in other religions - lets hope we can fare better !

Article from: Sikh-Info.com
Guru Nanak Sikh Society

Belgium

Wat scheelt er toch ... Met die Sikhs. Met ons

Algemeen:
Hoe zat India ook weer in mekaar ? p. 2
Waar ligt de Punjab ? p. 3
Zeker weer fundamentalisten, die Sikhs ? p. 4
Wat weten we van de Sikhs ? p. 6
Wat scheelt er toch met die Sikhs ? p. 7
Is het nu bijna gedaan met dat gekibbel? p, 8

Vluchtelingenstatus:

Politieke of economische vluchtelingen ? p. 10
Is dat allemaal niet wat overdreven ? p. 11
Waarom vluchten de Sikhs weg uit India ?
1) Hindoes en Sikhs waren toch zo tolerant ? p. 13
2) Waarom laat India de Punjab dan niet gaan? p. 14
3) Hoe is het zover kunnen komen ? p. 15

De Sikhs in België

Waarom komen al die Sikhs nu juist naar Haspengouw ? p. 16
Hoe ziet die procedure er nu eigenlijk uit ? p. 17
Waarom laten we in België zoveel Sikhs toe ? p. 18
Wat gebeurt ondertussen met de Sikhs ? p. 19
Wat moeten die Sikhs de Belgische staat wel kosten ?
a) Op gemeentelijk vlak p. 20
b ) 0p nationaal vlak ... p. 21
Waarom treedt men dan niet op ?
a) De commerciële belangen van Belgen in India p. 22
b) De commerciële belangen van Belgen in België p. 22
c ) Gebrek aan informatie ................... .......... p. 23
d) Gebrek aan coördinatie p. 23
Wat vinden ze in Haspengouw van al die Sikhs? p. 24
Conclusies: wat kunnen wij daar nu aan doen? p.26
Werkten samen p. 28
Bijlages p. 1-5

Wat scheelt er toch ... Met die Sikhs. Met ons

INLEIDING: “de 20 meest gestelde vragen over Sikhs”.

Sinds ze zich vanaf 1984 in ons land aandienden om politiek asiel te krijgen, zijn de Sikhs niet meer uit het Haspengouwse straatbeeld weg te denken.
Ondertussen kwamen ze ook regelmatig in de actualiteit, soms op een positieve manier (de opening van het “huis voor mensen op de vlucht Masala in maart ‘95, het referendum voor “Bobby” Singh in Kortessem in ‘93, waarbij de overgrote meerderheid van de bevolking hem wilde laten blijven), meestal echter bij het slechte nieuws, jammer genoeg:
tientallen Sikhs die in een vervallen pand samenhokten, zwartwerkende Sikhs in de fruitpluk, aanslagen op Sikhs, enz...

Het droeg allemaal bij tot een beeldvorming over Sikhs zoals die er op het ogenblik bij velen onder ons is
“nog meer profiteurs die ons wat komen wijsmaken over wat ze meegemaakt hebben, om hier binnen te geraken - niet te vertrouwen - stuur ze terug” In het beste geval erkennen we wel dat ze in India problemen hebben gehad met hun overheid, maar dat is meteen ook reden genoeg om ze hier niet toe te laten: “ze hebben het zelf gezocht’, denken we.

Negatieve beeldvorming ..,. we zouden er boeken over kunnen schrijven.
Eén ervan zou kunnen gaan over de Sikhs.
We horen er zoveel over. Iedereen weet wel iets over de Sikhs, over Punjab, over India, over de Haspengouwse fruitpluk.
Maar wat is er nu van waar ? Wie kunnen we geloven ? Wat is er eigenlijk aan de hand ? Wat scheelt er toch met die Sikhs ? En met ons ?

Zoveel vragen, waarop evenzoveel vooroordelen en misverstanden een antwoord geven.
Deze brochure werd dan ook in vraagvorm opgesteld, en getracht werd zo objectief mogelijke antwoorden te geven, om al die vooroordelen en misverstanden rond de Sikhs uit de weg te ruimen.
Daarmee willen we wat duidelijkheid scheppen over de toestand van de Sikhs, over hun cultuur en religie, hun politieke situatie in India, de behandeling van hun asielaanvraag, hun opvang in België en de problemen die ze daarbij ondervinden, de publieke opninie erover, enz...
Misschien slagen we erin een genuanceerder en eerlijker beeld te creëren?

ALGEMEEN

HOE ZAT INDIA OOK WEER IN MEKAAR?

- Oppervlakte : plusminus 3.288.000 km (108 X België)
- Inwoners : plusminus 915 miljoen (1/7 wereldbevolking)
- Bevolkingsdichtheid: 290/km2
- Jaarlijkse bevolkingsaangroei: 2 % (> 18 miljoen !)
— Aantal miljoenensteden: 22
- Jaarlijks B.N.P./inw.: 300 $ (België: 21.500 $)
— Analfabetisme: 45 - 60 % #8212;
- Aantal artsen: 1/750 inw. (stad) — 1/9000 inw. (plat.)

Buurlanden zijn: Pakistan, China, Nepal, Bhoetan, Bangladesh en Birma. Politiek relevant is ook de ligging van Sri Lanka ten zuidoosten van India. Na meer dan een eeuw Britse overheersing, werd India in 1947 onafhankelijk, waarop het meteen werd opgedeeld in een Hindoeïstisch (India zelf) en een Islamitisch deel (Pakistan).

Ongeveer driekwart van de bevolking leeft en werkt op het platteland. De landbouw is dan ook veruit de belangrijkste economische sector.
India heeft daarenboven ‘s werelds grootste veestapel, maar deze is inproductief, omdat het Hindoeïsme verbiedt rundvee te slachten.
Even opvallend is dat, ondanks haar talrijke natuurlijke rijkdommen, India met een enorm energietekort te kampen heeft.
De schaarse zware industrie is gevestigd rond de grote steden, vooral New Delhi (hoofdstad), Bombay, Calcutta en Madras.
Daarbij valt nog op te merken het ontbreken van zware industrie in de grensgebieden met Pakistan en China (oorlogsgevaar).

Talen:

De Indiase Grondwet erkent 14 officiële talen. Meest gesproken is het Hindi (30 %). Voorts spreekt men Bengaals (8 %), Marathi (8 %), Urdu (5 %), Gujarati en Punjabi, ... Daarnaast bestaan er nog 24 zelfstandige maar niet erkende talen en honderden dialecten. In de zakenwereld en in de praktijk van regering en bstuur wordt echter, omwille van de onoverkomelijke communicatieproblemen, nog steeds het Engels als voertaal gebruikt.

WAAR LIGT DE PUNJAB ?

In India .... natuurlijk, maar India is zo groot.
Het is ingedeeld in 25 deelstaten, die elk een eigen regering en parlement hebben, en 7 Union Territories, bestuurd door de centrale regering.
De Sikhs komen uit Punjab, één van de deelstaten in het noordwesten van India.
Punjab betekent Vijf-stromenland en wijst op de vijf rivieren die door deze vlakke streek stromen, en haar uitermate vruchtbaar maken.

De huidige deelstaat is slechts een fractie — ca. 1/6de — van het oorspronkelijke gebied Punjab. Bij de onafhankelijkheid van India (1947) werd dit gebied opgesplitst tussen India en Pakistan, omwille van de afscheuring door de Indische Moslims. In 1966 werd dan het Indiase deel van Punjab nogmaals opgedeeld in de deelstaten Haryana, Himachal Pradesh en het huidige Punjab ( * zie bijlage 1).
Chandigarh is de gemeenschappelijke hoofdstad van Punjab en Haryana en is daardoor Union Territory.

Binnen de 18 miljoen inwoners van Punjab vormen de Sikhs een kleine 2/3de meerderheid. Ze zijn voor een groot 2/3de deel vertegenwoordigd op het platteland. 85% van alle in India verblijvende Sikhs (ca. 14 miljoen) woont in Punjab, 15 % week uit naar andere delen van India en nog eens 2,5 miljoen van hen leven verspreid over de hele wereld, voornamelijk in Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Canada, maar ook in Afrika en West-Europa.

Punjab is de rijkste deelstaat van India, met het hoogste inkomen per capita. Het is niet alleen één van de meest vruchtbare streken, ook het invoeren van de Groene Revolutie (modernisering van de landbouwmethoden vanaf de jaren ‘60) werd voornamelijk in Punjab een succes, zodat het de graanschuur van India werd, een titel die de Sikhs minder voorspoed bracht dan laat vermoeden.
Belangrijkste industriële centra zijn: Jullander, Patiala en Ludhiana. Het zijn vooral de Hindoes die hier werken en wonen.

Nog enkele cijfers:
India / Punjab
- Jaarlijkse bevolkingsaangroei: 2,1% / 1,9%
- Gemiddelde levensverwachting: 58 j. / 62 j.
- Analfabetisme: ca. 50 % ca. / 40 %
— Jaarlijks B.N.P./inwoner: 300 $ / >500 $

ZEKER WEER FUNDAMENTALISTEN, DIE SIKHS ?

Zoals India een verscheidenheid aan volkeren en talen kent, zo vertoont het ook een verscheidenheid aan godsdiensten.
Veruit de grootste hiervan is het Hindoeïsme: ongeveer 83 % van de bevolking is Hindoe1 Vervolgens komen de Moslims: 11 %, de Christenen: 2,6 %, waarvan een derde Katholieken, de Sikhs: 2 %, de Boeddhisten: 0,7 %, en nog kleinere groepen Protestanten, Jains, Parsi’s, Joden, enz... Ondanks de grote verschillen beschouwt de Indiase grondwet echter het Sikhisme, het Boeddhisme en het Jainisme als een vorm van, en dus opgenomen in, het Hindoeïsme. Het grote probleem is juist dat op die manier de eigen identiteit van het Sikhisme, en andere godsdiensten, ontkend wordt.

De (kleine) 2 % Sikhs zijn (toch nog) goed voor bijna 15 miljoen gelovigen. Wat is nu het SIKHISME, weer een vorm van fundamentalisme of extremisme?

Het Sikhisme werd “gestichtt’ door Goeroe NANAK (1469—1539).
Deze trachtte het beste van het Hindoeïsrne en de Islam te verzoenen en zo tot één godsdienst te komen. Punjab bevindt zich ook op het raakpunt van de Moslim- en Hindoewerelden. Hij begon zijn redevoeringen altijd met de woorden : “Er zijn geen Moslims, er zijn geen Hindoes”.

Na Goeroe Nanak werd diens leer verkondigd door 9 opvolgers (GOEROE = leraar en de SIKHS zijn de leerlingen of volgelingen):

* Goeroe ANGAD (1504-1552) liet de eerste GURUDWARA’S (Sikh—tempels) bouwen.

* Goeroe AMARDAS (1479-1574) liet de fundamenten voor de Gouden Tempel leggen en voerde de LANGAR in (gratis gaarkeuken).

* Goeroe RAM DAS (1534—1581) stichtte de stad Amritsar.

* Goeroe ARJAN DEV (1563—1606) voltooide de bouw van de Gouden Tempel te Amritsar, vervolledigde en introduceerde het heilig boek van de Sikhs, de ADI GRANTHI Hij werd door de Mogols terechtgesteld.

* Zijn zoon, Goeroe HARGOBIND, richtte in het spoor van zijn vader een gevreesd leger op tegen de invallen van de Mogols van Delhi. Hij was de stichter van de AKAL THAKET, de Eeuwige Troon (het paleis met de hoogste religieuze raad).

* Diens zoon, HAR RAI, werd de zevende goeroe. Hij koos jammer genoeg de kant van de Mogols, waarna Sikhs en Hindoes 50 jaar lang door Keizer Aurangzeh werden geterroriseerd.

* Hij werd op zijn beurt opgevolgd door zijn zoon, de 5-jarige Goeroe HAR KRISHAN (1656—1664), die reeds 3 jaar later overleed bij een pokken— epidemie.

* Goeroe TEGH BAHADUR (1621-1675) was de jongste zoon van de zesde goeroe, Hargobind. Hij stierf in Delhi de marteldood omdat hij weigerde zich te bekeren tot de Islam.

* De laatste goeroe, GOBIND SINGH (1666-1708), leefde onder de regeringen van de Mogolkeizers Aurarigzeb en diens opvolger Bahadur Shah.
Hij zag zich verplicht zijn Sikhs te beschermen tegen de alsmaar zwaarder wordende repressie van de Mogols. In 1699 richtte hij een leger op, de KHALSA (Strijdbaar Broedergenootschap van devote Sikhs). Van alle volwassen Sikhs werd, en wordt, verwacht dat ze zich initiëerden tot deze Khalsa, en aldus AMRITDHARI werden.

Gobind Singh heeft nog andere verwezenlijkingen op zijn naam: vanuit het gelijkheidsideaal van het Sikhisme en het afwijzen van het kastensysteem van de Hindoes (zie ook verder), bedacht hij alle Sikhs met dezelfde naam: SINGH, oftewel leeuw, voor de mannen en KAUR, oftewel prinses, voor de vrouwen.

Tenslotte vond hij dat aan de leer van de goeroes niets meer veranderd of toegevoegd moest worden en duidde hij het heilige boek der Sikhs, de Adi Granth, aan als zijn enige en eeuwige opvolger. Tot stand gekomen onder de tien goeroes, wordt het boek sedertdien zelf als een levende goeroe vereerd: de GOEROE GRANTH SAHIB.

Het Sikhisme predikt de éénheid van God (monotheïsme) en verzet zich tegen zinloze, bijgelovige rituelen en beeldenverafgoding. Het staat voor gelijkheid van alle mensen, ongeacht afkomst, huidskleur, geslacht of religie, en voor tolerantie ten aanzien van andersdenkenden. Net als de Hindoes geloven de Sikhs in reïncarnatie en zijn ze om die reden ook vegetariërs, hoewel hun verering van dieren, voornamelijk de koe, niet zo ver gaat als die van de Hindoes.
Ook hun respect voor vrouwen is, vanuit de gelijkheidsgedachte, groter. In de praktijk nochtans, is de emancipatie van de vrouw op het platteland zo goed als onbestaand en zijn de vrouwen verre van gelijkwaardig.

Opvallend is dat het Sikhisme zich niet, zoals de meeste godsdiensten, moeit met de gezinsplanning bij haar volgelingen. Alle vormen van anticonceptie worden toegelaten en sexuele betrekkingen hoeven niet gericht te zijn op voortplanting, als ze maar plaatsvinden binnen het huwelijk zelf. Abortus wordt door het Sikhisme wel verboden.

Van alle Sikhs is nog ca. 25 % Amritdhari, geïnitieerd tot de Khalsa. Daarnaast is ongeveer 50 % KESHDARI Sikhs die wel de uiterlijke kenmerken hebben, maar niet gedoopt of gewijd zijn of hun gelofte verbroken hebben.

WAT WETEN WE VAN DE SIKHS ?

Wat het meest opvalt aan de Sikhs is natuurlijk hun uiterlijk; wie kent niet hun tulband, hun lange haren en baard. Dat uiterlijk wordt bepaald door hun godsdienst. Van geïnitieerde of gedoopte Sikhs wordt namelijk verwacht dat ze steeds, in alle omstandigheden (ook bvb. in bed of in bad !) de vijf typische kenmerken van een Sikh dragen, in het Punjabi allen beginnend met een K (de vijf K’s)

- KES: lang haar; verbod op het knippen van haar;
- KANGA: de kam die het haar samen houdt;
- KARA: een stalen armband;
- KACHA: een grote soldatenonderbroek;
- KIRPAN: een zwaard, nu vervangen door een klein afgerond dolkje.

Het zijn allen kenmerken uit de periode van de strijd tegen de Mogolkeizers en ze wijzen dan ook op de strijdbaarheid en moed van de Sikhs, en hun inwijding in de KHALSA, het “Strijdbaar Broedergenootschap der Devote Sikhs”.

Voorts legt hun godsdienst een zeer strenge gedragscode op (de REHAT MARYADE), die de Sikhs ondermeer voorschrijft

— steeds en in alle omstandigheden de 5 K’s te dragen;
— zich te onthouden van alcohol, drugs en tabak;
- monogaam te leven;
— lacto—vegetarisch te eten;
— zich ten dienste te stellen van de samenleving;
- hun brood te verdienen met eerlijke arbeid; geen enkele arbeid is minderwaardig (i.t.t. de positie van de kastelozen bij de Hindoes);
- voor zonsopgang het ochtendgebed (ca. 100 min.) en voor zonsondergang het avondgebed te reciteren.

Vandaar hun eigenschappen waarmee we inmiddels vertrouwd zijn geraakt: hun harde werk en groot aanpassingsvermogen aan moeilijke situaties; hun openheid, gastvrijheid en hulpvaardigheid, ook ten aanzien van mensen uit andere culturen en godsdiensten;
hun toewijding tot hun geloof, de leef— en eetgewoontes die daarmee gepaard gaan;
hun eerlijkheid en betrouwbaarheid;
hun tolerante houding tegenover en respect voor andere godsdiensten, waardoor sommigen zelfs de stap wagen een huwelijk aan te gaan met een partner die niet—Sikh is.

Natuurlijk zien we ook heel wat Sikhs zonder tulband, lange haren en de overige kenmerken; die het niet zo nauw nemen met oude gebruiken, maar daarom niet minder gelovig zijn (niet alle Rooms-katholieken wonen ook elke week een eucharistieviering bij).
Vooral Sikh—jongeren hebben, meestal onder Westerse invloed, hun levensstijl grondig aangepast, de schaar in hun haren gezet, en (voor ons) meer conventionele kleren aangetrokken.
Ze worden aangeduid met de naam SAHADJDHARIS (“zij die twijfelen”).

WAT SCHEELT ER TOCH MET DIE SIKHS ?

Een stukje geschiedenis:
Enkele jaren na de dood van de laatste goeroe (Gobindh Singh) kwam Punjab onder heerschappij van de Mogols, de Turkse vorsten die vanaf het begin van de l6de eeuw het Zuidaziatische subcontinent binnenvielen en er een Moslim-heerschappij vestigden.
In Punjab gebeurde dit in 1715, waarna een bloedige repressie op de Sikhs werd ontketend. Honderdduizenden Sikhs kwamen hierbij om het leven, en vele anderen bekeerden zich gedwongen tot de Islam.

Na de val van het Mogol-keizerrijk ontstonden een 12-tal kleine Sikhkoninkrijkjes, die dankzij het regeertalent van de eerste Maharadja, Ranjit Singh, werden ééngemaakt (late helft l9de eeuw). De Sikhs kregen even hun onafhankelijke staat: het Koninkrijk Punjab.

Het duurde niet lang, Punjab werd in 1848, als laatste Indische gebied, door de Britten geannexeerd. Deze waren dermate onder de indruk van de moed en vechtlust van de Sikhs, dat ze hen wat graag opnamen in het Brits-Indische leger en de administratie. Aan die goede samenwerking kwam een einde na wereldoorlog I, toen de Britten een aantal gemaakte beloftes niet nakwamen (i.v.m. schadeloosstelling voor de Sikh—mannen die als kanonnevlees waren ingezet) en naar Canada uitgeweken Sikhs begonnen te mishandelen.

Ondertussen was de aanstoot gegeven tot het huidige conflict tussen Sikhs en Hindoes. Eind l9de eeuw was een proces van Hindoeïsering van het sikhisme opgetreden. Een aantal Hindoe-bewegingen trachtten hun invloed ook tot Punjab uit te breiden en het Sikhisme monddood te maken.
De Sikhs voelden zich alsmaar meer bedreigd en verzetten zich tegen deze opslorping. Ze organiseerden zich in de SINGH SABAH—beweging en, in 1920, in de AKALI DAL, een korps van vrijwilligers met als doel het terugdringen van de Britse en Hindoe-invloeden in religieuze en culturele materies.

Aan het Britse bestuur kwam snel een einde na W.O. II.
Voor de Sikhs bracht de onafhankelijkheid van India echter een groot probleern met zich. De Indische Moslims scheurden zich immers in ‘47 af en stichtten een eigen staat: Pakistan. Vanaf toen verdeelde de grens met India, op basis van religieuze meerderheid, Punjab in twee helften. De Pakistaanse Sikhs werden vermoord of verdreven; 2,5 miljoen Sikhs vluchtten naar het Indische deel van Punjab. Overbevolking, gebrek aan landbouwgrond en economische achteruitgang waren het gevolg. Vele duizenden ontheemden emigreerden naar Groot—Brittannië, Canada, Afrika, de V.S, en Europa.

Bij de onafhankelijkheid stond India, geleid door de Congress Party van Ghandi en Nehru, positief t.a.v. de Sikhs, vooral uit dankbaarheid voor de steun in de onafhankelijkheidsstrijd. Nergens waren de offers die daarmee gepaard gegaan waren, zo groot geweest als bij de Sikhs. Net zoals de Britten voor hen, deden de Hindoes een aantal beloftes die later niet nagekomen werden.
Bij de opstelling van de grondwet in 1950 werden alle afspraken opgezegd en werd Punjab gedegradeerd tot een gewone provincie met weinig of geen echte bevoegdheden, binnen een sterk centraal geregeerde Indiase staat. Erger nog was dat die grondwet hun godsdienst en taal niet het statuut verleeride dat andere godsdiensten en talen wel kregen.
Ze bleven het niet slikken. Eerst probeerden ze via onderhandelingen en passief, vreedzaam verzet toch dat te krijgen waar ze recht op hadden. Later kozen zowel Sikhs als Hindoes drastischer middelen en escaleerde de toestand tot een gewapend conflict.

IS HET NU BIJNA GEDAAN MET DAT GEKIBBEL ?!

Bijlange nog niet
De Sikhs bleven op hun honger zitten, en die honger werd groter: autonomie en zelfbestuur volstonden niet meer, ze wilden onafhankelijkheid.

Die eis kreeg meer en meer bijval vanaf 1973, toen de Anandpur Sahib Resolutions opgesteld werden, een eisenpakket opgesteld door de Akali Dal, bestaande uit 12 punten, waaronder een groter zelfbestuur voor de Sikhs in Punjab, met behoud van een federale band met India, en uiteraard met hertekening van de grenzen. Dit nochtans gematigd eisenpakket werd door de Indiase regering niet eens bespreekbaar gesteld.

In juni ‘80 kondigde de Nationale Raad voor Khalistan, in Groot-Brittannië, de stichting aan van de Republiek Khalistan. In 1993 werd Khalistan erkend door de U.N.P.O. (Unrepresented Nations and Peoples Organisation) en ook een aantal buurlanden staan welwillend t.a.v. de erkenning van de republiek.

Om op de bijval van de bevolking te kunnen rekenen werd aan het politiek—economische eisenpakket een religieuze dimensie toegevoegd (zoals controle op de tempels, de GURUDWARA’S).
In 1982 riep de Akali Dal, o.l.v. HARCHAND SINGH LONGOWAL, dan ook de DHARM YUDH uit (de Heilige Oorlog). Oorspronkelijk bedoeld als een geweldloze actie, kreeg deze al snel een militant karakter, vooral onder de legendarische leider SANT JERNAIL SINGH BHINDRANWALLA.
Deze verzamelde een klein leger rond zich en rustte het uit met uit Pakistan gesmokkelde wapens. Reeds bestaande Sikh-groeperingen sloten zich bij hem aan. De invloedrijke Alli India Sikh Student Federation werd zijn trouwste partner.

Deze machtsontplooiing deed de Indiase regering drastisch ingrijpen. Punjab kwam in oktober ‘83 onder rechtstreeks bestuur van New Delhi. De deelstaat werd disturbed area verklaard, waardoor leger en politie quasi-onbeperkte bevoegdheden kregen voor het handhaven van de orde.

Bhindranwalla kwam onder druk te staan, vroeg en kreeg van de religieuze Sikh-leiding asiel in de Gouden Tempel van Amritsar, waarvan hij zijn hoofdkwartier maakte.

In juni ‘84 gaf INDIRA GHANDI de opdracht om de Gouden Tempel te bestormen (Operation Blue Star). Hierbij kwamen 300 Sikh-militanten om het leven. Bhindranwalla werd met 72 kogels doorzeefd. Erger was dat ook 3.000 onschuldige pelgrims omkwamen, zowel mannen als vrouwen en kinderen. De actie werd dan ook door de hele wereld afgekeurd. Wat. de Mogols, Afghanen en Britten nooit gedurfd hadden, de Heilige Plaats van de Sikhs aanvallen, werd door India zelf uitgevoerd. Nadien kon het gewapend Sikh-verzet dan ook rekenen op de massale steun van de boerenbevolking in Punjab.

Op 31 oktober 1984 werd Indira Ghandi door haar twee Sikh—lijfwachten vermoord, waarna anti—Sikh-rellen uitbraken. Leger en politie bleven in hun kazernes. De avonklok werd niet ingesteld. Meer dan 10.000 mensen kwamen om, velen vluchtten weerom naar het Westen.

De zoon en opvolger van Indira Ghandi, RAJIV GHANDI, startte onmiddellijk vredesbesprekingen met de voornaamste Sikh-leider Harchand Singh Longowal, hetgeen resulteerde in het Rajiv-Longowal-vredesakkoord. (24 juli ‘85). Het akkoord kwam tegemoet aan vrijwel alle eisen van de Sikhs, maar bleef erg vaag over de belangrijkste eis: zelfbeschikkingsrecht. Voor de aanhangers van Bhindranwalla ging het niet ver genoeg. Ze vermoordden Longowal en het akkoord werd nooit uitgevoerd.
Ook opeenvolgende vredesbesprekingen, begin jaren ‘90, met de regeringen van V.P. SINGH en CHANDAR SHEKAR, mislukten.
De huidige premier, NARASIMA RAO, ondernam niet eens een poging om te onderhandelen. Hij gaf integendeel carte blanche aan de veiligheidsdiensten voor de ordehandhaving in Punjab.

Geleidelijk aan geraakte het Sikh-verzet op de dool. Het werd totaal verdeeld in verschillende groepen, (nauwelijks) gestuurd door een overkoepelende raad, het Panthak Comittee.
Het verloor gaandeweg ook de steun van de boerenbevolking, omwille van het nodeloos betrekken van onschuldige burgers in haar gewelddadige acties.
Bovenden weiden jonge, werkloze Sikhs geronseld om in dienst te treden hij de’ Indiase vei1igheidsdiensteri. Op die manier werd het Sikh—verzet haar recruteringsmogelijkheden ontnomen.

In februari 1992 vonden de eerste deelstaatverkiezingen in Punjab plaats. Ze werden echter geboycot door het overgrote deel van de bevolking. Zoals verwacht won de Congress Party en BEANT SINGH werd aangesteld als Chief Minister, een meevaller voor de Indiase regering. Eén na één werden alle belangrijke verzetsleiders opgepakt.
Vele Sikhs legden de wapens neer, anderen doken onder in naburige landen of vluchtten naar het Westen, waar ze totaal onvoorbereid politiek asiel aanvroegen. Het werd hen zelden toegekend.

Sinds de onafhankelijkheid van India zijn naar schatting 45.000 Sikhs omgekomen (volgens de Sikhs zelf 110.000); ongeveer 35.000 werden gevangen genomen, waarvan op dit ogenblik nog een kleine 15.000, en dit op basis van de T.A.D.A.-detentiewet (zie verder).
Honderden Sikhs, zowel mannen als vrouwen en kinderen, verdwenen spoorloos na te zijn opgepakt door de veiligheidsdiensten

POLITIEKE OF ECONOMISCHE VLUCHTELINGEN 1

Conventie van Genève van 28 juli 1951 en het ~ York van 31 januari 1967 inzake politieke vluchtelingen, art. 1

De verdragsstaten verbinden zich ertoe bescherming te bieden aan elke persoon die “met reden vreest dat hij omwille van zijn ras, religie, nationa— liteit, het behoren tot een sociale groep of omwille van zijn politieke overtuiging, vervolgd wordt en zich daarom buiten het land waarvan hij de nationaliteit bezit, bevindt of zich omwille van die vrees niet op de bescherming van dat land kan of wil beroepen”.

Wat zijn de Sikhs in België nu?
Echte politieke activisten die hun land ontviuchtten uit vrees voor represailles van de Hindoe—regering, of arme sukkelaars die hier hun graantje komen meepikken van onze Westerse welvaart ?
De waarheid ligt ergens tussenin, Hierbij moeten we eraan denken dat het niet zo is dat alle Indische
asielaanvragen in België ook van Sikhs zijn. Een groot gedeelte (een derde) is niet afkomstig uit Punjab, en heeft dus niet noodzakelijk dezelfde Lewcegreder~ om naar België uit te wijken.

Het valt niet te ontkennen dat ook sommige Sikhs, zonder ernstige vrees om vervci~d te worden, de grote oversteek hebben gewaagd om hun geluk eldet’s te beproeven. Sommigen zijn inderdaad uitgeweken, op aanraden van vader, broer of oom omdat er in Punjab geen toekomst meer voor hun was.

Maar wat is irecies die ernstjg~ vrees om vervolgd te worden ? In India z~t immers elke Sikh wel met die vrees.
In India zit ook elke Sikh we] met een vader, broer of oom die vermoord, gemarteld of gevangen genomen werd.
In India wordt ook elke Sikh, van welke leeftijd ook, als verdacht beschouwd, gewoon omwille van zijn Sikh—zijn, zodat hij elk moment het gevaar loopt opgepakt en gefolterd te worden.
Een aantal detentiewetten zorgen ervoor dat Sikhs die, terecht of onterecht, als oproerkraaiers bestempeld worden, zonder enige vorm van in-beschuldiging-stelling, proces of zelfs ondervraging, jarenlang aangehouden kunnen worden. Een handig hulpmiddel waar politie en veiligheidsdiensten natuurlijk graag gebruik van maken.

Om welke andere redenen zouden de Sikhs hun land wel verlaten ?
Het werd reeds vermeld: Punjab is veruit de rijkste streek in India. In een land als India is dit natuurlijk niet noodzakelijk een maatstaf, maar van de Sikhs kan toch zeker gezegd worden dat ze een relatieve welvaart kennen. De meesten onder hen bezitten een eigen buis en een stuk land om te bewerken, hebben een goed inkomen en een, zelfs naar onze normen, vrij hoge levensstandaard.

10
Sikhs worden vaak niet geloofd. Iedereen denkt dat ze maar wat praatjes verkopen om zeker niet teruggestuurd te worden naar India.
Wat is er nu eigenlijk van waar ?
Vanzelfsprekend ontkent de Indiase overheid dat zij verantwoordelijk zou zijn voor het conflict met de Sikhs en onze problemen met hun opvang. 0p vragen rond haar onderdanen/asielzoekers in België antwoordt de Indische ambassade steevast dat het gaat om economische vluchtelingen die de waarheid verdraaien en de politieke situatie in hun land aanwenden als dekmantel om hier hun stukje van de koek te komen meeëten.
Meer nog~ De Sikhs zouden ons deze verhaaltjes opdissen uit vrees dat hun werk hier door groepjes Polen, Roemenen of Spanjaarden afgesnoept zou worden.

Van India wordt vaak gezegd, en dat zal door de Indische overheid zeker niet, ontkend worden, dat het “de grootste democratie ter wereld” is. Maar ondanks alle beweringen van de Indische overheid en ondanks al haar pogingen om bezwarende feiten met de mantel der liefde te bedekken, zijn er feiten genoeg 0fl) aan te tonen dat zij weldegelijk niet recht in haar schoenen staat., in haar relatie met, en behandeling van de Sikhs

* Het meest veelzeggende hiervan is misschien wel het toegangsverbod voor internationale delegaties, onderzoekscomniissies en mensen— rechtenorganisaties als Amnesty International om een kijkje te gaan nemen in de deelstaten Punjab en Kasjmir.

* De gaota’s voor arrestaties en executies opgelegd aan alle Indische politieposten. De lijsten die circuleren met namen van personen en de prijs op hun hoofd () wegens de verdenking lid te zijn van een verboden organi~satie of wegens “verstorende activiteiten”.

* ~apportr’n van Amnesty International en andere mensenrechtenorga— nisaties, waarin honderden gevallen zijn opgenomen van willekeurige arj’estaties, moorden en folterpraktijken door de Indiase politie. Li,~sten van vermoorde, vermiste of opgepakte Sikhs.

De cc~i’r~p~je bij dc Indiase politie.
Bedragen tot 300.000 Bfr. worden neergeteld bij politici om een job als politie—agent te krijgen. Een goede investering waarvan, naast het karige loon, een veelvoud wordt terugverdiend aan omkoopgeld, zwijggeld, opbrengsten van borgtocht en premies van gerepatrieerde \luchtelingen, meestal Sikhs, die terug het land in worden gelaten, soms om onmiddellijk daarna weer te worden opgepakt
* zie bijlage 2),

* De verwoede pogingen van de Indische overheid om te zorgen voor een stabiel economisch klimaat met de financiële steun van de Amerikaanse (en andere) overhe(i)d(en?), onder druk van machtige multinationals als Coca—Cola en Nike.
De gelibcralisccrdc economische politiek laat tegenwoordig immers toe dat talrijke buitenlandse bedrijven zich in India komen vestigen. Met het geld van de V. S. worden veiligheidsdiensten en legereenheden “gesponsord” die als opdracht hebben de religieuze minderheden in India, waaronder de Sikhs, monddood te maken, zodat buitenlandse firma’s ongestoord en zonder enig gevaar kunnen werken.